Απελευθέρωση των ελληνικών πλοίων του στόλου της ελευθερίας

Η Πρωτοβουλία “Ένα Καράβι για τη Γάζα” είναι σε θέση να ανακοινώσει ότι μετά από επίμονες προσπάθειες, διαρκείς πιέσεις, επί δύο ολόκληρα χρόνια, προς τις ελληνικές κυβερνήσεις και την ισραηλινή κυβέρνηση, έγινε τελικά κατορθωτό να απελευθερωθούν τα παράνομα κατασχεμένα από το πολεμικό ναυτικό του Ισραήλ, ελληνικά πλοία “Ελεύθερη Μεσόγειος” και “Σφενδόνη”. Τα δύο αυτά πλοία, μαζί και με τα άλλα τέσσερα πλοία του στολίσκου της Ελευθερίας, δέχτηκαν την 31^η Μάη 2010 τη δολοφονική και πειρατική επίθεση των ναυτικών δυνάμεων του Ισραήλ, ενώ έπλεαν σε διεθνή ύδατα με προορισμό το αποκλεισμένο λιμάνι της Γάζας στην κατεχόμενη Παλαιστίνη. Οι ισραηλινές ένοπλες δυνάμεις τα κατέλαβαν, συνέλαβαν και κακοποίησαν τους Έλληνες ακτιβιστές επιβάτες τους και τα οδήγησαν με τη βία στο Ισραήλ.

Τα δύο αυτά πλοία ήδη ξεκίνησαν το ταξίδι της επιστροφής την Κυριακή 17/6 από το λιμάνι της Χάϊφα ρυμουλκούμενα, καθώς καταστραμμένα και συλημένα παρέμειναν ακινητοποιημένα εκεί δύο ολόκληρα χρόνια. Να υπογραμμίσουμε εδώ, προκειμένου να αντιληφθεί ο καθένας την υποτελή στάση της ελληνικής κυβέρνησης, το γεγονός ότι τα τρία τουρκικά πλοία που υπέστησαν ταυτόχρονη επίθεση-πειρατεία και κράτηση επιστράφηκαν στην Τουρκία μόλις 3 μήνες αργότερα. Ιδιαίτερα σε ότι αφορά στο εμπορικό μας πλοίο υπό ελληνική σημαία “Ελεύθερη Μεσόγειος” αυτό κατέστη οριστικά αναξιόπλοο, σύμφωνα και με τις εκθέσεις του Έλληνα τεχνικού εμπειρογνώμονα. Για το λόγο αυτό το “Ελεύθερη Μεσόγειος” δεν θα συνεχίσει την ζωή του μαζί μας. Θα παραμείνει όμως ανεξίτηλα χαραγμένο στη μνήμη όσων ταξίδεψαν με αυτό και έζησαν μαζί του μια απαράγραπτη εμπειρία.

Όμως, το άλλο μας πλοίο, η πολυαγαπημένη “Σφενδόνη”, αναμένεται να καταπλεύσει την Παρασκευή 22/6 το μεσημέρι στο Πέραμα για να το φροντίσουμε και να το επισκευάσουμε, αν υπάρχουν ακόμη περιθώρια να συμβεί αυτό.

Για να τιμήσουμε το σκαρί αυτό, που μας ταξίδεψε σε τόπους πραγματικούς που ακόμη δοκιμάζονται σκληρά αλλά και σε τόπους φαντασιακούς, προσκαλούμε όσους από τους συνταξιδευτές μας εν πλω, αλλά και τους νοερούς, όσους από τους υποστηριχτές μας τότε στα ΜΜΕ το επιθυμούν, να παρευρεθούν σε μια σύντομη τελετή υποδοχής του πλοίου μας στον ντόκο άφιξής του την ημέρα αυτή.

Χρέος μας τέλος να ευχαριστήσουμε τους δεκάδες πολιτικά ανώνυμους ναυτιλιακούς συνεργάτες μας, κάτω εκεί στο λιμάνι του Πειραιά, για την ανεκτίμητη και ανιδιοτελή συνδρομή τους, καθώς και τον πολιτικά επώνυμο Θοδωρή Δρίτσα, που μας βοήθησε με κάθε τρόπο να διαρρήξουμε το ελληνικό κρατικό-γραφειοκρατικό φράγμα αδράνειας και συνενοχής. Εξαιρούνται οπωσδήποτε οι έντιμοι, που έκαναν κάθε φορά την κρίσιμη υπέρβαση και μας άνοιγαν την χαραμάδα.

Τέλος καλό, όλα καλά, ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ…

Αθήνα, 19 Ιούνη 2012

Κατάπλους του πλοίου ΣΦΕΝΔΟΝΗ στο Πέραμα

Το “Σφενδόνη” τελικώς κατέπλευσε καθυστερημένα χθες, ρυμουλκούμενο, στο Πέραμα.

Για να γιορτάσουμε την άφιξη του, τη Δευτέρα 25/6 στις 5 μ.μ., στο ναυπηγείο Ν. Ψυχάλη (Λ. Δημοκρατίας 122α, Πέραμα), θα πραγματοποιηθεί μια μικρή συνάντηση της Πρωτοβουλίας και των φίλων της για το καλωσόρισμα της Σφενδόνης πίσω στην Ελλάδα, μετά από 2 χρόνια αιχμαλωσίας.

Σας περιμένουμε όλους και συνεχίζουμε…

Αθήνα, 24 Ιούνη 2012

 

[Πηγή: www.shiptogaza.gr]

Ένας Αραφάτ ανατρέπει το πολιτικό σκηνικό στη Ρουμανία

Ένας από τους παλαιστίνιους φοιτητές της ιατρικής, που έμεινε όταν τελείωσε τις σπουδές του στη Ρουμανία, υφυπουργός σήμερα, αντιστέκεται στην ιδιωτικοποίηση του ρουμανικού ΕΚΑΒ και αποτελεί τη θρυαλλίδα για να ξεσηκωθεί ο ρουμάνικος λαός. Κάτω από το ζυγό του ΔNT χωρίς ιδιαίτερο λόγο, αφού μόλις 30 εκατομμύρια ευρώ ήταν το χρέος, οι ρουμάνοι αποτέλεσαν το πρώτο πειραματόζωο για τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές που εφαρμόζονται και στη χωρά μας. Και να φανταστείτε ότι η Ρουμανία μαζί με την Τουρκία είναι από τις λίγες χώρες με θετική ανάπτυξη, αλλά με μισθούς από 200 έως 500 ευρώ, με τεράστια διαφθορά, αλλά και μεγάλες ανισότητες μεταξύ των ολιγαρχιών, που έκλεψαν την κρατική περιουσία, και των πάμπτωχων πολιτών. Ο πρόεδρος της Ρουμανίας είναι ένας πρώην “κομμουνιστής” και σήμερα δεξιός νεοφιλελεύθερος, υπάλληλος του ΔΝΤ. ο Μπασέσκου, που είχε κατηγορηθεί ότι πούλησε κοψοχρονιά το ρουμανικό στόλο στο Βαρδινογιάννη. Φαίνεται ότι τέτοια ανάπτυξη σκοπεύουν να μας φέρουν κι εδώ η τρόικα και το ΔΝΤ. Τα κατευθυνόμενα ρουμάνικα ΜΜΕ απειλούν το λαό τους να κάτσουν φρόνιμα, γιατί θα γίνουν Ελλάδα!

Ο ρουμάνικος λαός δεν αντέχει πια, οι τρύπιες σημαίες, σύμβολο της εξέγερσης εναντίον του Τσαουσέσκου ξαναβγήκαν, δεν θέλουν ένα νέο ολοκληρωτισμό του ΔΝΤ και του νεοφιλελευθερισμού. Δίνουν το μήνυμα ότι η Ευρώπη είναι μια, η Ευρώπη της σύγκλισης των βιοτικών επίπεδων των λαών, της αλληλεγγύης, των ίσων δικαιωμάτων και της κοινωνικής ανάπτυξης.

 

Ο Θερσίτης

Λιβύη – Παλαιστίνη

Σε σύσκεψη αστραπή στο Παρίσι, στις αρχές Σεπτέμβρη, αντιπρόσωποι από 60 “πρόθυμες – ελεύθερες” χώρες ζήτησαν την επίσημη αναγνώριση του μεταβατικού συμβούλιου της Λιβύης ως νόμιμης κυβέρνησης της χώρας αυτής. Ανάμεσα στους αντιπροσώπους και οι “γίγαντες” Σαρκοζί και Παπανδρέου.

«Πολλά τα λεφτά!» μπορεί να σκεφτεί κάποιος. Ολόκληρη επιχείρηση έστησαν εκεί κάτω!

Βέβαια η απορία «γιατί δεν κάνουν το ίδιο, χρόνια τώρα, με την αναγνώριση του ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους, αφού οι παλαιστίνιοι έχουν τουλάχιστον νόμιμη και δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση», κρίνεται ως αφελής και η απάντησή της θα πρέπει να αναζητηθεί στα ενδότερα της σοσιαλιστικής διεθνούς.

ΔιΠ

Οι εξεγέρσεις στον αραβικό κόσμο

Δημοσιεύουμε αποσπάσματα της ομιλίας τού Ίσματ Σάμπρι, πολλές φορές προσκεκλημένου στην πόλη μας παλαιστίνιου πολιτικού αναλυτή, πρώην επιτετραμμένου τής Παλαιστινιακής Αρχής στην Ελλάδα. Μίλησε έξω απ’ τη Θεοφάνειο στις 16 Ιουνίου, με αφορμή την προσπάθεια για το σπάσιμο από το διεθνή “Στόλο Ελευθερίας ΙΙ” του παράνομου αποκλεισμού τής Γάζας από το Ισραήλ. Με τη συμπαράσταση των ανθρώπων που μας κυβερνούν, που και σ’ αυτό το θέμα αποδείχτηκαν “δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα”, υποκύπτοντας –όχι μόνο αυτοί, είναι αλήθεια– στις απειλές τού Ισραήλ, από τα 9 καράβια κατάφερε να αποπλεύσει μέσω Αιγύπτου για τη Γάζα μόνο το γαλλικό, με 16 άτομα πλήρωμα κι επιβάτες. Φυσικά οι ισραηλινοί, έμπειροι πλέον πειρατές, το κατέλαβαν· ευτυχώς φέτος παρέλειψαν να σκοτώσουν ακτιβιστές.

Μέσα σ’ αυτή την ατμόσφαιρα απογοήτευσης και ντροπής, ενώ ηχούν ακόμη οι αποδοκιμασίες των παλαιστινίων στη Ραμάλα κατά του Προέδρου τής Ελληνικής Δημοκρατίας –πρώτη φορά σε βάρος έλληνα πολιτικού–, ο αισιόδοξος λόγος τού Ί. Σάμπρι, εκπροσώπου ενός λαού που εβδομήντα χρόνια ασταμάτητα αγωνίζεται για τη ζωή, την αξιοπρέπειά του και την κοινή λογική –η οποία δεινοπαθεί από το Ισραήλ κι όσους το κατασκεύασαν–, λόγος που δεν περιορίζεται στη Γάζα ή την Παλαιστίνη, αλλά απλώνεται σ’ όλο τον αραβικό κόσμο και πέρα απ’ αυτόν, μας κάνει καλό.

Μ.Μ.

Πίστη στη δύναμη του λαού

Κάθε πολίτης σήμερα έχει ηθικό χρέος να αντιστέκεται. Οι λαοί νοιώθουν ότι πρέπει να πάρουν τα πράγματα στα χέρια τους. Μην φαντάζεστε ότι αυτά που γίνανε στην Αίγυπτο, στην Τυνησία, είναι διαφορετικά απ’ αυτά που γίνονται στην Ευρώπη. Η ουσία είναι μία: κατά πόσο κάθε πολίτης πιστεύει ότι μπορεί· ότι είναι ηθική του υποχρέωση να συμμετέχει και να ’χει τη δικιά του άποψη και να δώσει το δικό του αγώνα, για να υπερασπίσει αυτά που του ανήκουν, και να διεκδικεί αυτό που δικαιούται να ζήσει σαν άνθρωπος.

Εμείς μιλούσαμε τόσα χρόνια ότι οι λαοί μπορούν, όσο αδύναμοι κι αν

είναι. Τι είμαστε εμείς να αντιμετωπίζουμε αυτή τη δύναμη που έχει το Ισραήλ; Το Ισραήλ σήμερα ξεπερνάει σε πολεμικά ηλεκτρονικά συστήματα τις ίδιες τις Ηνωμένες Πολιτείες. Όμως δεν έχει καταφέρει να γονατίσει ένα λαό, με 38.000 στρατό να πολιορκεί 37 χιλιόμετρα, που έχει η Γάζα, με 1.700.000 κόσμο, οπλισμένους στην πραγματικότητα μόνο με την πίστη τους ότι δικαιούνται να ζήσουν σαν άνθρωποι και να υπερασπίσουν την αξιοπρέπειά τους. Δεν είμαστε ήρωες, ούτε είμαστε διαφορετικοί από εσάς. Ξεκινήσαμε τον αγώνα μας από την ήττα των αραβικών χωρών το 1967, στο γνωστό πόλεμο των 6 ημερών· και τότε όλοι μάς χαρακτηρίζανε “κάποιοι ρομαντικοί”. Κι όμως, αντιστεκόμαστε μέχρι τώρα, επικεντρώνεται το ενδιαφέρον όλων των δυνάμεων στο πώς να το αντιμετωπίσουν, με τρόπο που να εξασφαλίζουν τη δύναμη του Ισραήλ, να παραμείνει ο χωροφύλακας των συμφερόντων των Η.Π.Α. και των ευρωπαϊκών χωρών.

Εξεγέρσεις στον αραβικό κόσμο

Θα θέλαμε το μικρόβιο της αντίστασης ενός αδύναμου λαού να

Χομς,-Συρία

μεταφερθεί στους αραβικούς λαούς· γιατί, πρώτον και κύριον, σ’ εκείνους πρέπει να απευθυνθούμε. Πάντα μας θέτανε το ερώτημα: τόσα εκατομμύρια άραβες δεν μπορείτε το Ισραήλ να νικήσετε; Μα τα αραβικά καθεστώτα είναι σύμμαχοι του Ισραήλ, δεν ήταν ποτέ σύμμαχοί μας. Εμείς προσπαθούσαμε να έχουμε σύμμαχο το λαό. Και σήμερα βλέπουμε φως, βλέπουμε προβολέα να μας ανοίγει το δρόμο. Είναι η αντίσταση του λαού τής Αιγύπτου, που με τα στήθια τους κατάφεραν να ρίξουν το πιο αστυνομοκρατούμενο καθεστώς στον πλανήτη μας, με 1.800.000 αστυνομικούς και μυστικές υπηρεσίες που στηρίζονται και βοηθούνται από τη CIA και από όλες τις ευρωπαϊκές μυστικές υπηρεσίες. Με τι; Με τη θέληση αυτού του λαού.

Πολλοί τους χαρακτηρίζανε: “άνθρωποι μη πολιτικοποιημένοι”, “δεν έχει ταξικό χαρακτήρα”, “δεν έχει πολιτικό πρόγραμμα”, “δεν έχει ιδεολογική καθαρότητα” και πάει λέγοντας. Η πορεία τού αγώνα μας κι η αντίσταση των λαών σήμερα του αραβικού κόσμου κι η διαμαρτυρία των λαών σ’ όλο τον κόσμο δείχνουν ότι διανύουμε μία νέα εποχή. Λέγεται “η εποχή των λαών”. Αυτό πια είναι πραγματικότητα. Είναι ένας σοβαρός προβληματισμός για κάθε άνθρωπο ότι η συμπαράστασή του είναι χρέος. Δεν μας χαρίζει κανείς τίποτα, αυτό πρέπει να καταλάβετε. Δεν μπορούμε να παραμένουμε απαθείς.

Η ανάκριση που δέχτηκε ο Ομπάμα στο Κογκρέσο, πώς είναι δυνατόν οι Ηνωμένες Πολιτείες κι ο ίδιος ο Πρόεδρος να μάθει ότι έπεσε ο Μουμπάρακ απ’ την τηλεόραση, ξέρετε τι έδειχνε; Έδειχνε ότι τα “think tanks”, τα ινστιτούτα που τους κάνουνε τις μελέτες, δεν είχαν καμιά σχέση με την πραγματικότητα. Δεν διάβασαν, ούτε θα καταφέρουν ποτέ να διαβάσουν τι έχει η ψυχή τού ανθρώπου. Ο Μουμπάρακ πίστευε μέχρι τελευταία στιγμή ότι θα παρέμενε στην εξουσία. Αναλυτές, έλληνες, πίστεψαν ότι ο Αντιπρόεδρος της Αιγύπτου είναι η λύση και τελείωσε –και ποια επανάσταση; ότι αυτή δεν είναι επανάσταση, είναι μια αθώα αντίδραση, οργή λαού και τέλος, ώς εκεί: η λύση θα είναι η λύση των αμερικανών. Αυτά ακούστηκαν κάπου από αριστερούς. Πρέπει να δεχτούμε επιτέλους ότι οι λαοί μπορούν.

Στη Λιβύη αμφισβητείται η πολιτική τους και η “βοήθειά” τους. Και σ’ αυτή την περίπτωση η αντίσταση δεν θα καθηλωθεί, παρά τις παρεμβάσεις τού ΝΑΤΟ. Ακόμα και αν οι δυνάμεις τού ΝΑΤΟ τους πούνε “εμείς σας βοηθήσαμε να ρίξετε τον Καντάφι”. Έχει τελειώσει αυτή η εποχή.

Στα εσωτερικά σας, οι διαδηλώσεις στην πλατεία Συντάγματος έδειξαν μία ωριμότητα, μία υπευθυνότητα, ότι αυτός ο κόσμος δεν είναι χαβαλέδες. Όπως δεν ήταν οι υεμενίτες, που τους χαρακτήριζαν αγράμματους. Η αντίστασή τους συνεχίζεται τρεις μήνες. Δεν υπάρχει σπίτι στην Υεμένη που δεν έχει τέσσερα όπλα, όχι ένα. Κανένας πολίτης δεν πήρε το όπλο του να βγει στη διαδήλωση. Δέχονται κάθε μέρα πυροβολισμούς· κάθε μέρα νεκρούς. Μέσος όρος από το Μάρτιο μέχρι σήμερα 11 νεκροί την ημέρα στην Υεμένη. Κανείς δεν πήρε το όπλο του για να αντιστέκεται στο στρατό και στις δυνάμεις ασφαλείας. Αυτή είναι πολιτική ωριμότητα, αυτή είναι ιδεολογική καθαρότητα, αυτό είναι το πολιτικό πρόγραμμα.

Καταστάσεις πρωτόγνωρες στη σύγχρονη ιστορία

Οι ισραηλινοί απειλούν όλες τις χώρες τού πλανήτη. Έφτασαν στο σημείο να στείλουν μηνύματα σε χώρες μεγάλες: «Επικοινωνήστε με την πρεσβεία σας στο Τελ Αβίβ για να επιλέξετε σε ποια νοσοκομεία θέλετε να μεταφερθούν οι τραυματίες των ακτιβιστών σας». Ένα κράτος απειλεί το σύμπαν και δεν αντιδρά κανένας. Αυτό δείχνει την πτώχευση του πολιτικού συστήματος. Είναι προσβολή τής νοημοσύνης κάθε ανθρώπου. Όταν προσβάλλεται η νοημοσύνη ενός ανθρώπου –τον καθιστάς βλάκα και δεν πρέπει να σκέφτεται, δεν πρέπει να αντιδρά, δεν πρέπει να έχει συναισθήματα– αυτός ο άνθρωπος γίνεται θηρίο, γίνεται τεράστια δύναμη.

Σήμερα ζούμε καταστάσεις μη συγκρίσιμες με οποιαδήποτε ιστορική στιγμή στη σύγχρονη ιστορία μας. Δεν συγκρίνεται η κατάσταση η σημερινή ούτε με το ’50, ’60, ’70, ’80, ούτε με το 2010. Υπάρχουν δεδομένα τέτοια που ξεπερνάν την ανάλυση οποιουδήποτε μελετητή. Η προσβολή στην αξιοπρέπεια του ανθρώπου, η άγρια εκμετάλλευση, η αγνόηση του ελάχιστου ανθρώπινου δικαιώματος είναι το χαρακτηριστικό τής εποχής. Δεν μπορεί να μένει απαθής ο άνθρωπος –και αντιδρά. Αυτό είναι που τρελαίνει το σύστημα σήμερα. Πια έχουν χάσει το μέτρο. Μας δίνει δύναμη αυτή η ηθική τους πτώση, η χρεοκοπία τους. Δείχνει ότι πραγματικά μπορούμε. Και να είστε σίγουροι ότι πάρα πολύ σύντομα θα ’μαστε σε καλύτερες συνθήκες. Θα γιορτάζουμε και θα μιλάμε για επαναστάσεις και νίκες. Μπορεί σήμερα να μη γιορτάζουμε τη νίκη του παλαιστινιακού αγώνα και την ίδρυση του παλαιστινιακού ανεξάρτητου κράτους, αλλά γιορτάζουμε τη νίκη των επαναστατών τής Αιγύπτου, της Τυνησίας και αύριο άλλων λαών. Η νίκη θα είναι μεγάλη και χωρίς επιστροφή.

Όσον αφορά στην ενότητα του παλαιστινιακού κινήματος, η υπογραφή τής συμφωνίας μεταξύ Χαμάς και Φατάχ δεν είναι χάρισμα ούτε απ’ τη Φατάχ, ούτε απ’ τη Χαμάς προς τον παλαιστινιακό λαό. Κατάλαβαν μετά την πρώτη κινητοποίηση ανεξαρτήτων πολιτών, που είχαν σαν σύνθημα “Ο εχθρός είναι κοινός: ο ισραηλινός κατακτητής”, ότι αυτό το κίνημα μπορεί να πάρει σάρκα και οστά· και να τις πάρει και τις δύο το ποτάμι. Γι’ αυτό αναγκαστήκανε και συμφιλιωθήκανε, από την η πίεση του κόσμου· επειδή βλέπουν ότι ο κόσμος βράζει. Κι άμα σταματήσουνε, ο κόσμος θα τους ξεπεράσει.

Αίγυπτος και Γάζα

Η αλλαγή στην Αίγυπτο είναι καθοριστική και μονόδρομος. Αυτό το

Κάιρο,-πλατεία-Ταχρίρ

ξέρουν πολύ καλά και οι ισραηλινοί. Η πολιτική τής κυβέρνησης της Αιγύπτου με τη συμμετοχή τού Στρατιωτικού Συμβουλίου καθορίζεται απ’ τις συνελεύσεις τής πλατείας Ταχρίρ. Αυτό το απέδειξαν οι επαναστάτες σε όλους τους τομείς: Με την κατάληψη των ιδιωτικοποιημένων ιστορικών πρώτων εργοστασίων τής κλωστοϋφαντουργίας τής Αιγύπτου, που ιδιωτικοποιήθηκαν στην πραγματικότητα τσάμπα. Οι εργαζόμενοι τα καταλάβανε, δεν κλείσανε τα εργοστάσια, διορίσανε διοικητικό συμβούλιο απ’ τους εργαζόμενους, παραδώσανε την παραγωγή στο κράτος και ζητήσανε την αποζημίωση και επιστροφή των χρημάτων, που πληρώσανε οι ιδιώτες. Αυτό είναι και απάντηση για όσους ισχυρίζονται ότι η επανάσταση της Αιγύπτου δεν είναι ταξική.

Η πολιτική τής Αιγύπτου προς το παλαιστινιακό κίνημα, αλλά και προς τη Γάζα, έχει αλλάξει. Πρώτον έχουν αφαιρεθεί τα ονόματα των λεγόμενων καταζητούμενων και ανεπιθύμητων να μπουν στην Αίγυπτο. Δεν έχουν ανοίξει τα σύνορα εντελώς. Μπαίνει κόσμος, πολύς κόσμος, με κάποιους συγκεκριμένους περιορισμούς, μέχρι να ληφθεί τελική απόφαση για το άνοιγμα εντελώς των συνόρων, για εμπορεύματα, για οικοδομικά υλικά, αλλά και για μετακίνηση ανθρώπων. Δεν είναι παιγνίδι εντυπώσεων η απόφαση αυτή τής σημερινής κυβέρνησης της Αιγύπτου, ανοίγοντας τα σύνορα στη Ράφα. Όμως το σύστημα έχει τα πλοκάμια του. Μιλάμε για καθεστώς 40 χρόνια. Δεν είναι τόσο εύκολο να απομακρύνεις ή να εξουδετερώσεις αυτές τις νοοτροπίες και τις πολιτικές και τις αντιλήψεις διαφόρων, κυρίως αστυνομικών και ανδρών τής ασφάλειας της Αιγύπτου στα σύνορα απ’ τη μία μέρα στην άλλη. Αναγκάστηκε πριν μία βδομάδα η κυβέρνηση της Γάζας να κλείσει τα σύνορα, διότι η συμφωνία που υπογράφηκε πώς θα ανοίξουν τα σύνορα δεν τηρήθηκε απ’ τους αιγύπτιους. Και αναγκαστήκανε, τους αλλάξανε και ξανανοίξαν τα σύνορα με τους όρους τής ίδιας συμφωνίας. Σιγά – σιγά θα ομαλοποιηθεί η κατάσταση. Ούτε εμείς βιαζόμαστε. Δεν πιέζουμε την κυβέρνηση της Αιγύπτου απ’ τη μια μέρα στην άλλη να αλλάξει άρδην πολιτική. Δηλώσεις του Υπουργού Εξωτερικών τής Αιγύπτου για επανεξέταση της συμφωνίας τού Καμπ Ντέιβιντ λένε πάρα πολλά.

Οι αραβικές χώρες τής Μέσης Ανατολής

Η Σαουδική Αραβία βράζει και δεν θα αποφύγει την εξέγερση –όπως το Μπαχρέιν. Δεν υπάρχει δυνατότητα να σταματήσει η επανάσταση στον αραβικό κόσμο. Δεν υπάρχει περίπτωση να αντέξει ούτε η Σαουδική Αραβία, ούτε η Ιορδανία. Ο διαμελισμός των χωρών αυτών και η οριοθέτηση των συνόρων τους με βάση τις κατανομές τού πετρελαίου τότε και η τοποθέτηση των εμίρηδων ή των βασιλιάδων σε διάφορες περιοχές, προκειμένου να διατηρηθούν οι εκμεταλλεύσεις τού πετρελαϊκού πλούτου, όπως είχε οργανωθεί, στηρίζεται σε τρία στοιχεία.

Το 1ο στοιχείο: Πρέπει να υπάρχει μία οικονομική κυριαρχία. Δηλαδή πρέπει η οικονομία των χωρών αυτών, των βασιλικών ή των δικτατορικών, να είναι εξαρτημένη οικονομικά, σε σχέση με τις πωλήσεις των πετρελαίων, από τις Η.Π.Α., την Αγγλία και τη Γαλλία: έλεγχος και διανομή των πωλήσεων και καθορισμός τής ποσότητας της παραγωγής, προκειμένου αυτές οι χώρες να μη σχεδιάζουν αναπτυξιακά και οικονομικά προγράμματα, εκτός απ’ τον προγραμματισμό των χωρών των ευρωπαϊκών και των Ηνωμένων Πολιτειών.

Το 2ο στοιχείο: Για να διατηρηθεί το καθεστώς πρέπει να υπάρχει μία διεφθαρμένη πολιτική ελίτ, διότι μόνο αν είσαι διεφθαρμένος μπορεί να είσαι καλός υπηρέτης των αφεντικών –είτε αυτό το αφεντικό είναι βασιλιάς ή δικτάτορας, είτε είναι ο αμερικάνος ή ο άγγλος ή ο γάλλος. Οπότε πρέπει να διαφθαρεί η οικονομική ελίτ των χωρών αυτών, για να ελέγχεται και να αυτοπροστατεύεται, παίρνοντας στην πλάτη το καθεστώς, αλλά και τη στήριξη των Ηνωμένων Πολιτειών και των άγγλων και των γάλλων.

Το τρίτο στοιχείο: Πρέπει να υπάρχει μια κατασταλτική δύναμη, για να φυλάει αυτή τη διεφθαρμένη ελίτ, να κρατάει στα χέρια της την ασφάλεια της χώρας ολόκληρης. Αυτά είναι τα τρία στοιχεία, που είναι κοινά όλων των χωρών αυτών.

Η νέα στρατηγική τής Τουρκίας

Μη σκέφτεστε ότι ο Ερντογάν ή το κόμμα του ή η Τουρκία είδανε στ’ όνειρό τους τον παλαιστινιακό λαό που υποφέρει και πρέπει να συγκρουστούν με το Ισραήλ. Η Τουρκία από την αρχή τού αγώνα των παλαιστινίων ήτανε ο πιστός φίλος και συνεργάτης των ισραηλινών και μάλιστα σε πολύ σημαντικές συγκυρίες και σταθμούς τού αγώνα μας. Από το να βοηθηθούν σε επιχειρήσεις εναντίον μας, είτε με αεροπορικές επιδρομές χρησιμοποιώντας τον εναέριο χώρο, είτε με συνεργασία Μοσάντ και τουρκικών υπηρεσιών, είτε με δολοφονίες στελεχών, σε όλες τις μορφές άσκησης βίας και βαρβαρότητας από τους ισραηλινούς προς εμάς βοηθήθηκαν από το καθεστώς τής Τουρκίας.

Η αλλαγή τής πολιτικής τής Τουρκίας δεν οφείλεται στο παλαιστινιακό, αλλά δεν είναι τακτική προσωρινή και συγκυριακή. Είναι στρατηγική επιλογή τής Τουρκίας αυτή τη στιγμή η σύγκρουση με το Ισραήλ. Η Τουρκία κάνει σωστή ανάγνωση της πολιτικής κατάστασης. Βλέπει την κατάρρευση της πολιτικής των Η.Π.Α. στην περιοχή μας· ότι δεν υπάρχουν οι Η.Π.Α. που υπήρχαν κάποτε. Ο Ερντογάν το 2003 πήγε την πρόταση των αμερικανών στη Βουλή, για να ψηφίσει η Βουλή ότι δεν θα μπουν οι αμερικανοί από την Τουρκία στο Ιράκ. Η Τουρκία θέλει να κάνει πολιτική στην περιοχή σαν περιφερειακή δύναμη. Υπάρχει το κενό τής δύναμης στην περιοχή τού αραβικού κόσμου. Αίγυπτος δεν υπάρχει, που ανέκαθεν έπαιξε τον πολιτικό ρόλο. Τι υπάρχει; Το Ιράν και η Τουρκία. Η συμμαχία αυτών των χωρών ωφελεί και τις δύο. Γιατί και το Ιράν χωρίς τη στήριξη της Τουρκίας παραμένει αδύναμο, και η Τουρκία χωρίς την ύπαρξη δυνατού Ιράν ξέρει ότι απειλείται. Αυτή την πολιτική κάνει η Τουρκία σήμερα. Αυτό δεν είναι τακτικισμός, είναι η στρατηγική τής Τουρκίας· είναι στρατηγική η επιλογή της επάνω σ’ αυτό. Όταν στεκότανε ο Ερντογάν στο Νταβός και έδειχνε το Σιμόν Πέρες ήξερε τι έκανε. Η Τουρκία ξέπλυνε τις αμαρτίες 500 χρόνων Οθωμανικής Αυτοκρατορίας στον αραβικό κόσμο μέσα σε μια τετραετία. Εμείς αυτό έχουμε μάθει να εκτιμάμε.

Απ’ τη Μαδρίτη ώς την Πρέβεζα. Μανιφέστα των πλατειών

Μανιφέστο “Democracia Real Ya” (“Πραγματική Δημοκρατία Τώρα”) – 15-5-2011

Μετάφραση από το ιστολόγιο “Democracia Real Ya”

 

Διαδήλωση στη Βαρκελώνη: “Αν αγωνίζεσαι μπορεί και να χάσεις, αν δεν αγωνίζεσαι είσαι χαμένος”.

Είμαστε απλοί άνθρωποι. Είμαστε σαν κι εσάς: άνθρωποι που ξυπνούν κάθε πρωί και πηγαίνουν να σπουδάσουν, να εργαστούν ή να βρουν δουλειά, άνθρωποι που έχουν οικογένεια και φίλους, που εργάζονται σκληρά κάθε ημέρα για να ζήσουν και να προσφέρουν ένα καλύτερο μέλλον στους γύρω μας. Κάποιοι από εμάς είναι προοδευτικοί, κάποιοι άλλοι συντηρητικοί. Μερικοί από εμάς πιστεύουν στο Θεό, μερικοί όχι. Μερικοί έχουν συγκεκριμένη ιδεολογία, και άλλοι είναι απολίτικοι. Όλοι μας, όμως, είμαστε ανήσυχοι και εξοργισμένοι από τις πολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές εξελίξεις που βλέπουμε γύρω μας: τη διαφθορά των πολιτικών, των επιχειρηματιών, των τραπεζιτών… αισθανόμαστε αβοήθητοι. Χωρίς φωνή.Αυτή η κατάσταση μας πληγώνει όλους καθημερινά. Όμως, αν ενώσουμε τις δυνάμεις μας, μπορούμε να την αλλάξουμε. Ήρθε η ώρα της αλλαγής, η ώρα να οικοδομήσουμε μια καλύτερη κοινωνία μαζί.

Ως εκ τούτου, υποστηρίζουμε ότι:

-Προτεραιότητα για κάθε προηγμένη κοινωνία πρέπει να είναι η ισότητα, η εξέλιξη, η αλληλεγγύη, η ελευθερία της συμμετοχής στον πολιτισμό, η οικολογική βιωσιμότητα, η ευημερία και η ευτυχία των ανθρώπων.

-Αυτά αποτελούν αξίες που πρέπει να διέπουν την κοινωνία μας: το δικαίωμα στη στέγαση, στην απασχόληση, στον πολιτισμό, στην υγεία, στην εκπαίδευση, στην πολιτική συμμετοχή, στην ελεύθερη προσωπική ανάπτυξη, τα δικαιώματα του καταναλωτή, το δικαίωμα για μια υγιή και ευτυχισμένη ζωή.

-Με τον τρόπο που λειτουργούν σήμερα η κυβέρνηση και το οικονομικό μας σύστημα αδυνατούν να φροντίσουν γι’ αυτές τις προτεραιότητες και αυτό αποτελεί πλέον εμπόδιο για την εξέλιξη των ανθρώπων.

-Δημοκρατία σημαίνει κυβέρνηση του λαού (δήμος = λαός, κράτος = δύναμη), και αυτό θα πρέπει να συμβαίνει. Αντίθετα, ξέρουμε όλοι ότι το πολιτικό μας σύστημα δεν θέλει καν μας ακούσει. Το καθήκον των πολιτικών μας θα έπρεπε να είναι να μεταφέρουν τη φωνή μας στα εθνικά και διεθνή θεσμικά όργανα, να διευκολύνουν τη συμμετοχή των πολιτών μέσα από κανάλια άμεσης επικοινωνίας, να λειτουργούν προς όφελος της ευρύτερης κοινωνίας. Ο ρόλος τους είναι να πλουτίζουν και να ευημερούν σε βάρος μας, ενώ εμείς είμαστε απλοί θεατές της δικτατορίας των μεγάλων οικονομικών δυνάμεων, που έχουν στην κατοχή τους την εξουσία μέσω των μονοπωλίων του Λαϊκού Κόμματος και του Σοσιαλιστικού Κόμματος.

-Η επιθυμία για εξουσία και η συγκέντρωσή της στα χέρια των λίγων παράγει ανισότητα, προκαλεί εντάσεις, φέρνει αδικία, η οποία οδηγεί στη βία. Κι εμείς την απορρίπτουμε. Το απαρχαιωμένο οικονομικό μοντέλο παγιδεύει την ατμομηχανή της κοινωνίας μέσα σ’ ένα φαύλο κύκλο, όπου οι λίγοι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι και οι πολλοί βουλιάζουν στη φτώχεια, τη μιζέρια. Και έτσι καταρρέουμε. Μοναδικός σκοπός του συστήματος είναι η συσσώρευση κεφαλαίων σε βάρος της αποτελεσματικότητας και της ευημερίας της κοινωνίας.

-Η θέληση και ο σκοπός του ισχύοντος συστήματος είναι η συσσώρευση του χρήματος, όχι με γνώμονα την ευημερία της κοινωνίας. Σπαταλώντας πόρους, μολύνοντας τον πλανήτη, δημιουργώντας ανεργία και δυσαρεστημένους πολίτες.

-Οι πολίτες είναι τα γρανάζια μιας μηχανής σχεδιασμένης για να πλουτίζει μια μειοψηφία, η οποία δεν ενδιαφέρεται για τις ανάγκες μας. Είμαστε ανώνυμοι, αλλά χωρίς εμάς τίποτα δεν θα μπορούσε να υπάρξει, καθώς εμείς κινούμε τον κόσμο.

Αν σαν κοινωνία μάθουμε να μην εμπιστευόμαστε αφηρημένες οικονομικές αποδόσεις, που ποτέ δεν ωφελούν τους πολλούς, μπορούμε να εξαλείψουμε τις καταχρήσεις, την αδικία, από την οποία σήμερα όλοι υποφέρουμε. Χρειάζεται μια ηθική επανάσταση…

Χρειαζόμαστε μία ηθική επανάσταση. Αντί να τοποθετούμε τα χρήματα πάνω από τους ανθρώπους, ας τα φέρουμε στην υπηρεσία των ανθρώπων. Είμαστε άνθρωποι, όχι προϊόντα…

Για όλα τα παραπάνω, είμαι εξοργισμένος.

Νομίζω ότι μπορώ να τα αλλάξω.

Νομίζω ότι μπορώ να βοηθήσω.

Ξέρω ότι μαζί μπορούμε. Ξέρω ότι μπορώ να βοηθήσω.

Ξέρω ότι μαζί μπορούμε.

 

 

“Manifiesto plural” (“Μανιφέστο των πολλών”) – 18-5-2011

Μετάφραση από τον ιστότοπο “Público.es”

 

Σημεία συμφωνίας του μανιφέστου των πολλών, που συντάχθηκε το ξημέρωμα της 18ης Μαΐου στην Puerta del Sol.

Οι συγκεντρωμένοι στην Puerta del Sol, με πλήρη συνείδηση ότι αυτή είναι μια δράση εξελισσόμενη και αντιστασιακή, συμφωνήσαμε να δηλώσουμε τα παρακάτω:

1. Μετά από πολλά χρόνια απάθειας, μία ομάδα πολιτών διαφορετικών ηλικιών και κοινωνικής προέλευσης (σπουδαστές, καθηγητές, βιβλιοθηκάριοι, άνεργοι, εργαζόμενοι…) ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΟΙ από την αποτυχία αντιπροσώπευσης και τις προδοσίες που συμβαίνουν στο όνομα της δημοκρατίας, ενωθήκαμε στην Puerta del Sol επιστρέφοντας στην ιδέα της Πραγματικής Δημοκρατίας.

2. Η Πραγματική Δημοκρατία εναντιώνεται στην βαθμιαία απώλεια του κύρους των θεσμών που θέλουν να αντιπροσωπεύουν τους πολίτες, ενώ έχουν μετατραπεί σε παράγοντες διοίκησης και διαχείρισης, στην υπηρεσία των δυνάμεων της διεθνούς οικονομικής ισχύος.

3. Η δημοκρατία που προέρχεται από τους διεφθαρμένους γραφειοκρατικούς μηχανισμούς είναι απλά ένας συνδυασμός άκακων εκλογικών πρακτικών, όπου οι πολίτες έχουν μηδενική συμμετοχή.

4. Η αναξιοπιστία της πολιτικής έφερε μαζί της την υφαρπαγή των λέξεων από αυτούς που έχουν την εξουσία. Οφείλουμε να επανακτήσουμε τις λέξεις, να τις επανανοηματοδοτήσουμε, για να μην μας χειραγωγούν με τη γλώσσα και να μην αφηνόμαστε ως πολίτες ανυπεράσπιστοι και ανίκανοι για δράση με συνοχή.

5. Τα παραδείγματα χειραγώγησης με τη γλώσσα και υφαρπαγής της είναι πολυάριθμα και συνιστούν εργαλεία ελέγχου και παραπληροφόρησης.

6. Η Πραγματική Δημοκρατία σημαίνει να δίνεις τα πραγματικά ονόματα στην αρρωστημένη κατάσταση που ζούμε: Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, ΝΑΤΟ, Ευρωπαϊκή Ένωση, οι οίκοι αξιολόγησης όπως Moody’s και Standard and Poor’s, Λαϊκό Κόμμα, Σοσιαλιστικό Κόμμα, όμως υπάρχουν πολύ περισσότερα και είναι υποχρέωσή μας να τα κατονομάσουμε.

7. Είναι απαραίτητο να κάνουμε έναν πολιτικό διάλογο ικανό να ανασυγκροτήσει τον κοινωνικό ιστό, τώρα συστηματικά τραυματισμένο για χρόνια από τα ψέματα και τη διαφθορά. Οι πολίτες έχουμε χάσει το σεβασμό μας στα πολιτικά κόμματα της πλειοψηφίας, όμως αυτό δεν ισοδυναμεί με απώλεια της κριτικής μας ικανότητας. Το αντίθετο, δεν φοβόμαστε την ΠΟΛΙΤΙΚΗ. Το να παίρνεις το λόγο, είναι ΠΟΛΙΤΙΚΗ. Το να ψάχνεις εναλλακτικές λύσεις για τη συμμετοχή του πολίτη, είναι ΠΟΛΙΤΙΚΗ.

8. Μία από τις βασικές προϋποθέσεις που θέτουμε είναι η μεταρρύθμιση του Εκλογικού Νόμου, που αποδίδει στη Δημοκρατία την πραγματική της έννοια: μια διακυβέρνηση των πολιτών. Μία συμμετοχική δημοκρατία. Και με τη σειρά του, απαιτούμε έναν κώδικα δεοντολογίας για τους πολιτικούς που θα διασφαλίζει την σωστή πρακτική τους.

9. Υπογραμμίζουμε ότι οι πολίτες που συγκεντρωθήκαμε εδώ αποτελούμε ένα κίνημα που διαπερνά πολλές γενιές, γιατί ανήκουμε σε διαφορετικές γενιές καταδικασμένες σε μια μη ανεκτή απώλεια συμμετοχής στις πολιτικές αποφάσεις που αφορούν την καθημερινή ζωή και το μέλλον μας.

10. Δεν καλούμε σε αποχή, απαιτούμε η ψήφος μας να έχει πραγματική επιρροή στη ζωή μας.

11. Τώρα δεν είμαστε εδώ για να απαιτήσουμε απλά την πρόσβασή μας σε υποθήκες ή για να διαμαρτυρηθούμε για τις ανεπάρκειες της αγοράς εργασίας. ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ. Και ως τέτοιο, ένα γεγονός ικανό για να προικίσει με νέα νοήματα τις πράξεις και το λόγο μας. Γεννήθηκε από την ΟΡΓΗ. Αλλά η ΟΡΓΗ μας είναι φαντασία, δύναμη, εξουσία του πολίτη.

 

 

Ψήφισμα Λαϊκής Συνέλευσης Πλατείας Συντάγματος

Αναρτημένο στο ιστολόγιο “REDNotebook” την 29-5-2011

 

Εδώ και πολύ καιρό παίρνονται αποφάσεις για εμάς χωρίς εμάς.

Είμαστε εργαζόμενοι, άνεργοι, συνταξιούχοι, νεολαίοι, που έχουμε έρθει στο σύνταγμα για να παλέψουμε και να αγωνιστούμε για τις ζωές μας και το μέλλον μας.

Είμαστε εδώ γιατί γνωρίζουμε ότι οι λύσεις στα προβλήματά μας μπορούν να προέλθουν μόνο από εμάς.

Καλούμε όλους τους Αθηναίους, εργαζόμενους, ανέργους και νεολαία στο Σύνταγμα, και όλη την κοινωνία να γεμίσει τις πλατείες και να πάρει τη ζωή στα χέρια της.

Εκεί στις πλατείες θα συνδιαμορφώσουμε όλα μας τα αιτήματα και τις διεκδικήσεις μας.

Καλούμε όλους τους εργαζόμενους που θα απεργήσουν την επόμενη περίοδο να καταλήγουν και να παραμένουν στο Σύνταγμα.

Δεν θα φύγουμε από τις πλατείες, μέχρι να φύγουνε αυτοί που μας οδήγησαν εδώ: Κυβερνήσεις, Τρόικα, Τράπεζες, Μνημόνια και όλοι όσοι μας εκμεταλλεύονται. Τους διαμηνύουμε ότι το χρέος δεν είναι δικό μας.

ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΩΡΑ!

ΙΣΟΤΗΤΑ – ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ – ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ!

Ο μόνος αγώνας που χάνεται είναι αυτός που δεν δόθηκε ποτέ!

 

 

Ψήφισμα Λαϊκής Συνέλευσης Πολιτών Πρέβεζας – 5-6-2011

 

Είμαστε εργαζόμενοι, άνεργοι, νέοι και συνταξιούχοι, που μαζευτήκαμε για 3η φορά στην Πρέβεζα για να αγωνιστούμε για τη ζωή και το μέλλον μας.

Λύσεις στα προβλήματα, που άλλοι δημιούργησαν και που εμείς, με την απάθεια μας, επιτρέψαμε να διογκωθούν, μπορούμε και πρέπει να δώσουμε εμείς και μόνο εμείς…

Αρνούμαστε την αποπληρωμή του χρέους, γιατί δεν είναι δικό μας. Είναι των τραπεζιτών, των βιομηχάνων, των εφοπλιστών και των πολιτικών εξουσιών που τους εναγκαλίζονται. Αυτοί, λοιπόν, αναλάβουν την αποπληρωμή του.

Αρνούμαστε τις επιταγές του Δ.Ν.Τ. και της Ε.Ε. Εκτός του ότι είναι άδικες και μονομερείς, είναι συντριπτικές για το βιοτικό επίπεδο, την καθημερινότητα και την αξιοπρέπειά μας και στοχεύουν απ’ την άλλη στην εξασφάλιση και μεγιστοποίηση των υπερτραπεζικών κερδών.

Θεωρούμε απαράδεκτη κάθε σκέψη για την ψήφιση του Β΄ μνημονίου, όχι μόνο για τους παραπάνω λόγους, αλλά και γιατί η στόχευσή του είναι δεδομένα αδιέξοδη και τραγικά αναποτελεσματική. Κανένα κόμμα ή πολιτικό πρόσωπο δεν νομιμοποιείται ηθικά, πολιτικά, κοινωνικά, αλλά και πολιτειακά, να το ψηφίσει, μετά το πολιτειακό πραξικόπημα της μη κυρωμένης από τη βουλή »δανειακής σύμβασης».

Δεσμευόμαστε ότι δε θα σταματήσουμε μέχρι να φύγουν αυτοί που μας οδήγησαν εδώ: Τράπεζες, Τρόικα, Μνημόνιο, Κυβέρνηση. Ο αγώνας μας είναι χρέος αξιοπρέπειας και τιμής απέναντι στους εαυτούς μας, αλλά και στη νέα γενιά, στην οποία κληροδοτούμε εφιαλτικές μέρες.

Να βρούμε αυτά που μας ενώνουν.

Ο μόνος αγώνας που χάνεται, είναι αυτός που δεν δόθηκε ποτέ.

Πρέβεζα, Λαϊκή Αγορά

 

Γάζα, ξαναερχόμαστε!

Γράφοντας ετούτες τις αράδες για το Φόρουμ σήμερα, δεν θα σταθούμε στην εκδήλωση που πραγματοποιήσαμε στην Πρέβεζα στις 16 Ιουνίου, με καλεσμένο μας τον Ίσματ Σάμπρι, ο οποίος με τις γνώσεις του και αισιοδοξία μας μετέφερε τις εξελίξεις του Αραβικού Κόσμου και το νόημα των Αραβικών εξεγέρσεων. Τους συσχετισμούς που αλλάζουν στον Αραβικό κόσμο και όλο τον κόσμο. Οι εξελίξεις τρέχουν.

Μέλη της Επιτροπής Αλληλεγγύης στον Παλαιστινιακό Λαό Ν. Πρέβεζας πηγαίνουμε στην Αθήνα, όπου πραγματοποιείται η τελευταία συνέντευξη τύπου πριν την αναχώρηση των πλοίων για τη Γάζα. Σ’ ένα τοπίο, όπου το ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών συντάσσεται απόλυτα με τη γραμμή του αντίστοιχου των ΗΠΑ, απαξιώνοντας αρχικά το νόημα της αποστολής για το σπάσιμο του αποκλεισμού της Γάζας, ακόμη κι αν το φετινό εγχείρημα είναι πολύ πιο ισχυρό από άποψη συμμετοχών πλοίων και επιβατών, “προειδοποιώντας” τους επιβαίνοντες για τις “συνέπειες”, δίνοντας τελικά στο Ισραήλ το πράσινο φως να γίνει και πάλι ο πειρατής της Μεσογείου, χτυπώντας και λεηλατώντας τα πλοία και τους επιβάτες τους. Ας σημειωθεί ότι και πάλι ετούτες τις μέρες η ελληνική κυβέρνηση διεξάγει κοινές στρατιωτικές αεροπορικές ασκήσεις με το Ισραήλ. Εκπαιδεύονται από κοινού στο πώς να ξεκληρίζουν αναίσχυντα άμαχους γυναίκες και παιδιά!

Στην αποστολή του “Freedom Flotilla II – Stay Human” συμμετέχουν φέτος δυο φίλοι μας από τα Γιάννενα. Ο Γιάννης Βαΐτσης και ο Αλαντάσι Εσάμ. Ο Φαρμακευτικός σύλλογος Πρέβεζας – Λευκάδας για μια ακόμη φορά ανταποκρίθηκε στο αίτημά μας για βοήθεια και αποστέλλουμε στο Νοσοκομείο Shifa της Γάζας 10 μεγάλες κούτες με φάρμακα. Τα περισσότερα ήταν δωρεά του φαρμακείου της κ. Χ. Β. Ζητήσαμε από τους συναλληλέγγυούς μας της ελληνικής αποστολής να προτείνουν μία πτέρυγα του Νοσοκομείου να πάρει το όνομα της Φαρμακοποιού.

Να τονίσουμε πως, αν συμβεί το οτιδήποτε στην ελληνική αποστολή που θα πλεύσει σε διεθνή ύδατα προς τη Γάζα τούτες τις μέρες, την ευθύνη θα την έχει αποκλειστικά η ελληνική κυβέρνηση. Είναι υποχρεωμένη να προστατεύσει τους πολίτες της και τα ελληνικά πλοία να πλεύσουν με ασφάλεια και να φτάσουν στον προορισμό τους, τηρώντας τις διεθνείς συνθήκες. Δεν θα γίνουμε συνένοχοι της κατοχής του Ισραήλ στην Παλαιστίνη και στη Γάζα επειδή αυτή η κυβέρνηση είναι κοντόφθαλμη και επικίνδυνη!

Καλό ταξίδι! Αυτό το καλοκαίρι σπάμε τον αποκλεισμό της Γάζας! Σπάμε κάθε αποκλεισμό και ορίζουμε τα πράγματα!

ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΑΚΟ ΛΑΟ Ν. ΠΡΕΒΕΖΑΣ

Πρέβεζα 26/6/2011

 

Υποστήριξη στην νέα αποστολή διεθνούς στολίσκου για τη Γάζα

FREEDOM FLOTILLA II

Από τη νύχτα της Κυριακής προς Δευτέρα 31 Μαΐου 2010, όταν οι ισραηλινές ειδικές ναυτικές δυνάμεις επιτέθηκαν σε διεθνή ύδατα (80 μίλια από τις ακτές του Ισραήλ) στον πολυεθνικό στολίσκο “Freedom Flotilla”, σκοτώνοντας 9 συνανθρώπους μας, τραυματίζοντας βαριά δεκάδες άλλους, οδηγώντας στη συνέχεια το σύνολο των συλληφθέντων σε ισραηλινές φυλακές, πέρασε σχεδόν ένας χρόνος.

Οι 38 Έλληνες της Πρωτοβουλίας “Ένα Καράβι για τη Γάζα” που συμμετείχαν στη διεθνή αυτή αποστολή –δεύτερη σε αριθμό επιβαινόντων αντιπροσωπεία– συνελήφθησαν, κάποιοι υπέστησαν σοβαρούς τραυματισμούς, τα υπάρχοντά τους κλάπηκαν, ενώ τα 2 ελληνικά πλοία της αποστολής, σε αντίθεση με τα τουρκικά πλοία που αποδεσμεύθηκαν σε τρεις μόλις μήνες μετά το πειρατικό συμβάν, βρίσκονται ακόμα, υπό ισραηλινή κατοχή στο λιμάνι της Χάιφας.

STAY HUMAN”

Σ’ όλο τον κόσμο ξέσπασαν τότε ισχυρές αντιδράσεις και κινητοποιήσεις καταγγελίας που οδήγησαν το Ισραήλ σε σχετική απομόνωση και –πρόσκαιρη έστω– διπλωματική αναδίπλωση. Η απόφαση του Δικαστηρίου Ανθρώπινων δικαιωμάτων του ΟΗΕ, που ορίσθηκε από το Συμβούλιο Ασφαλείας, υπήρξε αποκαλυπτική σε ό,τι αφορά τη χρήση άμετρης και αναίτιας βίας.

Οι περισσότερες αποφάσεις των διεθνών οργανισμών ζητούσαν τότε και την άρση του αποκλεισμού της Γάζας, ενώ παράλληλα, ορισμένοι από αυτούς, εκπονούσαν σχέδια για την υλοποίησή του. Όμως, και σε αυτή την περίπτωση, δεν έγινε δυνατό να διασφαλιστεί η εφαρμογή των ευνοϊκών για τα στοιχειώδη δικαιώματα και τις βιοτικές ανάγκες του παλαιστινιακού λαού αποφάσεων.

Όμως η Μέση Ανατολή σήμερα αλλάζει. Όποια κι αν είναι η εξέλιξη, όποια κι αν είναι η νέα γεωπολιτική μορφολογία, η πορεία των ανθρώπων της περιοχής προς τη χειραφέτησή τους είναι βέβαιο ότι συντελείται. Τα ολιγαρχικά αυταρχικά καθεστώτα που μακροημέρευσαν, στηριζόμενα στην πολύτροπη συνεργασία και συνενοχή των καθ’ ημάς επαιρόμενων για την πολιτική και κοινωνική τους δημοκρατία κρατών, καταρρέουν…

Η Ελληνική Πρωτοβουλία “Ένα Καράβι για τη Γάζα”, γενεσιουργός συνιστώσα του κινήματος για το σπάσιμο της 43χρονης πολιορκίας, συμμετέχει και πάλι με τρόπο καθοριστικό στη νέα διεθνή πρωτοβουλία “Freedom Flotilla – Stay Human” στο πλαίσιο μιας νέας, ευρύτερης, ριζικά αναβαθμισμένης, διεθνούς αποστολής.

Αθήνα 18 Μάη 2011

Πρωτοβουλία “Ένα Καράβι για τη Γάζα”

Γραφεία: Νοταρά 6, Εξάρχεια, Αθήνα

Τηλ: 210-3800933

Ε: office@shiptogaza.gr

W: http://www.shiptogaza.gr

W: http://www.freedomflotilla.eu

Κείμενο Υπογραφών

Περί τα τέλη Ιουνίου 2011 η αποστολή “Freedom Flotilla – Stay Human”, με περισσότερα από 10 σκάφη και πάνω από 1000 υποστηρικτές του εγχειρήματος, ανάμεσά τους, όπως και στο παρελθόν, ανθρώπους της τέχνης και του πολιτισμού, εκπροσώπους πολιτικών οργανισμών (ευρωβουλευτές, βουλευτές), πολιτικών – κοινωνικών κινημάτων και θρησκευτικών δογμάτων, με δημοσιογραφική κάλυψη από όλα τα διεθνή ΜΜΕ, θα πλεύσει για μια ακόμα φορά προς τη Λωρίδα της Γάζας.

Η αποστολή θα μεταφέρει και πάλι φορτίο χιλιάδων τόνων ανθρωπιστικής βοήθειας.

Το κράτος του Ισραήλ, προσηλωμένο στην επιθετική του στρατηγική, αγνοώντας τα διδάγματα της ιστορίας, αδυνατεί να συλλάβει τα μηνύματα των καιρών στην ευρύτερη περιοχή, επενδύει στο μίσος και συνάμα επιδίδεται σε πολιτική ισχύος και σε μικροπολιτικούς εκβιαστικούς χειρισμούς σπίλωσης και ακύρωσης της αποστολής. Πέρα όμως από τις διπλωματικές πιέσεις που εξασκεί προς όλες τις ευρωπαϊκές –κυρίως– κυβερνήσεις και προς τους διεθνείς οργανισμούς, απαιτεί να εμποδιστεί με κάθε τρόπο ο απόπλους των σκαφών, προβάλλοντας έωλες εικασίες περί μεταφοράς “όπλων” και συμμετοχής “τρομοκρατών”.

Εμείς, που υποστηρίζουμε την αποστολή, υπογράφουμε το παρόν κείμενο, απορρίπτοντας τα φαιδρά αυτά επιχειρήματα, που επιχειρούν να καλύψουν τα πραγματικά αίτια της επικυρίαρχης συμπεριφοράς και τους επιθετικούς – απειλητικούς σχεδιασμούς του κράτους του Ισραήλ. Συνάμα:

– Απαιτούμε την άρση του αποκλεισμού της Γάζας από στεριά, θάλασσα και αέρα, ώστε να αποδοθούν στον παλαιστινιακό λαό τα ζωτικά και κυριαρχικά του δικαιώματα.

– Θέτουμε τις κυβερνήσεις των χωρών, από λιμάνια των οποίων θα αποπλεύσουν πλοία του “Στολίσκου της Ελευθερίας ΙΙ”, μπροστά στις ευθύνες τους και τις καλούμε να τηρήσουν τη νομιμότητα, να μην υποκύψουν σε πιέσεις και να μην αποδεχθούν εκβιασμούς, μεταβαλλόμενες σε εργαλεία της ισραηλινής πολιτικής.

– Αντιτείνουμε το πολύ απλό, πολύ αποτελεσματικό μέτρο, εκτός από τους ελέγχους των εθνικών λιμενικών αρχών, αυτό του ελέγχου των πλοίων από διεθνή οργανισμό επιφορτισμένο με καθήκοντα ειρηνικής επίλυσης κρίσεων (υπό την ευθύνη του ΟΗΕ).

– Απαιτούμε την άμεση επιστροφή των 2 ελληνικών πλοίων, που –σε αντίθεση με τα τουρκικά, τα οποία το Ισραήλ εξαναγκάστηκε να αποδεσμεύσει– κατέχονται ακόμη παράνομα ως πειρατική λεία, προσβάλλοντας έτσι βάναυσα τον ελληνικό λαό και τη χώρα.

Ονοματεπώνυμο Ιδιότητα Υπογραφή

 

15 Μ : Ο Ισπανικός Μάης του 2011

Του Λεωνίδα Πεγιάδη, 24/05/2011

Η τελευταία εβδομάδα στην Ισπανία, με τις συγκεντρώσεις χιλιάδων πολιτών σε δεκάδες πόλεις, ταρακουνά το πολιτικό σύστημά της και προσελκύει την προσοχή των Μ.Μ.Ε και των πολιτών της Ε.Ε., οι οποίοι τα τελευταία χρόνια υφίστανται δεινή επίθεση στα κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα τους από τις οικονομικές και πολιτικές ελίτ της γηραιάς ηπείρου. Μια πρωτοφανής κινητοποίηση πολιτών, πέρα από κόμματα και συνδικάτα, μέσα σε 3 μήνες μορφοποιήθηκε σε κίνημα, με πολιτικό λόγο. Κύρια αιτήματα: O σεβασμός της αξιοπρέπειας των πολιτών, των κοινωνικών και πολιτικών δικαιωμάτων τους από τους πολιτικούς και την Ε.Ε., η πραγματική δημοκρατία και η αμφισβήτηση της δικτατορίας των αγορών.

Ίσως είναι η πιο σημαντική πολιτική κίνηση στην Ισπανία τον 21ο αιώνα. Μιας χώρας σε πολιτική και οικονομική κρίση, με τεράστια ανεργία, βουτηγμένης στη διαφθορά των πολιτικών και των επιχειρηματιών και με μια «σοσιαλιστική» κυβέρνηση η οποία έχει υιοθετήσει τις νεοφιλελεύθερες συνταγές, ως αντίδοτο για την οικονομική κρίση. Πράγματι η Ελλάδα δεν είναι η μόνη χώρα σε πολιτική, οικονομική και κοινωνική κρίση, όπως εγχώριοι αναλυτές προσπαθούν να μας πείσουν. Η κρίση είναι ευρωπαϊκή και ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ, απότοκη μιας ανάπτυξης, η οποία, όπως διαλαλούν οι αγανακτισμένοι Ισπανοί, θέτει τα κέρδη των εταιριών και των τραπεζών υπεράνω των ανθρώπων…

 Παρακολουθώντας την εξέλιξη του πρωτόγνωρου φαινομένου της κατάληψης πλατειών σε πόλεις της Ισπανίας, εντυπωσιάζεσαι από την ωριμότητα, τη βαθειά πολιτική και κοινωνική συνείδηση των συμμετεχόντων και την αποστασιοποίηση τους από τα κόμματα – συνδικάτα. Η οργάνωση, τα αιτήματα, οι συνθήκες Άμεσης Δημοκρατίας μέσα από τις οποίες οι κινητοποιήσεις γιγαντώνονται διεκδικώντας ειρηνικά αλλά αποφασιστικά, η αμφισβήτηση του πολιτικού συστήματος και της δικτατορίας των αγορών, είναι ενδεικτικά της γέννησης ενός νέου κινήματος των πολιτών. Ξαφνικά επανήλθαν στο προσκήνιο αξίες και κατακτήσεις, τις οποίες η Ευρώπη είχε προ πολλού υιοθετήσει και πλέον απεμπολεί στο όνομα της δημοσιονομικής σταθερότητας και της εξόδου από την κρίση των αγορών.

Η εξέγερση ξεκίνησε ως αντίδραση μερικών νέων, αγανακτισμένων από τους πολιτικούς και τον τρόπο λειτουργίας της δημοκρατίας στη χώρα .Η αρχικά μικρή συμμετοχή, αυξήθηκε ταχύτατα χάρη στα δίκτυα κοινωνικής δικτύωσης, τις ανοιχτές συνελεύσεις, το μη βίαιο τρόπο διαμαρτυρίας και τα αιτήματα της, τα οποία αγγίζουν πολλούς Ισπανούς, διαφορετικών πολιτικών και κοινωνικών προελεύσεων, απαυδισμένων από την υποκρισία, τη διαφθορά και την αναλγησία των πολιτικών και της πλουτοκρατίας. Το κάλεσμα του Στεφάν Εσσέλ, ο οποίος με τη μπροσούρα «Αγανακτήστε» ταρακούνησε τη Γαλλία, η εξέγερση στη πλατεία Ταχρίρ, το κίνημα των πολιτών στην Ισλανδία και οι αντιδράσεις μας (!) κατά του Μνημονίου, αποτελούν πηγές έμπνευσης και αναφορές τους. Παρά τις απαγορεύσεις και τις αρχικές συλλήψεις, οι συγκεντρώσεις σε πλατείες πόλεων έγιναν ιδιαίτερα μαζικές. Η Puerta del Sol στη Μαδρίτη και άλλες πλατείες πόλεων, κατακλύζονται από χιλιάδες, ενώ πρώτη είδηση στα ισπανικά Μ.Μ.Ε είναι πλέον η εξέγερση των «αγανακτισμένων»! Τις νύχτες τα πλήθη δεν εγκαταλείπουν τις πλατείες, στις οποίες αποφάσισαν να παραμείνουν και τις προσεχείς ημέρες. Συνθήματα δημοφιλή: «Δεν μας αντιπροσωπεύουν!» (οι πολιτικοί), «Λαός ενωμένος ποτέ νικημένος», «Τη λένε Δημοκρατία, αλλά δεν είναι», «Είμαστε πολίτες και έχουμε δικαίωμα να αγανακτήσουμε», «Δεν είμαστε εμπορεύματα στα χέρια των πολιτικών και της αγοράς».

Ίσως η Πλατεία του Ήλιου στη Μαδρίτη φωτίσει το σκοτάδι που έχει καλύψει την Ευρώπη και αποτελέσει πηγή έμπνευσης νέων κινημάτων για την απόκρουση της νεοφιλελεύθερης λαίλαπας. Σίγουρα όμως ο Ισπανικός Μάης μας αφορά και πρέπει να μας προβληματίσει!

Παλαιστίνη

Σειρά από χώρες (κύρια της Λατινικής Αμερικής) αναγνωρίζουν το δικαίωμα των παλαιστινίων στη ζωή και την ανεξαρτησία αναγνωρίζοντας το (όποιο) παλαιστινιακό κράτος. Η Ρωσία επίσης επιβεβαιώνει την από 20ετίας αναγνώρισή του. Ο φόβος των Ισραηλινών στρέφεται στην Κίνα και την Ευρώπη. Φοβούνται; Ίσως όχι και τόσο τώρα που απόκτησαν ένα ολοένα και θερμότερο συνεργό και σύμμαχο: τον Γ.Α.Π.

Όπως αναφέρει και ο σύλλογος Ιντιφάντα (www.intifada.gr) «αμέσως μετά την τραγωδία που προκάλεσε η ισραηλινή επιδρομή στο Στολίσκο της Ελευθερίας δρομολογήθηκε από την ελληνική κυβέρνηση μια μάλλον αναπάντεχη αλλαγή προσανατολισμού στην εξωτερική πολιτική της χώρας. Ενώ θα περίμενε κανείς ότι ο αποτροπιασμός που προκάλεσε η δολοφονία των ακτιβιστών, θα οδηγούσαν στην (προσωρινή έστω) ψύχρανση των ελληνοϊσραηλινών σχέσεων, τελικά συνέβη το ακριβώς αντίθετο. Σε μια συγκυρία που Ισραήλ χάνει ερείσματα στη διεθνή διπλωματική σκηνή, η Αθήνα ανακαλύπτει στο Τελ Αβίβ το βασικό γεωπολιτικό παρτενέρ της στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου. Το Τελ Αβίβ από τη μεριά του βλέπει την Αθήνα ως μερικό υποκατάστατο της διαρρηχθείσας σχέσης του με την Άγκυρα. Είναι βέβαια προφανές στους ιθύνοντες, ότι η απώλεια της Τουρκίας δεν μπορεί να ισοφαριστεί από την όποια σύσφιγξη των σχέσεων με την Ελλάδα. Λόγω μεγέθους πληθυσμού, γεωγραφικής θέσης, στρατιωτικής δύναμης, καθώς και της ιδιαιτερότητας μιας χώρας που παραδοσιακά αποτελεί τη γέφυρα μεταξύ του μουσουλμανικού κόσμου και της Δύσης, η Τουρκία είναι αναντικατάστατος σύμμαχος.

Ωστόσο, η κυβέρνηση Παπανδρέου προσέφερε στον Νετανιάχου δύο πολύ σημαντικές ωφέλειες: Πρώτον, σε διπλωματικό επίπεδο, του παρέσχε ένα καινούργιο πολιτικό στήριγμα μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, κάτι που αποκτά ιδιαίτερη σημασία λόγω της δύσκολης διεθνούς θέσης που βρίσκεται το Ισραήλ. Δεύτερον, του αναπλήρωσε μέρος του στρατηγικού βάθους που απώλεσε λόγω της πολιτικής Ερντογάν – Νταβούτογλου. Τόσο το Αιγαίο, ως χώρος ασκήσεων, όσο και η συνεργασία της ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας με την ισραηλινή, έχουν πολύ μεγάλη χρησιμότητα για μια χώρα η οποία δεν μπορεί να έχει στρατιωτική σύμπραξη (τουλάχιστον δημόσια…) με κανέναν από τους γείτονές της.

Με δύο λόγια, το πολεμοκάπηλο ισραηλινό κατεστημένο βγαίνει ωφελημένο από τη συμμαχία με την Ελλάδα. Η ελληνική κοινωνία όμως τι έχει να κερδίσει;».

Μια ίσως απάντηση (παρακάμπτοντας το θέμα σχέσεων εκκλησίας – κράτους) θα ήταν αυτή της Ιεράς Συνόδου της Ελλάδας η οποία στο φυλλάδιο «ΠΡΟΣ ΤΟ ΛΑΟ» που μοίρασε σε όλη τη χώρα γράφει «είμαστε μια χώρα υπό κατοχή και εκτελούμε εντολές των κυρίαρχων δανειστών μας».

ΔιΠ

Βρετανία: Δεκάδες χιλιάδες διαδηλωτές ενάντια στην αύξηση των διδάκτρων στα πανεπιστήμια. Κινητοποιήσεις φοιτητών και στην Ιταλία

Στις 24 Νοεμβρίου βρετανοί φοιτητές και μαθητές απείχαν από τα μαθήματά τους διαμαρτυρόμενοι εναντίον των προτάσεων της κυβέρνησης Συντηρητικών – Φιλελευθέρων, για τριπλασιασμό των διδάκτρων στα πανεπιστήμια από τα 3.867 ευρώ, που είναι τώρα, στα 7.072 ευρώ και σε ορισμένες «ειδικές περιπτώσεις» στα 10.505 ευρώ. Ενώ οι Φιλελεύθεροι Δημοκράτες είχαν προεκλογικά δεσμευτεί ότι θα αντιταχθούν σε οποιαδήποτε αύξηση, τώρα ο ηγέτης τους Νικ Κλεγκ υπερασπίζεται το κυβερνητικό σχέδιο ως το “καλύτερο υπό τις περιστάσεις”.

Οι διαδηλωτές στο Λονδίνο κατέστρεψαν ένα φορτηγάκι της αστυνομίας, ενώ πετούσαν κοντάρια κι άλλα αντικείμενα εναντίον των αστυνομικών. Η περιοχή όπου βρίσκονται τα κυριότερα υπουργεία αποκλείστηκε με μπάρες και η αστυνομία ήρθε αντιμέτωπη με τους νεαρούς διαδηλωτές που προσπαθούσαν να σπάσουν τον αποκλεισμό. Διαδηλώσεις και καταλήψεις γίνονται σ’ όλη τη Βρετανία.

Κατά τη διαδήλωση της 10ης Νοεμβρίου, που έγινε με αφορμή τη μείωση των δαπανών για την παιδεία κατά 81 δις λίρες και συμμετείχαν γύρω στις 50.000 άνθρωποι, διαδηλωτές είχαν εισβάλει στο κτίριο του Συντηρητικού Κόμματος στο Λονδίνο. Η αστυνομία συνέλαβε 70.

Ιταλοί φοιτητές ανάρτησαν πανό στον Πύργο της Πίζας και το Κολοσσαίο της Ρώμης και μπλόκαραν δρόμους και σιδηροδρόμους στις 25 Νοεμβρίου, διαμαρτυρόμενοι για τη μεταρρύθμιση των πανεπιστημίων που σχεδιάζει η κυβέρνηση Μπερλουσκόνι, με στόχο την περικοπή πολλών δις ευρώ από τα πανεπιστήμια, που έχουν ήδη έλλειμμα 1,35 δις για το επόμενο έτος.

«Εμείς θα μπλοκάρουμε τη μεταρρύθμιση αυτή», φώναζαν ο μαθητές έξω από το κοινοβούλιο, ανεμίζοντας πανό και ρίχνοντας καπνογόνα.

 

Πηγή:

http://www.rednotebook.gr/details.php?id=901

http://www.rednotebook.gr/details.php?id=915

 

Συμμετείχα στο στόλο της ελευθερίας ως επιβάτης πάνω στο πλοίο Σφενδόνη

(συνέντευξη τύπου του συμπολίτη μας γιατρού Χάλεντ Καμπάνι)

«Η Ελληνική αποστολή με το εγχείρημα “Ένα Καράβι για τη Γάζα” συμμετείχε με 38 Έλληνες και δυο πλοία, το φορτηγό πλοίο “Ελεύθερη Μεσόγειος” και το επιβατικό “Σφενδόνη”. Η ελληνική αποστολή, όπως είναι φανερό, αποτελούσε μεγάλο τμήμα του στόλου.

Τα χαράματα της Δευτέρας, 1^ης Ιουνίου 2010, ο στόλος της ελευθερίας δέχτηκε μια δολοφονική επίθεση από το Ισραηλινό ναυτικό με αληθινά πυρά με αποτέλεσμα να σκοτωθούν 9 και να τραυματιστούν δεκάδες.

Αυτό έγινε σε διεθνή ύδατα, 83 ναυτικά μίλια μακριά από τη στεριά καταργώντας έτσι 4000 χρόνια ελεύθερης ναυτιλίας στη Μεσόγειο Θάλασσα και δίνοντας την εντύπωση ότι η Μεσόγειος βρίσκεται υπό κατοχή από τις Ισραηλινές δυνάμεις.

Οι Ισραηλινοί εκείνες της ημέρες δρούσαν ως δολοφόνοι και στη συνέχεια

Η ανακοίνωση απουσίας του γιατρού σε ανθρωπιστική βοήθεια στην είσοδο του ιατρείου (στα τέλη Μάη 2010)

ως πειρατές και κλέφτες. Με την αρπαγή και απαγωγή των επιβατών, την κακοποίησή τους, τη φυλάκιση τους, την απέλαση τους, την κατάσχεση των πλοίων και των προσωπικών αντικειμένων των επιβατών (κάμερες, κινητά, διαβατήρια, έγγραφα, πιστωτικές κάρτες, ρούχα κ.λπ.). Με την κατάσχεση της ανθρωπιστικής βοήθειας που ήταν πάνω στα πλοία με αποτέλεσμα τη στέρηση των αποκλεισμένων ανθρώπων που ζουν στη Γάζα από αυτή τη μικρή αλλά κρίσιμη ανάσα ζωής.

Πολλοί από μας, σχεδόν όλοι, κακοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια της επίθεσης. Μερικοί σκοτώθηκαν εν ψυχρώ, άλλοι ξυλοκοπήθηκαν και δέχτηκαν επίθεση με ηλεκτροσόκ, βόμβες κρότου και πλαστικές σφαίρες.

Το μαρτύριό μας δεν είχε τελειώσει εδώ, αλλά συνεχίστηκε με μια σειρά από καταπατήσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, κατά τη διάρκεια της μεταφοράς των πλοίων και των επιβατών προς το λιμάνι Ασντούντ, μέσα στο Ασντούντ, κατά την απογραφή, αλλά και στο αεροδρόμιο πριν την απέλαση. Εκεί μερικοί από μας δέχτηκαν για δεύτερη φορά μια άγρια και συστηματικά προγραμματισμένη σωματική επίθεση με σκοπό τη σωματική και ψυχολογική εξόντωσή τους. Προσωπικά δέχτηκα επίθεση τόσο στο πλοίο όσο και (κυρίως) στο αεροδρόμιο πριν την απέλαση.

Το ανώτατο συμβούλιο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, όρισε μια ομάδα τεσσάρων δικαστών (εμπειρογνωμόνων) για να διερευνήσουν το θέμα αυτό. Αυτοί ταξίδεψαν στην Τουρκία και την Ιορδανία και πήραν καταθέσεις από επιβάτες που ήταν στο πλοίο “Navi Marmara”. Επίσης πήραν καταθέσεις από Σουηδούς και Ιρλανδούς που συμμετείχαν στην αποστολή.

Αρχικά ήθελαν να μας κάνουν επίσκεψη στην Ελλάδα, αργότερα επικαλούμενοι έλλειψη χρόνου κάλεσαν δυο από μας, τον καπετάνιο του “Σφενδόνη” και εμένα για συνέντευξη στη Γενεύη. Θεωρήσαμε ότι αυτό υποβαθμίζει το ρόλο της ελληνικής συμμετοχής. Τελικά, ύστερα από διαπραγματεύσεις δέχτηκαν να εξεταστούν άλλα δυο άτομα από τους επιβάτες του πλοίου “Ελεύθερη Μεσόγειος” (οι Βαγγέλης Πισσίας και Γεώργιος Καρατζάς).

Οι δικαστές θα εισηγηθούν προς το ανώτατο συμβούλιο του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών. Αυτό θα βγάλει μια απόφαση, η οποία ευελπιστούμε να είναι καταδικαστική. Η απόφαση αυτή στη συνέχεια θα ψηφιστεί στη γενική συνέλευση του ΟΗΕ. Εκεί, όπως ξέρετε, υπάρχουν και οι χώρες προστάτες του Ισραήλ και από τη στιγμή που υπάρχει η διαδικασία του “βέτο” ο οργανισμός αυτός είναι σαν να μην υπάρχει. Εκτός και αν πρόκειται για χώρες όπως το Ιράκ, Ιράν και Αφγανιστάν…

Για μας το εάν μας ψηφίσουν ή καταψηφίσουν δεν αλλάζει σε τίποτα τις αποφάσεις μας. Η πορεία μας είναι μονόδρομος και σταθερή. Θα συνεχίσουμε τον αγώνα μας για την απελευθέρωση της Παλαιστίνης και του λαού της, είτε αυτός βρίσκεται στη Γάζα είτε σε οποιαδήποτε άλλη πόλη η χωριό της κατεχόμενης Παλαιστίνης. Ήδη οι 6 πυλώνες του στόλου της ελευθερίας προετοιμάζονται για την επόμενη αποστολή».

Σε ερώτηση του Φόρουμ εάν η ελληνική κυβέρνηση έδειξε κάποιο ενδιαφέρον για την τύχη των ελληνικών πλοίων μετά την ισραηλινή πειρατεία η απάντηση ήταν αρνητική.

Σημείωση : η συνέντευξη τύπου δόθηκε στο ιατρείο του κ. Χάλεντ Καμπάνι το βράδι της Τρίτης, 21 του Σεπτέμβρη μετά από πρόσκληση του.

Η έκθεση της επιτροπής

Στο μεταξύ έγινε γνωστή η έκθεση της επιτροπής του συμβουλίου για τα ανθρώπινα δικαιώματα του ΟΗΕ, που διερεύνησε την υπόθεση. Στην έκθεση αναφέρεται: «Σοβαρή παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων συνιστά η επέμβαση καταδρομέων του ισραηλινού ναυτικού στο στολίσκο που μετέφερε ανθρωπιστική βοήθεια στη Γάζα, στο τέλος Μαΐου».

Στην έκθεση επισημαίνεται επίσης ότι οι Ισραηλινοί έκαναν «απαράδεκτη χρήση βίας»: «Η συμπεριφορά των ισραηλινών δυνάμεων απέναντι στους επιβαίνοντες στο στολίσκο αποκαλύπτει απαράδεκτο επίπεδο βιαιότητας», κάτι που συνιστά «σοβαρή παραβίαση των δικαιωμάτων του ανθρώπου», επισημαίνουν στην έκθεσή τους οι εμπειρογνώμονες του ΟΗΕ.

Στην έκθεση αναφέρεται επίσης ότι το Ισραήλ δεν χρησιμοποίησε μόνο δυσανάλογα επίπεδα βίας για τις συγκεκριμένες συνθήκες, αλλά κατέφυγε σε «εντελώς άχρηστα και απίστευτα επίπεδα βίας».

Το Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ενέκρινε στις 2 Ιουνίου την αποστολή εμπειρογνωμόνων στην περιοχή για τη διεξαγωγή διεθνούς ανεξάρτητης έρευνας για «τις σοβαρές επιθέσεις που έκαναν οι ισραηλινές δυνάμεις κατά του στολίσκου» που μετέφερε ανθρωπιστική βοήθεια, που είχε ως συνέπεια να χάσουν τη ζωή τους 9 άνθρωποι και να ξεσηκωθεί ένα κύμα αντιδράσεων σε όλο τον κόσμο.

Και η απόφαση του Συμβούλιου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

Με απόφασή του, το Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ ενέκρινε την έκθεση της επιτροπής που ερεύνησε το ρεσάλτο των ισραηλινών καταδρομέων στον «Στόλο της Ελευθερίας» που μετέφερε ανθρωπιστική βοήθεια στη Γάζα. Στην έκθεσή τους, οι ειδικοί του ΟΗΕ συμπεραίνουν ότι υπάρχουν αποδείξεις για να στηριχθούν διώξεις κατά του Ισραήλ για «ανθρωποκτονία εκ προθέσεως και υποβολή σε βασανιστήρια ή απάνθρωπη μεταχείριση, σκόπιμη πρόκληση μεγάλου πόνου ή σοβαρών τραυματισμών». Εννέα Τούρκοι επιβαίνοντες σε ένα από τα πλοία του διεθνούς στολίσκου σκοτώθηκαν κατά την επιχείρηση αυτή του ισραηλινού στρατού.

Παράλληλα οι δικηγόροι των θυμάτων του ισραηλινού ρεσάλτο προσέφυγαν στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης ζητώντας τη δίωξη των υπευθύνων για εγκλήματα πολέμου και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας.

Στο μεταξύ με ανακοίνωση της η Επιτροπή Αλληλεγγύης στον Παλαιστινιακό λαό ν. Πρέβεζας μας πληροφορεί ότι η ανθρωπιστική βοήθεια για τη Γάζα (ηλεκτρογεννήτρια, φαρμακευτικό και ιατρικό υλικό κ.λπ.) που συλλέχθηκε στην Πρέβεζα με τη συμμετοχή πολιτών και φορέων έφτασε στη Γάζα. Επίσης συγχαίρει το Πανελλήνιο Δίκτυο για το Θέατρο στην Εκπαίδευση για τη στήριξη της πρωτοβουλίας του θεάτρου ASHTAR της Παλαιστίνης και την παρουσίαση εργασιών 32 μαθητών της Γάζας, ηλικίας 13-17 ετών, με τίτλο «32 μονόλογοι απ’ τη Γάζα», σε μια σπουδαία εκδήλωση, από μαθητές και εκπαιδευτικούς της πόλης, στο κάστρο του Αγίου Αντρέα, στις 17 του Οκτώβρη.

ΔιΠ

32 μονόλογοι απ’ τη Γάζα στην Πρέβεζα

Με πρωτοβουλία τού θεάτρου ASHTAR της Παλαιστίνης γράφτηκαν από το Νοέμβρη του 2009 μέχρι τον Απρίλη του 2010, με τη βοήθεια ενός θεατροπαιδαγωγού  κι ενός ψυχολόγου, 32 κείμενα νέων 13-17 χρονών από τη Γάζα, με σκοπό να παρουσιαστούν θεατρικά σ’ ολόκληρο τον κόσμο. Έτσι, την  Κυριακή, 17 Οκτωβρίου, παρουσιάστηκαν αυτά τα κείμενα στην Παλαιστίνη και σε τριάντα ακόμη χώρες, ενώ στις 29 Νοεμβρίου ομάδα νέων απ’ όλες αυτές τις χώρες –ένας/μία από τη χώρα μας– θα τα παρουσιάσει στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, στη Νέα Υόρκη, στην ετήσια συνεδρίασή της για το παλαιστινιακό ζήτημα.

Στην Ελλάδα συνεργάστηκε με το ASHTAR για την υλοποίηση του προγράμματος το Πανελλήνιο Δίκτυο για το Θέατρο στην Εκπαίδευση. Το Δίκτυο οργανώνει δράσεις για τα ζητήματα των δικαιωμάτων των παιδιών, της ιδιότητας του πολίτη και της προσέγγισης των πολιτισμών μέσα από τις παραστατικές τέχνες. Έτσι, μετά τις 17 Οκτωβρίου προγραμματίστηκε να ακολουθήσουν αλληλογραφία μαθητών από την Ελλάδα, την Παλαιστίνη κι άλλες χώρες, σεμινάρια για εκπαιδευτικούς, εργαστήρια για μαθητές, συζητήσεις κ.ά. Οι “32 Μονόλογοι” παρουσιάστηκαν σε οχτώ πόλεις: Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Ηράκλειο, Ρόδο, Σέρρες, Κέρκυρα, Χίο και στην πόλη μας, με συντονίστριες εδώ την κα Ελένη Συνεσίου, υπεύθυνη πολιτιστικών θεμάτων της Διεύθυνσης Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, και την κα Σοφία Σφέτσα, με καλλιτεχνικό υπεύθυνο τον κ. Σωτήρη Σαρλή και με την υποστήριξη φορέων και συλλόγων τής περιοχής μας.

Η παρουσίαση έγινε σ’ ένα υποβλητικό “σκηνικό”, στα μισοερειπωμένα κτίρια του κάστρου τού Αγίου Ανδρέα, που έφερναν στο μυαλό τη βομβαρδισμένη Γάζα, από παιδιά του 1^ου, του 2^ου, του 3^ου και του 4^ου Γυμνασίου, του Μουσικού Σχολείου, του 1^ου και του 2^ου Λυκείου και του ΕΠΑΛ, με συμμετοχή τής Νεανικής Χορωδίας “Αρμονία”, του Μουσικού Συνόλου Λευκάδας και παλαιστινιακής ομάδας χορού.

Μ.Μ.

Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας: «Η επίθεση του Ισραήλ στη Λωρίδα της Γάζας το Δεκέμβριο 2008-Ιανουάριο 2009 ήταν εξαιρετικά βίαιη και στις 22 ημέρες που διήρκεσε είχε ως αποτέλεσμα το θάνατο τουλάχιστον 1380 παλαιστινίων εκ των οποίων οι 431 ήταν παιδιά. Τουλάχιστον 5380 ήταν οι τραυματίες από τους οποίους οι 1380 ήταν παιδιά. Υπολογίζεται ότι περίπου 100000 άτομα αναγκάστηκαν να αφήσουν τα σπίτια τους για ακόμα μία φορά. Σπίτια, σχολεία, νοσοκομεία, τόπου θρησκευτικής λατρείας και κέντα πολιτισμού καταστράφηκαν. (World Health Organization, Gaza strip, Initial health needs assessments, Health Cluster, 16/02/2009.)

Σύμφωνα με την αναφορά ειδικών στη ψυχική υγεία: «Η πρόσφατη βία και ο συνεχιζόμενος αποκλεισμός απειλούν  πολύ σοβαρά την ψυχική και πνευματική υγεία καθώς  και την κοινωνική ευημερία τόσο των ενηλίκων όσο και των παιδιών.  Η καταστροφή και ο πόνος που προκάλεσαν οι άγριοι βομβαρδισμοί και οι οδομαχίες για πάνω από τρεις βδομάδες, ακολουθούν πολλά χρόνια κατοχής, συγκρούσεων και απωλειών. […] Απαιτείται τεράστια προσπάθεια για να μπορέσουν ν’ αντιμετωπίσουν τις τραυματικές εμπειρίες και ν’ αρχίσουν να ξαναχτίζουν τις ζωές τους…[..] Πρέπει να υπάρξουν δραστηριότητες που ομαλοποιούν τη ζωή τους και τους δίνουν μια αίσθηση ασφάλειας, δομής και ασφαλούς πρόβλεψης για το μέλλον, σε έναν κατά τα άλλα χαώδη και επισφαλή κόσμο. Να δοθούν ευκαιρίες στους εφήβους να πάρουν μέρος στην αντιμετώπιση της κρίσης, οργανώνοντας οι ίδιοι δραστηριότητες για μικρότερα παιδιά, ευκαιρίες που θα τους δώσουν αίσθηση πληρότητας και αυτοπεποίθησης….» (Interagency statement on Mental Health in Gaza in 2009: Principles and response)

Σύμφωνα με τον θεατροπαιδαγωγό του θεάτρου ASHTAR στη Γάζα:

«Οι νέοι, μετά την επίθεση, έχουν χάσει την πίστη τους στα πάντα και κυρίως στους πατεράδες τους, που έτρεμαν από φόβο μπροστά στα παιδιά τους καθώς έπεφταν οι βόμβες….. πατεράδες που θα έπρεπε να αντιπροσωπεύουν την ασφάλεια και να είναι πρότυπα για τα παιδιά τους. Παρ’ όλ’ αυτά πολλοί, για λόγους ασφάλειας, άφησαν τα σπίτια τους και τα παιδιά τους και σκόρπισαν σε άλλους χώρους, σε σχολεία, σε συγγενείς ή γείτονες. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα την έλλειψη σιγουριάς και εμπιστοσύνης προς τους ενήλικες.»

Αυτό που μ’ αρέσει πιο πολύ στη Γάζα είναι ότι δεν είναι σαν τις άλλες χώρες. Υπάρχουν χώρες που έχουν πολλά προβλήματα: πείνα, πολιορκία, εσωτερικές διαμάχες, κατοχή βομβαρδισμούς, καταστροφές και θάνατο. Εμείς τέτοια προβλήματα δεν έχουμε. Γι’ αυτό την αγαπώ τόσο πολύ τη Γάζα. Γιατί οι αποχετεύσεις και οι δρόμοι της αστράφτουν από καθαριότητα, οι άνθρωποι είναι αγαπημένοι, οι τιμές των προϊόντων είναι χαμηλές, όλοι είναι ευτυχισμένοι, τα ψάρια είναι καθαρά και δεν κολυμπούν σε υπονόμους. Κι ακόμη, επειδή σίγουρα δε θα πεθάνω ούτε από πείνα, ούτε από φτώχεια, ούτε από καρδιακή προσβολή, όπως πέθαναν οι μισοί μου συγγενείς από την τόσο μεγάλη ευτυχία…

Θέλω να σας αποκαλύψω ένα μεγάλο μυστικό που κρύβω μέσα μου και που διστάζω να το πω απ’ την αρχή που άρχισα να σας μιλάω. Λοιπόν, το μυστικό αυτό είναι το εξής: εγώ, αγαπητοί μου φίλοι, είμαι η αιτία που έγινε ο πόλεμος στη Γάζα. Ίσως θα εκπλαγείτε, θ’ αναρωτηθείτε «μα γιατί;» Γιατί ποτέ δεν είδα όνειρο που να μη βγήκε αληθινό! Τη νύχτα πριν αρχίσει ο πόλεμος το είδα στον ύπνο μου. Είδα πως βομβαρδίστηκε και το σπίτι μας. Και πως εγώ ήμουν ο μόνος που γλίτωσε. Την άλλη μέρα στις 11 και 25 το πρωί ξεκίνησαν οι αεροπορικές επιδρομές στη Γάζα.

Το πρώτο μου σοκ στον πόλεμο το έπαθα όταν ο πιο δυνατός δάσκαλος του σχολείου, ο μαθηματικός, έτρεξε από το φόβο του και χώθηκε αμέσως κάτω από την έδρα. Αν ο πιο δυνατός δάσκαλος κρύβεται κάτω από την έδρα, σκέφτηκα, τότε τι κάνουμε; Πολλά παιδιά κατουρήθηκαν πάνω τους. Άρχισα να ουρλιάζω και μαζί μου ούρλιαζαν κι οι υπόλοιποι. Ούρλιαζα για το σπίτι μου, γιατί ήμουν σίγουρος πως θα είχε καταστραφεί, και για τους δικούς μου, που πίστευα πως είχαν γίνει Μάρτυρες.

Βγήκα στο δρόμο τρέχοντας. Ήθελα να πάω στην οικογένειά μου όσο το δυνατόν πιο γρήγορα. Δυο ώρες περίμενα να με πάρει κάποιο αυτοκίνητο και τέλος γύρισα σπίτι με τα πόδια. Σ’ όλο το δρόμο φανταζόμουνα το σπίτι μας κατεστραμμένο και τους δικούς μου νεκρούς. Όταν έφτασα, είδα πως τίποτα τέτοιο δεν είχε συμβεί. οι δικοί μου έβγαζαν τα παράθυρα του σπιτιού για να μην σπάσουν απ’ την πίεση των αερίων.

Μέχρι κι αυτή τη στιγμή, όμως, φοβάμαι πως κάποια στιγμή θα το βομβαρδίσουνε το σπίτι μας. Γι’ αυτό –ρωτήστε και τη μητέρα μου να σας το επιβεβαιώσει– κοιμάμαι πάνω σε τρία στρώματα, ούτως ώστε, όταν γίνει ο βομβαρδισμός, τα στρώματα ν’ απορροφήσουν τους κραδασμούς και να μην πάθω τίποτα. Τα σιχαίνομαι τα όνειρα, αλλά δεν είναι στο χέρι μας να μην τα βλέπουμε.

Νομίζω πως ο “Άλη” (εγώ δηλαδή) πριν απ’ τον πόλεμο ήταν αλλιώτικος από τον μεταπολεμικό “Άλη”. Αυτός ο δεύτερος είναι ένα νέο πρόσωπο που προσπαθώ ν’ ανακαλύψω. Πριν απ’ τον πόλεμο δεν καταλάβαινα τίποτα από πολιτική. Δεν ήξερα ποιος είναι ο αρχηγός του κράτους και ποιος ο πρωθυπουργός. Κι όμως, εγώ που ποτέ δεν άκουγα ειδήσεις, τώρα έχω γίνει πολιτικός αναλυτής. Αλ Τζαζίρα, “Σήμερα το Πρωί”, “Το Μεσημέρι”, “Απόψε”, “Η Ανασκόπηση της Ημέρας”, “Η Ανασκόπηση της Εβδομάδας”… Άρχισα να παρακολουθώ όλα αυτά τα προγράμματα και να τα συζητώ. Άρχισα να πιστεύω πως η πολιτική και οι ειδήσεις έχουν πολύ μεγάλη σημασία στη ζωή μας, γιατί είναι ό,τι μας σκοτώνει κι ό,τι μας δίνει ζωή. Κι επίσης, αν τυχόν και ξεσπάσει κι άλλος πόλεμος, θα ήθελα να το μάθω πρώτος.

Άλη, από την οδό Αλ Σαφτάουϊ, γεννημένος το 1995

(Μετάφραση από τα αγγλικά: Αριστέα Βαβουγιού)

Δε θα γράψουμε για δικές μας δράσεις σ’ αυτό το δελτίο Τύπου, δε θα βάλουμε δικά μας ονόματα και δεν θα συγκρίνουμε τις δικές μας σκοτούρες με όσα συμβαίνουν ΕΚΕΙ, όπως τα ακούσαμε στο χθεσινό χρονικό της Γάζας που ζήσαμε στα κτίρια του κάστρου του Αγίου Ανδρέα. Δεν θα ήταν τίμιο να πάρουμε ετερόφωτη λάμψη από τις εκρήξεις της  Γάζας για να προβάλουμε τις θέσεις μας για τη δική μας πόλη. Ούτε και να χρωματίσουμε με το κόκκινο αίμα των παιδιών της Γάζας τις δικές μας απαιτήσεις για μια «δημοκρατική κοινωνία με νόμους, με ειρήνη και με είκοσι κινηματογράφους», όπως το λέει η Ραουάντ, 13 ετών, για τη δική της πατρίδα τη Γάζα.

Όμως η χθεσινή Γάζα νίκησε τη σημερινή Πρέβεζα. Ένα παιγνίδι παίχτηκε

σκηνή απο το θεατρικό έργο“32 Μονόλογοι”

από δέκα, είκοσι, εκατό, χίλια παιδιά της πόλης μας και κέρδισαν. Με εκθέσεις ζωγραφικής, υποκριτική, κίνηση, μουσική, τραγούδι και κελάηδισμα μας είπαν πολλά για όνειρα, ελπίδες, αγώνες και παθήματα. Όχι τα δικά τους αλλά εκείνων των χίλιων πουλιών της Γάζας. Μας άφησαν όμως να καταλάβουμε και τα δικά τους και τα δικά μας.

Ποιος δεν εντυπωσιάστηκε το κυριακάτικο αυτό πρωινό από εκείνο το υπόστεγο (τολ), το χειρότερο από τα κτίρια; Πριν αρκετά χρόνια ο Μπερνάρ-Μαρί Κολτές, συγγραφέας της «Δυτικής αποβάθρας», που ανέβηκε στο υπόγειο του Κουν, είχε κάνει τη δική του δήλωση αγάπης για ένα υπόστεγο που είχε επισκεφθεί στη Νέα Υόρκη. «Μόλις είδα το μεγάλο υπόστεγο σκέφτηκα πως αυτό πρέπει να κάνω κεντρικό ήρωα στο θεατρικό έργο μου. Ήταν από μόνο του τραγικό». Και ήταν πολύ πετυχημένη η χθεσινή χρήση του δικού μας υπόστεγου στο φρούριο για να στεγάσει την «Αρμονία» και τους μονολόγους που ακούστηκαν μετά. Όμως όλα τα κτίρια φωτίστηκαν από τους μονολόγους. Και όλα τα κτίρια σκοτείνιασαν από τον πόνο των παιδιών της Γάζας.

Συγχαρητήρια στους διοργανωτές. Συγχαρητήρια στην Πρέβεζα. Συγχαρητήρια σε όλους τους συμμετόχους.

Δημόσιος Χώρος

Πρέβεζα – Λούρος – Ζάλογγο

Δελτίο Τύπου της 18/10/2010

Ανακοίνωση της πρωτοβουλίας ΕΝΑ ΚΑΡΑΒΙ ΓΙΑ ΤΗ ΓΑΖΑ

Αθήνα,   13.8.2010

Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Νετανάχιου, ηθικός αυτουργός της σφαγής στο «Στόλο της Ελευθερίας», είναι ανεπιθύμητος!

Πέρασαν δυόμιση μήνες από τότε που ισραηλινές ναυτικές δυνάμεις, καταπατώντας κάθε έννοια διεθνούς δικαίου, επιτέθηκαν σε διεθνή ύδατα εναντίον του «Στόλου της Ελευθερίας» που μετέφερε ανθρωπιστική βοήθεια στη Λωρίδα της Γάζας, και δολοφόνησαν 9 Τούρκους αλληλέγγυους. Τραυμάτισαν δεκάδες και κακοποίησαν εκατοντάδες άλλους ακτιβιστές, συνέλαβαν, φυλάκισαν και στη συνέχεια απέλασαν από το Ισραήλ όλες και όλους που συμμετείχαν στην διεθνή αυτή αποστολή αλληλεγγύης στο λαό της Παλαιστίνης.

Την επιχείρηση αυτή συντόνιζε ο ισραηλινός Υπουργός Άμυνας – και αντιπρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς- Εχούντ Μπαράκ, ενώ την ενέκρινε ο ισραηλινός Πρωθυπουργός Βενιαμίν Νετανιάχου. Μόλις πριν από λίγες μέρες, ο Νετανιάχου καταθέτοντας ενώπιον της ισραηλινής επιτροπής έρευνας -που ο ίδιος σύστησε- υπερασπίστηκε απόλυτα τον τρόπο που οι ισραηλινές δυνάμεις ενήργησαν εναντίον της διεθνούς νηοπομπής.

Την Δευτέρα 16.8.2010 η ελληνική κυβέρνηση υποδέχθηκε επίσημα τον Ισραηλινό πρωθυπουργό. Ψήγματα στοιχειώδους αξιοπρέπειας αρκούν για να συνειδητοποιήσει ο καθένας μας ότι όταν Έλληνες πολίτες συλλαμβάνονται σε διεθνή ύδατα, κακοποιούνται, φυλακίζονται και απελαύνονται, όταν ελληνικά πλοία κρατούνται ακόμα παράνομα σε ισραηλινό λιμάνι, όταν όλα τα προσωπικά και επαγγελματικά αντικείμενα των Ελλήνων πολιτών της αποστολής -αλλά και ελληνικά διαβατήρια- έχουν απαλλοτριωθεί από τις ισραηλινές υπηρεσίες, τότε η πρόσκληση σε επίσημη επίσκεψη του κύριου ηθικού αυτουργού όλου αυτού του εγκληματικού σεναρίου, είναι απαράδεκτη και προκλητική.

Ο Νετανάχιου θα έπρεπε να παραπεμφθεί σε διεθνές δικαστήριο ως εγκληματίας πολέμου. Θα έπρεπε να μην τολμά να πατήσει σε ελληνικό έδαφος, όπως και άλλοι ισραηλινοί αξιωματούχοι δεν τολμούν να επισκεφθούν ευρωπαϊκές χώρες, αφού εντάλματα σύλληψης έχουν εκδοθεί εναντίον τους. Η ελληνική κυβέρνηση με την πρόσκληση αυτή προσβάλλει τον ελληνικό λαό.

Να πω κάτι.

Παρότι συναντιέμαι συχνά με τη βλακεία –τόση κυκλοφορεί γύρω μας–, συνεχίζει να με ενοχλεί αφάνταστα.

Εκείνους που δεν συμμετείχαν στο εγχείρημα «ΕΝΑ ΚΑΡΑΒΙ ΓΙΑ ΤΗ ΓΑΖΑ», δεν τους απέτρεψε κανείς, απλά έτυχε ο πολιτικός τους χώρος να μην το επινοήσει και, ως συνήθως, αφοριστικά το απέκλεισαν και, ακόμη χειρότερα, το συκοφάντησαν, αφού δεν έτυχε να το ελέγχουν σε απόλυτο βαθμό.

Όσοι συμμετείχαμε σ’ αυτό το εγχείρημα, κάναμε απέλπιδες, όπως αποδείχτηκε, προσπάθειες να ασχοληθούν τα ΜΜΕ –δημόσια και ιδιωτικά– τόσο με το γεγονός ότι 700 άνθρωποι απ’ όλο τον κόσμο ετοιμάζονται να σπάσουν τον αποκλεισμό της Γάζας, όσο και με την αναχώρηση και την πορεία των πλοίων, που έτυχε να συμπέσει με την έναρξη των κοινών Ελληνοϊσραηλινών αεροπορικών ασκήσεων.

Δεν είναι και λίγα τα όσα διαδραματίστηκαν στην Κύπρο. Με εντολή της κομουνιστικής κυβέρνησης του ΑΚΕΛ! Να όμως που εμείς τυχαίνει να γνωρίζουμε το παρασκήνιο. Και δεν είναι άλλο από τα επιχειρηματικά συμφέροντα Κύπριου εφοπλιστή, ο οποίος συναλλάσσεται με το Ισραήλ μέσω της γραμμής Χάιφας – Λεμεσού και εμπλέκεται με την Κυπριακή Κυβέρνηση τόσο, που η τεράστια επιρροή του σε Χριστόφια και Αναστασιάδη τους οδήγησε να εκδώσουν ειδικό απαγορευτικό διάταγμα για τον ελλιμενισμό των σκαφών με προορισμό τη Γάζα, στα οποία θα επιβιβάζονταν Κύπριοι, Έλληνες και Ευρωπαίοι πολιτικοί. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι στο σύνολό τους οι Κύπριοι βουλευτές – πολιτικοί δεν είναι αλληλέγγυοι προς την Πρωτοβουλία, όπως π.χ. ο Βάσος Λυσσαρίδης και άλλοι.

Δεν αποτελούσε όμως τίποτα από αυτά είδηση για τα έγκυρα, όπως θέλουν να μας πείσουν, ΜΜΕ. Δεν είχε χυθεί ακόμη αίμα!

Κι αμέσως μετά τη δολοφονική επίθεση που δέχτηκε η νηοπομπή του ΣΤΟΛΟΥ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ, μας μπούχτισαν με την κριτική και την παραφιλολογία για το εγχείρημα αυτό καθαυτό, αλλά και για τη στάση της Τουρκίας. Το προπαγάνδισαν σαν Τουρκοϊσραηλινή διένεξη!

Να ξεκαθαρίσουμε κάτι. Η οργάνωση IHH είναι μη κερδοσκοπική με ό,τι αυτό συνεπάγεται, χωρίς όμως και να σημαίνει πως δεν έχει καταγγείλει και συγκρουστεί με την κυβέρνηση της χώρας της. Όπως και να το κάνουμε όμως, στη συγκεκριμένη περίπτωση η Τουρκία –και μπράβο της– απέδειξε ότι είχε στρατηγικό σχέδιο – στάση για να αντιμετωπίσει την επίθεση του Ισραήλ, χωρίς μισόλογα και τρίπλες, όπως έκαναν όλοι οι Ευρωπαίοι και μαζί και η Ελλάδα, που αιφνιδιάστηκαν, όπως φαίνεται, από το γεγονός. Επίσης, η Τουρκία μετρά την εν ψυχρώ δολοφονία εννέα ανθρώπων από τη στοχευμένη επίθεση των Ισραηλινών. Και ευτυχώς διασώθηκαν κάποια βίντεο που το αποδεικνύουν.

Στο MAVI MARMARA, ανάμεσα στους ακτιβιστές άλλων χωρών, επέβαιναν και δύο Έλληνες: Ο Δημήτρης Πλειώνης, που ήταν κοντά μας εδώ στην Πρέβεζα στις 29/3/2010, στην πρώτη εκδήλωση της Επιτροπής Αλληλεγγύης στον Παλαιστινιακό Λαό Ν. Πρέβεζας, που έγινε με στόχο την ενημέρωση για το εγχείρημα «ΕΝΑ ΚΑΡΑΒΙ ΓΙΑ ΤΗ ΓΑΖΑ», και ο νεαρός δημοσιογράφος με τη ραδιοφωνική εκπομπή INFO WAR στο ΣΚΑΪ Άρης Χατζηστεφάνου, ο οποίος επίσης έχει έρθει στην Πρέβεζα με αφορμή τον ένα χρόνο από τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου τον περασμένο Δεκέμβρη και την παρουσία του λευκώματός του « ΔΕΚΕΜΒΡΗΣ ’08 – ΙΣΤΟΡΙΑ, ΕΡΧΟΜΑΣΤΕ… ΚΟΙΤΑ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ», που είχε διοργανώσει η Αριστερή Παρέμβαση Πολιτών Πρέβεζας.

Αν μας επιτρέπετε, εμείς δεν περιμένουμε να ενημερωθούμε από τα ούτως ή άλλως εξαρτημένα από τα Ισραηλινά συμφέροντα ΜΜΕ, που η προπαγάνδα τους για Τουρκοϊσραηλινή διένεξη μονοπώλησε το «ενδιαφέρον» όσων συνηθίζουν από τον καναπέ τους να έχουν κατευθυνόμενη άποψη, αλλά άποψη για όλα, και να ασκούν και κριτική, λες και κατέχουν την απόλυτη αλήθεια. Ούτε όμως δέχομαι να μου υποδεικνύουν, όσοι με θεωρούνε πράκτορα(!), ποια είναι η αλήθεια για τη νηοπομπή του ΣΤΟΛΟΥ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ. Καταντάει αφόρητα κουραστικό να αντιμετωπίζει κανείς αυτούς τους φωστήρες και να επιδιώκει να εξηγήσει τα αυτονόητα.

Το χάσμα δυστυχώς είναι αγεφύρωτο ανάμεσα στην ελεγχόμενη και τη μη ελεγχόμενη σκέψη. Τι να κάνουμε, έτσι είναι! Όσοι συμμετείχαν σ’ αυτή την αποστολή, άνθρωποι από 32 χώρες του κόσμου, ήξεραν πάρα πολύ καλά το ρίσκο, όσο και με τι έχουν να αναμετρηθούν. Δεν είναι άβουλα πρόβατα και δεν έχουν ανάγκη από τσοπάνη.

Ας σημειωθεί πως σε όλα τα σκάφη συμμετείχαν Ισραηλινής εθνικότητας

Χανίν Ζουάμπι

πολίτες από όλο τον κόσμο, που πρωτοστάτησαν στη δημιουργία του εγχειρήματος αυτού, καθώς και Παλαιστίνιοι της διασποράς. Στο MAVI MARMARA επέβαινε η μόνη Ισραηλινή βουλευτής της πρωτοβουλίας, η Χανίν Ζουάμπι, για την οποία δεν έγινε καν λόγος. Μόλις έφτασε στο Ισραήλ λιντσαρίστηκε και φυλακίστηκε, όπως οι υπόλοιποι, και στη συνέχεια, καταγγέλλοντας μέσα στην Ισραηλινή βουλή την πειρατεία και τη δολοφονική επίθεση, της οποίας ήταν αυτόπτης μάρτυρας, λιντσαρίστηκε και από τους «συναδέλφους» της στο «κοινοβούλιο».

Επίσης, δεν έγινε κανένας λόγος για την πραγματική ήττα, αυτή του Ισραήλ! Κανένας απολύτως λόγος, επίσης, για τις μαζικότατες διαδηλώσεις σ’ όλο τον κόσμο, από την Ευρώπη μέχρι τη Λατινική Αμερική και τις χώρες του Αραβικού κόσμου.

Αυτός ο στρατός που ονομάζεται κράτος είναι αναμφισβήτητα η ισχυρότερη μηχανή πολέμου και υποστηρίζεται από ΝΑΤΟ, ΗΠΑ & ΕΕ, με σκοπό τον έλεγχο της Μέσης Ανατολής. Η υποκουλτούρα της δικτατορίας του Ισραήλ είναι άξια διερεύνησης. Το μόνο που ξέρουν είναι να γαβγίζουν –χωρίς να θέλω να προσβάλω τα σκυλιά, με τα οποία τυχαίνει να συνεννοούμαι άριστα. Το άλλο που ξέρουν είναι να προπαγανδίζουν το απόλυτο ψέμα. Ίσως, λοιπόν, οι ισχυρισμοί για όπλα στα τουρκικά σκάφη από κάποιους να έγιναν πιστευτοί. Το πιο ακραίο και απίστευτα γελοίο όμως ήταν ότι στο RACHEL CORRIE, το ιρλανδικό πλοίο που το όνομά του δεν είναι άλλο από αυτό της δολοφονημένης 24χρονης κοπέλας που πατήθηκε από ισραηλινή μπουλντόζα, επέβαιναν τρομοκράτες του IRA! Όπως, ας πούμε, η νομπελίστρια Ειρήνης Máiread Corrigan ή ο πρώην βοηθός Γ.Γ. του ΟΗΕ Denis Halliday!

Πώς να μη συμφωνήσω με τον Ερντογάν, που αποκαλεί ψυχικά άρρωστο το Ισραήλ, όταν καιρό πριν παρομοίασα εγώ η ίδια, μία απλή πολίτης του κόσμου, το Ισραήλ σαν «ψυχικά άρρωστο που έχει μανία καταδίωξης σε βαθμό κακουργήματος».

Εκείνο που δεν κάνουν οι «ισχυροί», αυτοί δηλαδή που μας ξεπουλάνε, που μας εμπλέκουν χωρίς την παραμικρή συναίνεση μας σε πολέμους και εγκλήματα, που δαπανούν τα χρήματά μας για την αγορά όπλων εφευρίσκοντας φανταστικούς εχθρούς, το κάνουμε εμείς ξεμπροστιάζοντάς τους.

Το κίνημα αυτό είναι παγκόσμιο. Και είναι ισχυρό!

Δεν θα πάψουμε, μέχρι να σπάσουμε τον αποκλεισμό της Γάζας.

Δεν θα πάψουμε, μέχρι να δικαιωθεί και να απελευθερωθεί η Παλαιστίνη.

Μέχρι το κράτος – τρομοκράτης Ισραήλ να καταδικαστεί για τα εγκλήματα πολέμου, τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας που διαπράττει.

Κλείνοντας θα αναφερθώ στο άρθρο του Νασίμ Αλάτρας στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: Το εγχείρημα αυτό ανήκει σ’ αυτούς που το δημιούργησαν και κυρίως σ’ αυτούς που το βίωσαν. Και συμπληρώνω: Σεβαστείτε τους!

11/06/2010

Πέλα Καλογήρου

Η Επιτροπή Αλληλεγγύης στον Παλαιστινιακό Λαό Νομού Πρέβεζας συμμετέχει με δύο μέλη της στη διεθνή αποστολή στη Γάζα

Το ιρλανδικό πλοίο “Rachel Corrie” του Free Gaza Movement, που συμμετέχει στο “Freedom Flotilla” (“Στολίσκο Ελευθερίας”) για το σπάσιμο του αποκλεισμού τής Γάζας. Η Rachel Corrie, αμερικανίδα, μέλος τού Διεθνούς Κινήματος Αλληλεγγύης, δολοφονήθηκε στις 16-3-2003, σε ηλικία 24 ετών, από ισραηλινή μπουλντόζα, όταν στήθηκε μπροστά της για να αποτρέψει την κατεδάφιση του σπιτιού τού παλαιστίνιου φαρμακοποιού Σαμίρ Νασράλα

Η Επιτροπή Αλληλεγγύης στον Παλαιστινιακό Λαό Ν. Πρέβεζας συνεχίζει την έμπρακτη συμπαράστασή της στο δοκιμαζόμενο παλαιστινιακό λαό και την αποκλεισμένη Γάζα με τη συμμετοχή δύο μελών της στη συλλογική διεθνή αποστολή “Ένα Καράβι για τη Γάζα”. Η σύμπραξη αυτή αποτελείται από την τουρκική οργάνωση ΙHH (Insani Yardim Vakfi), την Ευρωπαϊκή Εκστρατεία για τον Τερματισμό της Πολιορκίας στη Γάζα» (ECESG, παλαιστίνιοι της διασποράς), την ελληνική πρωτοβουλία “Ship to Gaza” (“Ένα Καράβι για τη Γάζα”), τη σουηδική κίνηση “Ship to Gaza” και το Free Gaza Movement.

Η φρικαλέα σφαγή των παλαιστινίων και ο αποκλεισμός της Γάζας δεν είναι σχέδιο μόνο της κυβέρνησης και της εσωτερικής συμμαχίας του Ισραήλ. Εξυπηρετεί τα συμφέροντα των ΗΠΑ, της Ε.Ε. κι όλου του παγκόσμιου κεφαλαίου στην προσπάθεια του να ελέγξει την περιοχή των πετρελαίων και να καθυποτάξει τους αραβικούς λαούς, αποκτώντας την ηγεμονία στη Μέση Ανατολή. Η Παλαιστίνη αποτελεί τον αντικατοπτρισμό του σύγχρονου κόσμου, της νέας αταξίας πραγμάτων που θέλουν να επιβάλουν οι “κοσμοτρομοκράτορες” σ’ όλο τον πλανήτη.

Οι ισχυροί της γης βαφτίζουν τους ανθρώπινους αγώνες για δικαιοσύνη και ελευθερία, “τρομοκρατία”. Αυτό δηλαδή που οι ίδιοι εφαρμόζουν πάνω μας ως τύραννοι, ως πολέμιοι, ως δολοφόνοι που δεν διστάζουν να στραγγαλίσουν τη δικαιοσύνη και την ελευθερία και μαζί ολόκληρους λαούς. Το Ισραήλ προσπαθεί να αφανίσει κάθε παλαιστίνιο, να εκμηδενίσει κάθε δικαίωμά του να ζει στη γη του. Διαπράττει ένα από τα σοβαρότερα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, με ειδεχθέστερο τον αποκλεισμό της Λωρίδας της Γάζας από στεριά, θάλασσα κι αέρα.

Στεκόμαστε ολόψυχα αλληλέγγυοι στο πλευρό της Γάζας, που κατασπαράζεται καθημερινά από το μόνο στρατό που έχει κράτος, το Ισραήλ. Καταγγέλλουμε τη σιωπηρή αποδοχή της κατεχόμενης Γάζας, του μεγαλύτερου στρατοπέδου συγκέντρωσης στον κόσμο, από τη σάπια διεθνή κοινότητα, από όλους ανεξαιρέτως. Σιωπηρά έχει επιβληθεί η στρατιωτική κατοχή του Ισραήλ στη Δυτική Όχθη, σιωπηρά και συνένοχα αποδέχονται οι ισχυροί του κόσμου τον σαδιστικό βασανισμό των εγκλωβισμένων παλαιστίνιων στη Γάζα.

Το ελληνικό πλοίο τού “Στολίσκου Ελευθερίας” και μέλη τής πρωτοβουλίας “Ένα καράβι για τη Γάζα”

Οι Παλαιστίνιοι πλήττονται για πάνω από 60 χρόνια από τα πιο εξελιγμένα κάθε εποχή όπλα της αμερικανικής στρατιωτικής τεχνολογίας. Κατά την τελευταία δολοφονική επιδρομή στη Γάζα χρησιμοποιήθηκαν απαγορευμένα όπλα: βιοχημικά όπλα, βόμβες διασποράς και φωσφόρου.

1.419 νεκροί μεταξύ των οποίων 326 παιδιά και 111 γυναίκες.

5.300 τραυματίες, πάνω από τους μισούς γυναικόπαιδα.

2.114 ισοπεδωμένες κατοικίες, 3.242 μη κατοικήσιμες και 15.000 με σοβαρές ζημιές.

Ολοσχερής καταστροφή στις βασικές υποδομές (δίκτυα κοινής ωφέλειας, σχολεία, νοσοκομεία).

50 χιλιόμετρα ανατολικά από τη Λωρίδα της Γάζας βρίσκεται η πόλη Ντιμόνα. Οι πυρηνικοί της αντιδραστήρες, έχουν δυνατότητα παραγωγής πάνω από 50 κεφαλές ανά μήνα, που αποτελεί μόνο το 1/5 της παραγωγής του Ισραήλ, με τις γνωστές επιπτώσεις για τον άνθρωπο και το περιβάλλον, τόσο στην περιοχή της Μέσης Ανατολής, όσο της Μεσογείου, της Ευρώπης, του πλανήτη μας γενικότερα. Είναι ωστόσο η μόνη χώρα στον κόσμο που το οπλοστάσιό της παραμένει κρυφό, αφού ποτέ δεν υπέγραψε τη “Συμφωνία για τη μη Διάδοση Πυρηνικών Όπλων” (“Νon Proliferation Treaty”).

Κανένας ευσυνείδητος πολίτης του κόσμου δεν στέκεται αμέτοχος απέναντι σε αυτή τη γενοκτονία.

Εμείς, πολίτες της Πρέβεζας, που συγκροτήσαμε την επιτροπή αλληλεγγύης στον παλαιστινιακό λαό κατά τη 2^η Ιντιφάντα (2002), θέλουμε να αποτελούμε έμπρακτα ένα φραγμό στην εποχή του αδιανόητου που διανύουμε, αλλά και μια ανθρώπινη ασπίδα προστασίας στον παλαιστινιακό λαό, που αγωνίζεται για την ελευθερία, για την εθνική και κοινωνική απελευθέρωσή του. Συμπαραστάτες μας σ’ αυτή τη δύσκολη αποστολή στάθηκαν ο Δήμος και η Νομαρχία Πρέβεζας, ο Φαρμακευτικός Σύλλογος Πρέβεζας – Λευκάδας, ο Ιατρικός Σύλλογος Πρέβεζας, άλλοι φορείς και συλλογικότητες, μα, κυρίως, οι απλοί πολίτες!

Έτσι σαλπάρουμε ξανά!

-Αλληλέγγυοι στην παλαιστινιακή αντίσταση.

-Για να συνδράμουμε συμβολικά στην ανοικοδόμηση της Γάζας με οικοδομικά και ιατροφαρμακευτικά υλικά.

-Μεταφέροντας κυρίως τα αισθήματα φιλίας και αλληλεγγύης στον παλαιστινιακό λαό.

-Δεν αναγνωρίζουμε στο κράτος του Ισραήλ το δικαίωμα του πειρατή της Μεσογείου.

-Εναντιωνόμαστε σε κάθε ξένη επέμβαση και κατοχή, όπου Γης.

Είμαστε αποφασισμένοι να φτάσουμε στη Γάζα.

Λευτεριά στη Γάζα! Λευτεριά στην Παλαιστίνη!

ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΑΚΟ ΛΑΟ Ν. ΠΡΕΒΕΖΑΣ

Engin Ardiç + Νίκος Λιβιεράτος = L.F.E.

Σε άρθρο του, που δημοσιεύεται σ’ άλλη σελίδα, ο Νίκος Λιβιεράτος γράφει για την κατάντια τού Γενί Τζαμιού τής πόλης μας και για τη συλλογική υποχρέωσή μας να το αποκαταστήσουμε –και, μαζί μ’ αυτό, την ιστορία μας.

Τυχαία εντοπίσαμε μια ανάλογη φωνή πολιτισμού και ειρήνης απ’ την άλλη μεριά τού Αιγαίου. Στο φύλλο τής 29-5-2009 της εφημερίδας “Sabah” ο συγγραφέας και δημοσιογράφος Engin Ardiç λοιδορεί τον τρόπο, με τον οποίο η επίσημος Τουρκία γιορτάζει… την άλωση της Πόλης. «Αν», γράφει, «οργανωνόταν στην Αθήνα συνέδριο με τίτλο “Θα πάρουμε πίσω την Πόλη”, αν ένας τύπος ντυμένος όπως ο σχεδόν μυθικός Διγενής Ακρίτας έπιανε το δικό μας Ulubatli Hasan και τον γκρέμιζε κάτω, αν…, αν…, θα ξεσηκώναμε τον κόσμο, μέχρι που θα καλούσαμε πίσω τον πρέσβη μας.» Κι αναρωτιέται: Γιατί κάθε 29 Μαΐου η χώρα του πρέπει υπερήφανα να διακηρύσσει, και μάλιστα μετά από 556 χρόνια, ότι αυτά τα μέρη δεν ήταν δικά της, αλλά ήρθε και τα πήρε με τη βία; Μήπως φοβάται ότι κάποια μέρα πρέπει να επιστραφούν; Ευτυχώς, συνεχίζει, οι ηλίθιοι της Εργκενεκόν (εθνικιστικής και παραστρατιωτικής οργάνωσης στην Τουρκία), που επικαλούνται και προβάλλουν ένα τέτοιο ενδεχόμενο, κι οι ανάλογοι ηλίθιοι της απέναντι μεριάς είναι λίγοι∙ τα εννιά εκατομμύρια των ελλήνων δεν μπορούν να πάρουν την Πόλη των δώδεκα εκατομμυρίων, κι αν την πάρουν, δεν φτάνουν για να την κατοικήσουν. «Σταματήστε πια τις φανφάρες και τις γιορτές για την άλωση, αρκετή βία έχουμε δώσει στην Ανατολή με τις πράξεις μας.»

Ευτυχώς για όλους μας, ο αντιεθνικιστικός κι ο αντιρατσιστικός λόγος φυτρώνουν και σε δύσκολα χώματα.

Μ.Μ.

Μπλόκο: ενιαίο κόμμα και (σκόπιμα) χωρίς νεολαία

Πολύς λόγος γίνεται τελευταία, ιδίως μετά τις ευρωεκλογές, για το ζήτημα της οργανωτικής αναδιάταξης του Συ.Ριζ.Α., ώστε να συμμετέχουν ισότιμα στις διαδικασίες του όλοι όσοι δηλώνουν ότι τον υποστηρίζουν: τόσο τα μέλη των συνιστωσών του, όσο και οι ανένταχτοι, των οποίων, κατά το βουλευτή Π. Κοροβέση, ο Συ.Ριζ.Α. έχει αφαιρέσει τα πολιτικά δικαιώματα. Μιας και ανάλογο με το Συ.Ριζ.Α. πολιτικό εγχείρημα θεωρείται γενικά το πορτογαλικό Μπλόκο, το οποίο, επί πλέον, στις πρόσφατες ευρωεκλογές υπερδιπλασίασε τη δύναμή του και με ποσοστό 10,70% αναδείχθηκε τρίτο κόμμα στη χώρα του, αναδημοσιεύουμε από την “Εποχή” της 5-10-2008 αυτό το άρθρο τής Αγγέλικας Σαπουνά, για να δούμε πώς αντιμετώπισαν εκεί κάποια οργανωτικά ζητήματα της αριστερής ανασύνθεσης, που κι εκεί επιχειρούν. Οι συνθήκες, βέβαια, δεν είναι ακριβώς ίδιες∙ οι τρεις αρχικές συνιστώσες του Μπλόκου ήταν περίπου ισοδύναμες, σ’ αντίθεση μ’ όσα συμβαίνουν σ’ εμάς. Όμως κι εκεί, όπως κι εδώ, η άλλη “συνιστώσα”, αυτή των ανένταχτων αριστερών, που ποτέ δεν ένοιωσαν βολικά με την ιδεολογία τής αποστράτευσης και πάντα αναζητούν τρόπους ενεργού συμμετοχής τους, φαίνεται πως κάνει τη διαφορά. Κι αξίζει να προσέξουμε το ρόλο, που εκεί της επιφύλαξαν.

Μ.Μ.

Πολύ ενδιαφέρουσα και καθόλου εθιμοτυπική ήταν η συνάντηση που πραγματοποιήθηκε μεταξύ αντιπροσωπείας του ΣΥΡΙΖΑ και του Ρενάτο Σοέιρο, υπεύθυνου Διεθνών Σχέσεων του Αριστερού Μπλόκο της Πορτογαλίας και εκπροσώπου του κόμματος στο Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, την περασμένη Κυριακή στα γραφεία του ΣΥΡΙΖΑ στη Βαλτετσίου. Τα μέλη της αντιπροσωπείας του ΣΥΡΙΖΑ (Χρ. Παπαδόπουλος, Π. Κοσμάς, Τ. Μαστρογιαννόπουλος, Α. Σαπουνά, Ν. Θεοδωρακοπούλου, Τ. Κορωνάκης, Α. Καρίτζης, Θ. Χίτζογλου) ενημέρωσαν τον Πορτογάλο σύντροφο για τις λειτουργίες, τις δραστηριότητες και τις επεξεργασίες του ΣΥΡΙΖΑ από την ίδρυσή του μέχρι τη σημερινή συγκυρία. Ο. Ρ. Σοέιρο ανταπέδωσε την ενημέρωση από την πλευρά του Μπλόκο, πάνω στα ίδια σημεία και η συζήτηση, που κράτησε περίπου 2μιση ώρες, έγινε πραγματικά θερμή, αφού διαπιστώθηκαν ουκ ολίγες αναλογίες! Παραθέτουμε τα πιο ενδιαφέροντα σημεία:

Αναφορικά με τη συγκρότηση του Μπλόκο, που ιδρύθηκε το 1999 από 3 αριστερές οργανώσεις (Δημοκρατική Λαϊκή Ένωση – UDP, Σοσιαλιστικό Επαναστατικό Κόμμα – PSR και Politica 21) και πολλούς ανένταχτους, ο Σοέιρο μας είπε πως αποφάσισαν εξαρχής να ιδρύσουν ένα ενιαίο κόμμα και όχι μια “ομοσπονδία” κομμάτων, προκειμένου να εξασφαλισθεί ισοτιμία μεταξύ μελών των οργανώσεων και ανεντάχτων. Έτσι, τα ιδρυτικά κόμματα μετασχηματίστηκαν και θεσμικά σε πολιτικούς ομίλους, οι δε τάσεις που δημιουργήθηκαν στο νέο κόμμα σύντομα έπαψαν να αντιστοιχούν στα ιδρυτικά κόμματα. Στο ιδρυτικό τους συνέδριο αποφάσισαν για την πρώτη διετία (και μόνον) η πλειοψηφία όλων των οργάνων να αποτελείται από ανένταχτους. Επίσης, αποφάσισαν να μην ιδρύσουν ξεχωριστή οργάνωση νεολαίας, ώστε οι νέοι να συρρεύσουν μέσα στο κόμμα. Σήμερα, το Μπλόκο έχει το μεγαλύτερο ποσοστό νέων, τόσο μελών όσο και ψηφοφόρων, απ’ όλα τα πορτογαλικά κόμματα. Επίσης, η σύνθεση των μελών του έχει ομογενοποιηθεί και οι παλιές διαφοροποιήσεις μεταξύ των ιδρυτικών συνιστωσών έχουν ατονήσει, ωστόσο οι δυο μεγαλύτερες τάσεις του κόμματος αποτελούνται, κατά την πλειονότητά τους, η μεν μία από μέλη των παλαιών οργανώσεων, η δε άλλη από νέους ανένταχτους!

Αναφορικά με τη σημερινή συγκυρία, το Μπλόκο εκτιμά ότι η σοσιαλδημοκρατία, που έχει μεταλλαγεί σε σοσιαλφιλελευθερισμό, βρίσκεται σε αδιέξοδο. Η κυβερνητική συνεργασία είναι αδύνατη. Στην Πορτογαλία το κόμμα του Μάριο Σοάρες, με σημερινό πρωθυπουργό τον Σόκρατες, είναι αυτό που περνάει τις πιο σκληρές νεοφιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις, χειρότερες κι από τις περιορισμένες μεταρρυθμίσεις που εισήγαγε η προηγούμενη κυβέρνηση συνεργασίας με την κεντροδεξιά. Το Μπλόκο έχει κάποιες συνομιλίες με την αριστερή τάση του Σοσιαλιστικού Κόμματος Πορτογαλίας, το οποίο περνά κρίση, εκτιμά, όμως, ότι μια πιθανή διάσπαση του ΣΚ θα αποφευχθεί, εφόσον προταθεί ως υποψήφιος για την Προεδρία της χώρας ο σημερινός ηγέτης της αριστερής του τάσης.

Η νεολαία αποτελεί προνομιακό πεδίο παρέμβασης και τροφοδότησης των δυνάμεων του Μπλόκο. Το Μπλόκο θεωρεί ότι η νεολαία σήμερα, όχι μόνον δεν είναι απολίτικη, αλλά ριζοσπαστικοποιημένη, όμως αυτό εκφράζεται με διαφορετικό τρόπο απ’ ό,τι στην παραδοσιακή αριστερά, της δεκαετίας του ’70 π.χ., απ’ όπου προήλθαν και τα ιδρυτικά κόμματα του Μπλόκου. Το Νοέμβριο το Μπλόκο σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Κοινωνικών Επιστημών οργανώνει συνέδριο για τον μαρξισμό του σήμερα, για όλες τις πτυχές του κοινωνικού γίγνεσθαι, με συντριπτική συμμετοχή και πλειοψηφία των νέων.

Η σχέση του Μπλόκο με το ΚΚ Πορτογαλίας είναι πολύ τεταμένη. Το τελευταίο έχει σκληρύνει πολύ τη στάση του σε όλα τα επίπεδα: Μαζικές αλλαγές προσώπων στην ηγεσία όλων των φορέων, από τη Βουλή (όπου διέγραψε τη μοναδική γυναίκα βουλευτίνα, η οποία ανεξαρτητοποιήθηκε) μέχρι τα συνδικάτα, όπου απέσυρε από την ηγεσία του αριστερού συνδικάτου (όπου συμμετέχουν συνδικαλιστικά το ΚΚ Πορτογαλίας, το Μπλόκο και αριστεροί σοσιαλδημοκράτες) έναν ιστορικό ηγέτη του ανοιχτό προς τις άλλες δυνάμεις της αριστεράς, και τον αντικατέστησε με έναν “σκληρό”. (Σσ το ΚΚ Π δεν έστειλε στο Μπλόκο την πρόταση που απηύθυνε στην ευρωομάδα της Αριστεράς στο ευρωκοινοβούλιο, αναφορικά με το ιρλανδικό ΟΧΙ, ενώ την έστειλε σε άλλα κομμουνιστικά κόμματα, όπως το ΚΚ Γαλλίας, το ΚΚ Ισπανίας και φυσικά στο δικό μας ΚΚΕ). Πρόσφατα, το ΚΚ Π δημοσίευσε απόφασή του που καταγγέλλει το ΕΚΦ ως “στυλοβάτη” του καπιταλιστικού συστήματος!

Τέλος, αναφορικά με την Ευρώπη, οι ιδρυτικές δυνάμεις του Μπλόκο είχαν ταχθεί κατά της ένταξης της Πορτογαλίας στην τότε ΕΟΚ. Ωστόσο, στο ιδρυτικό συνέδριο του Μπλόκο, αποφάσισαν να πιάσουν τη συζήτηση από τα (τότε) δεδομένα του παρόντος αφήνοντας το παρελθόν στην άκρη. Η λογική που επικράτησε είναι ότι η ΕΕ είναι ένα πεδίο ταξικής αντιπαράθεσης πολύ σημαντικό και γι’ αυτό προκρίνουν την ενότητα των αγώνων των αντινεοφιλελεύθερων, αντικαπιταλιστικών δυνάμεων σε όλα τα επίπεδα, και σ’ αυτό του ΚΕΑ, και της Αντικαπιταλιστικής Διάσκεψης (συμμετέχουν και στα δυο μορφώματα) και φυσικά των κινημάτων. Θεωρούν την αλλαγή των συσχετισμών ιδιαιτέρως κρίσιμη στο εθνικό επίπεδο και σ’ αυτό το επίπεδο θα είναι επικεντρωμένη η προεκλογική τους εκστρατεία το 2009 (έχουν και εθνικές εκλογές). Ενδεικτικά ως προς τις θέσεις τους για την ΕΕ: Σε παλαιότερο τηλεοπτικό ντιμπέιτ, ο εκπρόσωπος του ΚΚ Π είπε ότι η ΕΕ είναι ένα μόρφωμα φτιαγμένο από την άρχουσα τάξη για να προωθεί τα συμφέροντά της. Ο εκπρόσωπος του Μπλόκο ανταπάντησε ότι και το πορτογαλικό κράτος είναι κάτι αντίστοιχο, θα πρέπει λοιπόν να φύγουμε από την Πορτογαλία;

Α.Σ.

Η κατάληψη του Αρίωνα και η απαγωγή των ακτιβιστών του Free Gaza Movement

Το μεσημέρι της τελευταίας μέρας του Ιούνη, ισραηλινοί τρομοκράτες (κομάντος του Ισραήλ) κατέλαβαν το (γνωστό μας πια) σκάφος Αρίων (νέο όνομα Spirit of Humanity) του κινήματος Free Gaza Movement.

Το σκάφος, υπό ελληνική σημαία, μετέφερε στη πολιορκημένη Γάζα εφόδια (φάρμακα, παιχνίδια, οικοδομικά υλικά, μερικά ελαιόδεντρα) και φυσικά κουράγιο στους πολύπαθους και μαρτυρικούς Παλαιστίνιους. Οι ισραηλινοί κατέλαβαν το πλοίο σε διεθνή νερά, 23 μίλια έξω από τη Γάζα, και συνέλαβαν και απήγαγαν σε διάφορα σημεία του Ισραήλ και τους 21 επιβάτες ακτιβιστές από διάφορες χώρες. Ανάμεσά τους η αμερικανίδα βουλευτής και πρώην υποψήφια πρόεδρος των Η.Π.Α. Σ. ΜακΚίνυ αλλά και η βραβευμένη με Νομπέλ Ειρήνης Μ. Μαγκουάιρ.

Η κα Μπακογιάννη είπε ότι έκανε διάβημα διαμαρτυρίας δηλώνοντας «όπως έχουμε πει και στο παρελθόν κάθε νόμιμη δραστηριότητα μη κυβερνητικών οργανώσεων πρέπει να είναι ελεύθερη αλλά είχαμε ενημερώσει για τους σοβαρούς κινδύνους ασφαλείας που ενέχει η σχεδιαζόμενη προσπάθεια διέλευσης από τη θαλάσσια κλειστή στρατιωτική ζώνη που έχει καθορίσει το Ισραήλ στα ανοιχτά της Γάζας» ενώ την επόμενη πληροφορίες ανέφεραν ότι οι Ισραηλινοί ανακοίνωσαν ότι άφησαν 2 ομήρους ελεύθερους ενώ άλλοι έξη απελάθηκαν στην Αγγλία.

Αυτό που κάνει (;) εντύπωση πάντως είναι η για δεύτερη παρόμοια φορά “περίεργη” σιωπή ιχθύος των διαφόρων ελληναράδων, διαφόρων χρωμάτων, και ξέρετε ποιους εννοώ. Αυτούς που όταν είναι να κάνουν τους ήρωες επιτίθενται σε ανυπεράσπιστους πρόσφυγες, βοηθούν τους «καημένους νοικοκυραίους» να αντιμετωπίσουν τη μάστιγα των βρωμιάρηδων, διαδηλώνουν κατά του καψίματος κάποιας σημαίας από “αντεθνικά στοιχεία” ή ενός πλαστικού δέντρου στην πλατεία, φωνασκούν περί χαμένων πατρίδων και δηλώνουν ανά πάσα στιγμή έτοιμοι να καταλάβουν κάποια γειτονική χώρα γιατί δεν τους αρέσει το όνομα ή να μεγαλουργήσουν ως ¨Έλληνες¨ γνήσιοι απόγονοι του Μεγαλέξανδρου. Τώρα που κάποιοι – αντίστοιχοι τους (;!) – καταλαμβάνουν ελληνικό έδαφος – έτσι θεωρείται πλοίο με ελληνική σημαία σε διεθνή ύδατα, όπως και μια βραχονησίδα δηλαδή-  εξαφανίζονται. Για να εμφανιστούν και πάλι λάβροι την επόμενη και να τσιρίξουν και πάλι για την ευγενή καταγωγή τους, τα ιδεώδη τους που υπερέχουν πάντων,  κλπ.

(ΔιΠ. πηγές: http://www.tvxs.gr/v15334, http://r-freepalestine.blogspot.com/2009/07/free-gaza.html )

Η γενοκτονία και η καταστροφή στην μαρτυρική Γάζα

Ο γιατρός Χάλεντ Καμπάνι, παλαιστίνιος από την Ιερουσαλήμ και μόνιμος κάτοικος Πρέβεζας εδώ και πολλά χρόνια, χειρουργός ορθοπεδικός-τραυματολόγος στην ειδικότητα, μέλος της επιτροπής αλληλεγγύης στον παλαιστινιακό λαό μας μιλάει για τις εμπειρίες του στο πρόσφατο περιπετειώδες ταξίδι του στην Γάζα. Το ταξίδι έγινε στο δεύτερο δεκαπενθήμερο του Γενάρη του 2009, όταν η φονική εισβολή των ισραηλινών στη Γάζα ήταν ακόμη σε εξέλιξη. Μας μιλάει για την απόπειρα να σπάσει ο κλοιός της Γάζας από θαλάσσης με το πλοιάριο «Αρίων» του κινήματος Ελεύθερη Γάζα (Free Gaza Movement) καθώς και για τις εικόνες καταστροφής και γενοκτονίας που συνάντησε στη Γάζα όταν πλέον κατάφερε να φθάσει στην Γάζα μέσω Αιγύπτου. Την συνέντευξη πήρε ο Διονύσης Παπανίκος.

–          Να ξεκινήσουμε με το ταξίδι με το πλοιάριο «Αρίων» στην προσπάθεια του κινήματος Ελεύθερη Γάζα (Free Gaza) να σπάσει τον αποκλεισμό.

Το ταξίδι ξεκίνησε δύο μέρες πριν τον απόπλου του Αρίωνα, με ένα e-mail που έστειλα στο Free Gaza και την θετική τους απάντηση για συμμετοχή μου.

Η συμμετοχή μου είχε δύο κίνητρα. Το πρώτο είναι το ανθρωπιστικό, ως γιατρός-τραυματιολόγος και το δεύτερο ως Παλαιστίνιος. Διάλεξα το πλοίο γιατί είχε και συμβολική σημασία. Κατά της εισβολής του Ισραήλ στη Γάζα και κατά του αποκλεισμού της από τον έξω κόσμο. Κατά των βομβαρδισμών και ενάντια στα εγκλήματα πολέμου του Ισραήλ στην περιοχή. Ενάντια στη χρήση απαγορευμένων όπλων (βόμβες φωσφόρου, πύραυλοι ταλάντωσης (Dime) και όπλων μαζικής καταστροφής. Ήθελα να διαμαρτυρηθώ με αυτό τον τρόπο και όχι πηγαίνοντας μέσω Αιγύπτου, οδικά. Ήξερα ότι ήταν επικίνδυνο με το κακό προηγούμενο του πλοίου Dignity,  που χτυπήθηκε από το Ισραήλ. Και τώρα από την αρχή οι Ισραηλινοί προσπάθησαν να εμποδίσουν αυτό το ταξίδι τόσο με διπλωματία όσο και με σαμποτάζ.

Στον πρώτο απόπλου από την Λάρνακα μετά από τρεις ώρες σταμάτησε η μια ηλεκτρογεννήτρια  εξαιτίας νοθευμένου καυσίμου. Με θαλασσοταραχή γυρίσαμε στη Λάρνακα, επισκευάσαμε τη βλάβη, αλλάξαμε το καύσιμο και ξεκινήσαμε πάλι. Αλλά με μερικές αποχωρήσεις. Από τα 32 άτομα μείναμε 21 από τους οποίους οι 12 Έλληνες. Αποχώρησαν τα διεθνή κανάλια CNN, BBC και Αλτζαζίρα και έμεινε μόνο το MEGA με τον δημοσιογράφο Γιάννη Κανελάκη, δημοσιογράφος από το Έθνος και ξένοι δημοσιογράφοι από την Γαλλία, Ισπανία και Βάλγιο..  Συνεχίσαμε. Το πλοίο είχε Ελληνική σημαία και είμαστε σε συνεχή επικοινωνία με την Ελλάδα και την Κύπρο. Η επικοινωνία μας γινόταν στα βραχέα κύματα (κανάλι 16) για να μη μπορούν να μας κάνουν παρεμβολές και να μπορούν οι συνομιλίες μας να καταγράφονται σε όλη την ανατολική Μεσόγειο. Στα μέσα περίπου μεταξύ Κύπρου και Γάζας, 90 ναυτικά μίλια από την στεριά, σε διεθνή ύδατα, δεχθήκαμε την πρώτη παρενόχληση από τους Ισραηλινούς. Μας περικύκλωσαν.

–          Αυτό δεν είναι τρομοκρατική ενέργεια; Τι διαφορετικό κάνουν οι διάφοροι πειρατές;

Αυτό είπαμε, ότι είναι τρομοκρατική-πειρατική ενέργεια για την οποία το Ισραήλ θα πρέπει να λογοδοτήσει για κατάφωρη παραβίαση του διεθνούς δικαίου. Θέλω να πιστεύω ότι τουλάχιστον κάποιο Ευρωπαίοι διπλωμάτες και δημοσιογράφοι έχουν κάνει ήδη τις απαραίτητες ενέργειες προς τα διεθνή δικαστήρια.

Συνεχίσαμε την πορεία μας με μεγάλη δυσκολία εξαιτίας των απειλητικών ελιγμών των Ισραηλινών που μας έκοβαν τον δρόμο βγάζοντας μας από την πορεία. Η δεξιοτεχνία των δύο Κρητικών καπεταναίων απέτρεψε τον εμβολισμό μας. Πιστεύω ότι ο συμβολισμός πέτυχε τον σκοπό του και το Ισραήλ έκανε το λάθος να απειλήσει ανθρωπιστική αποστολή σε διεθνή νερά. Είχαμε δηλώσει τις ιδιότητες μας , γιατροί, βουλευτές, διπλωμάτες, δημοσιογράφοι. Το φορτίο μας των 5,5 τόνων φάρμακα επίσης ήταν δηλωμένο. Πιστεύω ότι όσο επικίνδυνο άλλο τόσο σημαντικό ήταν το να ανοιχτεί ένας ανθρωπιστικός διάδρομος προς την Γάζα. Τότε ρωτηθήκαμε από τους συντονιστές εάν θέλαμε να συνεχίσουμε και επειδή υπήρξαν δύο που το αρνήθηκαν γυρίσαμε στην Λάρνακα στις 16/1.

– Εσύ όμως συνέχισες.

Γύρισα στην Αθήνα και από εκεί αεροπορικώς πήγα στο Κάιρο. Από εκεί οδικώς μέσω Σινά στην πόλη Αλ Αρίς και στο πέρασμα του Ραφά, στα σύνορα με την Γάζα. Για να με αφήσουν να μπω στη Ράφα της Γάζας έπρεπε να είχα μαζί μου ειδικό χαρτί από την Ελληνική πρεσβεία – πράγμα που ο Έλληνας πρέσβης μου είχε δώσει χωρίς καθυστέρηση. Έπρεπε επίσης να είχα υπογράψει υπεύθυνη δήλωση ότι το ταξίδι γίνεται με δική μου ευθύνη. Την πρώτη φορά οι Αιγύπτιοι δεν μου επέτρεψαν την είσοδο. Την επόμενη (23/1) κατάφερα να περάσω στη Ράφα και από εκεί συνέχισα το ταξίδι μου προς την Γάζα. Σε όλη την διαδρομή από την Ράφα μέχρι το Αλ Σιφά νοσοκομείο στην πόλη Γάζα έβλεπα τεράστιες καταστροφές. Όλα σχεδόν ήταν κατεστραμμένα (σπίτια, δρόμοι, υποδομές κλπ.). Την ίδια μέρα οι Παλαιστίνιοι μέσω των υπόγειων σηράγγων περνούσαν υγραέριο και τρόφιμα από την Αίγυπτο προς την Γάζα και σχημάτιζαν ουρές για να πορμηθευτούν φιάλες υγραερίου..

Έφθασα στη Γάζα και πήγα στο νοσοκομείο Αλ Σιφά. Είναι το νοσοκομείο που δέχθηκε τον μεγαλύτερο όγκο τραυματιών και μαρτύρων (νεκρών) . Όταν για παράδειγμα τις 2 πρώτες ώρες της επίθεσης τα 80 F16 χτύπησαν τη Γάζα, το Αλ Σιφά δέχθηκε 1000 βαριά τραυματισμένους και 200 μάρτυρες. Φαντασθείτε τον όγκο αλλά και τις συνθήκες εργασίας των γιατρών.

Στις 6 χειρουργικές αίθουσες λειτουργούσαν 12 χειρουργικά τραπέζια ταυτόχρονα. Εγώ έφτασα στο Αλ Σιφά την 23^η μέρα του πολέμου αλλά η Γάζα συνέχιζε να αιμορραγεί. Πολλούς τραυματίες οι γιατροί λόγω όγκου δουλειάς τους έδιωχναν στα σπίτια τους για να τους δουν μετά εθελοντές γιατροί – σαν εμένα – από όλο τον κόσμο και όλων των ειδικοτήτων που συνεργάζονταν με τους Παλαιστίνιους συναδέλφους τους..

Τι βομβαρδισμένο κτίριο της Παλαιστινιακής Βουλής  στη Γάζα

Η πόλη ήταν κατεστραμμένη. Κύριοι στόχοι των Ισραηλινών ήταν σχολεία και νοσοκομεία. Το νεόδμητο τμήμα του μεγάλου νοσοκομείου Αλ Ουάφα χτυπήθηκε πριν ακόμα λειτουργήσει, το΄ιδιο και το παλιό Αλ Ουαφά, η παιδιατρική πτέρυγγα του Αλ Σιφά, το νοσοκομείο Αλ Κούντς και άλλα. Χτυπήθηκαν επίσης δημόσια κτίρια (πχ.η Βουλή) ακόμη και πέντε νεκροταφεία. Ολόκληρα οικοδομικά τετράγωνα ισοπεδώθηκαν.

– Οι ανθρώπινες απώλειες ;

Από τους συνολικά 1330 νεκρούς μόνο οι 48 ήταν μαχητές της Χαμάς. Οι υπόλοιποι άοπλοι πολίτες. Από αυτούς τα 500 περίπου παιδιά και 200 γυναίκες.

Το Ισραήλ είχε 83 νεκρούς στρατιώτες. Τα υπολείμματα των ισραηλινών τάνκς στις άκρες των δρόμων δείχνουν ότι υπήρξε μεγάλη αντίσταση. Επομένως οι Ισραηλινοί δεν υποχώρησαν για ανθρωπιστικούς λόγους.

Υπόλοιπο ερπύστριας ισραηλινού τανκ στην άκρη δρόμου της Γάζας

Στους τραυματίες κυριαρχούν οι ακρωτηριασμένοι με πρόσθετη βλάβη στα γεννητικά όργανα. Οι ακρωτηριασμοί δεν ήταν απλοί αλλά συνδυάζονταν με εγκαύματα. Κυριότερη αιτία οι πύραυλοι ταλάντωσης (Dime). Αυτοί είναι μικρού μεγέθους πύραυλοι που διεισδύουν στο έδαφος σε βάθος 3-4 μέτρων αφήνοντα μια τρύπα 10 εκατοστών. Την στιγμή της πρόσκρουσης εκτινάσσονται κύκλοι φωτιάς που ακρωτηριάζουν σαν χειρουργικός τροχός με ταυτόχρονα κάψιμο της πληγής. Αρκετοί από τους τραυματίες επιζούν αλλά είναι μόνιμα ανίκανοι να εργασθούν ή και να κινηθούν. Οι εκτινασσόμενοι κύκλοι φωτιάς ενδέχεται να είναι συνδυασμός ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας με λέιζερ. Χαρακτηριστικό είναι ότι δεν καταστρέφουν παρά μόνο ιστούς που περιέχουν νερό. Δεν καταστρέφει κτίρια ή αντικείμενα εκτός από δεξαμενές νερού. Άλλο όπλο είναι συνδυασμός μικρού και μεγάλου πυραύλου. Ο μικρός προηγείται κατά 1,5 περίπου λεπτό δείχνοντας τον στόχο. Ο μεγάλος μπαίνει από την στέγη και φτάνει στα θεμέλια του κτιρίου τα οποία εκτινάσσει δε απόσταση καταστρέφοντας ολοσχερώς το κτίριο και προκαλώντας μαζική καταστροφή των γειτονικών κτισμάτων.

Έτσι έγινε με το κτίριο ενός εκ των αξιωματούχων της Χαμάς που σκοτώθηκε μαζί με τα 11 παιδιά του. Αυτό συνέβη και με το σπίτι του πρώην υπουργού εσωτερικών της Παλαιστίνης, του κ. Σιάμ. Στη θέση του σπιτιού υπάρχει σήμερα μια μεγάλη τρύπα στο έδαφος. Τα γειτονικά κτίρια είχαν μεγάλες καταστροφές στο  ισόγειο και στον πρώτο όροφο ενώ οι πιο ψηλά όροφοι είχαν μικρότερες. Αυτό δείχνει ότι ο πύραυλος δημιούργησε ένα είδος μανιταριού στο αντίστοιχο ύψος. Αυτό δημιουργείται από όπλα που πιθανώς να έχουν απεμπλουτισμένο ουράνιο που προκαλούν καρκίνο. Και αυτό ερευνάται..

Χρησιμοποιήθηκαν επίσης σε μεγάλες ποσότητες βόμβες λευκού φωσφόρου κύρια κατά σχολείων και νοσοκομείων. Τέτοια είναι η περίπτωση του σχολείου του ΟΗΕ  όπου φωτογράφισα καμένα θρανία κλπ. Εδώ σκοτώθηκαν πάνω από 40 άμαχοι. Ο λευκός φώσφορος προκαλεί εγκαύματα διεισδύοντας στους ιστούς και οδηγεί σε ακρωτηριασμούς. Τέτοιους ακρωτηριασμούς και εγκαύματα υπέστησαν πολλοί οδηγοί και πληρώματα ασθενοφόρων.

Από τα 30 άτομα του προσωπικού των ασθενοφόρων του νοσοκομείου Αλ Σιφά χάθηκαν οι 14. Στην ταράτσα του νοσοκομείου Αλ Ουάφα είδα υπολείμματα τέτοιου φωσφόρου και τα βιντεοσκόπησα.

– Ποιά είναι η εικόνα της καθημερινής ζωής στη Γάζα που άφησες φεύγοντας;

Η ζωή στους καταυλισμούς της Γάζας ήταν δύσκολα και χωρίς τους βομβαρδισμούς. Φανταστείτε σήμερα. Η κυκλοφορία γίνεται με κάρα που σέρνουν γαϊδούρια γιατί δεν υπάρχει πετρέλαιο. Δεν χτυπήθηκε η ηλεκτρική εταιρεία αλλά αφού λειτουργεί με πετρέλαιο δεν μπορούσε να λειτουργήσει. Τα δίκτυα νερού κλπ. καταστράφηκαν. Ξεκληρίστηκαν ολόκληρες οικογένειες όπως η οικογένεια Σαμούνε που μετρούσε 45 άτομα. Μαρτυρίες ακόμη αναφέρουν ότι μερικοί Ισραηλινοί στρατιώτες ρωτούσαν τις μάνες ποιο παιδί τους να σκοτώσουν πρώτο. Αν αυτά δεν είναι εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας τότε ποια είναι;

Κλείνοντας να πούμε ότι ο πόλεμος δεν τέλειωσε. Το Ισραήλ εξακολουθεί να χτυπάει ακόμη. Μια μέρα πριν φύγω χτυπήθηκε το κτίριο των διαβατηρίων στο κέντρο της πόλης και κοντά στο νοσοκομείο Αλ Σιφά. Στην Ράφα, φεύγοντας χτυπήθηκε αυτοκίνητο με πέντε μαθητές που επέστρεφαν από το σχολείο. Η Γάζα συνεχίζει να αιμορραγεί. Η Χαμάς σήμερα ζητάει πρώτα την απελευθέρωση των κρατουμένων που βρίσκονται για πάνω από 30 χρόνια στις φυλακές και δεύτερο την λύση του αποκλεισμού.

Η Χαμάς είχε 4 αιχμαλώτους στρατιωτικούς του Ισραήλ. Εκ των οποίων ο ένας υψηλόβαθμος. Τους χαμηλόβαθμους τους σκότωσαν ισραηλινοί πύραυλοι κάτι που υποδεικνύει ότι μάλλον έχουν εμφυτεύσει τσιπάκια (μηχανισμούς) εντοπισμού στα σώματα των χαμηλόβαθμων για να μην αφήνουν ομήρους στα χέρια της Χαμάς.

Σύμφωνα με το υπουργείο υγείας της Γάζας στην τελευταία εισβολή έγιναν 123 ακρωτηριασμοί ενώ συνολικά τα τελευταία 5 χρόνια οι ακρωτηριασμοί, κύρια από θραύσματα, ξεπερνούν τους 500.

Δεν μπορούμε να μιλήσουμε για νίκη καθώς ο πόλεμος συνεχίζεται όπως και η κατοχή της Παλαιστίνης. Το Ισραήλ δεν κατάφερε να καταστρέψει την Χαμάς. Το μόνο που κατάφεραν κάποιοι ισραηλινοί φονιάδες είναι να αυξήσουν την σχετική δημοτικότητα μέσα στο Ισραήλ ενόψει και των εκλογών. Το δεύτερο σίγουρο είναι ότι έχουν γίνει εγκλήματα πολέμου με πολύ άσχημο και φρικτό τρόπο και πρέπει να συλληφθούν και να δικασθούν οι υπεύθυνοι

–          Κλείνοντας να ρωτήσω ποια βοήθεια -εκτός της ηθικής μας στήριξης στον λαό της Γάζας – μπορεί να δοθεί ή να σταλεί προς την Γάζα από μας τους απέξω;

Ίσως φάρμακα, επιδερμικά υλικά, αναπηρικά καρότσια, κουβέρτες κλπ. Γίνεται ακόμη μια προσπάθεια κατασκευής τεχνητών μελών για τους ακρωτηριασμένους. Είναι επίσης αρκετές περιπτώσεις με παραλύσεις των περιφερειακών νεύρων από θραύσματα που πρέπει να αντιμετωπισθούν χειρουργικά από εξειδικευμένη ομάδα στις μεταμοσχεύσεις νεύρων.

Αλλά από ότι νιώθω ως Παλαιστίνιος  και από την εντύπωση που μου άφησαν οι συμπατριώτες μου στην Γάζα, ο λαός αυτός δεν έχει ανάγκη μόνο την ανθρωπιστική βοήθεια. Περισσότερο από την ηθική και έμπρακτη πολιτική στήριξη και θέση έχει ανάγκη.