ΓΣΕΕ

Το καθεστώς της ΓΣΕΕ στην εποχή των μνημονίων και με τον κόσμο της εργασίας γονατισμένο “ράγισε” εκ των έσω. Η τακτική της πασοκικής πλειοψηφίας “και με τον εργάτη, και με τον εργοδότη” κατέρρευσε. Εξ άλλου, το επιβεβαιώνουν οι ισχνές απεργιακές κινητοποιήσεις στο άδειο Πεδίον του Άρεως την τελευταία τριετία.

Η ηγεσία της ΠΑΣΚΕ ιδιαίτερα μετά τις εκλογές του 2012 κατέρρευσε. Προσπάθησε να αποστασιοποιηθεί φραστικά από την κομματική της ηγεσία. Κατάφερε σ’ ένα βαθμό να κρατήσει το μεγάλο όγκο του μηχανισμού της, στηριζόμενη κύρια στο προ τριακονταετίας πελατειακό, κομματικό συνδικαλιστικό σύστημα στον ευρύτερο δημόσιο τομέα (ΔΕΚΟ, τράπεζες κ.λπ.),

εκεί δηλαδή που ανθούσε ή που ανθεί ακόμη η λογική της τακτοποίησης των δικών μας ανθρώπων –βλέπε κλαδικές, παλαιότερα.

Ουσιαστικά η ΠΑΣΚΕ “απέδρασε” από τις ιστορικές ευθύνες που απαιτούσαν οι καιροί. Η ηγεσία της περιορίστηκε στην προκήρυξη ανέτοιμων – αποσπασματικών απεργιών –περίπου τριάντα γενικές απεργίες– χωρίς πολιτικό και οργανωτικό σχέδιο. Η πλειοψηφία της ΠΑΣΚΕ παρακολουθούσε όλο αυτό το διάστημα ως θεατής την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων και την έκρηξη της ανεργίας.

Η ΠΑΣΚΕ χωρίς αυτοκριτική και με διάθεση ρελάνς, εκφράζοντας τάχα μου την αντίθεσή της στις μνημονιακές πολιτικές, διατρανώνει ξανά τον προσανατολισμό της στο σοσιαλισμό… Αν δεν είναι αυτό υποκρισία και ανευθυνότητα, τι είναι; Ακούγοντας μόνο τα κεντρικά της στελέχη να εκφωνούν λόγους περί μονόδρομου, αλλά με προϋποθέσεις, εφαρμογής των μνημονιακών πολιτικών, καταλαβαίνει κανείς πόσο επικίνδυνοι γίνονται.

Η απόφαση του συνεδρίου, με προσπάθεια τεχνητών διαφοροποιήσεων, στηρίχτηκε στις ψήφους των συνέδρων της ΠΑΣΚΕ και της ΔΑΚΕ, στα πλαίσια της κυβερνητικής τους συγκατοίκησης. Υπάρχουν όμως κάποιες μικρές αλλαγές στους συσχετισμούς, οι οποίες μάλλον θα επηρεάσουν τις μελλοντικές εξελίξεις στο συνδικαλιστικό κίνημα.

Ήδη εμφανίστηκε το νέο συνδικαλιστικό σχήμα από 38 συνέδρους, το “Ενωτικό Μέτωπο Εργατικών Ισχυρών Συνδικάτων” (ΕΜΕΙΣ), που δηλώνει κομματικά αυτόνομο και ιδεολογικά έχει ως όραμα τη σύγχρονη σοσιαλιστική κοινωνία. Μέλη της Συντονιστικής Επιτροπής του ο Ν. Φωτόπουλος της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ, η Σ. Σουλουφάκου, Πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Αθηνών, και άλλα στελέχη, που μετέχουν στη διοίκηση της ΓΣΕΕ και προέρχονται όλοι από την ΠΑΣΚΕ.

Μ’ αυτά τα δεδομένα επαληθεύτηκαν οι προβλέψεις για διάσπαση της ΠΑΣΚΕ, που θα τροφοδοτήσει νέες εξελίξεις, καθώς χάνει πια την παντοδυναμία της. Μια παντοδυναμία, που στο όνομά της δεν είχε κανένα ηθικό φραγμό, προκειμένου να διασωθούν αλώβητοι οι μηχανισμοί, να στήσει ολόκληρη επιχείρηση ελέγχου των αντιπροσώπων, όπως “μάντρωμα” σε συγκεκριμένο ξενοδοχείο σε συνθήκες απομόνωσης και κρατήσεις σε τρία ξενοδοχεία για τους “νόθους” αντιπροσώπους και με πλήρη συμφωνία με τη ΔΑΚΕ και το ΠΑΜΕ. Οι νόθοι αντιπρόσωποι, σύμφωνα με ορισμένες εκτιμήσεις, έφταναν το 25%.

Μετά απ’ αυτό το συνέδριο η διοίκηση της ΓΣΕΕ είναι αρκετά διαφορετική. Η ΠΑΣΚΕ έχασε 6 έδρες σε σχέση με το προηγούμενο συνέδριο (είχε 22 και πήρε 16), 3 έδρες πήρε η νέα παράταξη ΕΜΕΙΣ που προέκυψε από τη διάσπαση της ΠΑΣΚΕ, 2 επί πλέον έδρες πήρε η Αυτόνομη Παρέμβαση, που από τις 3 που είχε στο προηγούμενο συνέδριο έφτασε τις 5, και 1 επί πλέον έδρα πήρε το ΠΑΜΕ, που από 9 έφτασε τις 10, ενώ η ΔΑΚΕ παρέμεινε στις 11 έδρες.

Μετά το συνέδριο αναμένεται να συνεχιστεί ο εναγκαλισμός ΠΑΣΚΕ – ΔΑΚΕ, πιστών ακολούθων της συγκυβέρνησης, χωρίς να ξεχνάμε και τα “παιδιά” της ΔΗΜΑΡ, εφόσον θα έχουν την πλειοψηφία στα νέα όργανα. Η Αυτόνομη Παρέμβαση θα προτείνει το συνέδριο να αποκτήσει μεταβατικό χαρακτήρα ενός χρόνου, προκειμένου να διεξαχθούν αρχαιρεσίες σ’ όλη την κλίμακα του συνδικαλιστικού κινήματος που θα αποτυπώνουν τους σημερινούς συσχετισμούς, μέτρα για ανόθευτη εκπροσώπηση καθώς και έναρξη διαδικασιών ενοποίησης ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ και ομοσπονδιών.

Σπύρος Παγκράτης

Δίκτυο Συνδικαλιστών Ριζοσπαστικής Αριστεράς