You are currently browsing the tag archive for the ‘Συνασπισμός’ tag.

DSC00059Την Παρασκευή 21 Αυγούστου, στον πεζόδρομο της «Λαϊκής Αγοράς», πραγματοποιήθηκε με επιτυχία η Προφεστιβαλική εκδήλωση της νεολαίας ΣΥΝ.

Στην εκδήλωση, με πολλή συζήτηση και κέφι, συμμετείχαν μαθητικά συγκροτήματα της πόλης.

Έλαβαν μέρος ο Γραμματέας της ΚΠΕ του ΣΥΝ Δ. Βίτσας και ο Γ. Δαφνής από το Κ.Σ. της νεολαίας του ΣΥΝ.

Κατά την ομιλία του, ο Δ. Βίτσας, μεταξύ άλλων, τόνισε και τα εξής:

Είναι πάντα σημαντικό να βρίσκεται κανείς σε εκδήλωση της Νεολαίας του Συνασπισμού. Και όχι μόνο γιατί πρόκειται για τη νεολαία μας, αλλά γιατί η Νεολαία του Συνασπισμού εκφράζει με τον καλύτερο τρόπο τα προβλήματα τις αγωνίες αλλά και τους πόθους της σημερινής νέας γενιάς. Τους μετουσιώνει σε αγωνιστική δράση. Η γενιά του άρθρου 16, η γενιά των 700 ευρώ, συναντιούνται με τη γενιά του Δεκέμβρη σε μια αγωνιστική γραμμή που μάχεται να ανατρέψει τη σημερινή κατάσταση.

Σήμερα η νέα γενιά έχει να αντιμετωπίσει την οικονομική ανέχεια, την πληρωμένη μόρφωση, την εργασιακή ανασφάλεια. Έχει να αντιμετωπίσει την απουσία μέλλοντος. Αυτό θέλουμε να αλλάξουμε. Ένα νέο μέλλον θέλουμε να δημιουργήσουμε.

Ο ΣΥΝ έχει ταυτίσει το δικό του μέλλον με αυτή τη γενιά, γιατί αναγνωρίζει τα προβλήματά της, γιατί τη σέβεται, γιατί αγωνίζεται μαζί της, γιατί δεν θέλει να δημαγωγήσει πάνω στις ανάγκες της, αλλά μαζί να κάνουμε το βήμα στο σήμερα και το αύριο, μαζί να οικοδομήσουμε τους όρους της προοδευτικής διεξόδου της χώρας από την κρίση, μαζί να βάλουμε το κέρδος κάτω από τις κοινωνικές ανάγκες, μαζί να αξιοποιήσουμε τη γνώση και τη φαντασία. Αυτή η νέα γενιά είναι και το νέο υλικό της Αριστεράς.

Έχουμε βαθιά γνώση, ότι εμείς, δεν μπορούμε μόνοι μας να χαράξουμε το δρόμο της Αριστεράς του σήμερα και του αύριο, αν δεν στηρίξουμε και στηριχτούμε σε μια νέα γενιά αριστερών, μια νέα γενιά της Αριστεράς που μας τροφοδοτεί με συνέχεια και συνέπεια η Νεολαία του ΣΥΝ. Αυτό είναι το παρόν και το μέλλον μας, αυτή είναι η επιβίωση και ανάπτυξή μας, αυτή είναι η νέα μεγάλη μας προσφορά στην κοινωνία.

Επιμ.   Η.Χ.

image001
Ο ΣΥΝ, μέσα από μια διαδικασία εμπλοκής πολλών στελεχών, μελών, αλλά και επιστημόνων, ειδικών και άλλων αριστερών πολιτών, υπό την ευθύνη της εκλεγμένης προς τούτο από την Κεντρική Πολιτική του Επιτροπή, επιτροπής προγράμματος, επεξεργάστηκε και κατέθεσε για συζήτηση και συμβολή στο πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ, τις «δικές» του αναλυτικές και εμπεριστατωμένες προγραμματικές θέσεις.

Μια συμβολή πρώτ’ απόλα ξένη με το «ρεαλισμό», που βασίζεται σε παραδοχές του συσχετισμού δυνάμεων του χθες. Συσχετισμού που εμφανίζεται και κυρίως εμφανιζόταν να είναι συντριπτικός σε βάρος του λαϊκού κινήματος. Συσχετισμού που  βασιζόταν στην ιδεολογική ηγεμονία του νεοφιλελευθερισμού και στην πολιτική και εκλογική παντοδυναμία του δικομματισμού.

Δεν έρχεται το πρόγραμμά μας να «προσαρμοστεί»  στο χώρο που μας παραχωρείται, σύμφωνα με τις δυνάμεις μας, να κάνει κάποιες προσθέσεις εκεί που το σύστημα συστηματικά αφαιρεί. Δεν έρχεται να φανεί αρεστό «στους από πάνω» και να χαϊδέψει τις ανησυχίες τους.

Στο έδαφος της ολόπλευρης κρίσης του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού, που εκδηλώνεται με ένταση στην οικονομία, το περιβάλλον, την ενέργεια, τη διατροφή, έρχεται να δώσει απαντήσεις, από τη μεριά των συμφερόντων και των αναγκών της κοινωνίας. Να εξοπλίσει με επιχειρήματα και αυτοπεποίθηση τις δυνάμεις μας, την αριστερά, τα κοινωνικά κινήματα.

Να δείξει ότι μπορεί να γίνει κι αλλιώς· ότι δεν είναι μονόδρομος για τα πληττόμενα κοινωνικά στρώματα, για τη νεολαία, η συνεχής συμπίεση και η επέκταση της ανασφάλειας, η αποδιάρθρωση των κοινωνικών κατακτήσεων, η μεταφορά στον οικογενειακό προϋπολογισμό των δαπανών για την υγεία, τις σπουδές των παιδιών, την ασφάλιση· ότι δεν είναι μονόδρομος, ένα μορφωμένο νεανικό επιστημονικό δυναμικό, να ζει στην «πρέσα» της επισφάλειας, ευάλωτο στην εκμετάλλευση και στην έλλειψη προοπτικής.

Θέτει στο κέντρο της προσοχής τις κοινωνικές ανάγκες· κριτήριο  αποτελεσματικότητας δεν είναι η παραγωγή με στόχο το κέρδος· αλλά η παραγωγή πρωτίστως των αγαθών που ικανοποιούν αυτές τις ανάγκες, με συνολικό αναπροσανατολισμό της κατεύθυνσης των κοινωνικών πόρων, προς τη δημόσια παιδεία, τη δημόσια υγεία την κοινωνική ασφάλιση, το περιβάλλον.

Θέτει το ζήτημα της παραγωγής αυτών των αγαθών από παραγωγικούς φορείς (νέου τύπου κοινωνικοποιημένες δημόσιες επιχειρήσεις, παραγωγικούς συνεταιρισμούς, ομάδες παραγωγών κλπ), που δε λειτουργούν αποκλειστικά με κριτήριο το κέρδος, αλλά η δράση τους υπηρετεί κριτήρια κοινωνικά και ελέγχονται γι’ αυτό από την ίδια την κοινωνία.

Οι επιλογές ποιες ανάγκες, ποιοί αποφαίνονται για τις προτεραιότητες, ποιοί αναλαμβάνουν να τις ικανοποιήσουν, δεν αποφασίζονται στα εργαστήρια, αλλά μέσα από την ουσιαστικοποίηση υπαρκτών σήμερα θεσμών συμμετοχής και την ανάδυση νέων, άμεσης δημοκρατικής «εμπλοκής» των πολιτών με τα δημόσια πράγματα (δημοκρατικός προγραμματισμός, συμμετοχικός προϋπολογισμός, εργατικός και κοινωνικός έλεγχος, πολιτική δημοκρατία).

Η αντιστροφή των αξιών και των κοινωνικών προτεραιοτήτων, δεν κινείται στο κενό, αλλά στο έδαφος συγκεκριμένης κοινωνίας, με συγκεκριμένη ταξική διαστρωμάτωση  και πολιτικές. Η αναμέτρηση πάνω σε ανταγωνιστικά σχέδια, με όπλα την ιδεολογία, την πολιτική, την οργάνωση, τις κοινωνικές και πολιτικές συμμαχίες, θα κρίνει την αλλαγή των συσχετισμών πολιτικής και κοινωνικής ισχύος και εν τέλει τη ρεαλιστικότητα των προγραμματικών επεξεργασιών της ριζοσπαστικής αριστεράς.

Το πρόγραμμα αυτό, δε θα συναντήσει τα εύγε των ιδεολογικών και πολιτικών μηχανισμών του συστήματος, πρώτ’ απόλα των μ.μ.ε. κι ευτυχώς γι’ αυτό. Των μ.μ.ε., που αφού δεν μπόρεσαν, κολακεύοντάς μας, την περίοδο των δημοσκοπικών εξάρσεων, να μας καταστήσουν «υπεύθυνη» και μετριοπαθή πολιτική δύναμη, που «δεν θα είχαν κανένα πρόβλημα» ν’ αναδιαταχθεί το πολιτικό σκηνικό προς όφελος του χώρου μας, αρκεί να μη θιγεί το πλαίσιο των πολιτικών επιλογών· των ίδιων αυτών μέσων που έχουν περάσει σε συντονισμένη επίθεση υπονόμευσης του πολιτικού μας χώρου – αφού δεν επιδείξαμε τον αναγκαίο πολιτικό «ρεαλισμό»- και κάνουν φυσικά πολύ καλά από τη μεριά τους.

Είναι αδιανόητο, όμως, με λάθη και «λάθη» του δικού μας χώρου να διευκολύνονται τηλεοπτικοί αστέρες των μμε να διαχειρίζονται την πολιτική μας βάση, να επιδιώκουν να διαμορφώνουν αυτοί τους εσωκομματικούς, αλλά και  τους συσχετισμούς, στην εκλογική βάση της ριζοσπαστικής αριστεράς.

Είναι φανερό ότι καινοφανείς «θεωρίες» περί αυτονομίας των κοινωνικών χώρων και πρακτικές τύπου ΑΡ.ΜΕ. στα πανεπιστήμια, που έτυχαν ευρύτατης υπερπροβολής από τα μμε και απλόχερης στήριξης από «ιστορικούς ηγέτες» της αριστεράς, μας έρχονται από το παρελθόν. Λόγια, δυστυχώς και στην πράξη υποταγή στο στρατηγικό σχέδιο του αντιπάλου, για συντηρητική αναδιάρθρωση της δημόσιας παιδείας και γενικότερα.

Η επιμονή στους δημοκρατικούς κανόνες της πλουραλιστικής δημόσιας εκπροσώπησης της ριζοσπαστικής αριστεράς και η δέσμευση όλων στο δημοκρατικό και προγραμματικό κεκτημένο, είναι απαίτηση της βάσης μας, δικό μας θέμα να την υλοποιούμε και δεν μπορούν στελέχη του χώρου μας να αφήνονται «ανέμελα» να κατατάσσονται οι θέσεις μας, από τα μμε, σε ‘αρεστές’ που υπερπροβάλλονται και σε ‘εκτός ανεκτού πλαισίου’ που αποσιωπούνται.

Με μεγαλύτερη επιμονή ιχνηλατούμε το δρόμο μια νέας συλλογικής λειτουργίας, που θα συνδυάζει την πιο πλατιά δημοκρατία, με την αποτελεσματικότητα. Φαινόμενα καριερισμού, ελιτισμού και προσωπικής ιδιοτέλειας, δεν μπορεί να έχουν μέλλον, όχι επειδή θ’ αντιμετωπιστούν διοικητικά, αλλά γιατί ηχούν όλο και πιο παράταιρα στη νέα μουσική σύνθεση, που ερμηνεύεται από τις νότες των ανιδιοτελών αγωνιστών της αριστεράς και της νεολαίας.

Το δρόμο της νέας αριστεράς, τον βαδίζουμε ήδη, σίγουρα με πολλές δυσκολίες, από  το 4ο συνέδριο του ΣΥΝ, είναι ο δρόμος της αριστερής στροφής και του ΣΥΡΙΖΑ.

Ηλίας Χάιδας

image001

Mε επιτυχία πραγματοποιήθηκε η εκδήλωση της Πολιτικής κίνησης της νεολαίας Συνασπισμού Πρέβεζας για τα εξήντα έξι χρόνια από την ίδρυση της ΕΠΟΝ το Σάββατο 28 Φεβρουαρίου στη Θεοφάνειο αίθουσα με θέμα:

«Νεολαιίστικο κίνημα στην Αντίσταση και η νεολαία σήμερα».

Όσοι σύντροφοι βρέθηκαν στην εκδήλωση είχαν την ευκαιρία να ακούσουν και να μοιραστούν τις εμπειρίες και τα βιώματα του συντρόφου Σπύρου Ανωγιάτη που αφιέρωσε ένα μεγάλο μέρος της ζωής του για την Εθνική Αντίσταση.

Ενδιαφέρουσα ήταν και η τοποθέτηση του συντρόφου γραμματέα του Κ.Σ της νεολαίας Συνασπισμού Δημήτρη Τζανακόπουλου, ο οποίος σύνδεσε το κίνημα της Αντίστασης με τη νεολαία σήμερα, κάνοντας αναφορά στη σημερινή διεθνή συγκυρία και στη κρισιμότητα των αποφάσεων που πρέπει να πάρει η αριστερά και τα κινήματα.

Στην εκδήλωση διαβάστηκαν ακόμη αποσπάσματα από το βιβλίο του συντρόφου Παναγιώτη Τσιάπαλη « Στα στενά και φαρδιά περάσματα της ζωής μου».

Ευχαριστούμε όλους τους συντρόφους που βοήθησαν να γίνει η εκδήλωση και βρέθηκαν εκεί, τα μέλη της πολιτικής μας κίνησης και ιδιαίτερα τους συντρόφους της Αντίστασης Σπύρο Ανωγιάτη και Παναγιώτη Τσιάπαλη.

Π.Κ νεολαίας ΣΥΝ Πρέβεζας

Στην αυτοκριτική του ομιλία στην διάρκεια της τελευταίας σύσκεψης της Αν. Πτέρυγας του Συν στην Αθήνα ο σ. Κουβέλης είπε ότι σαν Σύριζα «δεν ανταποκριθήκαμε στις προσδοκίες του κόσμου». Αυτό μπορεί να ερμηνευτεί ότι δεν παρέμειναν ή δεν ανέβηκαν τα δημοσκοπικά ευρήματα του τελευταίου χρόνου που τόση ευφορία είχαν προκαλέσει κύρια σε τμήμα του κόσμου του Συν. Αυτά τα εν μέρει φτιαγμένα από καθοδηγούμενα ΜΜΕ για να εξυπηρετήσουν τις όποιες επιδιώξεις γνωστών κύκλων. Δεν μας λέει ο σ. Κουβέλης γιατί ο Σύριζα δεν ανταποκρίθηκε. Το μόνο που μας λέει είναι ότι δεν ανταποκρίθηκε. Εξάλλου αυτή ήταν και η μόνη του αναφορά στο Σύριζα. Και μάλιστα ως ΣΥΝ/Σύριζα. (βλ. ΚΚΕ).

image0014

Εύλογη η ερώτηση κάποιου συντρόφου. Πώς θα ανταποκριθεί στο χτίσιμο του Σύριζα ο αριστερός κόσμος όταν μερικοί επιμένουν να αλληθωρίζουν επικίνδυνα προς Πασόκ μεριά; Πως να ανταποκριθεί όταν ακόμη και μια επαρχιακή μηνιάτικη εφημερίδα τους προκαλεί εσωστρέφεια;  Πως να ανταποκριθεί όταν αρκετά στελέχη κάθονται αυτάρεσκα στις πολυθρόνες τους ή σε δικομματικούς θώκους εξουσίας;

ΔιΠ

Για πρώτη φορά στις εκλογές του ΣΥΝ Πρέβεζας για Ν.Ε. (νομαρχιακή επιτροπή) εμφανίστηκε οργανωμένα ένα νέο ρεύμα απόψεων για πιο αποτελεσματική δράση του τοπικού ΣΥΝ. Και το όνομα αυτού Αριστερή Στροφή. Μπορεί να ξένισε λίγο τους παλιότερους αλλά ο ΣΥΝ είναι ένα δημοκρατικό κόμμα που καταστατικά τα ρεύματα σκέψεων μπορούν να οργανώνονται σε σχηματισμούς και να παλεύουν τις απόψεις τους.

Κεντρική ιδέα της Α.Σ είναι να βγει ο ΣΥΝ από τη χειμέρια νάρκη, να λειτουργήσει πραγματικά και να ασχοληθεί με τα καθημερινά προβλήματα του κόσμου.

Επίσης να προωθήσει πραγματικά αριστερές πολιτικές με συμμετοχή από τα κάτω όλων των προοδευτικών πολιτών. Αυτό μπορεί να γίνει μόνο με την ενεργοποίηση και μαζικοποίηση του ΣΥΡΙΖΑ Πρέβεζας

Με την ευκαιρία των εκλογών έγινε μια ουσιαστική συζήτηση, παρ’ όλες τις εντάσεις και τα εμπόδια που έμπαιναν από την πλειοψηφία του ΣΥΝ. Δυστυχώς ορισμένοι σύντροφοι που εμφανίζονται μόνο στις εκλογές δεν έχουν συνηθίσει στα νέα δεδομένα του κόμματος. Πρέπει να είμαστε η μοναδική οργάνωση σε ολόκληρη την Ελλάδα που συζητάμε ακόμα την αναγκαιότητα συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ και τα οφέλη που είχε αυτή η συνεργασία στο Δήμο μας.

Ακόμα, υπάρχει μια αδικαιολόγητη καχυποψία για το ΣΥΡΙΖΑ από την πλειοψηφία, γιατί θεωρούν ότι απειλεί την τοπική συνεργασία ΠΑΣΟΚ-ΣΥΝ. Υπάρχει μια υπεροψία απέναντι στους συντρόφους του ΣΥΡΙΖΑ και ακούγονται χαρακτηρισμοί όπως «γκρουπούσκουλα», «γιαννουλικοί», «ταλιμπάν» κτλ.

Μια τέτοια αντιμετώπιση είναι απαράδεκτη και δε γίνεται σε καμία άλλη οργάνωση στην Ελλάδα. Υπάρχει πλήρης σεβασμός στις άλλες συνιστώσες που άσχετα με το μέγεθος τους παίζουν ουσιαστικό ρόλο στις χάραξη της πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ. Στην πολιτική δεν έχει σημασία πόσο μεγάλος είσαι αλλά τι νέες ιδέες φέρνεις και καμία φορά 1+1 δεν κάνουν 2 αλλά μπορεί να κάνουν 10.

Η εφημερίδα Φόρουμ της Πρέβεζας είναι ένα εργαλείο για την ενότητα του ΣΥΡΙΖΑ και των ανένταχτων και πρέπει να ενισχύεται και όχι να σαμποτάρεται. Σε κάθε κριτική που γίνεται από τις στήλες της μπορεί κάλλιστα να γράφεται και η άλλη άποψη και ο κόσμος μπορεί να κρίνει.

Πριν από τη μεγάλη διαδήλωση του ΣΥΡΙΖΑ στη Θεσ/κη 06-09-2008, πρέπει όλοι να συμβάλλουμε να γίνει ο ΣΥΡΙΖΑ Πρέβεζας πόλος συσπείρωσης πλατυτέρων κοινωνικών στρωμάτων.

Ν. ΛΙΒΙΕΡΑΤΟΣ

Έγινε το 5ο συνέδριο του ΣΥΝ και πάμε για την πανελλαδική σύσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ στα μέσα Μάρτη.
Οι απόψεις που έχουν κατατεθεί για συζήτηση , πέρα από το πλαίσιο της Γραμματείας , αρκετές , πλούσιες και τεκμηριωμένες.
Το κείμενο του Κόκκινου , το άρθρο και οι παρεμβάσεις του Ρινάλντι , εκείνο του Δ. Τσακνιά , ή πρόταση για την επανίδρυση της αριστεράς (ΑΚΟΑ) ή το κείμενο με τις υπογραφές για το θέμα του μέλους και του προγράμματος στον ΣΥΡΙΖΑ.
Σκοπός η  σωστή οργάνωση της σύσκεψης , η εμβάθυνση της προβληματικής για την ανάπτυξη του ΣΥΡΙΖΑ , το πρόβλημα των συμμαχιών κλπ.
Για αυτά μιλούν και συζητούν όλοι  στον χώρο.  Όλοι ;
Πλην μερικών αρθρογράφων της Αυγής για τους οποίους δεν υφίσταται ΣΥΡΙΖΑ παρά μόνο ΣΥΝ. Για αυτούς διατυπώσεις όπως : «σε όλες τις δημοσκοπήσεις ο ΣΥΝ διαδραματίζει ενισχυμένο πολιτικό ρόλο» , «η κοινοβουλευτική παρουσία του ΣΥΝ» , «ο κεντρικός ρόλος του ΣΥΝ στο πολιτικό σκηνικό» , «το 5% που πήρε ο ΣΥΝ στις εθνικές εκλογές» κλπ κλπ δεν αποτελούν ίσως παρά φυσικές εκφράσεις. (βλ. Α. Παπαδόπουλος στην Αυγή).
Προσπάθεια κομματικού πατριωτισμού ; εμβάθυνσης της ανανεωτικής αριστεράς δια του καπελώματος ; ή μήπως νοσταλγία της μετεκλογικής κατάστασης του 2004 ;
Υπάρχουν και σε άλλες συνιστώσες παρόμοια φαινόμενα;

Διονύσης Παπανίκος

Το 2004, πηγαίνοντας προς το 4ο Συνέδριό μας, αλλά και κατά τη διάρκειά του, αναπτύχθηκε μεγάλη συζήτηση, στο εσωτερικό του ΣΥΝ για το χαρακτήρα και την πολιτική του κόμματος, ιδιαίτερα γύρω από το θέμα των πολιτικών συμμαχιών.

Οι σύνεδροι με πολύ μεγάλη και αδιαμφισβήτη πλειοψηφία, με τον πλέον δημοκρατικό τρόπο, αποφάσισαν:
α) την απόρριψη των κεντροαριστερών σεναρίων και τις προνομιακές σχέσεις με έναν εκ των εταίρων του δικομματισμού, καθώς ήδη από καιρό η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, γιατί γι’ αυτό πρόκειται, κινείται στο νεοφιλελεύθερο τόξο.
β) τη στροφή στην κοινωνία, στα λαϊκά στρώματα, στους κοινωνικούς χώρους που πλήττονται από τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις στην παραγωγή. Τη στροφή στη νεολαία και τη στήριξη των κινημάτων.
γ) να συμβάλλει ο ΣΥΝ με συνέπεια και αποφασιστικότητα στην ενότητα δράσης και στην πολιτική συμμαχία, των πολιτικών δυνάμεων, των συλλογικοτήτων και της μεγάλης αριστεράς των ανένταχτων.
Η  πολιτική αυτή, υπηρετήθηκε με συνέπεια και καθόρισε τις επιλογές του κόμματος, ενδεικτικά:
α) στις αυτοδιοικητικές εκλογές, με την απόρριψη των πολιτικών συμφωνιών με το ΠΑΣΟΚ για πρόσκαιρα εκλογικά οφέλη, αλλά, αντιθέτως, στη στήριξη και ανάδειξη αυτόνομων αυτοδιοικητικών κινήσεων, με κινηματική λογική.
β) στη συμβολή του στην ανάπτυξη του εκπαιδευτικού κινήματος, για την αναβάθμιση της δημόσιας δωρεάν εκπαίδευσης και τη ματαίωση της ιδιωτικοποίησης
γ) στην επαναθεμελίωση της πολιτικής συμμαχίας των δυνάμεων της αριστεράς και της οικολογίας, πάνω σε κοινωνικούς και κινηματικούς άξονες και γι’ αυτό πιο στέρεης και πιο αξιόπιστης.
Η πολιτική αυτή, που πολιτογραφήθηκε ως ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΣΤΡΟΦΗ, δεν ήταν μόνο μια συνεπής αριστερή πολιτική, με τονισμένα τα ριζοσπαστικά χαρακτηριστικά στη φυσιογνωμία του ΣΥΝ, αλλά ήταν και μια πολιτική που άρχισε να δίνει απτά και ελπιδοφόρα αποτελέσματα. Θυμίζουμε:
– Την πολλή καλή και εκλογικά, παρουσία στις εκλογές για την τοπική αυτοδιοίκηση το 2006 και τη θετική έκπληξη της ΑΝΟΙΧΤΗΣ ΠΟΛΗΣ στην Αθήνα, με επικεφαλής τον Αλέξη Τσίπρα.
– Τη νέα πολιτική συμφωνία στο χώρο της αριστεράς, με τη θεμελίωση του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς (ΣΥ.ΡΙΖ.Α) σε νέες βάσεις- Τον κεντρικό ρόλο του ΣΥ.ΡΙΖ.Α, ως κύρια δύναμη ουσιαστικής αντιπολίτευσης, απέναντι στη νεοφιλελεύθερη αντικοινωνική λαίλαπα: εργασιακά, παιδεία, περιβάλλον.
– Ο ΣΥΝ πλέον, δεν αντιμετωπίζεται ως μια μικρή αριστερή δύναμη, πλατύτερα στρώματα ενδιαφέρονται για τις θέσεις του και την πολιτική του, προσβλέπουν σ’αυτή.
– Την πολύ σημαντική ενίσχυση του ΣΥ.ΡΙΖ.Α στις πρόσφατες βουλευτικές εκλογές, με τη μερική αντιστοίχηση του διευρυμένου προγραμματικού, πολιτικού και κινηματικού του ρόλου.
Σ’ αυτό το δρόμο βαδίζει και θέλουν όλο και πιο ενεργητικά τα μέλη του και οι αριστεροί πολίτες να βαδίσει ο Συνασπισμός. Πιο τολμηρά, πιο ώριμα, πιο ανατρεπτικά.
Σύμφωνα του λοιπόν με τις θέσεις  του ΣΥΝ το κόμμα βαδίζει για το 5ο Συνέδριό του:
-σ’ ένα διεθνές περιβάλλον που σφραγίζεται, για πάνω από δύο δεκαετίες από τις επιλογές της νεοφιλελεύθερης στρατηγικής: ιδιωτικοποιήσεις, θραύση όλων των εμποδίων που δυσκολεύουν την κίνηση του κεφαλαίου για διείσδυση με ταχύτητα, σ’ όλες τις χώρες και σ’ όλους τους κοινωνικούς τομείς για εύκολο και γρήγορο κέρδος. Οι πολιτικές αυτές διευρύνουν εφιαλτικά τις κοινωνικές ανισότητες και επιφέρουν τεράστιες οικολογικές καταστροφές, θέτοντας σε κίνδυνο την ίδια η ζωή στον πλανήτη. Παράλληλα ενισχύονται οι ιδεολογικοί (Μ.Μ.Ε. σε διατεταγμένη υπηρεσία) και κατασταλτικοί μηχανισμοί του συστήματος.
-Στην Ευρώπη έχει επικρατήσει η νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση. Οι κυρίαρχες δυνάμεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης προσπαθούν να συνταγματοποιήσουν τις νεοφιλελεύθερες, να εντείνουν: την απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων, με την οδηγία Μπολκενστάιν, την ιδιωτικοποίηση της υγείας, της παιδείας, της κοινωνικής ασφάλισης.
Ο κόσμος δεν είναι μόνον αυτός. Το σύνθημα ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός αποκτά υλική βάση:
– στη Λατινική Αμερική, πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις, αμφισβητούν την κυριαρχία των ΗΠΑ, συσπειρώνονται, αντιστέκονται, κερδίζουν ακόμα και κυβερνήσεις: Βενεζουέλα, Βολιβία, Εκουαδόρ κ.λ.π.
– τα κινήματα αντίστασης αναπτύσσονται, από τους Ζαπατίστα στο Μεξικό, τους ακτήμονες στη Βραζιλία, μέχρι το Παγκόσμιο Αντικαπιταλιστικό Φόρουμ
– στη Γαλλία οι νέοι αποτρέπουν τη γενίκευση της επισφαλούς εργασίας, μέσω του συμβολαίου πρώτης εργασίας
– οι νέοι της Ελλάδας αποτρέπουν τη συνταγματική κατοχύρωση της ιδιωτικής ανώτατης εκπαίδευσης
– οι αγώνες των συνδικάτων σε Γαλλία και Γερμανία εντυπωσιάζουν με τη διάρκεια, την ένταση και τη μαζικότητά τους
– στη Γερμανία δημιουργείται το Κόμμα της Αριστεράς
– στην Ευρώπη συγκροτείται, με την αποφασιστική συμβολή του Συνασπισμού, το Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς και ενισχύεται η δράση του ευρωπαίκού Κοινωνικού Φόρουμ.
Ο ΣΥΝ καταθέτει με το κείμενο των θέσεών του για το 5ο Συνέδριο την εναλλακτική προγραμματική του πρόταση. Ένα συνεκτικό σύνολο προτάσεων, όπως αναλύονται στο 5ο κεφάλαιο των Θέσεων, που δεν περιορίζουν τον ορίζοντά τους στα όρια της καλύτερης διαχείρισης της σημερινής πραγματικότητα. Στοχεύουν στην πολιτική ενοποίηση των κοινωνικών αγώνων και ηπροώθησή τους εδράζεται στο τρίπτυχο: κινήματα, πολιτική δράση, για την αναδιάταξη του πολιτικού συσχετισμού, ένταση της ιδεολογικής μάχης.
Η προώθηση των στόχων του προγράμματος, ο συντονισμός και ο κοινός βηματισμός με τις κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις στην Ευρώπη και τον κόσμο, η πιο πλατιά και ενεργητική στήριξη και συμμετοχή της κοινωνίας, οδηγούν στην προώθηση τομών και ριζικών αλλαγών, για την ανατροπή και υπέρβαση των κυρίαρχων καπιταλιστικών σχέσεων. Για το σοσιαλισμό του μέλλοντός μας, με πλέρια ελευθερία και δημοκρατία, μέσα από την ανάδυση των πιο διαφορετικών θεσμών άμεσης και αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας, αυτοοργάνωσης αυτοδιοίκησης και αυτοδιαχείρισης. Σ’ ένα πλαίσιο αλληλεγγύης και συλλογικότητας στο οποίο θ’ ανθίζουν οι προσωπικότητες των ανθρώπων, σε αρμονική συμβίωση με το περιβάλλον.
Ηλίας Χάιδας

ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΠΡΟΣΦΑΤΟΥ ΦΥΛΛΟΥ

ΑΡΧΕΙΟ

ΕΠΙΣΚΕΨΕΙΣ

  • 118.391 hits