ΜΟΧΑΜΕΝΤ ΚΑΜΡΑΝ ΑΤΙΦ, 25 ΧΡΟΝΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΗΣ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΚΙΣΤΑΝ. ΝΕΚΡΟΣ ΑΠΟ ΞΥΛΟ, ΒΑΣΑΝΙΣΤΗΡΙΑ, ΗΛΕΚΤΡΟΣΟΚ ΣΤΟ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟ ΤΜΗΜΑ ΝΙΚΑΙΑΣ

Chester Elmore, Πάμπλο

26 Σεπτέμβρη, 1:30΄ π.μ., 15 μπάτσοι εισβάλουν σε χαμόσπιτο πακιστανών εργατών, στην Ηλιουπόλεως 82, στη Νίκαια. Ο Μοχάμεντ Καμράν Ατίφ ξυλοκοπείται μαζί με συγγενείς και συγκατοίκους του και οδηγείται στο Α.Τ. Νίκαιας ως ύποπτος για ξυλοδαρμό ανηλίκου. Ο άγριος ξυλοδαρμός συνεχίζεται. Τον δένουν χειροπόδαρα και τον χτυπούν με γκλομπς. Του κάνουν ηλεκτροσόκ με καλώδια στα χέρια και στα γόνατα.
Ο μηνυτής δεν τον αναγνωρίζει, αποσύρει τη μήνυση και οι μπάτσοι τον αφήνουν ελεύθερο, αφού βάζουν τον αδερφό του να υπογράψει ότι τον παρέλαβε χωρίς ούτε έναν μώλωπα.

Στις 9 Οκτώβρη ο Μοχάμεντ Καμράν Ατίφ πεθαίνει εξαιτίας της αστυνομικής “περιποίησης”, που είχε δεχτεί λίγες μέρες πριν. Είναι ο πέμπτος μετανάστης που χάνει την ζωή του από περιποιήσεις των “οργάνων” στη φιλόξενη χώρα μας.

Την Κυριακή, 11 Οκτώβρη, πραγματοποιήθηκε με πρωτοβουλία της Πακιστανικής Κοινότητας Ελλάδος, της κίνηση “Ενωμένοι ενάντια στο Ρατσισμό και τη Φασιστική Απειλή”, του ΣΥΡΙΖΑ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω απ’ το σπίτι του θύματος. Στη συγκέντρωση μαζεύτηκαν πάνω από 200 κάτοικοι και παραβρέθηκαν οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ Π. Λαφαζάνης και Θ. Δρίτσας. Πραγματοποιήθηκε πορεία μέχρι το Α.Τ. Νίκαιας, όπου τους περίμεναν πάνοπλοι περίπου 30 αστυνομικοί με ασπίδες καθώς και… ασφαλίτες.

Οι εκπρόσωποι των διαδηλωτών δήλωσαν ότι θα συνεχίσουν την προσπάθεια να τιμωρηθούν οι ένοχοι των βασανιστηρίων στο Α.Τ. Νίκαιας, όπως και για να μπει συνολικά τέλος στη ρατσιστική πολιτική και να μη συνεχιστεί η πολιτική της ΝΔ από τη νέα κυβέρνηση. Επίσης, ανακοινώθηκε ότι θα πραγματοποιηθεί συγκέντρωση το Σάββατο 17 Οκτώβρη, 7 μ.μ. στο Δημαρχείο της Νίκαιας. Το ΚΚΕ, που ελέγχει το Δήμο, απουσίαζε.

ΔιΠ  (πηγές tvxs.gr και entasifm.org)

Ο εθνικισμός έχει τα μέσα του∙ κι εμείς τα δικά μας

Στο 132^ο Δημοτικό Σχολείο Αθηνών φοιτούν μαθητές από 12 εθνότητες και πάνω από το 70% απ’ αυτούς είναι ξενόγλωσσοι. Πριν λίγα χρόνια η τότε διευθύντρια του σχολείου Στέλλα Πρωτονοτάριου κι ο σύλλογος των δασκάλων του αποφάσισαν να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα: τη διαρροή μαθητών, το φόβο των ελλήνων γονιών ότι τα παιδιά τους θα μείνουν αμόρφωτα, τα καθημερινά φαινόμενα ρατσισμού και ξενοφοβίας. Άρχισαν να διδάσκονται σε ξενόγλωσσους μαθητές αλβανικά ή αραβικά και στους γονείς τους ελληνικά, οι ανακοινώσεις τού σχολείου εκδίδονταν σε τρεις γλώσσες, ελληνικά, αλβανικά κι αγγλικά, και πάρθηκαν πολλές ακόμη πρωτοβουλίες, σύμφωνα με τα διδάγματα της σύγχρονης παιδαγωγικής. Αποτέλεσμα: η βία εξαφανίστηκε, οι επιδόσεις των μαθητών βελτιώθηκαν, οι γονείς ξεπέρασαν τους φόβους τους.

Πριν από ενάμιση περίπου χρόνο όμως, η διευθύντρια απομακρύνθηκε από το σχολείο κι ο νέος διευθυντής, παρά τις έντονες αντιδράσεις γονιών και δασκάλων σταμάτησε τις καινοτόμες δράσεις, αν κι αυτές είχαν τύχει της αναγνώρισης και της υπεράσπισης των συλλόγων των εκπαιδευτικών, καθηγητών παιδαγωγικής, πολιτικών κομμάτων και του Συνήγορου του Πολίτη. Το επιστέγασμα: η διευθύντρια κι η δασκάλα, που δούλευε στο πρόγραμμα, μετά από αναφορά στον εισαγγελέα διώκονται ποινικά, γιατί παραχώρησαν το σχολείο για τη διδασκαλία αλβανικών χωρίς την άδεια του υπουργείου, αν και οι δράσεις αυτές είχαν ενταχθεί στο πρόγραμμα “ολυμπιακής παιδείας” από το 2002.

Ο Σύλλογος Δασκάλων και Νηπιαγωγών Βόνιτσας μαζί με τον Πολιτιστικό Σύλλογο “Γέφυρες στον Κόσμο” διοργανώνουν την Παρασκευή, 30 Οκτωβρίου, στη Βόνιτσα ημερίδα με θέμα “Παιδαγωγικές δράσεις και διδακτικές προσεγγίσεις σε ένα πολυπολιτισμικό περιβάλλον. Το παράδειγμα του 132^ου Δ.Σ.”. Θα μιλήσουν ο επίκουρος καθηγητής τού Πανεπιστημίου Ιωαννίνων Γιώργος Νικολάου, η διωκόμενη πρώην διευθύντρια του 132^ου Δημοτικού Σχολείου Αθηνών Στέλλα Πρωτονοτάριου κι ο δάσκαλος του ίδιου σχολείου Πέτρος Χαραβιτσίδης. Θα πάμε.

Αντιρατσιστική Πρωτοβουλία Νομού Πρέβεζας

Πραγματοποιήθηκε στις 28 και 29 Αυγούστου με απόλυτη επιτυχία το φεστιβάλ της Αντιρατσιστικής Πρωτοβουλίας Νομού Πρέβεζας. Η πρώτη μέρα ξεκίνησε με χαιρετισμό εκ μέρους της αντιρατσιστικής πρωτοβουλίας σε ένα κατάμεστο κηποθέατρο και αμέσως μετά ακολούθησε συναυλία με τους Πρεβεζάνους linos-oplistis-epilektos, η οποία κορυφώθηκε με το γνωστό συγκρότημα Active Member.

Τη δεύτερη μέρα ο χώρος του πυροβολικού γέμισε από την παρουσία νέων, Ελλήνων, Αλβανών και Πακιστανών εργαζόμενων, οι οποίοι παρακολούθησαν τη συζήτηση με τους Νάντια Κουλουμπή, μέλος της κίνησης για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων προσφύγων και μεταναστών/τριών Πάτρας και Κώστα Βουρεκά, μέλος του Δ.Σ. του Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών και της πρωτοβουλίας αλληλεγγύης στην Κωνσταντίνα Κούνεβα.

Η πρώτη ομιλήτρια παρουσίασε με γλαφυρό τρόπο τη δράση της πρωτοβουλίας στην Πάτρα το τελευταίο διάστημα αναδεικνύοντας αιτήματα για τις σύγχρονες ανάγκες και τα δικαιώματα των μεταναστών. Ο δεύτερος ομιλητής τόνισε την ανάγκη κοινής δράσης Ελλήνων και ξένων εργαζομένων ενάντια στην αντεργατική πολιτική (ιδιωτικοποιήσεις, ελαστικές σχέσεις εργασίας, μαύρη εργασία, ανασφάλεια, συνθήκη Μπολγκεστάιν).

Και οι δύο ομιλητές αναφέρθηκαν στα αίτια της μετανάστευσης καταδικάζοντας την πολιτική της ΝΔ, τα σύμφωνα μετανάστευσης της Ε.Ε., τη συναίνεση του ΠΑΣΟΚ αλλά και τον τυχοδιωκτικό τρόπο με τον οποίο το ακροδεξιό ΛΑΟΣ εκμεταλλεύεται την κατάσταση.

Ακολούθησε πλούσιος διάλογος και αμέσως μετά πήραν σειρά μουσικό σχήμα Αλβανών μουσικών και νεανικά σχήματα της Πρέβεζας.

Η Αντιρατσιστική Πρωτοβουλία Νομού Πρέβεζας χαιρετίζει τους χίλιους και πλέον επισκέπτες του φεστιβάλ και θα συνεχίσει τη δράση της. Στόχος: το 3^ο αντιρατσιστικό φεστιβάλ να διοργανωθεί από ακόμη περισσότερους, με ακόμη μεγαλύτερη συμμετοχή.

31 Αυγούστου 2009

Για τους μετανάστες/τριες και τους πρόσφυγες στην Ελλάδα σήμερα

της Νάντιας Κουλουμπή*

(ομιλία στο αντιρατσιστικό Πρέβεζας)

Τα τελευταία χρόνια βρισκόμαστε αντιμέτωποι με ένα πρωτόγνωρο και μαζικό νέο προσφυγικό φαινόμενο, που ξεφεύγει από όσα ξέραμε έως την προηγούμενη δεκαετία. Οι δρόμοι και τα δίκτυα της μετανάστευσης, έως τότε, λειτουργούσαν υπακούοντας τους νόμους της αγοράς, βοηθούσαν τους ανθρώπους να μεταφερθούν αλλά και να ενταχθούν – με επίπονες, χρονοβόρες ακόμα και παράνομες συχνά διαδρομές – αλλά πάντως να ενταχθούν στις νέες κοινωνίες. Σήμερα η συσσώρευση προσφύγων και μεταναστών/στριών χωρίς χαρτιά, στις χώρες της Δύσης είναι απελπισμένη· οι δρόμοι της μετανάστευσης καθορίζονται από τους νόμους της ανάγκης που είναι διαφορετικοί από τους νόμους της αγοράς. Οι άνθρωποι αυτοί θα παραμείνουν χωρίς χαρτιά, χωρίς δουλειά, χωρίς πρόσβαση στις δομές των κοινωνιών στις οποίες προσφεύγουν αναγκαστικά, γκετοποιούμενοι σε υποβαθμισμένες (και υποβαθμιζόμενες) γειτονιές, όπως του Αγ. Παντελεήμονα στην Αθήνα ή σε αυτοσχέδιους καταυλισμούς, όπως τον αφγανικό καταυλισμό στην Πάτρα.

Και παλιότερα όμως, και τώρα, οι αιτίες της μετανάστευσης ήταν και είναι οι ίδιες :η φτώχεια, οι πόλεμοι, η τεράστια ανισότητα της κατανομής του πλούτου στον πλανήτη. Ας ξεκινήσουμε από τα αυτονόητα· όσο η Ασία και η Αφρική θερίζονται από την πείνα, τις ξένες επεμβάσεις, τους εμφύλιους πολέμους που συνεπάγονται οι επεμβάσεις και την άγρια οικονομική εκμετάλλευση από την πλευρά της Δύσης τόσο η Ευρώπη μας και ειδικά οι χώρες του νότου, θα γίνονται αποδέκτες μαζικών προσφυγικών κυμάτων.  Η απάντηση της Ευρώπης απέναντι στο φαινόμενο κινείται σε δύο άξονες :

– στρατιωτικοποίηση των συνόρων ώστε να αναχαιτίζεται η είσοδος )με τραγικό βέβαια κόστος σε ανθρώπινες ζωές … ) και

– δραστικός περιορισμός των δυνατοτήτων κοινωνικής ένταξης για όσους/ες διάβηκαν τα σύνορα.

Έτσι λοιπόν, μιλώντας για την Ελλάδα,  καμιά νέα διαδικασία νομιμοποίησης μεταναστών/τριών δεν έχει δρομολογηθεί από το 2005, οι ανανεώσεις αδειών πραμονής πνίγονται σε γραφειοκρατικές και χρονοβόρες διαδικασίες (με αποτέλεσμα να καθίστανται πλέον «παράνομοι» μετανάστες/τριες που στο παρελθόν ήταν «νόμιμοι»), τα αιτήματα ασύλου απορρίπτονται συλλήβδην, ενώ πλέον – βάσει του πρόσφατου Π.Δ. 81/2009 επαφίεται στους αστυνομικούς διευθυντές της χώρας η απόφαση για την χορήγηση ασύλου, εξέλιξη την οποία έχει καταγγείλει η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ αποχωρώντας από τις αρμόδιες γνωμοδοτικές επιτροπές. Το επόμενο βήμα είναι οι μαζικές συλλήψεις, φυλακίσεις και βιαιοπραγίες σε βάρος ανθρώπων που η μόνη τους «εγκληματική» δράση είναι η μη κατοχή νομιμοποιητικών εγγράφων, οι απελάσεις και οι παράνομες, με βάση το διεθνές δίκαιο, επαναπροωθήσεις. Ένα τεράστιο κοινωνικό πρόβλημα αντιμετωπίζεται τελικά από τα σώματα ασφαλείας : την αστυνομία, το λιμενικό σώμα, την Frontex (την υπηρεσία ευρωπαϊκής φύλαξης, σώμα ανεξάρτητο, που συμμετέχει σε επιχειρήσεις αποτροπής, διαθέτοντας πολυεθνική δύναμη και υψηλής τεχνολογίας στρατιωτικό εξοπλισμό και που λειτουργεί επίσης και ως υπηρεσία πληροφοριών διεξάγοντας έρευνες και ανακρίσεις μεταναστών).

Είναι προφανές ότι αυτή η πολιτική είναι αναποτελεσματική και ατελέσφορη. Οι πρόσφυγες από το Αφγανιστάν, το Πακιστάν, το Σουδάν ή τη Σομαλία δεν έχουν γυρισμό, δεν αναχαιτίζονται, ο δρόμος τους δεν θα έχει ποτέ επαρκή φύλαξη. Όσο οι πατρίδες τους είναι αβίωτες, οι άνθρωποι αυτοί θα κατακλύζουν την Ευρώπη, θα κατακλύζουν την Ελλάδα. Πως είναι δυνατό να περιφρουρηθεί όλο το Αιγαίο, ο Έβρος, τα σύνορα με την Αλβανία τη Fyrom ή τη Βουλγαρία; Και με τι κόστος; (που θα είναι σε κάθε περίπτωση πολλαπλάσια μεγαλύτερο από το κόστος παροχής στοιχειωδών κοινωνικών φροντίδων στους ανθρώπους αυτούς). Και ενώ ξέρουμε ότι οι πολιτικές φύλαξης των συνόρων δεν απέτρεψαν τις προσφυγικές και μεταναστευτικές ροές, πρέπει επίσης να αναγνωρίσουμε ότι επιδείνωσαν την κατάσταση, ενίσχυσαν τα κυκλώματα διακίνησης, αύξησαν την επικινδυνότητα, δυσχέραναν τις διαδρομές, εντός των συνόρων δε, επέτειναν την περιθωριοποίηση, την εξαθλίωση, την παραβατικότητα. Τις συνέπειες κλήθηκαν να τις πληρώσουν τα πιο ευάλωτα στρώματα των πόλεων, που τώρα ειδικά, σε συνθήκες οικονομικής κρίσης, έγιναν εύκολα ακροατήρια του λόγου της ακροδεξιάς και σύρθηκαν – με την βοήθεια των κυρίαρχων ΜΜΕ που καθορίζουν το δημόσιο διάλογο – σε μια λανθασμένη ανάγνωση της πραγματικότητας· ενοχοποιήθηκαν οι μετανάστες/τριες για την υποβάθμιση της καθημερινής ζωής, για την εργασιακή ανασφάλεια, για την ανεργία, τη φτώχεια. Το μεταναστευτικό ζήτημα, μεθοδικά και οργανωμένα, γίνεται/ παρουσιάζεται ως το νούμερο ένα  εθνικό πρόβλημα και οι μετανάστες/τριες “είναι” η πηγή της κακοδαιμονίας μας.  Η ακροδεξιά όμως διολίσθηση δεν είναι έργο του ΛΑΟΣ. Είναι έργο της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ που είχαν την προηγούμενη δεκαετία την ευθύνη χάραξης τόσο της μεταναστευτικής πολιτικής (που εξαθλίωσε τελικά τους μετανάστες και τους πρόσφυγες) αλλά και την ευθύνη της οικονομικής πολιτικής (που εξαθλίωσε όλους και όλες μας). Η διογκούμενη λαϊκή δυσαρέσκεια, μεθοδευμένα, εκτράπηκε προς τον ορατό και εύκολο εχθρό, τους φτωχοδιάβολους των πόλεων μας, τους “χωρίς χαρτιά” αντί να αντιμετωπίσει δυσκολότερους και πιο μακρινούς εχθρούς : την κυβέρνηση, τις ηγεσίες της Τ.Α., την ευρωπαϊκή ένωση ή το ΝΑΤΟ.

Εμείς, η Αριστερά. οι κινήσεις αλληλεγγύης, οι κινήσεις υπεράσπισης δικαιωμάτων που στήνουμε, οι αριστεροί και αριστερές, οφείλουμε να υπηρετήσουμε καταρχήν την κοινή λογική.  Όσο υπάρχουν πόλεμοι και φτώχεια οι μετανάστες/ τριες θα πληθαίνουν. Αντί να δαπανάμε οικονομικούς πόρους σε παράλογους εξοπλισμούς και ατελέσφορη φύλαξη συνόρων, να χρηματοδοτήσουμε προγράμματα υποβοήθησης των προσφύγων και των μεταναστών/τριών, να δημιουργήσουμε ανοικτές δομές φιλοξενίας, να μεριμνήσουμε για την εκπαίδευση και την κοινωνική τους ένταξη. Παράλληλα όμως θα πρέπει να υποβοηθηθούν οι περιοχές που δέχονται τα φορτία, οι γειτονιές που υποβαθμίστηκαν με συγκεκριμένα μέτρα παρεμβάσεων και αναπλάσεων. Οι κάτοικοι των περιοχών αυτών δεν είναι αντίπαλοί μας αλλά θύματα και αυτοί των πολιτικών που έχουν επιλεγεί σε Ευρώπη και Ελλάδα.

Οφείλουμε επίσης να διαφυλάξουμε τον νομικό μας πολιτισμό που δέχεται σοβαρά πλήγματα. Η Ελλάδα δεν σέβεται τις διεθνείς συνθήκες που έχει κυρώσει ως προς τους πρόσφυγες και τους  ανηλίκους. Η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ, η Διεθνής Αμνηστία, ο Συνήγορος του Πολίτη, το Ευρωπαϊκό δικαστήριο για τα ανθρώπινα δικαιώματα, το Συμβούλιο της Ευρώπης – που μόνο για αριστερή εκτροπή δεν μπορούν να κατηγορηθούν – έχουν επανειλημμένα εγκαλέσει την ελληνική κυβέρνηση και τις υπηρεσίες ασφαλείας για καταστρατήγηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Η απάντηση μας όμως δεν μπορεί να στηρίζεται μόνο στην επίκληση της ανθρωπιάς και του ανθρωπισμού γιατί μια τέτοια προσέγγιση αποδέχεται την ανισότητα και την αντιμετωπίζει με όρους φιλανθρωπίας.  Η απάντηση μας είναι το πολιτικό αίτημα της ισότητας των ανθρώπων όπου κι αν βρίσκονται, όπου επιλέγουν να βρεθούν. Η απάντηση μας δε μπορεί να εξαντλείται σε αιτήματα κοινωνικής πρόνοιας γιατί εν δυνάμει ενισχύονται οι αντιθέσεις, αλλά πρέπει να απαιτούμε κοινωνική δικαιοσύνη, αναδιανομή του πλούτου, κοινωνική αλληλεγγύη, ισότιμη συμμετοχή στις κοινωνικές και πολιτικές διαδικασίες.

Και τέλος οφείλουμε να απαιτούμε από τα κράτη της Ευρώπης να σηκώσουν το βάρος της αποπεριθωριοποίησης των μεταναστευτικών πληθυσμών, που είναι μικρότερο από το κόστος της σημερινής πολιτικής μηδενικής ανοχής. Να απαιτούμε από τα κράτη της Ευρώπης να αναλάβουν το κόστος της  στήριξης των χωρών απ’ όπου προέρχονται οι μετανάστες/τριες και οι πρόσφυγες.

Να απαιτούμε από τα κράτη της Ευρώπης να σταματήσουν τις επεμβάσεις ώστε να αποκλεισθούν οι αιτίες της μετανάστευσης, η φτώχεια, οι πόλεμοι, η περιβαλλοντική καταστροφή από τεράστιες πολυεθνικές πετρελαϊκές/ μεταλλευτικές κ.α εταιρίες.

*Κίνηση υπεράσπισης δικαιωμάτων προσφύγων και μεταναστών/τριών Πάτρας

ΑΝΤΙΡΑΤΣΙΣΤΙΚΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΣΤΗΝ ΠΡΕΒΕΖΑ

Για δεύτερο χρόνο διοργανώνεται στην Πρέβεζα ένα φεστιβάλ φιλίας και ενημέρωσης – συζήτησης για θέματα που αφορούν τους μετανάστες που ζουν και εργάζονται στην πόλη μας αλλά και για τους ίδιους τους κατοίκους της Πρέβεζας.

Η εκδήλωση γίνεται από συλλόγους, σωματεία, κινήσεις πολιτών, τοπικές εφημερίδες και την συμπαράσταση του Δήμου Πρέβεζας.

Συμμετέχουν  γνωστά συγκροτήματα  όπως οι Αctive Μember αλλά και πρεβεζάνοι καλλιτέχνες – μουσικοί.

Να το πούμε, αν και είναι αυτονόητο: φέτος έχει πολύ μεγαλύτερη σημασία να είμαστε εκεί, και τις 2 μέρες– το «όλοι/όλες» δηλαδή να μην είναι σχήμα λόγου. Να είμαστε εμείς, και να πούμε και σε φίλους. Να είμαστε όχι μόνο στις συναυλίες,  – που και φέτος θα είναι από μόνες τους ισχυρό κίνητρο -, αλλά και στις συζητήσεις, τις «μικρές» και τις μεγάλες: για την άνοδο της ακροδεξιάς, για τα φαινόμενα κρίσης που αφήνουν το αποτύπωμά τους στην πόλη, για την υπερεκμετάλλευση των μεταναστών και των μεταναστριών και την αξιοπρέπεια των αγώνων τους που σηματοδοτεί η Κούνεβα·για τη σχέση οικονομικής κρίσης και ρατσισμού, για την τοπική αυτοδιοίκηση και την ένταξη της δεύτερης γενιάς μεταναστών, για τα δικαιώματα των κρατουμένων, ενάντια στα ανθρωποφάγα μέτρα των ΝΔ-ΛΑΟΣ για τη μετανάστευση.

Το φετινό φεστιβάλ είναι μια ευκαιρία, από πολλές απόψεις: να συναντηθούμε με μετανάστες και μετανάστριες και να δούμε πώς μπορούμε να κάνουμε πολιτική με αυτούς, αντί προπαγάνδα για αυτούς. Να σκεφτούμε ότι, όταν η κοινωνία ζητάει απαντήσεις για το μεταναστευτικό πρέπει πρώτα να είναι  σωστά πληροφορημένη.

Η συζήτηση, η επαφή με την κουλτούρα τους, την ζωή τους, την μουσική τους διώχνει την προκατάληψη και την καχυποψία, εμποδίζει τον λαϊκισμό που τόσο ανθεί στις μέρες μας.

Σε δύσκολες συγκυρίες όπως αυτή, με πολλούς φτωχούς να τα βάζουν με τους φτωχότερους και με άλλους να ζητούν «κράτος» και να εννοούν «αστυνομία», με την αστυνομία να έχει επωμιστεί ένα θέμα εκτός δικαιοδοσίας της όπως το μεταναστευτικό και την κυβέρνηση να ακροβατεί μεταξύ μπερλουσκονισμού και σαρκοζισμού, με το ΠΑΣΟΚ της μηδενικής ανοχής, πέφτει σ’ εμάς μια σημαντική ευθύνη: να αντισταθούμε στη βαρβαρότητα των πογκρόμ και των στρατοπέδων συγκέντρωσης και να μην αφήσουμε οι σημερινοί «λαθραίοι» να γίνουν οι Εβραίοι της δεκαετίας του ’30. Γιατί καμία ζωή δεν είναι λαθραία.

Η επιτυχία του Φεστιβάλ ας είναι μια πρώτη απόδειξη ότι έχουμε καταλάβει αυτή την ευθύνη.

Αντιρατσιστική Πρωτοβουλία Νομού Πρέβεζας

Μετανάστευση, καταστολή, ακροδεξιά

Το καλοκαίρι του 2009 σημαδεύτηκε από μια δίχως προηγούμενο επίθεση στους μετανάστες και τις μετανάστριες. Οι εκτεταμένες επιχειρήσεις-σκούπα στις πόλεις, οι εκκενώσεις χώρων μαζικής διαμονής μεταναστών, η παράνομη κατεδάφιση και ο εμπρησμός του άτυπου προσφυγικού καταυλισμού στην Πάτρα, αλλά και η πρωτοφανής συνεργασία αστυνομίας και ακροδεξιών συμμοριών στο κυνήγι των μεταναστών συνθέτουν τη ζοφερή εικόνα ενός πογκρόμ που προετοιμάστηκε προεκλογικά και υλοποιήθηκε αμέσως μετά, οπωσδήποτε χάρη και στην συναίνεση του ΠΑΣΟΚ, στην υποταγή του στην ακροδεξιά ατζέντα.

Ο Καρατζαφέρης αισθάνεται φυσικά δικαιωμένος. Αποκαθαρμένος τηλεοπτικά, πραγματιστής εκπρόσωπος του «κοινού νου», επαναλαμβάνει σε όλους τους τόνους την προ δεκαπενταετίας ρήση του Λεπέν: «Η δύναμή μας είναι ότι λέμε αυτό που εσείς δεν τολμάτε να ομολογήσετε». Και πραγματικά αυτό που «πάντα υποστήριζε» έχει καταστεί σήμερα κυρίαρχος λόγος περί μετανάστευσης. Ένας λόγος που παρουσιάζει τους οικονομικούς και πολιτικούς πρόσφυγες ως εισβολείς και τις δυτικές χώρες ως αμυνόμενες∙ που μεταθέτει τη συζήτηση από τα κοινωνικά προβλήματα και τα προβλήματα των μεταναστών στον μετανάστη-πρόβλημα∙ που υπερβάλλει για την εγκληματικότητα των ξένων, νομιμοποιώντας ταυτόχρονα την υπερεκμετάλλευσή τους και παρέχοντας πλήρη ασυλία σε μιαν ασύδοτη και άγρια εργοδοσία τύπου Μανωλάδας. Ένας κυρίαρχος λόγος που ενοχοποιεί τους αποκλεισμένους για τον αποκλεισμό τους και, από την άλλη, αποσιωπά τις αιτίες της μετανάστευσης και, βεβαίως, τις ευθύνες της Δύσης για τη διάλυση των χωρών προέλευσης των μεταναστών.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η δαιμονοποίηση των μεταναστών και η ανάδειξη του μεταναστευτικού ζητήματος ως ζητήματος ασφάλειας έχει ευρύτερες στοχεύσεις. Σε μια περίοδο οικονομικής κρίσης και κρίσης της πολιτικής εκπροσώπησης, σε μια εποχή όξυνσης των ανισοτήτων και γενικευμένης ανασφάλειας αποτελεί διέξοδο για τους κυρίαρχους η κοινωνική δυσαρέσκεια να στραφεί στους ξένους, στους περισσότερο καταπιεσμένους και φτωχούς. Οι μετανάστες και οι μετανάστριες μετατρέπονται έτσι σε αποδιοπομπαίους τράγους της οικονομικής κρίσης και, ταυτόχρονα, τα μέτρα εναντίον τους χρησιμοποιούνται για την αδρανοποίηση του κινήματος αλληλεγγύης, την επιβολή νέων κατασταλτικών μέτρων και, γενικότερα, την εμπέδωση ενός καθεστώτος επιτήρησης και μηδενικής ανοχής που κατευθύνεται προς κάθε μορφή κοινωνικής αμφισβήτησης.

Έκτακτη νομοθεσία και δόγμα αποτροπής της μετανάστευσης

Οι «έκτακτοι» νόμοι του καλοκαιριού διαμορφώνουν ένα εξαιρετικά αυταρχικό πλαίσιο, θέτοντας σε εφαρμογή βασικά στοιχεία από την ευρωπαϊκή Οδηγία περί Επιστροφής Προσώπων και το Σύμφωνο για τη Μετανάστευση και το Άσυλο. Συγκεκριμένα, η τροποποίηση του μεταναστευτικού νόμου 3386/95 προβλέπει την επέκταση του χρόνου διοικητικής κράτησης από τους τρεις μέχρι και τους δεκαοκτώ μήνες, την εγγραφή αλλοδαπών στους καταλόγους ανεπιθύμητων με βάση την απλή δίωξη για αδίκημα που επισείει τρίμηνη φυλάκιση και, τέλος, την ποινικοποίηση με ιδιαίτερα βαριές κατηγορίες διάφορων μορφών κοινωνικής αλληλεγγύης. Από την άλλη πλευρά το Προεδρικό Διάταγμα 81/2009 με την κατάργηση της δυνατότητας προσφυγής σε δεύτερο βαθμό της εξέτασης του αιτήματος πολιτικού ασύλου, οδηγεί στην οριστική κατάργηση του δικαιώματος ασύλου στην Ελλάδα, γεγονός που οδήγησε την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες στην απόφαση να αποχωρήσει από τη διαδικασία.

Σε αυτό το πλαίσιο η διαμορφούμενη μεταναστευτική πολιτική τίθεται σε εφαρμογή με κύρια αιχμή την απόφαση μετατροπής πρώην στρατιωτικών εγκαταστάσεων σε στρατόπεδα κράτησης μεταναστών και την περαιτέρω θωράκιση των συνόρων. Πρόκειται για μέτρα εξόχως αντιδημοκρατικά απέναντι σε προσφυγικούς πληθυσμούς που έχουν τεθεί σε ένα καθεστώς εξαίρεσης από τα δικαιώματα. Για τους σύγχρονους «ανεπιθύμητους» επανέρχονται πολιτικές εγκλεισμού και εκτοπισμού μακριά από τις πόλεις και από κάθε δυνατότητα κοινωνικού ελέγχου και μάλιστα με τους προφανείς συμβολισμούς του στρατοπέδου. Την ίδια στιγμή στα σύνορα στήνεται με τη συνδρομή του ευρωπαϊκού σώματος συνοριακής φύλαξης Frontex μια υπερσύγχρονη πολεμική μηχανή για την αποτροπή της εισόδου, αλλά και την άμεση επαναπροώθηση των μεταναστών. Σε καθημερινό επίπεδο εξαπολύονται στρατιωτικές επιχειρήσεις ενάντια σε φουσκωτές βάρκες, ενάντια σε άοπλους και κυνηγημένους ανθρώπους, επιχειρήσεις που ευθύνονται για ναυάγια και που κοστίζουν κάθε χρόνο εκατοντάδες ανθρώπινες ζωές.

Είναι ξεκάθαρο ότι ο διακηρυγμένος στόχος της αποτροπής και αποθάρρυνσης των νεοεισερχόμενων μεταναστών υλοποιείται μέσω της εκδικητικής και προς παραδειγματισμό κακομεταχείρισής τους. Παράλληλα, τις κατασταλτικές επιχειρήσεις συμπληρώνει μια πολιτική άρνησης λήψης μέτρων κοινωνικής πολιτικής, εξασφάλισης ενός δίκαιου συστήματος ασύλου και εφαρμογής μιας νέας διαδικασίας νομιμοποίησης, καθώς για τους ιθύνοντες η παροχή δικαιωμάτων θεωρείται αιτία προσέλκυσης μεταναστών.

Βραχυπρόθεσμα και κυρίως εκλογικά οφέλη καθοδηγούν μια πολιτική μηδενικής ανοχής που εγκαθιδρύει ένα ιδιότυπο κοινωνικό απαρτχάιντ και νομιμοποιεί τη δράση της ακροδεξιάς. Το μεταναστευτικό καθίσταται έτσι κεντρικό πολιτικό ζήτημα και με αναφορά σε αυτό θα δοκιμαστούν οι κοινωνικές αντιστάσεις και η αλληλεγγύη. Η Αριστερά και γενικότερα το κίνημα αλληλεγγύης στους μετανάστες καλείται να δώσει έναν αγώνα δύσκολο και διαρκή μέσα σε αυτό το πλαίσιο που διαμορφώνουν η ανασφάλεια των όρων ζωής, ο τηλεοπτικά χειραγωγήσιμος φόβος και η κατίσχυση των ακροδεξιών ιδεολογημάτων. Επιδιώκοντας την ευρύτερη δυνατή κοινωνική απεύθυνση αλλά εξίσου την άμεση αλληλεγγύη στους μετανάστες και τις μετανάστριες, είναι εξαιρετικά σημαντικό να μην γίνει ούτε ένα βήμα πίσω στην αλληλεγγύη και καμία υποχώρηση στην κυρίαρχη αντίληψη της μετανάστευσης ως πρόβλημα.

Ήδη στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου ένα δυναμικό και ενωτικό κίνημα υψώνει την αντίστασή του στις μεταγωγές-απαγωγές των υπό κράτηση μεταναστών. Από τις 25 έως τις 31 Αυγούστου θα ακολουθήσει η διεθνής κινητοποίηση του No Border camp στη Λέσβο, και στη συνέχεια το αντιρατσιστικό μπλοκ της διαδήλωσης της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης στις 5 Σεπτεμβρίου και από τις 2 έως τις 5 Νοεμβρίου οι κινητοποιήσεις ενάντια στην διακυβερνητική διάσκεψη του Παγκόσμιου Φόρουμ για τη Μετανάστευση και την Ανάπτυξη στην Αθήνα.

Γιώργος Μανιάτης

μέλος του Δικτύου Κοινωνικής Υποστήριξης Προσφύγων και Μεταναστών

Το κείμενο γράφτηκε για το Φόρουμ Πρέβεζας

ΑΝΤΙΡΑΤΣΙΣΤΙΚΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΣΤΗΝ ΠΡΕΒΕΖΑ

2 ΑΝΤΡΑΤΣΙΣΤΙΚΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΣΤΗΝ ΠΡΕΒΕΖΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ACTIVE MEMBER

ΑΝΤΙΡΑΤΣΙΣΤΙΚΟ  ΦΕΣΤΙΒΑΛ  ΣΤΗΝ  ΠΡΕΒΕΖΑ

Για δεύτερο χρόνο διοργανώνεται στην Πρέβεζα ένα φεστιβάλ φιλίας και ενημέρωσης – συζήτησης για θέματα που αφορούν τους μετανάστες που ζουν και εργάζονται στην πόλη μας αλλά και για τους ίδιους τους κατοίκους της Πρέβεζας.

Η εκδήλωση γίνεται από συλλόγους, σωματεία, κινήσεις πολιτών, τοπικές εφημερίδες και την συμπαράσταση του Δήμου Πρέβεζας.

Συμμετέχουν  γνωστά συγκροτήματα  όπως οι Αctive Μember αλλά και πρεβεζάνοι καλλιτέχνες – μουσικοί.

Να το πούμε, αν και είναι αυτονόητο: φέτος έχει πολύ μεγαλύτερη σημασία να είμαστε εκεί, και τις 2 μέρες– το «όλοι/όλες» δηλαδή να μην είναι σχήμα λόγου. Να είμαστε εμείς, και να πούμε και σε φίλους. Να είμαστε όχι μόνο στις συναυλίες,  – που και φέτος θα είναι από μόνες τους ισχυρό κίνητρο -, αλλά και στις συζητήσεις, τις «μικρές» και τις μεγάλες: για την άνοδο της ακροδεξιάς, για τα φαινόμενα κρίσης που αφήνουν το αποτύπωμά τους στην πόλη, για την υπερεκμετάλλευση των μεταναστών και των μεταναστριών και την αξιοπρέπεια των αγώνων τους που σηματοδοτεί η Κούνεβα·για τη σχέση οικονομικής κρίσης και ρατσισμού, για την τοπική αυτοδιοίκηση και την ένταξη της δεύτερης γενιάς μεταναστών, για τα δικαιώματα των κρατουμένων, ενάντια στα ανθρωποφάγα μέτρα των ΝΔ-ΛΑΟΣ για τη μετανάστευση.

Το φετινό φεστιβάλ είναι μια ευκαιρία, από πολλές απόψεις: να συναντηθούμε με μετανάστες και μετανάστριες και να δούμε πώς μπορούμε να κάνουμε πολιτική με αυτούς, αντί προπαγάνδα για αυτούς. Να σκεφτούμε ότι, όταν η κοινωνία ζητάει απαντήσεις για το μεταναστευτικό πρέπει πρώτα να είναι  σωστά πληροφορημένη.

Η συζήτηση, η επαφή με την κουλτούρα τους, την ζωή τους, την μουσική τους διώχνει την προκατάληψη και την καχυποψία, εμποδίζει τον λαϊκισμό που τόσο ανθεί στις μέρες μας.

Σε δύσκολες συγκυρίες όπως αυτή, με πολλούς φτωχούς να τα βάζουν με τους φτωχότερους και με άλλους να ζητούν «κράτος» και να εννοούν «αστυνομία», με την αστυνομία να έχει επωμιστεί ένα θέμα εκτός δικαιοδοσίας της όπως το μεταναστευτικό και την κυβέρνηση να ακροβατεί μεταξύ μπερλουσκονισμού και σαρκοζισμού, με το ΠΑΣΟΚ της μηδενικής ανοχής, πέφτει σ’ εμάς μια σημαντική ευθύνη: να αντισταθούμε στη βαρβαρότητα των πογκρόμ και των στρατοπέδων συγκέντρωσης και να μην αφήσουμε οι σημερινοί «λαθραίοι» να γίνουν οι Εβραίοι της δεκαετίας του ’30. Γιατί καμία ζωή δεν είναι λαθραία.

Η επιτυχία του Φεστιβάλ ας είναι μια πρώτη απόδειξη ότι έχουμε καταλάβει αυτή την ευθύνη.

Αντιρατσιστική Πρωτοβουλία Νομού Πρέβεζας

ΑΝΤΙΡΑΤΣΙΣΤΙΚΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ

Δε θα αφήσουμε να γίνουν οι μετανάστες τα θύματα της ληστρικής εκμετάλλευσης

Το τελευταίο διάστημα, κυβέρνηση, ΜΜΕ και ρατσιστές κινδυνολογούν σε βάρος των μεταναστών: «μας παίρνουν τις δουλειές», «ρίχνουν τα μεροκάματα», «η οικονομία «μας» περνάει κρίση, «αυξάνουν την εγκληματικότητα». Απέναντι σε αυτή τη ρατσιστική υστερία, πιστεύουμε ότι πρώτα απ΄ όλα οι ίδιοι οι εργαζόμενοι και η νεολαία πρέπει να αντισταθούν, να οργανώσουν την πάλη τους, μαζί με τους μετανάστες. Το πρόβλημα δεν είναι ανθρωπιστικό, ούτε απλά πολιτισμικό. Οι μετανάστες δεν χρειάζονται φιλανθρωπία, ούτε απλά καλύτερες συνθήκες διαβίωσης. Χρειάζονται την τάξη τους, τους κοινούς αγώνες των εργαζόμενων ενάντια στην εκμετάλλευση, την καταπίεση, το ρατσισμό και την ξενοφοβία.

Οι εργοδότες όλα τα προηγούμενα χρόνια βολεύονταν, όταν οι μετανάστες δούλευαν με μεροκάματα 10 και 20 ευρώ. Από τους εργοδότες – βασανιστές στην Μανωλάδα μέχρι όλους αυτούς που πολλαπλασίασαν τα κέρδη τους από το ξεζούμισμα των μεταναστών. Σήμερα η κρίση του καπιταλισμού χτυπάει ανελέητα όλους τους εργάτες, μετανάστες και ντόπιους. Οι 100.000 επιπλέον άνεργοι το 2009 δεν οφείλονται στους μετανάστες αλλά στους καπιταλιστές που κλείνουν τα εργοστάσια και την κοπανάνε για άλλους «παράδεισους εκμετάλλευσης» εργαζομένων, αφήνοντας απλήρωτους τους εργαζόμενους. Γι’ αυτούς τα σύνορα είναι ανοιχτά, για τους μετανάστες και τους πρόσφυγες κλειστά!

Ούτε για την φτώχεια και τα χαμηλά μεροκάματα φταίνε οι μετανάστες. Αντίθετα, η μετανάστευση είναι μεταφορά εργατικών χεριών από μια χώρα σε μια άλλη, οι μετανάστες με την εργασία τους παράγουν πλούτο. Με τα χέρια των μεταναστών χτίστηκαν τα «οικονομικά θαύματα» του καπιταλισμού όπως η Αμερική στις αρχές του προηγούμενου αιώνα ή η Γερμανία μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Στην Ελλάδα οι λεγόμενοι «εθνικοί στόχοι», όπως η ένταξη στην ΟΝΕ και η Ολυμπιάδα, πραγματοποιήθηκαν χάρη στην εκμετάλλευση της κακοπληρωμένης, ανασφάλιστης εργασίας του πρώτου κύματος των μεταναστών, που πλήρωσαν βαρύ φόρο αίματος, καθώς πολλαπλασιάστηκαν τα εργατικά ατυχήματα.

Οι μετανάστες για τους ρατσιστές είναι χρήσιμοι όταν αποδέχονται τις πιο βαριές, βρώμικες, επισφαλείς και προσωρινές δουλειές, αλλά όχι όταν διεκδικούν το δικαίωμα σε ανθρώπινες συνθήκες εργασίας. Είναι βολικοί, όταν τρέχουν από πόλη σε πόλη σε εποχιακές δουλειές για να καλύψουν τις ανάγκες των εργοδοτών με το λιγότερο κόστος, Είναι απαραίτητοι για να φουσκώνουν με τις εισφορές τους τα έσοδα των ασφαλιστικών ταμείων, αλλά δεν μπορούν να έχουν αντίστοιχη πρόσβαση σε υπηρεσίες Υγείας και Πρόνοιας, ούτε να μεταφέρουν συνταξιοδοτικά δικαιώματα στις χώρες τους.

Γι’ αυτό το λόγο η Ε.Ε. προωθεί την πολιτική της Ευρώπης – Φρούριο, με το Σύμφωνο Σαρκοζί, την οδηγία της ντροπής, που απαγορεύουν τις μαζικές νομιμοποιήσεις και ενισχύουν τις μαζικές απελάσεις, που απαγορεύουν την ελεύθερη μετακίνηση των μεταναστών και ενισχύουν την κράτησή τους σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Γι’ αυτό στην Ελλάδα, τόσο η σημερινή κυβέρνηση, όσο και οι προηγούμενες του ΠΑΣΟΚ (με την λογική της μηδενικής ανοχής), συναινούν στις αντιμεταναστευτικές πολιτικές, ενώ το ΛΑΟΣ έχει αναλάβει την εργολαβία της αντιμεταναστευτικής εκστρατείας. Αυτό που «ξεχνιέται» είναι, ότι οι εξαθλιωμένοι μετανάστες βρίσκονται στις δυτικές μητροπόλεις επειδή διώχθηκαν από τις χώρες τους, λόγω φτώχειας και πολέμων. Για τη διάλυση των χωρών της Ασίας, της Αφρικής, της λατινικής Αμερικής, της Ανατολικής Ευρώπης ευθύνονται οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ, η Ε.Ε, οι πρώην και νυν κυβερνήσεις τους. …και η Ελλάδα. Για τις «ανθρωπιστικές επεμβάσεις» και τους βομβαρδισμούς ευθύνεται και η Ελλάδα, που στέλνει στρατό και φρεγάτες, συμμετέχοντας στις κατοχικές δυνάμεις που βρίσκονται σε δεκάδες χώρες.

Στο πρόσωπο των μεταναστών, οι εργοδότες, οι κυβερνήσεις, χτυπάνε και όλους εμάς. Θέλουν να διασπάσουν τους εργαζόμενους. Σιγοντάρουν αντιπαραθέσεις ανάμεσα σε εργαζόμενους με διαφορετικές σχέσεις εργασίας, παλαιούς και νέους, εργαζόμενους και ανέργους. Τρέμουν την εργατική ταξική ενότητα και την αφύπνιση της νεολαίας. Για να μας κάνουν όλους μαζί πιο κακοπληρωμένους, περισσότερο ανασφάλιστους, χωρίς δικαιώματα και χωρίς κυρίως το δικαίωμα του συλλογικού αγώνα για μια καλύτερη ζωή χωρίς εκμετάλλευση και καταπίεση..

Δεν θα τους κάνουμε την χάρη! Υπερασπίζουμε τους μετανάστες εργαζόμενους, γιατί αυτό είναι το ταξικό μας συμφέρον!

Παλεύουμε όλοι μαζί, έλληνες και μετανάστες, για:

–          Ίση αμοιβή για ίση δουλειά. Όχι στη μαύρη ανασφάλιστη εργασία και στην τρομοκρατία στους χώρους δουλειάς. Όχι άλλες Κούνεβες. Οι μετανάστες είναι κομμάτι της εργατικής τάξης!

-Να αλλάξει άμεσα το απαράδεκτο καθεστώς ομηρίας στο οποίο έχουν εγκλωβιστεί χιλιάδες μετανάστες. Να ανοίξει η διαδικασία νομιμοποίησης χωρίς αποκλεισμούς , με απόδοση φορολογικού μητρώου, με ένταξη στα ασφαλιστικά ταμεία και με εγγραφή όλων στα συνδικάτα χωρίς περιορισμούς.

-Άσυλο στους πολιτικούς πρόσφυγες που προέρχονται από εμπόλεμες-κατεχόμενες περιοχές και δυνατότητα εξόδου από τη χώρα σε όσους το επιθυμούν. Να καταργηθεί το σύμφωνο μετανάστευσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

-Να δημιουργηθούν ανοικτοί ξενώνες στέγασης και φιλοξενίας. Συνεχή παρουσία των συνδικάτων στους χώρους αυτούς. Κέντρα ανοικτά και όχι κράτησης που θα προσφέρουν λύσεις στο τεράστιο πρόβλημα των νεοεισερχόμενων μεταναστών. Λέμε όχι στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Συνεχής υγειονομική παρέμβαση σε χώρους μαζικής διαμονής μεταναστών-παροχή ιατρικής βοήθειας με ευθύνη δημοτικών ιατρείων και του ΕΣΥ.

-Να σταματήσουν οι τρομοκρατικές επιχειρήσεις σκούπας. Όχι στην καταστολή και την αστυνομική βία. Η αστυνομία να απεμπλακεί από τη διαδικασία χορήγησης ασύλου.

-Συγκρότηση σε μόνιμη βάση υπηρεσιών με σκοπό την κοινωνική ένταξη των μεταναστών που θέλουν να μείνουν στη χώρα μας. Να διεκδικήσει η Τοπική Αυτοδιοίκηση την ενίσχυση δομών για εκμάθηση ελληνικών, νομική βοήθεια.

-Κατοχύρωση του δικαιώματος των μεταναστών που ζουν μόνιμα σε ένα δήμο, να συμμετέχουν στις εκλογές της τοπικής αυτοδιοίκησης. Εγγραφή στα δημοτολόγια των δήμων των νεογέννητων μεταναστών. Πλήρη μορφωτικά και πολιτιστικά δικαιώματα.

-Να δώσουμε τη μάχη ενάντια στις αιτίες που οδηγούν στη μετανάστευση με κριτήριο την αναδιανομή του παγκόσμιου πλούτου υπέρ των εργαζομένων και των φτωχών. Να παλέψουμε ενάντια στην περιβαλλοντική καταστροφή και τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και τους εθνικισμούς. Να φύγουν όλα τα στρατεύματα κατοχής από παντού. Άμεση αποχώρηση των ελληνικών στρατευμάτων που βρίσκονται εκτός συνόρων.              

ΔΙΗΜΕΡΟ ΑΝΤΙΡΑΤΣΙΣΤΙΚΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ 28-29 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ

ΑΝΤΙΡΑΤΣΙΣΤΙΚΗ  ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ

ν. ΠΡΕΒΕΖΑΣ

Πρόγραμμα: Παρασκευή 28/8 Κηποθέατρο, συναυλία.

Σάββατο      29/8 Πυροβολικό, συζήτηση-συναυλία

Κίνηση Υπεράσπισης Δικαιωμάτων Προσφύγων και Μεταναστών/τριών

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Κρυμμένη πίσω από ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις, η πολιτική ηγεσία της περιοχής της Αχαΐας (Περιφέρεια και Νομαρχία) αποφάσισε τη βίαιη εκκένωση και κατεδάφιση του προσφυγικού καταυλισμού της Ηρώων Πολυτεχνείου στην Πάτρα. Αναιρώντας πρόσφατες δικές τους αποφάσεις για δημιουργία χώρου φιλοξενίας των προσφύγων, ο Νομάρχης και ο Περιφερειάρχης γκρέμισαν τα παραπήγματα των «Αθλίων» της Πάτρας και απήγαγαν, προς άγνωστη κατεύθυνση, 200 περίπου ανθρώπους μεταξύ των οποίων και ανηλίκους. Κινούμενοι στα όρια της νομοτυπίας και πάντως εκτός πλαισίου του νομικού μας πολιτισμού και των διεθνών συμβάσεων δεν τόλμησαν να εμφανιστούν στις επανειλημμένες κλήσεις μας για να μην αναγκαστούν να ομολογήσουν την πολιτική τους ανεπάρκεια.

Γιατί βεβαίως:

• Είναι πολιτική ανεπάρκεια η καταφυγή σε στρατιωτικές λύσεις προκειμένου να αντιμετωπιστούν κοινωνικά προβλήματα.

• Είναι πολιτική ανεπάρκεια η αδυναμία μακροπρόθεσμου σχεδιασμού μεταναστευτικής πολιτικής.

• Είναι πολιτική ανεπάρκεια η αγνόηση των αιτίων της προσφυγιάς.

Αύριο, σε μια βδομάδα, σε ένα μήνα τα προσφυγόπουλα θα είναι πάλι εδώ.

Γι’ αυτό εμείς θα επιμένουμε:

ΑΣΥΛΟ ΣΤΟΥΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΠΟΛΕΜΟΥ – ΑΝΟΙΧΤΟΙ ΧΩΡΟΙ ΦΙΛΟΞΕΝΙΑΣ ΤΩΡΑ

Κίνηση Υπεράσπισης Δικαιωμάτων Προσφύγων και Μεταναστών/τριών

Πάτρα 13/7/2009

… χωρίς σχόλιο …

«Οι φασίστες συγκεντρώθηκαν στην Πλατεία Αττικής στις 7.30μμ και ομάδα που φορούσε κράνη επιτέθηκε με τυφλό μίσος κρατώντας ξύλα ενάντια σε κάθε μετανάστη και μετανάστρια που έβρισκε μπροστά της, παιδιά, γυναίκες, ηλικιωμένους κάθε εθνικότητας».

Αυτή την εικόνα περιγράφει η Αφγανική Κοινότητα ως προς τη χθεσινή (15/7) εκκαθαριστική επιχείρηση της Χρυσής Αυγής.

«Τραυμάτισε αρκετούς που απομακρύνθηκαν από την Πλατεία κυνηγημένοι από τους φασίστες. Όλα αυτά συνέβηκαν ενώ δυνάμεις της Αστυνομίας βρίσκονταν στο χώρο και έβλεπαν τα γεγονότα χωρίς να παρεμβαίνουν», προστίθεται σε σχετική ανακοίνωση, στην οποία επισημαίνεται ότι «αρκετοί από τους κυνηγημένους μετανάστες είναι άνθρωποι πού έχουν χαρτιά».

«Να σταματήσουν τα πογκρόμ σε βάρος των μεταναστών», διαμηνύουν οι Αφγανοί που διαμένουν στην Ελλάδα, εξηγώντας:

«Εμείς ήρθαμε στην Ελλάδα για να γλιτώσουμε την ζωή μας από το πόλεμο και την κατοχή στη χώρα μας. Για αυτό θέλουμε ανθρώπινη μεταχείριση και όχι ρατσιστικές επιθέσεις και επιχειρήσεις σκούπα από την Αστυνομία. Θέλουμε άσυλο και στέγη για να ζήσουν ανθρώπινα οι φτωχές οικογένειες και τα παιδιά που φτάσανε εδώ με χίλια βάσανα.

Εμείς θέλουμε να φύγουν όλοι οι στρατοί του ΝΑΤΟ από το Αφγανιστάν, να σταματήσει η κατοχή, οι σφαγές και η καταλήστευση του λαού μας για να μην αναγκαζόμαστε να φεύγουμε.

Ζητάμε την αλληλεγγύη του ελληνικού λαού για να σταματήσουν τα ρατσιστικά πογκρόμ σε βάρος των μεταναστών».

( από το http://www.tvxs.gr/v16511 . Για την αντιγραφή ΔιΠ )