Οι αλλεπάλληλες φορολογικές “μεταρρυθμίσεις” που εφαρμόστηκαν κατά καιρούς τα τελευταία χρόνια από διάφορες κυβερνήσεις του δικομματισμού έχουν τις παρακάτω διαχρονικές σταθερές:

  • σχέση άμεσων-έμμεσων φόρων (44%-56% σήμερα) υπέρ των έμμεσων φόρων (ειδικά στα χρόνια του μνημονίου οι έμμεσοι φόροι αυξήθηκαν χωρίς ιστορικό προηγούμενο),

  • όλο και δυσμενέστερη φορολόγηση των μισθωτών και των συνταξιούχων (στα χρόνια των μνημονίων φορολογούνται ακόμα και αυτοί που διαβιούν κάτω από το όριο φτώχειας),

  • δημιουργία ενός πλέγματος φοροαπαλλαγών και χαριστικών εξαιρέσεων του μεγάλου πλούτου και ταυτόχρονα εκτεταμένη φοροδιαφυγή.

Η βασική κατεύθυνση της διακήρυξης του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ σχετικά με το φορολογικό σύστημα είναι η εισαγωγή ενός συστήματος που θα είναι “σταθερό, ταξικά μεροληπτικό υπέρ των εργαζομένων, αναδιανεμητικό και δίκαιο…όπου κάθε πολίτης θα φορολογείται ανάλογα με το συνολικό πραγματικό του εισόδημα και τη φοροδοτική του ικανότητα».

Στα πλαίσια της εξειδίκευσης αυτής της βασικής κατεύθυνσης έγινε στις 4-3-2013 ημερίδα του τμήματος Οικονομικής Πολιτικής του κόμματος με θέμα “Η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ για μια ριζοσπαστική μεταρρύθμιση του φορολογικού συστήματος”, που πραγματοποιήθηκε στο αμφιθέατρο του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Αθηνών.

Περιγράφοντας τους βασικούς άξονες της φορολογικής πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, ο Αλέξης Τσίπρας τόνισε πως χρειαζόμαστε «ένα φορολογικό σύστημα λειτουργικό, σταθερό, πιο αποτελεσματικό και προπαντός πιο δίκαιο». Υπογράμμισε πως η αφετηρία του πρότασης του ΣΥΡΙΖΑ για το φορολογικό σύστημα είναι η απονομή κοινωνικής δικαιοσύνης μέσω της αναδιανεμητικής πολιτικής, λέγοντας πως «το φορολογικό σύστημα ασκεί αναδιανεμητική πολιτική».Επιπλέον ο Αλέξης Τσίπρας άσκησε σφοδρή κριτική στη θέση των νεοφιλελεύθερων οικονομικών και πολιτικών ελίτ περί διογκωμένων δημόσιων δαπανών του ελληνικού κράτους, επισημαίνοντας πως ο κυρίαρχος πολιτικός και οικονομικός λόγος εμφανίζει συστηματικά το δημοσιονομικό πρόβλημα στην Ελλάδα ως πρόβλημα υπερβολικών δαπανών. Στην πραγματικότητα όμως οι δημόσιες δαπάνες είναι χαμηλότερες από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο, ενώ τα έσοδα είναι λιγότερα επίσης (Τσακαλώτος-Λάσκος). Άρα, το πρόβλημα των ελλειμμάτων στη χώρα μας είναι μια ταξικά μεροληπτική υπέρ της ολιγαρχίας πολιτική υστέρησης των εσόδων της χώρας (λίστα Λαγκάρντ) και όχι οι δημόσιες δαπάνες.

Οι συγκεκριμένες προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ

Πρώτα απ’ όλα ο ΣΥΡΙΖΑ προχωρά σε προτάσεις για άμεση ανακούφιση των πολιτών, με κατάργηση όλων των άδικων και κοινωνικά βάρβαρων μνημονιακών χαρατσιών, όπως του ΕΕΤΗΔΕ (γνωστό ως χαράτσι της ΔΕΗ), της εισφοράς “αλληλεγγύης”, αλλά και προστασία των χαμηλών και μεσαίων εισοδημάτων από χρέη στην εφορία.

Ειδικότερα οι βασικές προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ είναι οι εξής:

Περιουσιολόγιο

Προτείνεται η δημιουργία πλήρους εικόνας κάθε περιουσιακού στοιχείου του φορολογούμενου. Στο Περιουσιολόγιο θα καταγράφεται η αξία της ακίνητης και κινητής περιουσίας των φορολογουμένων στο εσωτερικό και εξωτερικό.

Ανατροπές στη φορολογική κλίμακα

Όσο για τη φορολογική κλίμακα, προτείνεται:

–Φορολόγηση κάθε πηγής εισοδήματος με την ίδια φορολογική κλίμακα, με προοδευτικά αυξανόμενους συντελεστές, αλλά και ελάφρυνση των χαμηλών και μεσαίων εισοδημάτων.

–Όλα τα εισοδήματα των φυσικών προσώπων, ανεξαρτήτως πηγής, φορολογούνται με την ίδια κλίμακα.

–Η φορολογική κλίμακα πρέπει να διαθέτει περισσότερα κλιμάκια προκειμένου να αποκατασταθεί η προοδευτικότητα της φορολογίας.

–Ατομικό αφορολόγητο όριο το εκάστοτε όριο φτώχειας, που προσδιορίζεται σήμερα στις 12.000 ευρώ με προσαύξηση κατά 2.000 ευρώ για το πρώτο και το δεύτερο παιδί και 3.000 ευρώ για κάθε επόμενο.

–Ποσοστό των δαπανών διαβίωσης των φορολογουμένων (που αναγνωρίζονται στη φορολογία φυσικών προσώπων) αφαιρούνται από το φόρο και όχι από το εισόδημα (η αφαίρεση δαπανών από το εισόδημα ευνοεί τα μεγάλα εισοδήματα)

Επιχειρήσεις

Για τη φορολογία επιχειρήσεων ο βασικός στόχος είναι η αύξηση των εσόδων από επιχειρηματική δραστηριότητα προκειμένου τα έσοδα από αυτή την κατηγορία φόρων να προσεγγίσουν τον αντίστοιχο ευρωπαϊκό μέσο όρο. Σύμφωνα με το ΣΥΡΙΖΑ υπάρχει μεγάλη απόκλιση στην Ελλάδα σε σχέση με την Ευρωζώνη, άρα χάνονται σημαντικά έσοδα από τις μεγάλες επιχειρήσεις. (Σύμφωνα με τον Προϋπολογισμό του 2013 τα έσοδα από Νομικά Πρόσωπα θα κινηθούν στα 1,6 δισ. ευρώ, δηλαδή στο 0,8% του ΑΕΠ, όταν ο μέσος όρος της Ευρωζώνης είναι 2,3% του ΑΕΠ.)

Μείωση ΦΠΑ

Για τους έμμεσους φόρους, σκοπός είναι η σταδιακή μείωσή τους, με πρωταρχικά ζητούμενα:

– Μείωση του ανώτατου συντελεστή ΦΠΑ 23%.

– Χαμηλός συντελεστής ΦΠΑ για τα βασικά είδη διατροφής (ψωμί, γάλα, ζυμαρικά κ.λπ.), της εστίασης, των παιδικών τροφών, των ειδών προσωπικής ανάγκης των ατόμων με αναπηρία, των προϊόντων πολιτισμού και γνώσης και των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας.

– Ειδική φορολογία στα είδη και τις υπηρεσίες πολυτελούς διαβίωσης – κατανάλωσης. Θέσπιση φόρου επιδεικτικής κατανάλωσης (σκάφη αναψυχής, αεροσκάφη, ελικόπτερα, πισίνες, αυτοκίνητα μεγάλης ιπποδύναμης ή αρχικής εμπορικής αξίας κ.λπ.).

Ακίνητα

Στις προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ περιλαμβάνεται ακόμη Φόρος Μεγάλης Περιουσίας με ατομικό αφορολόγητο όριο τις 300.000 ευρώ ανά άτομο και προοδευτική κλίμακα πάνω από αυτό, ο οποίος θα συνεπικουρείται από την κατάργηση των φοροαπαλλαγών και των προνομιακών καθεστώτων του μεγάλου πλούτου. Ο συγκεκριμένος φόρος θα υπολογίζεται με βάση τα στοιχεία του περιουσιολογίου, στα οποία θα περιλαμβάνονται η κατοχή κτηρίων, οικοπέδων, γαιών, έργων τέχνης, καταθέσεων τραπεζών, επενδυτικών προϊόντων και συμμετοχών σε εταιρείες. Επιπλέον τίθεται πρόταση για εφαρμογή ενός φόρου μεταβίβασης ακινήτων, κληρονομιάς και δωρεών με πολύ υψηλά όρια, ώστε να πιάνει μόνον τους πλουσίους.

Φορολογικοί μηχανισμοί

Οποιοδήποτε φορολογικό σύστημα για να σταθεί χρειάζεται τους αντίστοιχους μηχανισμούς. Γι’ αυτό προτείνεται, ο καθολικός ηλεκτρονικός έλεγχος, επικέντρωση του ΣΔΟΕ στα δύσκολα θέματα της φοροδιαφυγής, όπως οι ενδοομιλικές συναλλαγές και το λαθρεμπόριο καυσίμων, και λήψη μέτρων προκειμένου να μην καταλήγουν στη δικαιοσύνη μαζικά οι φορολογικές υποθέσεις, όπως συμβαίνει σήμερα, με αποτέλεσμα την καθυστέρηση των εισπράξεων.

Ακόμα, προτείνεται ρύθμιση οφειλών για όσους έχουν υποστεί εξάντληση της φοροδοτικής τους δυνατότητας εξαιτίας της πληθώρας των φόρων που έχουν επιβληθεί και αφορά ανέργους, μισθωτούς – συνταξιούχους με χαμηλά εισοδήματα, μικρομεσαίους και αυτοαπασχολούμενους. Πρόκειται για καθορισμό ανώτατου ορίου για μηνιαία καταβολή χρεών στην εφορία. Το όριο αυτό θα είναι ποσοστό στο καθαρό οικογενειακό εισόδημα που απομένει, αν αφαιρεθούν στεγαστικά δάνεια πρώτης κατοικίας (ή ποσό ενοικίου) και ιατρικά έξοδα για σοβαρές ασθένειες. Το ποσοστό υπολογίζεται με βάση κλίμακα η οποία (ενδεικτικά) είναι για κάθε φορολογούμενο:

Καταγραφή2

Τα χρέη στα οποία δεν αντιστοιχεί μηνιαία δόση καταβολής (λόγω του ύψους των εισοδημάτων) δεν διαγράφονται, αλλά παγώνουν (δεν προστίθενται προσαυξήσεις ούτε λαμβάνει οποιοδήποτε μέτρο είσπραξης η εφορία), μέχρι οι υπόχρεοι να βρεθούν σε οικονομική κατάσταση, η οποία θα τους επιτρέπει τη σταδιακή, έστω, εξόφλησή τους.

(Επιμέλεια: Αντώνης Κυνηγός. Βασική πηγή του άρθρου η εφημερίδα “Η Αυγή”)