You are currently browsing the category archive for the ‘Τοπική Αυτοδιοίκηση’ category.

Του Γιάννη Ρέντζου, δημοτικού συμβούλου

Δημοσιος-χωρος

Την Κυριακή, 20 Ιανουαρίου 2013, έλαβε χώρα στα Γιάννενα, στο Συνεδριακό Κέντρο Περιφέρειας Ηπείρου (πρώην ΕΛΚΕΠΑ), “Περιφερειακή Σύσκεψη της Αυτοδιοίκησης” Περιφέρειας Ηπείρου, οργανωμένη από το ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ και τον περιφερειακό σύμβουλο Γιάννη Παπαδημητρίου, επικεφαλής του ΑΥ.ΡΙ.Ο. Παρακολούθησα ενεργά και με μεγάλο ενδιαφέρον τις τοποθετήσεις και τις συζητήσεις και ικανοποιήθηκα, στο πανηπειρωτικό αυτό περιβάλλον, που προσωπικές μου απόψεις για την ανάγκη πραγματικής πολιτικής λειτουργίας της αυτοδιοίκησης επαληθεύτηκαν.

Εξηγώ. Εκτελώντας, κατά την παρούσα αυτοδιοικητική περίοδο, περισσότερο από δυο χρόνια τα καθήκοντά μου ως δημοτικού συμβούλου, έχω απογοητευτεί από την κρατικίστικη λειτουργία του Δήμου. Προφανώς ο Δήμος μας συνεχίζει μια παράδοση που τραβάει αναλλοίωτη από εδώ και εκατό ή πενήντα ή πέντε χρόνια. (Κάνω τα στρογγυλά “πενήντα”, που είπα στην τύχη, 40 και τα “εκατό” 110, για να καταλάβει ο αναγνώστης καλύτερα τη θέση μου, για ποιες εποχές μιλάμε).

Ο Δήμος λοιπόν είναι μια κρατική εκτελεστική υπηρεσία (σαν το Γενικό Χημείο του Κράτους ή την Πυροσβεστική, στην τύχη τα λέμε), που δεν παράγει τοπική αυτοδιοικητική πολιτική για να αντιμετωπίσει χρονίζοντα προβλήματα και αιτήματα της Πρέβεζας. Εννοούμε την πόλη σαν σύνολο χώρου και λειτουργίας και το δημοτικό έδαφος, την ύπαιθρο και τους οικισμούς, επίσης σαν σύνολο χώρου, παραγωγής και περιβαλλοντικής προστασίας. Σπεύδουμε να επεξηγήσουμε πως, δεν είναι μόνο αυτά τα προβλήματα. Υπάρχουν σήμερα ζωντανά και τα αβάσταχτα οικονομικά προβλήματα των νοικοκυριών και των εργαζομένων, που προέκυψαν από τον πόλεμο των μνημονιακών κυβερνήσεων. Αλλά, σε πρώτη φάση, πέρα από το απαραίτητο προνοιακό του έργο, ο Δήμος μπορεί και πρέπει να καταπολεμήσει την κληρονομημένη γενική αθλιότητα στο δημόσιο χώρο, που υπηρετεί τις ιδιοτροπίες των λίγων και δυνατών, περιφρονώντας τις ανάγκες των πολλών και αδύναμων. Χρειάζεται λοιπόν πολιτική δράση, όραμα και ρήξεις. Όχι θωπεία, ψηφοθηρία και… τα σκουπίδια κάτω από το χαλί.

Τα σκουπίδια δεν τα είπαμε τυχαία. Για τα απόβλητα ο ΣΥΡΙΖΑ έχει συντάξει και δημοσιεύσει μια πρόσφατη μελέτη – πρόταση που μας κοινοποιήθηκε σαν προπαρασκευαστικό υλικό για τη συνάντηση. Αυτή αποσκοπεί σε μια οικονομικά και οικολογικά βιώσιμη και δίκαιη λύση της διαχείρισής τους. Το υπενθυμίζουμε αυτό για να υποστηρίξουμε πως, εκτός από τα τόσο επιτακτικά ζητήματα που θέτει, για τον επιμέρους δημότη και το κάθε νοικοκυριό, η μνημονιακή πολιτική, τα συνολικά προβλήματα δημόσιου χώρου, όπως τα απόβλητα, είναι πολύ ψηλά στην ατζέντα της πολιτικής διαχείρισης. Γιατί; Γιατί απλούστατα η κατεύθυνση που δόθηκε μέχρι τώρα από τις κυρίαρχες πολιτικές δυνάμεις ήταν «βγάλτε σκουπίδια ανεξέλεγκτα στους κάδους-μικροχωματερές της γειτονιάς». Και όταν αυτά πολλαπλασιαστούν μέχρι εκεί που δεν παίρνει άλλο, μη σας νοιάζει, μας λένε. Θα ιδιωτικοποιήσουν την αποκομιδή τους.

Παίρνοντας αφορμή από την εργασία – πρόταση αυτή, θεώρησα κι εγώ πως μπορώ να τοποθετηθώ σε ένα σημαντικό ζήτημα συνολικής διαχείρισης του δημόσιου χώρου για το οποίο η Αριστερά πρέπει να πάρει συνολική εθνική θέση. Είναι η απόλυτα ιδιωτικοποιημένη μεταφορά εμπορευμάτων και η επίσης ιδιωτικοποιημένη μεταγωγή εργαζομένων (τα ιδιόκτητα μέσα συγκοινωνίας). Θέση μου είναι πως: όπως τα μέσα παραγωγής δεν πρέπει να είναι ιδιωτικοποιημένα έτσι και τα μέσα μεταφοράς – μεταγωγής πρέπει να είναι δημόσια. Ας μη χαϊδεύουμε άλλο τους αυτοκινητούχους και την αυτοκίνητη κλιματιζόμενη φωλίτσα τους! Δημόσιες μεταφορές τώρα. Ας μην πρακτορεύουμε άλλο τις πολυεθνικές της αυτοκίνησης και της πετρελαϊκής ενέργειας.

Στη συνάντηση είχα προγραμματίσει και άλλα να πω, όπως 1) η παρέμβαση της παράταξής μας, του «Δημόσιου Χώρου», υπέρ του Κοινωνικού Ιατρείου που στεγάσαμε και η ελπίδα για αντίστασή του ενάντια στους μηχανισμούς εθισμού σε ουσίες, που ανέχονται οι τοπικές δημοτικές αρχές (καπνός, οινόπνευμα), 2) η ανάλυση που κάναμε για τα σχολικά εστιατόρια (και που παρουσιάσαμε στο ιστολόγιο του «Δημόσιου Χώρου») και 3) η ιδέα για τα εστιατόρια εργαζομένων και τα κουπόνια γεύματος, που παρουσιάσαμε στο “Φόρουμ”. Αντί γι’ αυτά, τα προγραμματικά, δήλωσα πως το ερώτημα που μπαίνει για “αναζήτηση” προσώπων κύρους (για να πάρουμε τις δημοτικές εκλογές) έρχεται δεύτερο σε σχέση με το ζήτημα του τιμίου προγράμματος. Η Αριστερά έχει ανάγκη από πρόγραμμα τιμής και όχι απλά από εκλογικό μηχανισμό.

Για μένα, συνεργαζόμενο αυτοδιοικητικό, η συνάντηση ήταν πολύ ενδιαφέρουσα, το επαναλαμβάνω. Θα έλεγα, συγκινητική. Σαν Πρεβεζάνος, εδώ στο νοτιότατο άκρο της Νότιας Ηπείρου, άκουσα τους βορειότερους συντρόφους, εκπροσώπους μιας αγωνιούσας Ηπείρου και συγκινήθηκα για τα χωριά που υπάρχουν σαν σε φοιτητικό πρόγραμμα, δηλαδή με τα εξάμηνα, ή που χάνονται. Όλοι όμως όσοι ήταν εκεί τα είπαν τόσο καθαρά και αποφασιστικά, πράγμα που με πείθει πως υπάρχουν λύσεις.

Ο Σύλλογος Υπαλλήλων Περιφερειακής Ενότητας Πρέβεζας Περιφέρειας Ηπείρου έστειλε ανοιχτή επιστολή στον Περιφερειάρχη Ηπείρου, σχετικά με τη διαδικασία επιλογής κτιρίου για τη στέγαση της Διεύθυνσης Αγροτικής Οικονομίας και Κτηνιατρικής Π.Ε. Πρέβεζας.

Τη δημοσιεύουμε κι εμείς:

 

Πρέβεζα, 14 Φεβρουαρίου 2012

ΘΕΜΑ: «ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΣΤΕΓΑΣΗΣ ΤΗΣ Δ/ΝΣΗΣ ΑΓΡΟΤΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ & ΚΤΗΝΙΑΤΡΙΚΗΣ Π.Ε. ΠΡΕΒΕΖΑΣ»

 

κ. Περιφερειάρχα,

Με την αριθμ. 2/68/20-1-2012 απόφαση της Οικονομικής Επιτροπής της Περιφέρειας Ηπείρου ολοκληρώνεται η διαδικασία συστέγασης της Δ/νσης Αγροτικής Οικονομίας & Κτηνιατρικής Π.Ε. Πρέβεζας που μέχρι σήμερα στεγάζεται σε 3 διαφορετικά κτίρια. Το κτίριο που επιλέχθηκε στεγάζει ήδη 3 τμήματα της υπηρεσίας (πρώην Δ/νση Γεωργικής Ανάπτυξης), βρίσκεται επί της Λ. Ειρήνης 65.

Με προηγούμενα έγγραφά μας (από 30-8-2011 & 10-1-2012) έχουμε εκφράσει τις έντονες αντιρρήσεις μας για τη διαδικασία που ακολουθήθηκε και συγκεκριμένα για τα παρακάτω ζητήματα:

Η παλαιότητα και η κατασκευή του παραπάνω κτιρίου δεν ανταποκρίνεται σε καμία περίπτωση στην απαίτηση για σύγχρονους και κατάλληλα διαμορφωμένους χώρους και ένα ασφαλές και σύγχρονο εργασιακό περιβάλλον που θα προάγει την αποδοτικότητα της εργασίας των υπαλλήλων και την αποτελεσματική εξυπηρέτηση των πολιτών όπως σαφώς αναφέρεται και στη διακήρυξη.

Οι όροι της διακήρυξης σχετικά με την ωφέλιμη επιφάνεια (700 τ.μ. για 40 υπαλλήλους), την ακατανόητη απαίτηση μια υπηρεσία που εξυπηρετεί τους αγρότες του Νομού Πρέβεζας να πρέπει να βρίσκεται σε κεντρικό σημείο της πόλης (και χωρίς να τηρηθεί ο όρος για τους στοιχειώδεις χώρους στάθμευσης) και η ερμηνεία που δόθηκε από την επιτροπή καταλληλότητας, οδήγησαν στην επιλογή αυτού του κτιρίου ως του μοναδικού “κατάλληλου”.

Έχοντας διατυπώσει επανειλημμένα “την πάγια θέση μας που ήταν και παραμένει, η κατασκευή ενός σύγχρονου διοικητηρίου σε δημόσια έκταση, με στόχο την καλύτερη οργάνωση και διοικητική υποστήριξη όλων των υπηρεσιών, όπως και την αρτιότερη εξυπηρέτηση των πολιτών χωρίς την καταβολή πολλών και δαπανηρών μισθωμάτων” σας ζητήσαμε την ακύρωση της διαδικασίας, ώστε να:

επανεκτιμηθούν οι ανάγκες στέγασης της συγκεκριμένης αλλά και όλων των Δ/νσεων της Περιφερειακής Ενότητας Πρέβεζας

εκπονηθεί ολοκληρωμένο σχέδιο στέγασης όλων των Δ/νσεων της Π. Ε. Πρέβεζας

δεδομένου ότι τα άλλα ήδη μισθωμένα κτίρια της Π.Ε. Πρέβεζας (Περδικάρη 1, Σπηλιάδου 8) έχουν πολλά γραφεία άδεια ή μερικώς αξιοποιημένα.

Αν χρειαζόταν η μίσθωση επιπλέον κτιρίου, θα μπορούσε να γίνει με νέα διακήρυξη και ορθολογικότερους όρους (ως προς την επιφάνεια και τη θέση), ώστε να υπάρξουν αρκετές προσφορές και να πραγματοποιηθεί αποτελεσματικός διαγωνισμός που θα οδηγούσε σε οικονομικότερο μίσθωμα.

Παρά τις παραπάνω έγγραφες και στοιχειοθετημένες αντιρρήσεις μας, η Οικονομική Επιτροπή ψήφισε κατά πλειοψηφία και κατακύρωσε αυτή τη μια και μοναδική προσφορά, με μόνο τον κ. Κωτσαντή Κων/νο να καταψηφίζει. Αυτό όμως που μας προκάλεσε μεγάλη έκπληξη και αδυνατούμε να κατανοήσουμε τη λογική της, είναι η απόφαση για το ύψος του μισθώματος ενοικίασης. Αδυνατούμε να αντιληφθούμε γιατί για ένα κτίριο που ήδη μισθωνόταν κατά τους 3 ορόφους του και επαναμισθώνεται με την προσθήκη ενός τμήματος του ισογείου, αποφάσισε η Οικονομική Επιτροπή να το μισθώσει με το άθροισμα των μισθωμάτων και των 3 κτιρίων. Δηλαδή με τη συστέγαση των 5 τμημάτων της Δ/νσης στο ένα εκ των 3 κτιρίων που στεγαζόταν ως τώρα,αντί να γίνει μια εξοικονόμηση πόρων για την Περιφέρεια, θα πρέπει να καταβάλλονται το σύνολο των 3 ήδη υπερτιμημένων (ακόμα και με την εκ του νόμου υποχρεωτική μείωση κατά 20%) μισθωμάτων των 3 κτιρίων, που ισούται με 3.780 ευρώ το μήνα!

κ. Περιφερειάρχα,

σας καλούμε να ακυρώσετε με κάθε τρόπο τη συγκεκριμένη απόφαση, γιατί το παράλογο, αθροιστικό μίσθωμα των 3.780,00 ευρώ είναι πρόκληση:

για τους υπαλλήλους που σπρώχθηκαν στην “εφεδρεία”, για αυτούς που απειλούνται με απολύσεις και για αυτούς που περικόπηκε δραματικά ο μισθός τους και δυσκολεύονται να αντεπεξέλθουν στις οικογενειακές τους υποχρεώσεις

για όλους τους ιδιοκτήτες που διαθέτουν κτίρια, καταστήματα και γραφεία, άρτιας και σύγχρονης κατασκευής αλλά παραμένουν κενά και χωρίς καμιά προοπτική μίσθωσης

και τέλος είναι μεγάλη πρόκληση στο κοινό περί δικαίου αίσθημα, όταν σε τέτοιους τραγικούς για τη χώρα καιρούς, η Περιφέρεια Ηπείρου δε φροντίζει για την εξοικονόμηση πόρων που έχουν εισπραχθεί με αιματηρή φορολογία και κάθε είδους “χαράτσια” από τα μικρομεσαία λαϊκά στρώματα.

ΓΙΑ ΤΟ Δ.Σ.

Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ                             Ο ΓΕΝ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΧΑΡΜΑΝΤΑ                       ΧΡΥΣΑΝΘΟΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ

Πρόσφατα διαβάσαμε την “απάντηση” του Δήμου Πρέβεζας (με υπογραφή του κ. Μπαΐλη) προς το Υπουργείο Εσωτερικών, σχετικά με τις καταγγελίες για την κοπή των πεύκων στην Καμαρίνα.

Αφού πρώτα αποδομείται η σημασία του πευκοδάσους γιατί δεν ανταποκρίνεται (!) στις προϋποθέσεις της βιοποικιλότητας και της έκτασης (!), αναιρείται η παρανομία, γιατί, όπως γράφουν, διατηρείται το πράσινο ισοζύγιο και είναι αρμοδιότητα των ΟΤΑ. Επίσης η παρανομία της κοπής αναιρείται και από το γεγονός ότι η αρχική φύτευση (προ τεσσαρακονταετίας) ήταν παράνομη, γιατί την έκαναν οι κάτοικοι χωρίς άδεια και χωρίς γνωμοδότηση γεωτεχνικού (!).

Μετά από όλα αυτά, μετά και από αίτηση του προέδρου της τοπικής κοινότητας Καμαρίνας, τα δέντρα κόπηκαν και στη θέση τους φύτρωσαν τοιχία αντιστήριξης και “αντιπυρικά φυτά”.

Μερικές απορίες τώρα:

  1.  Υπάρχει απόφαση του δημοτικού συμβουλίου για την κοπή των δέντρων;
  2.  Υπάρχει απόφαση του δημοτικού συμβουλίου για την κατασκευή των τοιχίων και τη νέα “φύτευση”; Σε ποια μελέτη στηρίζεται τόσο η κατασκευή, όσο και η φύτευση; Η επίκληση της διατήρησης του πράσινου ισοζυγίου στηρίζεται σε κάποια μελέτη;
  3.  Υπήρξε άδεια για την κοπή από την “οικεία” πολεοδομική αρχή σύμφωνα και με τον Ν. 1337/83;
  4.  Ζητήθηκε η συνδρομή της Δασικής Υπηρεσίας; Για την υλοτόμηση είναι βέβαιο ότι δεν ζητήθηκε τέτοια συνδρομή.

Και τέλος το ΥΠΕΚΑ ή το Υπουργείο Εσωτερικών είναι αρμόδιο για την ορθή λειτουργία των ΟΤΑ; Γιατί το μπαλάκι πετιέται από τον ένα στον άλλο;

ΔιΠ

ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΣΤΙΣ 7 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2010
ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ (εκλεγείς) ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΕΝΤΖΟΣ
http://dimosioshoros.wordpress.com

Δελτίο Τύπου της 12/12/2010

ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΤΟΥ «ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΧΩΡΟΥ» ΠΟΥ ΘΑ ΥΠΗΡΕΤΕΙ ΤΙΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΤΗΣ ΠΡΕΒΕΖΑΝΙΚΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΙΣΟΝΟΜΙΑ ΣΤΟΝ ΠΡΕΒΕΖΑΝΙΚΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΧΩΡΟ

Την Παρασκευή 10 Δεκεμβρίου συναντήθηκαν οι φίλοι και συνεργάτες της δημοτικής κίνησης «Δημόσιος Χώρος Πρέβεζα – Λούρος – Ζάλογγο» με δύο θέματα ημερήσιας διάταξης: 1) Συγκρότηση ομάδας υποστήριξης της δημοτικής εκπροσώπησης της κίνησης που θα επικουρεί πρακτικά και συμβουλευτικά τον εκλεγέντα δημοτικό σύμβουλο Γιάννη Ρέντζο και 2) Συγκρότηση ομάδων ελέγχου της δημοτικής αρχής και ομάδων διεύρυνσης της βάσης της κίνησης με καθήκοντα που θα προσδιοριστούν.

Στην αρχική εισήγηση ο Γιάννης Ρέντζος αναφέρθηκε εν συντομία στο γενικό πλαίσιο της οικονομικής και κοινωνικής κατάστασης της χώρας, όπως αυτή γίνεται αντιληπτή από τη γενικότερη πολιτική που ασκείται από την παρούσα κυβέρνηση. Υποστήριξε όμως πως τα προβλήματα λειτουργίας της πόλης και του Δήμου δεν προέρχονται μόνο από την τρέχουσα θλιβερή επικαιρότητα αλλά και από τα προβλήματα που συσσώρευσε το εγγύς και απώτερο παρελθόν. Αυτά οφείλονται, είπε, στην ασυλλόγιστη δημοτική διακυβέρνηση που άσκησαν οι συγκεκριμένες πρεβεζάνικες κοινωνικές δυνάμεις που και τώρα πάλι βρίσκονται στη δημοτική εξουσία.

Ο εισηγητής υποστήριξε πως πρέπει να αναληφθεί μια όσο το δυνατό περισσότερο συντονισμένη δράση για αποτροπή της συνέχισης της ίδιας πολιτικής που καταργεί ουσιαστικά την ισονομία στο Δήμο και στερεί τα απλά αστικά δικαιώματα στο χώρο, στην πόλη και στο δημοτικό έδαφος στο σύνολό του. Το «δημοτικό κρατίδιο» θα πρέπει να αντιμετωπιστεί, μέσα και έξω από το δημοτικό συμβούλιο, με συγκρότηση μαχητικών ομάδων σκέψης και δράσης που θα αντιστοιχούν στα καθήκοντα του δημοτικού εκτελεστικού και θα λειτουργούν στο σύνολό τους σαν «σκιώδες εκτελεστικό» παρακολουθώντας από κοντά τις αντίστοιχες δημοτικές δράσεις, ώστε να προβάλλεται δικαιολογημένη αντίσταση με κάθε μέσο (θεσμικό, λόγιο και κινηματικό).

Όπως υποστηρίχτηκε κατά τη συζήτηση που επακολούθησε, μια τέτοια συγκρότηση παρακολούθησης του δημοτικού εκτελεστικού έχει ιδιαίτερη σημασία, αφού κατά παράδοση «η πρεβεζάνικη δημοτική αρχή προωθεί εν κρυπτώ ζητήματα δημοσίου συμφέροντος, τα οποία όμως ανακοινώνει μια Παρασκευή σαν πρόσκληση σε επικείμενη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου, οπότε δεν υπάρχει χρόνος για ισότιμη επεξεργασία και κοινωνική διαβούλευση». Για να μη γίνει/μείνει η αντιπολίτευση μια στείρα άρνηση στη δημοτική δράση ή, το χειρότερο, ένα πεδίο συμφεροντολογικού συμβιβασμού, θα πρέπει να επιδιώκεται και να προηγείται η καθαρή, προγραμματική και όχι αιφνιδιαστική κατάθεση των θέσεων των εντός και εκτός συμπολιτεύσεως οργάνων και μελών του δημοτικού συμβουλίου.

Οι ομάδες δράσεις που προτάθηκαν για τη λειτουργία του «Δημόσιου Χώρου», παίρνοντας ως αφετηρία το πρόγραμμα της δημοτικής κίνησης θα μπορέσουν να το βελτιώσουν ασχολούμενες με ζητήματα τέτοια όπως η ανάπτυξη, η υγεία, η πρόνοια, η εκπαίδευση, ο πολιτισμός, ο έλεγχος του δημόσιου χώρου του Δήμου, στην πόλη και τη ύπαιθρο. Ταυτόχρονα θεωρήθηκε σημαντικό, σύμφωνα με την αρχική εισήγηση, να διευρυνθούν οι ομάδες αυτές στην πρεβεζάνικη κοινωνία, στους εργασιακούς και επαγγελματικούς χώρους, ισότιμα στα δύο φύλα, στις γειτονιές και στα χωριά.

Σε ρεαλιστικούς όρους και σε πρώτη φάση, θεωρήθηκε σκόπιμο να συγκροτηθεί μια πολυδύναμη συντονιστική γραμματεία η οποία θα ασχοληθεί, έχοντας ένα δεκαοχτάμηνο χρονικό ορίζοντα για τη δράση της και την αξιολόγησή της, με καθήκοντα που θα απορρέουν από τη λειτουργία του Δήμου. Ιδιαίτερα τονίστηκε η ζωντανή λειτουργία ενός «πυρήνα κινήματος πόλης» που θα κάνει αισθητή την παρουσία του αντιστρατευόμενος στις συνθήκες συνεχούς «καλκουτοποίησης» της Πρέβεζας και ζητώντας δημόσια ευθύνες από Δήμο, Αστυνομία και Εισαγγελία για οποιαδήποτε συγκάλυψη και υπόθαλψη.

Τέλος προτάθηκε ως πρακτική χειρονομία εφαρμογής του προγράμματος της δημοτικής κίνησης «Δημόσιος Χώρος Πρέβεζα – Λούρος – Ζάλογγο» η άμεση λειτουργία ιατρείου γενικής ιατρικής και ειδικοτήτων που θα στελεχωθεί με φίλους και φίλες γιατρούς της κίνησης και θα απευθύνεται δωρεάν και κατά κύριο λόγο σε ανέργους, ανασφάλιστους και μετανάστες. Σε πρώτη φάση αυτό εκτιμάται πως μπορεί να στεγαστεί στο γραφείο του δημοτικού συμβούλου (Χρίστου Κοντού 29) όπου θα στεγάζεται και η συντονιστική γραμματεία της κίνησης.

Για τη δημοτική κίνηση «Δημόσιος Χώρος Πρέβεζα – Λούρος – Ζάλογγο».

Γιάννης Ρέντζος

Εκλεγείς δημοτικός σύμβουλος

Τη Δευτέρα, 29 Νοεμβρίου, σε ενωτικό κλίμα συναντήθηκαν τα μέλη της παράταξης «ΑΥ.ΡΙ.Ο. για την Ήπειρο» στη Φιλιππιάδα, προκειμένου να ανταλλάξουν απόψεις για το αποτέλεσμα των περιφερειακών εκλογών, το μέλλον της παράταξης, την παρουσία της στο Περιφερειακό Συμβούλιο, τις μεγάλες ευθύνες για τη συνέχεια.

Αποφασίστηκε ομόφωνα όλοι μαζί να συνεχίσουν στο «ΑΥ.ΡΙ.Ο. για την Ήπειρο», σε μια περίοδο που τα ενωτικά μηνύματα είναι αναγκαία και πρέπει να διαπερνούν τη σκέψη και τη δράση όλων όσων θέτουν ως προτεραιότητα τα συμφέροντα των πληττόμενων κοινωνικών στρωμάτων.

Αποφασίστηκαν ομόφωνα, μετά από συζήτηση, οι παρακάτω αρχές λειτουργίας της κίνησης.

Η.Χ.

Το «Αυτοδιοικητικό Ριζοσπαστικό Ορμητήριο (ΑΥ.ΡΙ.Ο.) για την Ήπειρο» είναι μια Περιφερειακή Κίνηση με δημοκρατικά χαρακτηριστικά και συλλογικές λειτουργίες. Δραστηριοποιείται στην Περιφέρεια της Ηπείρου, αλλά είναι ανοιχτή σε πολιτικές συνεργασίες σε πανελλήνιο ή και πανευρωπαϊκό ακόμη επίπεδο.

Η Κίνηση συγκροτείται από όσους και όσες επιθυμούν να είναι μέλη, αποδέχονται το πολιτικό πλαίσιο και τις αρχές λειτουργίας της και στηρίζουν –ή τουλάχιστον δεν υπονομεύουν– τις επιλογές της.

Κυρίαρχο όργανο είναι η Πανηπειρωτική Γενική Συνέλευση των μελών του ΑΥ.ΡΙ.Ο., η οποία χαράσσει τις κατευθυντήριες γραμμές, έχει τεκμήριο αρμοδιότητας για όλα τα θέματα και αποφασίζει αποκλειστικά για τις εκλογικές συμμαχίες και την εκλογική τακτική της Κίνησης. Σε επίπεδο νομού λειτουργεί η Νομαρχιακή Γενική Συνέλευση, η οποία αποφασίζει για τα εσωτερικά ζητήματα κάθε νομού. Κατοχυρώνεται επίσης το δικαίωμα διαφωνίας μιας Νομαρχιακής Συνέλευσης με τις αποφάσεις της Πανηπειρωτικής.

Οι Γενικές Συνελεύσεις αποφασίζουν με πλειοψηφία των παρόντων μελών, αφού εξαντληθούν όλα τα περιθώρια σύνθεσης. Η ανατροπή ή τροποποίηση προηγουμένων αποφάσεων των ιδίων γίνεται μόνο εφόσον προηγηθεί έγκαιρη ενημέρωση των μελών ότι το επίμαχο θέμα περιλαμβάνεται στην ημερήσια διάταξη.

Τα καθήκοντα υλοποίησης των αποφάσεων και διοίκησης και διαχείρισης της Κίνησης ασκεί η Γραμματεία του ΑΥ.ΡΙ.Ο., που συγκροτείται με γνώμονα την αναλογική εκπροσώπηση των νομών της Ηπείρου (ενδεικτικά για την ερχόμενη διετία: 13μελής Γραμματεία με 5 μέλη από το νομό Ιωαννίνων, 3 από το νομό Άρτας, 3 από το νομό Πρέβεζας και 2 από το νομό Θεσπρωτίας). Τα μέλη της Γραμματείας εκλέγονται από τις αντίστοιχες νομαρχιακές Γενικές Συνελεύσεις για χρονικό διάστημα δύο χρόνων. Η Γραμματεία μπορεί να ορίσει ένα υπεύθυνο Συντονιστή σε κάθε νομό για τον αποτελεσματικότερο συντονισμό του έργου της.

Τα εκλεγμένα μέλη κάθε νομού αποτελούν επίσης τη Νομαρχιακή Γραμματεία, που ασκεί τα καθήκοντα υλοποίησης αποφάσεων, διοίκησης και διαχείρισης σε επίπεδο νομού για το ίδιο χρονικό διάστημα των δύο χρόνων. Οι Νομαρχιακές Γραμματείες του ΑΥ.ΡΙ.Ο. μεριμνούν επίσης για τη συγκρότηση των καταλόγων των μελών της Κίνησης και για τους οικονομικούς της πόρους. Διευκρινίζεται ότι η μη καταβολή συνδρομής, την οποία μπορεί να αποφασίσει μια Γραμματεία, δεν αποτελεί λόγο αποκλεισμού ενός μέλους από τις διαδικασίες της Κίνησης.

Οι εκλεγμένοι Περιφερειακοί Σύμβουλοι της Κίνησης, που την αντιπροσωπεύουν στο Περιφερειακό Συμβούλιο της Ηπείρου, έχουν την ευθύνη λειτουργίας της ιστοσελίδας της και συμμετέχουν αυτοδικαίως, με δικαίωμα ψήφου, στις συνεδριάσεις όλων των οργάνων της.

Επιθυμητή μορφή λειτουργίας της Κίνησης και ενεργοποίησης των μελών της είναι αυτή των Θεματικών Ομάδων, είτε σε νομαρχιακό είτε και σε πανηπειρωτικό επίπεδο. Σε κάθε θεματική ομάδα πρέπει να συμμετέχει και ένα τουλάχιστον μέλος της Γραμματείας.

Κατοχυρώνεται το δικαίωμα ενός αριθμού μελών να προκαλέσουν έκτακτη σύγκληση Γενικών Συνελεύσεων και ειδικότερα του 1/3 των μελών κάθε Γραμματείας, 12 μελών σε πανηπειρωτικό επίπεδο και 5 μελών σε επίπεδο νομού (για νομαρχιακή συνέλευση). Κατά τα λοιπά την ευθύνη σύγκλησης των Γενικών Συνελεύσεων έχουν οι αντίστοιχες Γραμματείες.

Στις περιφερειακές εκλογές, στις 7.11.2010, το “Αυτοδιοικητικό Ριζοσπαστικό Ορμητήριο (ΑΥ.ΡΙ.Ο.) για την Ήπειρο”, που υποστηρίχθηκε από όλες τις δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ, έλαβε το 3,62% των ψήφων και εκπροσωπήθηκε με μία (1) έδρα στο Περιφερειακό Συμβούλιο.

Η καθυστέρηση συγκρότησης του συνδυασμού (ένα μόλις μήνα πριν τις εκλογές) και η για το λόγο αυτό μειωμένη αναγνωρισιμότητά του, σε συνδυασμό με το συγκρουσιακό κλίμα στο χώρο της ριζοσπαστικής αριστεράς, συνέβαλε στο να καταγράψει αποτέλεσμα κατώτερο των προσδοκιών και του πολιτικού και προγραμματικού λόγου που εξέπεμψε.

Ας δούμε ειδικότερα, πως καταγράφηκε η εκλογική συμπεριφορά στο Νομό Πρέβεζας, συγκριτικά με τα αποτελέσματα των βουλευτικών εκλογών του 2009.

 

Από την εξέταση των στοιχείων του πίνακα παρατηρούμε τα εξής:

– Η δύναμη του δικομματισμού, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, στο νομό μας όχι μόνο δεν ακολουθεί τη γενική τάση της χώρας για πτώση του αθροιστικού ποσοστού τους (πάνω από 10%), αλλά αυξάνεται περαιτέρω, στο 82,15%. Η διατήρηση αυτών των ποσοστών, φαίνεται πως υποδηλώνει αυταπάτες, ότι τα πράγματα σε συνθήκες κρίσης μπορούν να λειτουργήσουν ατομικά και σύμφωνα με το παραδοσιακό σχήμα: προσκόλληση στα κόμματα εξουσίας = παροχές + προσδοκίες = εξασφάλιση συναίνεσης.

– Η αύξηση της αποχής κατά 6% περίπου και των άκυρων λευκών κατά 5% ακολουθεί, αν και συγκρατημένα, τη γενική τάση σε επίπεδο χώρας: δυσαρέσκεια για την κατάσταση, αποδοκιμασία του κυρίαρχων επιλογών, αλλά και έλλειψη αξιόπιστης εναλλακτικής προοπτικής. Τα μηνύματα αποχής στις ευρωεκλογές του 2009 και το αναντίστοιχο με την επίθεση επίπεδο

αντίδρασης της κοινωνίας εξηγούν σε μεγάλο βαθμό τα παραπάνω ποσοστά. Φαίνεται ότι θέλουμε πολύ δρόμο ακόμη για την αποκατάσταση της αξίας της συμμετοχής και των συλλογικών απαντήσεων.

– Η αύξηση της δύναμης των συνδυασμών που υποστηρίχθηκαν από το ΚΚΕ και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, πέρα από την πολιτική παρουσία και την οργανωτική ετοιμότητα αυτών των δυνάμεων, έρχεται και ως ψήφος δυσαρέσκειας, εκφράζει όμως και μια διάθεση σε διευρυνόμενα κοινωνικά στρώματα για αντιπαραθετική στάση με τις πολιτικές που εφαρμόζονται (μνημόνιο) και που οδηγούν σε εκθεμελίωση των όρων εργασίας και γενικότερα της κοινωνικής θέσης των πληττόμενων κοινωνικών στρωμάτων.

– Η κάμψη του ποσοστού του ΑΥ.ΡΙ.Ο για την Ήπειρο κατά 0,94% είναι έκφραση εκτός των άλλων: α) της ρήξης σε προεκλογικό χρόνο, που επήλθε στη βασική συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ (το ΣΥΝ), αναφορικά με τα “δημοτικά” και τις συνακόλουθες δημόσιες αντιπαραθέσεις, β) της γενικής εικόνας του ΣΥΡΙΖΑ, γ) της υποψηφιότητας Ζάψα και της στήριξής της, και για λόγους δυσαρέσκειας γύρω από τα “δημοτικά”, από έναν οργανωτικό μηχανισμό (πέραν των υποψηφίων) και δ) της χαμηλής αναγνωρισιμότητας του συνδυασμού και στο Νομό Πρέβεζας.

Το πολιτικό άνοιγμα του ΑΥ.ΡΙ.Ο., η επικοινωνία του κατά την προεκλογική περίοδο με όλες τις γωνιές και τα δοκιμαζόμενα κοινωνικά στρώματα, οι προγραμματικές του αρχές και θέσεις για την υπεράσπιση του περιβάλλοντος, την ήπια τουριστική ανάπτυξη, την ανατροπή του πρότυπου οικονομίας στον αγροτικό χώρο με την ενίσχυση του συλλογικού και συνεταιριστικού πνεύματος σε νέες βάσεις, την υπεράσπιση της εργασίας κ.λπ., αποτελούν σημαντική αφετηρία για τη συνέχεια του συνδυασμού, για τις πολιτικές πρωτοβουλίες και τις σχέσεις του με τα κινήματα.

ΙΙ. Στις δημοτικές εκλογές για το διευρυμένο Δήμο Πρέβεζας, ο “Δημόσιος Χώρος – Πρέβεζα, Λούρος, Ζάλογγο” έλαβε το 5,22% και εκπροσωπείται στο Δημοτικό Συμβούλιο με μία (1) έδρα.

Μια σειρά από παράγοντες, μεταξύ των οποίων και η σύγκρουση, όπως προαναφέρθηκε, γύρω από τα “δημοτικά”, δεν επέτρεψαν να εκφραστεί η δυναμική του Δημόσιου Χώρου και η ποιότητα του ψηφοδελτίου.

Αχίλλειος πτέρνα αποδείχτηκαν για το συνδυασμό, τα ποσοστά του στο Λούρο (1,35%) και στο Ζάλογγο (2,34%), ενώ στον καποδιστριακό Δήμο Πρέβεζας ο συνδυασμός έλαβε το 8,37% και στην πόλη της Πρέβεζας περίπου 10%.

Παρά τις μεγαλύτερες προσδοκίες, η καθυστέρηση στη συγκρότηση του συνδυασμού και η αδυναμία του να δικτυωθεί στην περιφέρεια, ήταν καθοριστικές.

Σε κάθε περίπτωση ο «Δημόσιος Χώρος», έχει τις προϋποθέσεις να αποδειχτεί μια μεγάλη κατάκτηση για την πόλη, τα κινήματα πολιτών και την αυτοδιοίκηση:

– Γεννήθηκε με πρωτοβουλίες βάσης.

– Συναντήθηκαν σε αυτόν άνθρωποι από διαφορετικά πολιτικά ρεύματα, με ενοποιητικό πεδίο τη συλλογικότητα, την υπεράσπιση του δημόσιου χώρου, την ανάκτηση για τα ΑμεΑ, τον πεζό και τον ποδηλάτη του κλεμμένου από τη βιομηχανία της αυτοκίνησης χώρου, τις κοινωνικές δομές, τα δημόσια αγαθά, τον άνεργο, τον πληττόμενο μισθωτό κ.λπ.

– Τοποθετήθηκε, στο μικρό διάστημα της ζωής του με επαρκή και ριζοσπαστικό κατά βάση προγραμματικό λόγο, πήρε σαφή θέση στην πολιτική συγκυρία, εναντίωσης στο μνημόνιο, την τρόικα και τον Καλλικράτη.

Το στοίχημα για το Δημόσιο Χώρο είναι να διατηρήσει τον αυτόνομο και ανοιχτό του χαρακτήρα, τη δημοκρατική του λειτουργία, τη συμμετοχή στην επεξεργασία, στις αποφάσεις και τη δράση. Τη συνευθύνη!

Να εδραιωθεί σαν αυτοδιοικητική κίνηση, με γνώση, ρόλο και συνέχεια. Από τη μεριά των αδύναμων και του δημόσιου χώρου!

Να συμβάλει στην αφύπνιση της πολιτικής συμμετοχής και δράσης των πολλών!

Ηλίας Χάιδας

Την ίδια στιγμή, που η Κυβέρνηση αλλά και οι “πράσινοι” δήμαρχοι (υποψήφιοι και εκλεγέντες) θέτουν ως πρώτιστη προτεραιότητα τη διατήρηση αλλά και διεύρυνση των προνοιακών δομών και των προσφερόμενων κοινωνικών υπηρεσιών από τους δήμους, ωφελούμενοι από τις προνοιακές δομές και εργαζόμενοι σ’ αυτές βιώνουν μια εντελώς διαφορετική πραγματικότητα. Οι δομές απειλούνται με κατάρρευση και αδυναμία συνέχισης της λειτουργίας τους και οι εργαζόμενοι σ’ αυτές απλήρωτοι για μεγάλο χρονικό διάστημα και με τον κίνδυνο να βρεθούν στο δρόμο μετά από 8-10 χρόνια σταθερής εργασίας. Αυτά βεβαίως συμβαίνουν λίγο πριν την εφαρμογή του νέου θεσμού “Καλλικράτη”. Μήπως τα παραπάνω θα πρέπει να τα θεωρήσουμε μια πρόγευση για το πολυδιαφημισμένο κοινωνικό πρόσωπο του “Καλλικράτη”; Ας δούμε λοιπόν τι συμβαίνει με τις προνοιακές δομές στο Νομό Πρέβεζας.

Το πρόγραμμα “Βοήθεια στο Σπίτι”, ξεκίνησε πριν 14 χρόνια πιλοτικά σε διάφορους δήμους της

Sandro Nardini, Η καστανού

χώρας αλλά και στο Δήμο Πρέβεζας με χρηματοδότηση από εθνικούς πόρους. Πριν από 9 περίπου χρόνια το πρόγραμμα επεκτάθηκε σε όλους τους “καποδιστριακούς” δήμους του Νομού Πρέβεζας, χρηματοδοτήθηκε από κοινοτικούς πόρους και παρέχει υπηρεσίες φροντίδας σε πάρα πολλά ηλικιωμένα άτομα που έχουν ανάγκη, γιατί είναι μόνοι και ανήμποροι να αυτοεξυπηρετηθούν. Στις δομές αυτές απασχολούνται περίπου 25 άτομα σ’ όλο τον νομό για πάνω από 8 έτη με ανανεούμενες συμβάσεις χωρίς διακοπή, τα οποία προσλήφθηκαν με διαδικασίες μέσω ΑΣΕΠ. Τα άτομα αυτά, που έστησαν τον θεσμό και καταξιώθηκαν στα μάτια των ηλικιωμένων ανθρώπων, τους οποίους φροντίζουν, κινδυνεύουν μετά τις 31-12-2010 να βρεθούν στο δρόμο χωρίς εργασία και ο θεσμός να καταρρεύσει. Η κυβέρνηση δια του υπουργού της διεμήνυσε ότι δεν θα ανανεώσει τις συμβάσεις των εργαζομένων, αν δεν λάβει κοινοτική χρηματοδότηση. Δηλώνει ότι θα λειτουργήσει τις δομές με νέες προσλήψεις ορισμένου χρόνου, διαδικασία απ’ την οποία όμως θα αποκλεισθούν οι σημερινοί εργαζόμενοι στις δομές, αφού δεν θα έχουν μοριοδότηση ανεργίας. Τα επιχειρήματα που προβάλλει η κυβέρνηση για αδυναμία ανανέωσης των συμβάσεων είναι προσχηματικά και στοχεύουν μόνο στον περιορισμό των δαπανών και σε λιγότερες κοινωνικές υπηρεσίες.

Σοβαρά είναι επίσης τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι άλλες προνοιακές δομές του Δήμου Πρέβεζας, όπως είναι οι 2 βρεφονηπιακοί σταθμοί και ένας ΚΔΑΠ που λειτουργούν για πάνω από 8 χρόνια και προσφέρουν πολύτιμες υπηρεσίες φροντίδας παιδιών εργαζόμενων οικογενειών. Οι κοινωνικές αυτές δομές φροντίδας, αγωγής και εκπαίδευσης των παιδιών, αντί να ενσωματωθούν στους κοινωνικούς οργανισμούς των δήμων και να χρηματοδοτηθεί η λειτουργία τους από το κράτος, τελούν υπό καθεστώς πειραματισμών των κυβερνήσεων Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ, για να διαχέονται και οι ευθύνες. Η αρχική χρηματοδότηση της λειτουργίας των δομών αυτών από κοινοτικά προγράμματα δεν απαλλάσσει τις κυβερνήσεις από την υποχρέωση να λειτουργήσουν τις δομές αυτές, που αποδεδειγμένα προσφέρουν υπηρεσίες σε οικονομικά και κοινωνικά δοκιμαζόμενους πολίτες. Ο ορισμός του Οργανισμού Εργατικής Εστίας (ΟΕΕ) σαν φορέα υλοποίησης του προγράμματος, πριν 2 χρόνια, απαξίωσε το θεσμικό ρόλο των ΟΤΑ και επιδείνωσε τα προβλήματα. Ο ΟΕΕ αποδείχθηκε ανέτοιμος και ανίκανος να διαχειρισθεί τη λειτουργία αυτών των δομών, αναγκάζοντας το δήμο να χρηματοδοτεί τις δομές με τα περιορισμένα οικονομικά του και καταδικάζοντας το θεσμό σε υπολειτουργία. Η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ συνεχίζει τους πειραματισμούς μεταφέροντας τις δομές στο Υπουργείο Εργασίας με φορέα λειτουργίας την εταιρεία ΕΕΤΑ. Η κατάσταση αυτή πλήττει τους ωφελούμενους, γονείς και τα παιδιά τους, από τις δομές αυτές, αλλά και τους εργαζόμενους σ’ αυτές. Στο Δήμο Πρέβεζας οι εργαζόμενοι στις δομές παρέμειναν απλήρωτοι για πάνω από 12 μήνες και παρά την εξόφληση των οφειλόμενων οι εργαζόμενοι και πάλι σήμερα παραμένουν απλήρωτοι για 2-3 μήνες. Το μεγαλύτερο όμως πρόβλημα για τους εργαζόμενους είναι η εργασιακή ομηρία που συνεχίζεται για 7-8 χρόνια συνεχούς εργασίας με ετήσιες συμβάσεις και αμοιβές κατώτερες των συλλογικών συμβάσεων, παρά το γεγονός ότι έχουν προσληφθεί με διαδικασίες μέσω ΑΣΕΠ.

Οι εργαζόμενοι στους δήμους ζητάμε την ένταξη όλων των παραπάνω δομών στους κοινωνικούς οργανισμούς των δήμων, τη μονιμοποίηση των εργαζομένων στις δομές αυτές και την καταβολή όλων των δεδουλευμένων.

 

Αγησίλαος Μπέλλης

Μέλος του Δ.Σ. του Συλλόγου Εργαζομένων στους ΟΤΑ Ν. Πρέβεζας

Στο πολιτικό πλαίσιο, το οποίο αδρά περιγράφουμε στο διπλανό σημείωμα της σύνταξης, εντάσσονται οι αυτοδιοικητικές εκλογές που έρχονται. Εφαρμόζοντας τα συναποφασισμένα σε πανελλαδικές του ΣΥΡΙΖΑ και όχι μόνο, η συντακτική ομάδα της εφημερίδας συμμετέχει σ’ αυτές τόσο σε επίπεδο περιφέρειας (Ήπειρος) όσο και σε επίπεδο Δήμου (Πρέβεζα).

• Στην περιφέρεια μετέχει ως υποψήφιος αντιπεριφερειάρχης ο Ηλίας Χάιδας και ως περιφερειακός σύμβουλος ο Νίκος Λιβιεράτος. Και οι δύο με τον συνδυασμό του ΣΥΡΙΖΑ «ΑΥ.ΡΙ.Ο. για την Ήπειρο». Αυτοδιοικητικό Ριζοσπαστικό Ορμητήριο για την Ήπειρο, λοιπόν, στην περιφέρεια, με επικεφαλής τον Γιάννη Παπαδημητρίου, δικηγόρο και από καιρό ενεργό πολίτη στα κοινωνικά κινήματα, στα κινήματα της πόλης και του περιβάλλοντος. Ένα ορμητήριο, που δεν ζητάει απλά την ψήφο των πολιτών, αλλά την ενεργοποίηση τους, για μια έκφραση μακράς πνοής των λαϊκών αντιστάσεων, των κοινωνικών οργανώσεων και των κινημάτων μέσα στο περιφερειακό συμβούλιο, αλλά και κύρια έξω από αυτό. Με όραμα για ένα διαφορετικό αύριο για την Ήπειρο. Με προγραμματικούς στόχους από τη σκοπιά των λαϊκών αναγκών, σε ρήξη με το κυρίαρχο νεοφιλελεύθερο μοντέλο. Για ένα εναλλακτικό πρότυπο κοινωνικής οργάνωσης και ανάπτυξης της Ηπείρου, που προϋποθέτει την ανατροπή του πολιτικού σκηνικού και των σημερινών συσχετισμών. Την ανατροπή του μνημονίου της τρόικας, που σηματοδοτεί μια πρωτοφανή επίθεση στα κοινωνικά δικαιώματα και τις κατακτήσεις δεκαετιών. Ναι στην Ήπειρο των αγώνων, της αλληλεγγύης, της δημιουργίας και της βιωσιμότητας. Όχι στο μνημόνιο, τον «Καλλικράτη», τους επαγγελματίες πολιτικούς και την απάθεια. Για ένα ΑΥ.ΡΙ.Ο για την Ήπειρο με την αξεπέραστη φυσική ομορφιά της και την περηφάνια των ανθρώπων της.

• Στο νέο Δήμο Πρέβεζας, τον Καλλικράτειο, με το Ζάλογγο και το Λούρο, που αρχίζει από το Σκιαδά για να καταλήξει στην Πρέβεζα, συμμετέχουμε στο ψηφοδέλτιο της ελπίδας του Δημόσιου Χώρου. Ο Μιλτιάδης Μπάλκος και ο Διονύσης Παπανίκος, υποψήφιοι δημοτικοί σύμβουλοι και οι δύο με την παράταξη «ΔΗΜΟΣΙΟΣ ΧΩΡΟΣ, Πρέβεζα-Λούρος-Ζάλογγο», ο πρώτος στην Πρέβεζα και ο δεύτερος στο Λούρο, με επικεφαλής τον καθηγητή Γιάννη Ρέντζο. Τον καθηγητή έχουμε παρουσιάσει σε προηγούμενο φύλλο μας και δεν χρειάζεται να προσθέσουμε κάτι εδώ. Ήδη τον έχουν γνωρίσει όλοι – όσοι δεν το ήξεραν – και έχουν γοητευτεί από το φρέσκο λόγο και τις ιδέες του.

Ο Δημόσιος Χώρος, ως έκφραση της κοινωνίας των πολιτών, ως έκφραση της συλλογικότητας και της αλληλεγγύης. Με όλη την σημασία των λέξεων. Ο Δημόσιος Χώρος, ως ελπίδα για την ανατροπή των κατεστημένων, που χρόνια τώρα ταλανίζουν την πόλη και ερημώνουν την ύπαιθρό της. Ο Δημόσιος Χώρος απέναντι στον μνημονιακό «Καλλικράτη», την αποξένωση, την εγκατάλειψη, την υλική και πνευματική φτώχεια, την ανεργία, τη μιζέρια. Ο Δημόσιος Χώρος ως λαός και ως κίνημα ελπίδας για ένα καλύτερο αύριο.

Διονύσης Παπανίκος

 

Υποψήφιοι Περιφερειακής Ενότητας Πρέβεζας

Υποψήφιος Αντιπεριφερειάρχης Πρέβεζας

ΧΑΪΔΑΣ ΗΛΙΑΣ του ΓΕΩΡΓΙΟΥ, πτυχιούχος πολιτικών επιστημών

 

Υποψήφιοι Περιφερειακοί Σύμβουλοι Πρέβεζας

ΑΛΜΠΑΝΤΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ του Φωτίου, πτυχιούχος ΤΕΙ, ιδιωτικός υπάλληλος

ΑΥΓΕΡΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ του Δημητρίου, φοιτητής Αγγλικής Φιλολογίας

ΓΙΑΝΝΟΥ – ΜΠΑΡΚΑ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ του Ιωάννη, συνταξιούχος μαία

ΖΟΥΛΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ του Αθανασίου, δικηγόρος

ΛΑΜΠΡΑΚΟΥΛΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ του Παναγιώτη, έμπορος – επαγγελματίας

ΛΙΒΙΕΡΑΤΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ του Ηλία, γιατρός καρδιολόγος

ΜΠΕΛΛΗΣ ΑΓΗΣΙΛΑΟΣ (ΛΑΚΗΣ) του Γρηγορίου, οικονομολόγος – μελετητής

ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΧΡΗΣΤΟΣ του Αναστασίου, αγρότης

ΠΑΠΟΥΤΣΗ ΑΦΡΟΔΙΤΗ του Ελευθερίου, δημοτική υπάλληλος

ΣΠΥΡΑΚΟΥ ΜΑΡΙΑ του Χαράλαμπου, ιδιωτική υπάλληλος

ΤΣΑΜΠΟΔΗΜΟΥ ΕΥΤΥΧΙΑ του Βασιλείου, ηθοποιός

Στο Δήμο Πρέβεζας:

Υποψήφιος Δήμαρχος

ΡΕΝΤΖΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ-ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ του ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ, πανεπιστημιακός

 

Υποψήφιοι Δημοτικοί Σύμβουλοι Εκλογικής Περιφέρειας Πρέβεζας

 

ΑΦΕΝΤΟΥΛΙΔΗΣ ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ του ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ, ηλεκτρολόγος – μηχανολόγος μηχανικός

ΓΑΤΣΙΟΥ ΜΑΡΙΝΑ του ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ, τεχνολόγος μουσικής και ακουστικής

ΓΕΡΟΥ-ΠΑΠΑΡΟΪΔΑΜΗ ΕΛΕΝΗ (ΝΕΝΗ) του ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ, σχεδιάστρια

ΓΕΩΡΓΙΟΥ-ΝΟΥΣΙΑ ΕΥΓΕΝΙΑ του ΓΕΩΡΓΙΟΥ, εκπαιδευτικός

ΚΑΤΣΑΝΑΚΗΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ του ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ, εκπαιδευτικός

ΚΑΤΣΑΝΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ του ΠΕΤΡΟΥ, καθηγητής φυσικής αγωγής

ΚΑΤΣΗ ΞΑΝΘΗ του ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ, συνταξιούχος ΟΤΕ

ΛΙΒΙΕΡΑΤΟΥ ΛΙΛΙΑΝΑ-ΝΤΟΪΝΑ του ΙΩΝΑ, οφθαλμίατρος

ΜΙΧΕΛΑΚΟΥ ΚΑΛΛΙΟΠΗ του ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ, παιδοψυχίατρος

ΜΙΧΟΣ ΘΩΜΑΣ του ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ, επαγγελματίας

ΜΠΑΛΚΟΣ ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ του ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ, δικηγόρος

ΝΟΒΑΣ ΜΙΧΑΗΛ του ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ, λογιστής – οικονομολόγος

ΠΑΓΚΡΑΤΗΣ ΣΠΥΡΙΔΩΝ του ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ, τεχνικός ΟΤΕ

ΣΑΝΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ του ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ, επαγγελματίας

ΣΤΑΥΡΑΚΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ του ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ, φοιτητής

ΤΖΙΜΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ του ΕΤΕΟΚΛΗ, καθηγητής φυσικής αγωγής – μουσικός

ΤΣΙΟΚΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ του ΙΩΑΝΝΗ, συνταξιούχος συνεταιριστικός υπάλληλος

ΤΣΟΠΩΛΗ ΣΤΑΜΑΤΑ του ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ, γιατρός γυναικολόγος

ΦΟΝΤΑΡΑΣ ΧΡΗΣΤΟΣ-ΕΥΚΛΕΙΔΗΣ του ΓΕΩΡΓΙΟΥ, μηχανολόγος μηχανικός

 

Υποψήφιοι Δημοτικοί Σύμβουλοι Εκλογικής Περιφέρειας Λούρου

 

ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΥ-ΘΩΜΑ ΠΑΓΩΝΑ (ΠΕΓΚΥ) του ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ, άνεργη

ΚΟΡΩΝΑΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ του ΝΙΚΟΛΑΟΥ, γεωπόνος

ΚΩΤΣΑΚΗΣ ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ του ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ, συνταξιούχος ηλεκτρολόγος

ΠΑΠΑΝΙΚΟΣ ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ του ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ, μηχανικός γεωλόγος

ΤΡΟΥΓΓΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ του ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ, οδηγός ΚΤΕΛ

 

Υποψήφιοι Δημοτικοί Σύμβουλοι Εκλογικής Περιφέρειας Ζαλόγγου

 

ΚΑΡΒΕΛΑΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ του ΝΙΚΟΛΑΟΥ, συντηρητής αρχαιοτήτων

ΠΑΝΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ του ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ, γεωπόνος

ΤΣΟΓΚΑ-ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΕΛΕΝΗ του ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ, εκπαιδευτικός

ΤΣΟΥΤΣΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ του ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ, φοιτητής

 

Υποψήφιοι Σύμβουλοι Δημοτικής Κοινότητας Πρέβεζας

 

ΑΔΑΜ ΑΝΔΡΕΑΣ του ΦΩΤΙΟΥ, συνταξιούχος δημοτικός υπάλληλος

ΚΑΡΖΗΣ ΑΝΔΡΕΑΣ του ΑΝΔΡΕΑ, συγγραφέας

ΚΑΣΤΑΝΗ ΔΗΜΗΤΡΑ του ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ, φυσιοθεραπεύτρια

ΚΑΤΩΠΟΔΗΣ ΠΕΤΡΟΣ του ΣΠΥΡΙΔΩΝΑ, αγρότης

ΝΟΥΤΣΟΥ ΕΙΡΗΝΗ του ΧΡΗΣΤΟΥ, επαγγελματίας

ΠΕΤΡΕ ΚΑΜΕΛΙΑ-ΤΣΙΖΑ του ΜΙΧΑΗΛ, μηχανικός γεωλόγος

ΤΣΙΡΟΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ του ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ, συνταξιούχος εκπαιδευτικός

 

Υποψήφιος Σύμβουλος Τοπικής Κοινότητας Καμαρίνας

ΔΑΣΚΑΛΑΣ ΣΩΤΗΡΙΟΣ του ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ, συνταξιούχος λογιστής

 

Υποψήφιος Σύμβουλος Τοπικής Κοινότητας Καναλίου

ΤΣΟΥΜΑΣ ΟΔΥΣΣΕΥΣ του ΑΓΓΕΛΟΥ, ιδιωτικός υπάλληλος

Υποψήφια Σύμβουλος Τοπικής Κοινότητας Κοτσανόπουλου

ΣΠΥΡΑΚΟΥ ΑΓΓΕΛΙΚΗ του ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ, νοσηλεύτρια

 

 

Υποψήφιος Σύμβουλος Τοπικής Κοινότητας Μύτικα

 

ΜΠΑΤΣΟΥΛΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ του ΑΡΙΣΤΕΙΔΗ, οικοδόμος – αγρότης

 

Υποψήφιος Σύμβουλος Τοπικής Κοινότητας Χειμαδιού

ΚΟΤΤΑΣ ΜΙΧΑΗΛ του ΧΡΗΣΤΟΥ, επαγγελματίας

Προτάσσοντας το συλλογικό στο ιδιωτικό και ανησυχώντας για την πορεία

Didier Lourenco, Νυχτερινό κουβεντολόι

του δήμου μας, μια πορεία που εντάσσεται στη γενική πορεία της χώρας μας, αποφασίσαμε να μετάσχουμε στις αυτοδιοικητικές εκλογές του Νοέμβρη. Εκλογές βαθιά πολιτικές. Με οράματα για το νέο δήμο, χωρίς κομματική κηδεμονία και εξαρτήσεις.

Πρωταρχικός μας άξονας η ποιότητα ζωής και το περιβάλλον (φυσικό και ανθρωπογενές: η πόλη και η ύπαιθρος). Κύριο εργαλείο μας η συλλογικότητα και η κινητοποίηση των δημοτών στην κατεύθυνση επίλυσης προβλημάτων και πραγμάτωσης οραμάτων για καλύτερη ποιότητα ζωής σε μια αρμονική συμβίωση με τη φύση, το περιβάλλον και το συνάνθρωπο.

Ο “Δημόσιος Χώρος Πρέβεζα – Λούρος – Ζάλογγο” είναι μια πολιτική αυτοδιοικητική έννοια ως διεκδίκηση ισονομίας. Είναι οι σχέσεις των ανθρώπων σε συγκεκριμένες κοινωνικές και οικονομικές συγκυρίες σαν τις σημερινές του μνημονίου και της καλλικράτειας προέκτασης του. Επιδίωξη μας η ενεργοποίηση του πολίτη στη λήψη αποφάσεων που αφορούν την ίδια του τη ζωή και τις σχέσεις του με το χώρο και τους ανθρώπους.

Συνοπτικά μερικές από τις προτάσεις μας είναι:

 

… για το περιβάλλον

Ένας από τους θεμελιακούς άξονες του προγράμματος μας είναι η προστασία του περιβάλλοντος και η διασφάλιση της ποιότητας ζωής των δημοτών ολόκληρου του νέου Δήμου Πρέβεζας. Η προληπτική αλλά και όπου χρειάζεται διορθωτική παρέμβαση σε θέματα περιβαλλοντικής φύσης.

Σημαντικά θέματα που βρίσκονται στο κέντρο της προβληματικής “περιβάλλον” του νέου δήμου είναι, όπως τα αντιλαμβάνεται ο “Δημόσιος Χώρος Πρέβεζα -Λούρος – Ζάλογγο”:

Η σωτηρία του Αμβρακικού Κόλπου – η προστασία των ακτών – ο περιορισμός των αποβλήτων – η εναλλακτική διαχείριση και ανακύκλωση των αποβλήτων – η αποκατάσταση και αξιοποίηση των λατομείων – η προώθηση ποιοτικών μορφών πρεβεζάνικης γεωργικής και κτηνοτροφικής παραγωγής – η ανάπτυξη της ελαιοπαραγωγής και διάσωση τμημάτων του παλιού ενετικού Ελαιώνα της Πρέβεζας – η αξιοποίηση προς όφελος των νέων, κύρια των μαθητών, όλων των διαθέσιμων οικολογικών πόρων του δήμου – η μέριμνα για το αστικό και δομημένο περιβάλλον – η φροντίδα για μια δημοκρατική κινητικότητα (επανάκτηση του δρόμου από τον πεζό και τον ποδηλάτη, χρήση των δημόσιων μέσων μεταφοράς, μέριμνα για τους ηλικιωμένους, τους αναπήρους και τα παιδιά).

 

… για τον πολιτισμό

Είμαστε αντίθετοι στην τέχνη που αντιπροσωπεύουν οι καλοκαιρινές “αρπαχτές” από εμπορικούς θιάσους. Ο πολιτισμός σήμερα στην Πρέβεζα πρέπει να πάψει να είναι απλά η “διαχείριση” του ελεύθερου χρόνου κάποιων βαριεστημένων αστών ή κάποιων παρεπιδημούντων διακοπούχων θερινής περιόδου και να γίνει πάλι “η ζωή της πόλης και του πολίτη”. Αντί για “είσοδο”, με ή χωρίς εισιτήριο, θα ευνοήσουμε με την διαχείριση του χώρου της πόλης την ανάπτυξη συνθηκών φιλικής “καταστασιακότητας” μέσα στην πόλη: Αντί να καθόμαστε βλοσυροί σε ένα κάθισμα αίθουσας, όπου δεν μιλούμε ούτε με το διπλανό μας, θα χαιρόμαστε την πόλη, θα ζούμε τα δρώμενα, θα κοιτάμε τον άλλον χαρωπά, ή θα ταξιδεύουμε στην ύπαιθρο του δήμου μας.

Επειδή, το επαναλαμβάνουμε, πολιτισμός σημαίνει “πόλη και χώρος” και όχι μόνο “ελεύθερος χρόνος”, θα αναδείξουμε τους όγκους και τις επιφάνειες των φρουρίων μας με καλλιτεχνικό φωτισμό συνδέοντάς τα με το ιστορικό κέντρο σε ενιαίο δίκτυο πεζοδρόμων. Στα κάστρα και σε άλλους κεντρικότερους χώρους θα εγκατασταθούν και τα μουσεία που έχει ανάγκη η πόλη. Ένα “μουσείο της πόλης” πρέπει να αποτελέσει πρώτη προτεραιότητα και να ακολουθηθεί από ίδρυση λαογραφικού και εκκλησιαστικού μουσείου.

 

… για την υγεία

Θεωρούμε ότι η υγεία είναι κοινωνικό αγαθό και όχι εμπόρευμα. Η δημόσια υγεία περιλαμβάνει τόσο την πρόληψη όσο και την θεραπεία.

Η λογική του “Καλλικράτη” για παραχώρηση των αρμοδιοτήτων της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας στους διευρυμένους δήμους χωρίς την ανάλογη χρηματοδότηση μας προβληματίζει για το μέλλον του δημόσιου συστήματος υγείας. Αγωνιζόμαστε για τη δημιουργία ενός συγχρόνου αποκλειστικά δημόσιου νοσοκομείου στην Πρέβεζα χωρίς ιδιωτική παρέμβαση (μέθοδος ΣΔΙΤ) και ενός ολοκληρωμένου δημόσιου προγράμματος πρόληψης και πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας με την αξιοποίηση και ενίσχυση όλων των διαθέσιμων κοινωνικών υποδομών και δικτύων αλληλεγγύης στην Πρέβεζα. Για μια ασπίδα προστασίας με αποδέκτες τα πιο αδύνατα στρώματα της κοινωνίας –ηλικιωμένους, χρήστες ναρκωτικών, άνεργους, μονογονεϊκές οικογένειες, μετανάστες, κ.ά.

Με τη δημιουργία νέων θεσμών κατά της φτώχιας με την ενεργοποίηση της αλληλεγγύης της κοινωνίας, όπως ιατρεία αλληλεγγύης, κοινωνικό φαρμακείο, λαϊκό παντοπωλείο, ημερήσιο πρόγραμμα σίτισης στα σχολεία.

 

… για τις επεκτάσεις του σχεδίου πόλης και τη γειτονιά

Οι ξεπερασμένες ιδέες για τη πολεοδόμηση των πόλεων από το ΥΠΕΧΩΔΕ με ελάχιστη πρόβλεψη ελεύθερων χώρων και πρασίνου έχουν οδηγήσει τις ελληνικές πόλεις να είναι όλες πανομοιότυπες και μάλιστα με συνεχή πορεία υποβάθμισης, αφού και οι παλιές αυλές και κήποι της πόλης μετατρέπονται σε τυφλούς και τσιμεντένιους ακάλυπτους χώρους αποκόπτοντας τους ανθρώπους και καταργώντας τη λειτουργία της γειτονιάς.

Πρέπει να γίνει επανεξέταση των Γενικών Πολεοδομικών Σχεδίων για το σύνολο του δήμου και αλλαγή των χρήσεων γης όπου χρειαστεί. Απαιτείται επίσης προκήρυξη εφαρμογής ΓΠΣ για τη Δημοτική Κοινότητα Λούρου, που εκκρεμεί, και καταγραφή όλης της περιουσίας του νέου δήμου, ειδικά στις ενότητες Ζαλόγγου και Λούρου, με διεκδίκηση και επιστροφή των εκτάσεων του δήμου που έχουν καταπατηθεί τα τελευταία χρόνια.

Πρέπει να ανασυγκροτηθεί η γειτονιά με δημιουργία σε καθεμιά, εφόσον δεν υπάρχουν πλατείες, πεζοδρόμων τύπου “Woonerf”, όπου το μεγαλύτερο μέρος του δρόμου θα προσφέρεται στους πεζούς, αλλά θα επιτρέπει την είσοδο με ταχύτητα πεζού σε τροχοφόρα που αναζητούν ορισμένες θέσεις στάθμευσης στο δημόσιο χώρο ή στις εισόδους στα ιδιωτικά γκαράζ. Με τη δημιουργία των πεζόδρομων γειτονιάς στόχος μας είναι να ξαναβγεί ο κόσμος στο δημόσιο χώρο, να συνδιαλεχθεί, να καθήσει, να παίξει και να περπατήσει με ασφάλεια στο δρόμο – πλατεία της γειτονιάς του.

 

… για την αγροτική ανάπτυξη

Προτείνουμε τα παρακάτω έργα υποδομής, απαραίτητα για την αναπτυξιακή προοπτική της περιοχής μας.

Ο δήμος σε συνεργασία με τους φορείς των αγροτών να πρωτοστατήσει στη διεκδίκηση των έργων αυτών:

• Δημιουργία ινστιτούτου έρευνας και μελέτης των αγροτικών προβλημάτων και συμβουλευτικής υποστήριξης του αγροτικού κόσμου.

• Ίδρυση θεματικών πάρκων στους τομείς της ελιάς, κρασιού, γάλακτος για ανάδειξη της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, αλλά και την προβολή των αντίστοιχων προϊόντων.

• Ίδρυση δημοτικής κεντρικής αγοράς αγροτικών προϊόντων, για δημιουργία υγιούς ανταγωνισμού και προβολή των τοπικών προϊόντων.

• Καθιέρωση ετήσιας αγροτικής έκθεσης για προβολή των προϊόντων, ενημέρωση σε νέες καλλιεργητικές πρακτικές, νέες τεχνολογίες και νέα προϊόντα, τη βιολογική γεωργία κ.λπ.

• Έργα άρδευσης στις περιοχές του δήμου με αιχμή στο μεγάλο και ξεχασμένο έργο της άρδευσης του κάμπου της Πρέβεζας και των πεδινών περιοχών της ενότητας Ζαλόγγου.

• Έργα βελτίωσης βοσκοτόπων και επέκταση της δημοτικής και αγροτικής οδοποιίας.

Ένας αριστερός Δήμος βάζει ως πρώτη του προτεραιότητα την αυτοοργάνωση και κινητοποίηση των δημοτών του. Προάγει την δημιουργία κινημάτων από τα κάτω και όχι κινημάτων-μαϊμού σε κλειστά γραφεία.

Ένας αριστερός Δήμος προωθεί σχέσεις και πολιτικές ευνοϊκές προς τις μειονότητες και τους ασθενέστερους.

Ένας αριστερός Δήμος  φροντίζει για την καλή και ασφαλή διαβίωση των δημοτών του. Ανοίγει διαβάσεις προς τη θάλασσα, εκεί που ιδιώτες παράνομα τις καταπατούν ή τις προσπορίζονται. Δεν παραδίνει στους ιδιώτες τους ελάχιστους χώρους πρασίνου που διαθέτει μέσα στον οικιστικό ιστό της πόλης του (π.χ. Άλσος Παντοκράτορα).

Ένας αριστερός Δήμος δεν τοποθετεί ούτε αδειοδοτεί την τοποθέτηση παράνομων φωτεινών πινακίδων με σκοπό τη διαφήμιση και την κερδοφορία κάποιων σε βάρος της ασφάλειας των δημοτών του.

Ένας αριστερός Δήμος προωθεί πολιτικές που προάγουν τη χρήση εναλλακτικών μέσων μετακίνησης  (ποδήλατο κλπ.) σε βάρος της αυτοκίνησης και των συνεπειών της. Δεν κοροϊδεύει ανοίγοντας νέους δρόμους βαφτίζοντάς τους ποδηλατοδρόμους, ενώ στην ουσία τους αφήνει έρμαια της αυτοκινητοκρατορίας.

Ένας αριστερός Δήμος δεν ξεπουλάει σε πρώτη ευκαιρία στους ιδιώτες την περιουσία των δημοτών του. Είτε αυτή είναι ακίνητη (οικόπεδο για νοσοκομείο με ΣΔΙΤ), είτε κινητή (φέρυ κλπ.).

Ένας αριστερός Δήμος  προσπαθεί για την όσο το δυνατόν καλύτερη ανάπτυξη των νέων ανθρώπων του στρέφοντας τους προς τον αθλητισμό, τον πολιτισμό ή άλλες δημιουργικές απασχολήσεις και αποτρέποντάς τους από άλλες καταστροφικές. Δεν κλείνει τα κολυμβητήρια και τους άλλους χώρους άθλησης αφήνοντας πεδίο λαμπρών κερδών σε ιδιώτες (5 Χ 5 κ.λπ.)

Ένας αριστερός Δήμος φροντίζει για την ελεύθερη πρόσβαση των ΑΜΕΑ ή

Ανδρέας Σχοινάς, Γειτονιά

άλλων ευπαθών ομάδων σε δημόσιους χώρους απελευθερώνοντας τα πεζοδρόμια και αναπτύσσοντας δίκτυα πεζόδρομων για την απρόσκοπτη και ομαλή πρόσβαση των συνανθρώπων μας παντού. Δεν περιορίζεται μόνο στην επέτειο μια φορά τον χρόνο να τους μοιράζει χαμόγελα και μεταξωτές κορδέλες. Δεν φυτεύει κολώνες και άλλα εμπόδια επάνω στα πεζοδρόμια. Ούτε επιτρέπει, ψηφοθηρικά, στους διάφορους “επαγγελματίες” την καταπάτηση των πεζοδρομίων και τη μετατροπή τους σε επεκτάσεις καταστημάτων ή άλλες ιδιωτικές χρήσεις.

Ένας αριστερός Δήμος είναι και οικολογικός Δήμος. Φροντίζει για την ανάπτυξη πράσινων πολιτικών τόσο στην ενέργεια όσο και σε κάθε ανθρώπινη δραστηριότητα. Φροντίζει για την ανακύκλωση των απορριμμάτων και δεν αφήνει την υπόθεση αυτή στα χέρια ιδιωτών χωρίς καν καμιά παρακολούθηση. Δεν περιορίζεται στην τοποθέτηση και μόνο κάδων για την ανακύκλωση  χωρίς παραπέρα καμιά ενέργεια ευαισθητοποίησης των πολιτών του. Ανακύκλωση σημαίνει κύρια ευαισθητοποίηση και συνειδητοποίηση του προβλήματος, που έχει να κάνει με την κατανάλωση, τρόπο ζωής και διαχείριση.

Φροντίζει για την ανάπτυξη ΑΠΕ (φωτοβολταϊκά, ανεμογεννήτριες κ.λπ.), από τις οποίες μπορεί να εξασφαλίζει και έσοδα για τον πολιτισμό, την οικολογία, την παιδεία, την κοινωνία.

Ένας αριστερός Δήμος είναι και οικολογικός Δήμος  αξιοποιώντας κάθε δυνατότητα περιβαλλοντικής εκπαίδευσης των νέων του. Δεν αφήνει κλειστό ένα έτοιμο μουσείο φυσικής ιστορίας στο Νιοχώρι.

Ένας αριστερός  Δήμος είναι και οικολογικός Δήμος.  Δεν πνίγει στο τσιμέντο και το τελευταίο εκατοστό ελεύθερου χώρου. Δεν εξαφανίζει τα δέντρα από τις παιδικές χαρές, γιατί πέφτουν φύλλα, ούτε προωθεί ένα νέο ΓΠΣ ντελάλη του τσιμέντου βαφτίζοντάς το πράσινο. Δεν οικοπεδοποιεί, με συνεισφορά και δημοτικής περιουσίας σε γη, ελεύθερους πράσινους λόφους (πχ. Κούκος, Πετρίτσια-Ταράνα) συμβάλλοντας στην κερδοφορία των επιτήδειων και στην αστικοποίηση κάθε πράσινης περιαστικής έκτασης.

Ένας αριστερός Δήμος είναι και οικολογικός Δήμος. Δεν φέρνει τους διάφορους πολιτικούς σε διοργάνωση υπερθεαμάτων για τον Αμβρακικό, ενώ ταυτόχρονα σκύβει το κεφάλι στο όνομα κάποιων συνεργασιών ή σκοπιμοτήτων συναινώντας στην τσιμεντοποίηση και της τελευταίας παραλίας και στη δημιουργία ενός, άξιου για τους κάθε λογής εργολάβους αλλά αμφίβολης σκοπιμότητας και κοινωνικής ωφελιμότητας, λιμενικού έργου στον Παντοκράτορα. Επίσης, ένας αριστερός Δήμος έχει ανοιχτά τα μάτια του και κοιτάζει από το παράθυρο του γραφείου του κ. Δημάρχου το έκτρωμα της κατασκευής νέας μαρίνας στο Άκτιο, που σφίγγει ασφυκτικά την τελευταία ανάσα του Αμβρακικού.

Ένας αριστερός Δήμος δεν προπληρώνει εργολάβους πριν τις εκλογές προς  εξασφάλιση ψήφων για έργα που θα γίνουν (αν γίνουν) μετά τις εκλογές. Δεν κατασκευάζει δήθεν έργα και δεν προκρίνει τη διοργάνωση υπερθεαμάτων  διασπαθίζοντας τους πόρους του για τους οποίους συνεχώς κλαίγεται ότι δεν υπάρχουν.

Ένας αριστερός Δήμος φροντίζει να αξιοποιεί τον κόσμο του (δημότες του: επιστήμονες, καλλιτέχνες κ.α. ) και δεν εισάγει, πληρώνοντάς τους, φωστήρες για να λύσει δήθεν προβλήματα. Στην ουσία για να  ρίξει στάχτη στα μάτια και να πει ότι δήθεν κάτι κάνει.

Ένας αριστερός Δήμος δεν είναι ταρατατζούμ και φανφάρες (δήθεν φιλοπεριβαλλοντικές, δήθεν οικολογικές, δήθεν ευαίσθητες), αλλά όραμα και έργα. Καθημερινά έργα προς όφελος των δημοτών του. Με τους δημότες του.

Ένας αριστερός Δήμαρχος δεν εκλέγεται μετά από συμφωνίες κορυφών με έναν από τους κυριότερους εκφραστές του νεοφιλελευθερισμού και του κεφαλαίου στη χώρα μας. Συμφωνίες, τις οποίες στη συνέχεια υπηρετεί με συνέπεια, προωθώντας τις πολιτικές του μεγάλου αδερφού του.

 

ΔιΠ

ΤΟ ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΟ

Υποψήφιος δήμαρχος

Ρέντζος Ιωάννης-Χριστόφορος του Δημητρίου, πανεπιστημιακός

Υποψήφιοι δημοτικοί σύμβουλοι

Εκλογική περιφέρεια Πρέβεζας

1. Αφεντουλίδης Ευριπίδης του Κων/νου, μηχανολόγος-ηλεκτρολόγος

μηχανικός

2. Γάτσιου Μαρίνα του Δημητρίου, τεχνολόγος μουσικής και ακουστικής

3. Γέρου-Παπαροϊδάμη Ελένη (Νένη) του Κωνσταντίνου, σχεδιάστρια

4. Γεωργίου-Νούσια Ευγενία του Γεωργίου, εκπαιδευτικός

5. Κατσανάκης Γρηγόριος του Ελευθερίου, εκπαιδευτικός

6. Κατσανός Ιωάννης του Πέτρου, καθηγητής φυσικής αγωγής

7. Κατσή Ξανθή του Βασιλείου, συνταξιούχος ΟΤΕ

8. Λιβιεράτου Λιλιάνα-Ντόινα του Ίωνα, οφθαλμίατρος

9. Μιχελάκου Καλλιόπη του Δημητρίου, παιδοψυχίατρος

10.Μίχος Θωμάς του Αλεξάνδρου, επαγγελματίας

11.Μπάλκος Μιλτιάδης του Δημητρίου, δικηγόρος

12.Νόβας Μιχαήλ του Παναγιώτη, λογιστής-οικονομολόγος

13.Παγκράτης Σπυρίδων του Αθανασίου, τεχνικός ΟΤΕ

14.Σάνης Γεώργιος του Δημητρίου, επαγγελματίας

15.Σταύρακας Βασίλειος-Ελευθέριος του Αποστόλου, φοιτητής

16.Τζίμας Βασίλειος του Ετεοκλή, καθηγητής φυσικής αγωγής – μουσικός

17.Τσιόκος Κωνσταντίνος του Ιωάννη, συνταξιούχος συνεταιριστικός

18.Τσοπώλη Σταμάτα του Κωνσταντίνου, γυναικολόγος

19.Φονταράς Χρήστος-Ευκλείδης του Γεωργίου, μηχανολόγος-ηλεκτρολόγος

μηχανικός

Εκλογική περιφέρεια Λούρου

1. Κανελλοπούλου-Θωμά Παγώνα (Πέγκυ) του Αναστασίου, άνεργη

2. Κορωναίος Ιωάννης του Νικολάου, γεωπόνος

3. Κωτσάκης Ευστάθιος του Κωνσταντίνου, συνταξιούχος ηλεκτρολόγος

4. Παπανίκος Διονύσιος του Ευαγγέλου, μηχανικός γεωλόγος

5. Τρούγγος Θεόδωρος του Παναγιώτη, οδηγός ΚΤΕΛ

Εκλογική περιφέρεια Ζαλόγγου

1. Καρβελάς Δημήτριος του Νικολάου, συντηρητής αρχαιοτήτων

2. Πάνης Χαράλαμπος του Βασιλείου, γεωπόνος

3. Τσόγκα-Γεωργίου Ελένη του Ευαγγέλου, εκπαιδευτικός

4. Τσούτσης Κωνσταντίνος του Παναγιώτη, φοιτητής

Υποψήφιοι σύμβουλοι Δημοτικής Κοινότητας Πρέβεζας

1. Αδάμ Ανδρέας του Φωτίου, συνταξιούχος δημοτικός υπάλληλος

2. Καρζής Ανδρέας του Ανδρέα, συγγραφέας

3. Καστάνη Δήμητρα του Αποστόλου, φυσιοθεραπεύτρια

4. Κατωπόδης Πέτρος του Σπυρίδωνα, αγρότης

5. Νούτσου Ειρήνη του Χρήστου, επαγγελματίας

6. Πέτρε Καμέλια-Τσίζα του Μιχαήλ, μηχανικός γεωλόγος

7.Τσιρογιάννης Ευάγγελος του Κωνσταντίνου, συνταξιούχος εκπαιδευτικός

Υποψήφιοι σύμβουλοι τοπικών κοινοτήτων

Τοπική Κοινότητα Καμαρίνας

Δασκάλας Σωτήριος του Κωνσταντίνου, συνταξιούχος λογιστής

Τοπική Κοινότητα Καναλίου

Τσούμας Οδυσσεύς του Άγγελου, ιδιωτικός υπάλληλος

Τοπική Κοινότητα Κοτσανόπουλου

Σπυράκου Αγγελική του Κωνσταντίνου, νοσηλεύτρια

Τοπική Κοινότητα Μύτικα

Μπατσούλης Γεώργιος του Αριστείδη, οικοδόμος-αγρότης

Τοπική Κοινότητα Χειμαδιού

Κόττας Μιχαήλ του Χρήστου, επαγγελματίας

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ  :

ΕΚΛΟΓΙΚΑ  ΚΕΝΤΡΑ :

1ο ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΑΓΟΡΑ ΤΗΛ  26820 27609 – ΠΡΕΒΕΖΑ

2ο ΧΡΗΣΤΟΥ ΚΟΝΤΟΥ 29 –  ΤΗΛ. 26820 22660 – ΠΡΕΒΕΖΑ

http://dimosioshoros.wordpress.com/

e-mail: dimosioshoros@yahoo.gr

H ιστοσελίδα του συνδυασμού http://dimosioshoros.wordpress.com/

Το Σάββατο, 18 Σεπτεμβρίου, έγινε στα γραφεία τής Ν.Ε. Πρέβεζας του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας η συνάντηση πολιτών από τους μέχρι σήμερα τρεις δήμους, Πρέβεζας, Λούρου και Ζαλόγγου, που θα συναπαρτίσουν τον καινούργιο, “καλλικρατικό”, Δήμο Πρέβεζας. Στη συνάντηση προσκλήθηκαν από την “Πρωτοβουλία πολιτών για τις δημοτικές εκλογές τού Νοεμβρίου”. Η πρόσκληση δημοσιεύθηκε στο φύλλο τού Αυγούστου τού “Φόρουμ” και στη συνέχεια ανακοινώθηκε από τα περισσότερα τοπικά μέσα ενημέρωσης. Σκοπός τής συνάντησης, σύμφωνα με την πρόσκληση, ήταν η συγκρότηση ενός νέου δημοτικού σχήματος από τη βάση, όπου η ίδια, αυτόνομα, με διαδικασίες άμεσης δημοκρατίας, να διαμορφώνει τους όρους τής κοινής λειτουργίας, το κοινό πλαίσιο, την κοινή πρόταση του σχήματος, ώστε έτσι να αχρηστεύονται προσωπικές διαδρομές, υπόγειες συναλλαγές, απολιτικές εκτιμήσεις.

Με την πρόσκλησή της η “πρωτοβουλία” έδωσε και τις βασικές κατευθύνσεις τού πολιτικού πλαισίου τού υπό ίδρυση αυτοδιοικητικού σχήματος: «Η αδιαφάνεια, η άσκηση εξουσίας από τα συμφέροντα, η επιβολή ταξικών και προνομιακών επαγγελματικών προτεραιοτήτων είναι παρούσες στο χώρο τής αυτοδιοίκησης, όσο είναι και στην κεντρική πολιτική σκηνή. Ουσιαστικές παρεμβάσεις δεν μπορούν να προέλθουν από σχήματα που βασίζονται απλώς σε καλοπροαίρετους πολίτες και σε πρακτικές λύσεις, αλλά από σχήματα που στοχεύουν στη ριζική ανατροπή των κοινωνικών και πολιτικών συσχετισμών», πολύ περισσότερο τώρα, «στην εποχή τού μνημονίου, της τρόικας και της πιο ταξικής κυβέρνησης μετά το 1974».

Η συνέλευση επιβεβαίωσε την ανάγκη για την ίδρυση ενός δημοτικού σχήματος με τέτοια χαρακτηριστικά και τη συμμετοχή του στις εκλογές τού Νοεμβρίου. Γραπτές συμβολές για τις προγραμματικές θέσεις του κατέθεσαν ο Γιάννης Ρέντζος, ο Σπύρος Παγκράτης και ο Λάκης Μπέλλης. Τα κείμενά τους δημοσιεύονται σ’ αυτό το φύλλο (σελ. 3-5). Παρέμβαση στη συζήτηση έκαναν οι περισσότεροι από τους παρευρισκόμενους. Αποφασίστηκε να ανατεθεί στη δωδεκαμελή επιτροπή, που εκλέχτηκε, η σύνταξη ολοκληρωμένου σχεδίου προγράμματος με βάση τις εισηγήσεις και τις παρεμβάσεις και η υποβολή του στη συνέλευση της κίνησης προς συζήτηση και έγκριση.

Ως επικεφαλής του σχήματος και υποψήφιος δήμαρχος προτάθηκε ο πανεπιστημιακός Γιάννης Ρέντζος, κάτι που, όπως τονίσθηκε από πολλούς, αποτελεί πρόταση της ίδιας της κοινωνίας: Αμέσως με τη δημοσίευση της πρόσκλησης και των πρώτων 36 υπογραφών πολλοί πολίτες ρωτούσαν με έκδηλο ενδιαφέρον αν θα είναι υποψήφιος δήμαρχος ένας από τους 36, ο Γιάννης Ρέντζος. Η πρόταση έγινε δεκτή από τον ίδιο και ομόφωνα από τη συνέλευση.

Το όνομα της κίνησης, που προτάθηκε από το Γιάννη Ρέντζο και έγινε δεκτό, είναι: “Δημόσιος Χώρος. Πρέβεζα – Λούρος – Ζάλογγο”.

Κλείνουμε με το βιογραφικό τού υποψήφιου δημάρχου:

γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Πρέβεζα από πολύ παλιά οικογένεια της πόλης. Ο παππούς του Ιωάννης Μ. Ρέντζος χρημάτισε δήμαρχος στην Πρέβεζα.  Ο πατέρας του Δημήτρης είχε μικρές επιχειρήσεις γενικού εμπορίου, ποτοποιίας και πετρελαιοειδών στο Θεσπρωτικό, στη Φιλιππιάδα και στην Πρέβεζα. Η μητέρα του Διονυσία Σαββοπούλου ήταν γυμνάστρια στο Γυμνάσιο Πρέβεζας. Σεμνύνεται δηλώνοντας πως το οικογενειακό του όνομα αποτελεί σύμβολο για την πρεβεζάνικη τραγωδία της Παργινόσκαλας.

Τελείωσε φυσικός στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, ενώ κατά τη διάρκεια των σπουδών του ήταν γενικός γραμματέας του Συλλόγου Φοιτητών Φυσικής «Δημόκριτος» και Πρόεδρος του Συλλόγου Πρεβεζάνων Φοιτητών, του οποίου αναγορεύθηκε επίτιμος Πρόεδρος. Ιδρυτικό μέλος της Φοιτητικής Κινηματογραφικής Λέσχης Αθηνών.

Έκανε μεταπτυχιακά και διδακτορικό Γεωγραφίας στο Παρίσι, όπου σπούδασε με υποτροφία της Γαλλικής Κυβέρνησης.

Εργάστηκε ως εκπαιδευτικός στο Γυμνάσιο-Λύκειο Πρέβεζας και στο Καναλάκι, σε πολλά σχολεία στην Ελλάδα και το εξωτερικό και συνέβαλε στη θεμελίωση των μεταπολιτευτικών θεσμών εκπαιδευτικής επικοινωνίας (Εκπ. Τηλεόραση, περιοδικά-βιβλία ΟΕΔΒ, ΟΛΜΕ, Ένωση Ελλήνων Φυσικών). Μέλος της ΕΛΜΕ Ν. Πρέβεζας και αντιπρόεδρος της ΕΛΜΕ Αν. Αττικής. Προήχθη σε γυμνασιάρχη, σχολικό σύμβουλο (στην περιφέρεια Άρτας – Πρέβεζας – Λευκάδας) και σύμβουλο εκπαίδευσης (μορφωτικός ακόλουθος στην Κωνσταντινούπολη, μέλος του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου). Υποψήφιος Ειδικός Γραμματέας εκπαιδευτικού σχεδιασμού, εκπαίδευσης ελληνοπαίδων εξωτερικού, διαπολιτισμικής εκπαίδευσης στο Υπ. Παιδείας (2009).

Υπηρέτησε ως λειτουργός της Ευρωπαϊκής Ένωσης στη γενική γραμματεία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο Λουξεμβούργο με ποικίλες αποστολές ευθύνης στο Στρασβούργο και τις Βρυξέλλες. Ως φυσικός και γεωγράφος επιμελήθηκε το πρώτο πολύγλωσσο-ελληνικό λεξικό Ανανεώσιμων-ήπιων μορφών ενέργειας καθώς και συλλογές επιστημονικής ορολογίας χωροταξίας, πολεοδομίας και περιβάλλοντος. Στο Λουξεμβούργο διέμενε επί πολλά χρόνια στη μικρή πόλη Κάτω Ανδεθάνα (Νιντεράνβεν) που είναι αδελφοποιημένη με την Πρέβεζα συμβάλλοντας με τις δυνάμεις του στη σύσφιγξη των σχέσεων των δύο πόλεων.

Από το 1990 διδάσκει ανθρωπογεωγραφία, πολιτισμική γεωγραφία, πολεογραφία, δημογραφία και διδακτική των ανωτέρω κλάδων σε ελληνικά πανεπιστήμια (Αιγαίου, Θεσσαλίας και Ιωαννίνων) με μισθολογική βαθμίδα λέκτορα, επίκουρου καθηγητή και αναπληρωτή καθηγητή σε επί συμβάσει θέση. Κύριο επιστημονικό του αντικείμενο είναι, για πρώτη φορά στην Ελλάδα, η ΠΟΛΕΟΓΡΑΦΙΑ, ως «παιδαγωγική προβληματική της κουλτούρας του αστικού χώρου» και η διδασκαλία της «διαθεματικότητας». Διδάσκει επίσης «Πόλη και Τέχνη» στο Λαϊκό Πανεπιστήμιο.

Είναι νυμφευμένος με τη Γεωργία (Γιούλα) Φράγκου, καθηγήτρια φυσικής στην Ελλάδα και το εξωτερικό, και έχουν δυο παιδιά το Δημήτρη, Δρ. ηλεκτρονικό μηχανικό και τον Παναγιώτη Δρ. πολιτικό μηχανικό.

Έχει συγγράψει πολυάριθμα άρθρα και βιβλία. Σε μια από τις δημοσιευμένες ερευνητικές εργασίες του αποδεικνύεται με πανελλήνια έρευνα πως τα παιδιά του Γυμνασίου και του Λυκείου εκτιμούν πως το Ζάλογγο βρίσκεται στο Μεσολόγγι και όχι στην Πρέβεζα. Εξαιτίας της σχολικής παιδαγωγικής, οι Σουλιώτισσες πνίγηκαν λοιπόν στη Λιμνοθάλασσα! Έχει τιμηθεί με το Βραβείο Ιπεκτσί της Ελληνοτουρκικής Φιλίας.

Είναι ενεργό μέλος της Πρωτοβουλίας Πολιτών για τα Δικαιώματα των Πεζών ΠΕΖΗ και –ίσως- ο Πρεβεζάνος με το ρεκόρ ότι έχει πάει στη δουλειά του τις περισσότερες φορές με ποδήλατο και στις πιο πολλές χώρες (ποδηλατώντας στην Πρέβεζα, το Χαρτούμ, το Λουξεμβούργο και την Κολωνία).

ΡΑΜΜΑΤΑ ΚΑΙ ΟΡΑΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΕΒΕΖΑ και τον ενωμένο Δήμο Πρέβεζας – Λούρου – Ζαλόγγου

Του Γιάννη Ρέντζου

Ο «Δημόσιος χώρος Πρέβεζα – Λούρος – Ζάλογγο» αντλεί εν μέρει τη νομιμοποίησή του από δράσεις που πραγματοποιήθηκαν στον ανοιχτό και δημόσιο χώρο της Πρέβεζας με στόχο την διεκδίκηση και την προστασία του δικαιώματος στην πόλη. Στις «κινηματικές» και «λόγιες» παρεμβάσεις μας των τελευταίων ετών, που έγιναν ανεξάρτητα από πολιτικά κόμματα, καταγγείλαμε την αδυναμία των εκπροσώπων των κρατικών αρχών και την αδιαφορία τους να σκύψουν με ανθρωπιά στα ζητήματα χώρου του δήμου.

Η έννοια «Δημόσιος χώρος» που βρίσκεται στον τίτλο της δημοτικής μας πρωτοβουλίας έχει ένα φανερό περιεχόμενο αφού αυτός πάντα χρησιμεύει για να γίνουν διαπιστώσεις για τα δημοτικά πράγματα. Έχουμε όμως εθιστεί σε πλήθος από απρέπειες. Δέστε για παράδειγμα τη θεσμοποιημένη ασέβεια απέναντι σε ανθρώπους και Θεό με τα κολλημένα και ξεσχισμένα αγγελτήρια τελετών στις κολόνες ΔΕΗ ή τις άλλες τοιχοκολλήσεις πάνω τους. Ωστόσο δεν πρόκειται να κάνουμε λόγο μόνο γι’ αυτά και για παρόμοια, σε επίπεδο διαπιστώσεων.

Μιλάμε εδώ για μια σημαντική πολιτική αυτό-διοικητική ιδέα που είναι το καθήκον για ήπια λειτουργία του δημόσιου χώρου της Πρέβεζας και του δήμου της. Θεωρούμε την ιδέα αυτή ΚΑΙ κεντρική πολιτική ιδέα που συνδέεται άμεσα με τη διαχείριση του αυτοκινήτου στην πόλη. Όπως γίνεται αυτή 1) επιτρέπει την άγρια εκμετάλλευση του ανοιχτού χώρου και τη ρύπανση του περιβάλλοντος μεταφέροντας κέρδη στον πυρήνα των συμφερόντων «αυτοκίνητο-καύσιμα-άσφαλτος» τα οποία έχουν εγκλωβίσει θανάσιμα τη χώρα μας. 2) φανερώνει την ανεπάρκεια της διοίκησης όπως ασκείται από αιρετούς και διορισμένους εκπροσώπους της Εκτελεστικής Εξουσίας («Νομαρχία» – Δήμος – Αστυνομία). 3) εκθέτει ανεπανόρθωτα τη Δικαστική Εξουσία από την οποία ο πολίτης και μάλιστα ο ΑμΕΑ, ο ηλικιωμένος, το παιδί και ο ξένος επισκέπτης, θα ανέμεναν την υπέρ τους παρέμβαση μέσα στο χώρο αδικίας που έχει καταστεί γι’ αυτούς η Πρέβεζα. 4) παρέχει σε ορισμένους τεχνητά προνόμια άνεσης-ταχύτητας-ασφάλειας και κατάληψης χώρου κατασκευάζοντας «δυνατούς» και «αδύνατους», αφήνοντας σε εκκρεμότητα σοβαρά ζητήματα ποιότητας ζωής (π.χ. οι συγκοινωνίες των ΚΤΕΛ ως δημόσιος χώρος, το σιδηροδρομικό δίκτυο). Ο «δημόσιος χώρος» ως διεκδίκηση ισονομίας στον «ανοιχτό χώρο», σε επίπεδο πόλης και υπαίθρου, μπορεί να αποτελέσει και μια αναπτυξιακή ιδέα (π.χ. λαϊκές αγορές,τοπικά σύμφωνα ποιότητας, προσέλευση επισκεπτών, κατασκευές προσβασιμότητας).

Ο ανοιχτός χώρος με τις κατασκευές, τις επιφάνειες και τους δρόμους (που μοιάζει να είναι έργο ευθύνης και τιμής των μηχανικών –προς τους οποίους τείνουμε χείρα συνεργασίας-) δεν είναι ακριβώς ο δημόσιος χώρος. Πολύ περισσότερο, ο τελευταίος, είναι οι ίδιες οι σχέσεις των ανθρώπων σε συγκεκριμένες κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες, σαν αυτές, για παράδειγμα, τώρα στην Ελλάδα του Μνημονίου. Ο δημόσιος χώρος υπήρξε και παραμένει στην Ιστορία ο χώρος όπου αναδύθηκε στην Αρχαία Ελλάδα το ιδεώδες της δημόσιας συζήτησης, δηλαδή η Δημοκρατία. Αυτό είναι το πλαίσιο στο οποίο εκθέτουμε τις προγραμματικές σκέψεις μας.

Ο «Καλλικράτης» αποτελεί στην προσεχή εκλογική αναμέτρηση φανερό σκηνικό συσκότισης και φαινομενικά σύννομου μαγειρέματος του εκλογικού αποτελέσματος για τους «νέους» κατοίκους που ωθούνται να επιλέξουν αναγκαστικά το «λευκό» αλλά με απόχρωση του κόμματός τους. Με τραβηγμένο το έδαφος κάτω από τα πόδια τους, δεν τους αφήνεται άλλη επιλογή. Οι πολιτικοί επιστήμονες θα ονόμαζαν την κατάσταση «ΠΡΕΒΕΖΑΝΔΡΑ» (Prevezander) από την πρώτη γνωστή περίπτωση αλλαγής του χάρτη των εκλογικών περιφερειών (Gerrymandering, ΗΠΑ, 1812) που τον έκανε να μοιάζει με θηρίο (σαλαμάνδρα).

Για την ενιαία καλλικράτεια Πρέβεζα, ο νέος δήμος-έδαφος με τους οικισμούς του, την ύπαιθρο και τις ακτές του και το θνήσκοντα Αμβρακικό, θέτει σοβαρά ζητήματα δομής, λειτουργίας και ευθύνης. Γεωγραφικό κέντρο του Δήμου ο Λούρος, μπορεί να αναδειχθεί σε αφετηρία αξιοποίησης της γεωπληροφορικής κωδικοποίησης για απογραφή του αστικού και αγροτικού εδάφους και των ακτών και δημιουργία διαφανών βάσεων Γεωγραφικών Συστημάτων Πληροφοριών (GIS) με στόχο την κοινωνική χωροταξία και πολεοδομία του συνόλου του εδάφους του Δήμου. Θα μπορούσε  ταυτόχρονα να προταθεί ως έδρα πανεπιστημιακού τμήματος Πολιτισμικής Γεωγραφίας (στο πρότυπο των προτάσεων που είχαμε καταθέσει στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων).

Η αγωνία του Αμβρακικού και η δυσκολία ανανέωσης των υδάτων του δίνει τροφή στο πρεβεζάνικο μυαλό για αναζήτηση λύσεων βιωσιμότητας. Θα έχει αξία να γίνει πραγματικότητα η ένωση Ιονίου-Αμβρακικού με χρήση διώρυγας σε κατάλληλη θέση στη Νικόπολη; Η σχετική μελέτη θα είναι μια ιδιαίτερη πρόκληση με έντονο γεωλογικό και γεωγραφικό περιεχόμενο που θα κινητοποιήσει σε υψηλότατο βαθμό και τις ανασκαφικές αρχαιολογικές έρευνες για την ιστορική αυτή περιοχή. Ίσως να μπορέσει να συμβάλει οικολογικά και η αναδημιουργία της παλιάς τάφρου με πρόβλεψη για χρήση της ως γραφικού θαλάσσιου περι-αστικού μεταφορικού – συγκοινωνιακού δρόμου.

Θέτει επίσης η καλλικράτεια Πρέβεζα και φλέγοντα ζητήματα κοινωνικής αναπτυξιακής αντίληψης. Μια Πρέβεζα με μεγαλύτερη ύπαιθρο αναδεικνύει, για παράδειγμα, πτυχές ανισότητας προσχολικών και μεταλυκειακών εκπαιδευτικών ευκαιριών. Καλεί συνεπώς σε συστράτευση εκπαιδευτικούς και διευθύνοντες για τη συγκρότηση μιας πρότυπης -σε πανελλήνιο επίπεδο- εκπαιδευτικής περιφέρειας προγραμματισμού-προτάσεων-αξιολόγησης. Το πρώτο έργο-πρότζεκτ, σε συνεργασία με το Υπ. Παιδείας, πρέπει να είναι η πιλοτική εφαρμογή της άμεσης μετάβασης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση με διαφανή σχολική-τοπική-περιφερειακή αξιολόγηση. Θεωρούμε τη διαφανή σχολική αξιολόγηση προέκταση της έννοιας του «δημόσιου χώρου» και θα ζητηθεί από τους συναδέλφους εκπαιδευτικούς να καταθέσουν τις απόψεις τους για ένα σχέδιο «Ανοιχτή Αίθουσα» που θα φέρει τη σχολική αίθουσα πιο κοντά στην υπόλοιπη κοινωνία. Εξάλλου με διοργάνωση εαρινών και θερινών σεμιναρίων πανελλήνιας ακτινοβολίας θα μπορούσε να ενισχυθεί το κορυφαίο «δημοσιοχωρικό» εκπαιδευτικό ιδεώδες της Διαθεματικότητας που κινδυνεύει να ξεχαστεί. Ως κέντρο των σεμιναρίων μπορούν να επιλεγούν οι τουριστικές υποδομές στις ακτές του τέως Δήμου Ζαλόγγου. Το τοπωνύμιο «Ζάλογγο» θα πρέπει επιτέλους να διαδοθεί στην ελληνική εκπαίδευση…

Στιγματισμένη από την ελληνική ποίηση του Μεσοπολέμου η Πρέβεζα, έβαλε αργότερα συμβολικά και δυναμικά το στίγμα της στο χάρτη της νεότερης ελληνικής ποίησης και μουσικής. Η ιδέα ενός ετήσιου «Φεστιβάλ Ποίησης της Πόλης» έχει ήδη ριφθεί. Θα το  ακολουθήσει ένα «Φεστιβάλ Τραγουδιού της Πόλης». Τα σύγχρονα τραγούδια της νεολαίας, μας κάνουν μαθήματα αγάπης και μίσους για την πόλη. Η πρεβεζάνικη νεολαία θα κληθεί εδώ να δώσει το οργανωτικό «παρών». (Με δύο παιδιά στη μετανάστευση, γνωρίζουμε καλά πόσα περισσότερα πρέπει να κάνει η νεολαία, εκτός από φεστιβάλ, για να επιβιώσει μέσα σε πόλεις και κοινωνίες που είναι εχθρικές απέναντί της). Θα προταθεί επίσης η διοργάνωση διαγωνισμού «Θεάτρου των Πόλεων» με ανέβασμα «πολεογραφικών» θεατρικών έργων σε πολλούς οικισμούς-κοινότητες του Δήμου.

Θα πρέπει γρήγορα να οργανωθεί ο εορτασμός της Εκατονταετίας από την απελευθέρωση της Πρέβεζας (1912-2012) και να θεωρηθεί αυτό ως μείζον πολιτικό και πολιτισμικό στοίχημα. Η Πρέβεζα μπορεί να συμβάλει πολλαπλά στην ειλικρινή σύσφιγξη των ελληνο-τουρκικών σχέσεων. Οι πολυάριθμοι πρεβεζάνοι Πόντιοι και Μικρασιάτες και οι φορείς τους θα κληθούν να καταθέσουν τις προτάσεις τους.

Ένα ανθρώπινο δυναμικό εγνωσμένης αξίας και αναγνωρισμένης προσφοράς στην Πρέβεζα, οι διατελέσαντες δημοτικοί άρχοντες της πόλης, του νέου δήμου ή/και του νομού, πρέπει να κληθούν να κοινοποιήσουν σε θεσμικό πλαίσιο τις εμπειρίες τους και να δώσουν την καλοδεχούμενη συμβουλή τους. Η «Σύνοδος των Πρεβεζάνων Δημάρχων» μπορεί να αποτελέσει ένα εργαλείο έμπνευσης, σύμπλευσης και εξιδανίκευσης στη χάραξη μιας πολιτικής για την Πρέβεζα ως νέο Δήμο. Στρέφοντας νοερά το βλέμμα στους αυτοδιοικητικούς του παρελθόντος που δεν είναι πια μαζί μας, απευθύνουμε, με προσωπικά αισθήματα εκτίμησης, τις προγραμματικές αυτές σκέψεις προς όλους τους τελευταίους δημάρχους της πόλης, θεωρώντας ότι το πρώτο αντίτυπο αυτού του κειμένου έχει τιμητικά κοινοποιηθεί στον νυν Δήμαρχο κ. Μ.Η. Κλάπα.

Καταθέτουμε τη δήλωση αυτή ευθύνης και καλούμε όλους τους συμπολίτες μας σε συνεργασία.

Πρέβεζα, 18 Σεπτεμβρίου 2010

Άξονες προγράμματος

Του Αγησίλαου Μπέλλη

Η δική μας λογική σχετικά με την κατάρτιση και την υλοποίηση του προγράμματος, ανατρέπει τις μέχρι σήμερα αντιλήψεις, αλλά και τις κρατούσες πρακτικές, που απορρέουν από το δημαρχοκεντρικό μοντέλο αυτοδιοίκησης και την απόλυτη κυριαρχία της παράταξης που έχει την πλειοψηφία στο Δήμο. Η δική μας αντίληψη διαφοροποιείται και ως προς τον τρόπο συγκρότησης και λειτουργίας μιας δημοτικής κίνησης, αλλά και η επιλογή του υποψήφιου δημάρχου θα προκύψει μόνο μέσα από συλλογικές διαδικασίες. Θα καθιερώσουμε διαύλους επικοινωνίας με τους κοινωνικούς και επαγγελματικούς φορείς για την ουσιαστική συμμετοχή των δημοτών στον προγραμματισμό. Αυτό θα αποτελεί δέσμευση που θα εξειδικευθεί εκτενέστερα κατά την αναλυτική παρουσίαση του προγράμματός μας. Στοχεύουμε δηλαδή να προσδώσουμε στην τοπική αυτοδιοίκηση το ουσιαστικό της περιεχόμενο, με πραγματική λαϊκή συμμετοχή, χωρίς βεβαίως να παραγνωρίζουμε το περιβάλλον, στο οποίο είμαστε αναγκασμένοι να δράσουμε. Στοχεύουμε στην ποιοτική αναβάθμιση αλλά και τη διεύρυνση των αρμοδιοτήτων, παίρνουμε σοβαρά υπόψιν μας τα χαρακτηριστικά του νέου Δήμου μετά τη διεύρυνση, τις νέες αρμοδιότητες που θα προστεθούν με τον ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ, τη νέα οικονομική πραγματικότητα. Συνεπώς το πρόγραμμά μας θα χαρακτηρίζεται από δημοκρατική συμμετοχή για την κατάρτισή του και αγωνιστική διεκδίκηση για τη χρηματοδότησή του

και την υλοποίηση.

Τρεις είναι οι κεντρικοί άξονες του προγράμματός μας:

Α. Ποιότητα ζωής των δημοτών και περιβάλλον.

Β. Έργα εκτελούμενα απ’ το Δήμο.

Γ. Αναπτυξιακές πρωτοβουλίες.

Σχετικά με τον πρώτο άξονα, πρόκειται για μια δέσμη υπηρεσιών και δραστηριοτήτων του Δήμου, που αποσκοπούν στη βελτίωση της ποιότητας ζωής, στην κοινωνική πρόνοια και στην προστασία του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος. Ειδικότερα πρόκειται για

Μ. Βαλεριάνωφ, Εργάτριες κι αγρότισσες, όλες στις κάλπες!

το χωροταξικό σχεδιασμό και άλλες παρεμβάσεις που διευκολύνουν τη ζωή των δημοτών (κυκλοφοριακό, χώροι πρασίνου, πεζόδρομοι, ποδηλατόδρομοι κ.λπ.), υπηρεσίες καθαριότητας, ύδρευσης, αποχέτευσης, αθλητισμού, ΚΕΠ, κοινωνικές υπηρεσίες κ.λπ. Η πολιτική μας για τον παραπάνω τομέα δραστηριοτήτων θα είναι προσανατολισμένη αποκλειστικά στις ανθρώπινες ανάγκες και στόχευσή μας η ποιοτική τους αναβάθμιση και η διεύρυνση, όπου απαιτείται. Οι δύο αυτοί στόχοι θα είναι προσδιορισμένοι στο αναλυτικό μας πρόγραμμα, αλλά και μετρήσιμοι. Σε κάθε περίπτωση δεσμευόμαστε ότι οι παραπάνω υπηρεσίες αποτελούν αποκλειστικά και μόνο αρμοδιότητες του Δήμου, που δεν εκχωρούνται σε ιδιώτες, και, στο βαθμό που ασκούνται ακόμη και από δημοτικές επιχειρήσεις, οι αρμοδιότητες θα περάσουν στον Δήμο. Ο βαθμός ανταπόκρισης στις δεσμεύσεις που αναλαμβάνουμε για τη συνολική αναβάθμιση της ποιότητας ζωής των δημοτών μας θα εξαρτηθεί κυρίως από τους διαθέσιμους πόρους για τη χρηματοδότηση των δραστηριοτήτων αυτών, αλλά και την αξιοποίηση και ορθή διάταξη του προσωπικού του Δήμου. Οι πόροι προέρχονται από ίδια έσοδα και από επιχορηγήσεις. Τα πρώτα μπορούν να αυξηθούν, όχι με νέους φόρους, αλλά με μια καλύτερη οργάνωση των μηχανισμών βεβαίωσης και είσπραξης των οφειλών από δημότες και τρίτους. Οι επιχορηγήσεις μπορεί να αυξηθούν είτε με μεθοδική διεκδίκηση των παρακρατηθέντων και μη αποδοθέντων από την κεντρική διοίκηση, είτε με διεκδικητικούς αγώνες, στους οποίους ο Δήμος μας με τους δημότες δίπλα, αλλά και τους εργαζόμενους, θα πρωτοστατήσει. Οι εργαζόμενοι, το σπουδαιότερο κεφάλαιο που διαθέτει ο Δήμος, δεν αποτελούν εκλογική πελατεία του κάθε δημάρχου και η αξιοποίησή τους πρέπει να γίνεται με κριτήριο τις γνώσεις και ικανότητες. Η οργανωτική αναδιάταξη του προσωπικού θα γίνει με βάση τις νέες ανάγκες του διευρυμένου Δήμου, τα τυπικά και ουσιαστικά προσόντα κάθε υπαλλήλου: κανένας εργαζόμενος χωρίς αντικείμενο συγκεκριμένο. Θέλουμε εργαζόμενους αποτελεσματικούς, ικανοποιημένους για αυτό που κάνουν και διοίκηση που οργανώνει, κατευθύνει, ελέγχει, αναγνωρίζει και επιβραβεύει το έργο του καθενός ξεχωριστά. Καμιά πρόσληψη προσωπικού με ελαστικές σχέσης απασχόλησης. Πιστεύουμε ακόμη ότι οι δημοτικές επιχειρήσεις πρέπει να καταργηθούν και οι αρμοδιότητες να περιέλθουν στο Δήμο.

Σχετικά με το δεύτερο άξονα, πρόκειται για τα έργα συντήρησης και έργα υποδομών, καθώς και προμήθειες παγίων αγαθών, απαραίτητα για τη λειτουργία του Δήμου, αλλά που σχετίζεται άμεσα με τον πρώτο άξονα δραστηριοτήτων του Δήμου και ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά την ποιότητα ζωής. Η ποιότητα και η έκταση των έργων θα προσδιορίσουν την επιτυχία ή όχι των στόχων και των δεσμεύσεών μας. Η μεθοδολογία μας θα είναι ο προσδιορισμός των αναγκών, που θα προκύψει από την ανάλυση της υπάρχουσας κατάστασης και των προβλημάτων του Δήμου, από την εξεύρεση των αναγκαίων πόρων, από την εκπόνηση ουσιαστικών μελετών και από την υλοποίηση των έργων. Αυτά βεβαίως μπορεί να τα υιοθετήσει και να τα υποσχεθεί ο καθένας. Η διαφορά μας όμως είναι: (1) Θα προταθούν έργα πρωτοποριακά με χρονικό ορίζοντα πέραν της τετραετίας (θα παρουσιασθούν στο αναλυτικό μας πρόγραμμα), (2) θα εκπονηθούν μελέτες ουσιαστικές ή θα αξιοποιηθούν υπάρχουσες, απ’ τις οποίες θα προκύπτει η σκοπιμότητα υλοποίησης, (3) το οποιοδήποτε έργο θα αποφασισθεί, θα σχεδιασθεί και θα υλοποιηθεί λαμβάνοντας υπόψιν μας τις επιπτώσεις του στο περιβάλλον, (4) το προτεινόμενα έργα θα γίνονται με ιδιαίτερη ευαισθησία και γνώμονα το κοινωνικό συμφέρον, μακριά από κερδοσκοπικά παιχνίδια, εξυπηρέτηση ιδιωτικών συμφερόντων και εκλογικής πελατείας και σε κάθε περίπτωση κανένα έργο με την διαδικασία ΣΔΙΤ, (5) θα οργανωθεί ειδικό τμήμα με το έμπειρο στα ευρωπαϊκά προγράμματα και ικανό προσωπικό του νέου Δήμου, που θα σχεδιάζει και θα εκπονεί τις αναγκαίες μελέτες και η νέα δημοτική αρχή θα διεκδικεί με κάθε μέσο τους αναγκαίους πόρους από ευρωπαϊκές και κρατικές επιχορηγήσεις, (6) θα δημιουργηθεί ανεξάρτητη υπερκομματική αρχή που θα ελέγχει την παραλαβή των έργων.

Η ανάθεση, η υλοποίηση και η παραλαβή των έργων θα πρέπει να γίνεται με διαφάνεια. Θα προταθούν μέτρα που θα το εξασφαλίζουν. Οι απευθείας αναθέσεις, πέραν αυτών που είναι αναγκαίες σε πραγματικά έκτακτες καταστάσεις, οι υπερτιμολογήσεις και οι παραλαβές των έργων, αποτελούν στοιχεία που αφήνουν περιθώρια για κακοδιαχείριση, συνεπώς πρέπει να παρθούν μέτρα που θα εξασφαλίζουν τη διαφάνεια και τη χρηστή διοίκηση. Η διαφάνεια, πέραν του ότι είναι κοινωνικά επιβεβλημένη, θα εξοικονομήσει πόρους για το Δήμο.

Ο τρίτος άξονας, σχετίζεται με τα έργα του δεύτερου άξονα δραστηριοτήτων του Δήμου, αφορά όμως κυρίως πρωτοβουλίες, παρεμβάσεις και διεκδικήσεις του Δήμου για υλοποίηση των μεγάλων έργων υποδομής στα όρια του Δήμου και στην ευρύτερη περιοχή, τη συμβολή του Δήμου στις αναπτυξιακές προοπτικές των οικονομικών κλάδων της περιοχής. Τα έργα υποδομής που αποτελούν απαραίτητη προϋπόθεση για την ανάπτυξη των κλάδων της τοπικής οικονομίας και όχι μόνο, αποτελούν θέματα ξεχασμένα από τις τοπικές αρχές κατά τα τελευταία χρόνια. Ας μην ξεχνάμε όμως ότι η σύνδεση Ακτίου – Πρέβεζας προέκυψε από διεκδικήσεις και αγώνες της τότε δημοτικής αρχής με τους πολίτες. Εκκρεμούν όμως μεγάλα έργα υποδομής που πρέπει να διεκδικήσουμε για την περιοχή, όπως οι οδικές συνδέσεις με την Ιόνια και την Εγνατία Οδό, η σιδηροδρομική σύνδεση της Ηπείρου με την υπόλοιπη Ελλάδα, η σύνδεση με το φυσικό αέριο, η Βιομηχανική Περιοχή που στερείται στοιχειωδών υποδομών, η μαρίνα, η άρδευση της Λάμαρης και του κάμπου του ελαιώνα, καθώς και μικρότερα αρδευτικά έργα σε άλλες περιοχές του Δήμου. Θα διεκδικήσουμε με κάθε τρόπο τη χρηματοδότηση από την πολιτεία και την υλοποίηση των έργων αυτών.

Σχετικά με τις αναπτυξιακές προοπτικές του νέου Δήμου, η κατεύθυνση προκύπτει από τα χαρακτηριστικά της περιοχής μας και τα μέχρι σήμερα δεδομένα. Με βάση αυτά οι τομείς των οικονομικών δραστηριοτήτων είναι: γεωργία – κτηνοτροφία, τουρισμός και υπηρεσίες, όχι αναγκαστικά με την πιο πάνω κατάταξη για το βαθμό σπουδαιότητας. Οι παραπάνω τομείς συνάντησαν την αδιαφορία και την εγκατάλειψη των κρατικών αρχών, αλλά και η Τοπική Αυτοδιοίκηση δεν ανέλαβε πρωτοβουλίες που θα τη φέρουν κοντά στους ανθρώπους που δραστηριοποιούνται στους κλάδους αυτούς. Αντίληψή μας είναι ότι η Τ.Α. μπορεί να αφουγκρασθεί τα προβλήματα των επαγγελματικών τάξεων και των φορέων τους, να σχεδιάσει και να κατευθύνει την τοπική οικονομία σε σύγχρονες και πιο αποδοτικές δραστηριότητες, να προστατεύσει το περιβάλλον, την αρχιτεκτονική κληρονομιά, τις παραδόσεις του τόπου μας, να εμποδίσει την άναρχη ανάπτυξη με πρόσχημα την τουριστική ή άλλη ανάπτυξη. Να σταθεί δίπλα στους φορείς, συνεταιρισμούς, επαγγελματικά σωματεία, επιμελητήρια, να συνεργασθεί μαζί τους για την ενημέρωση, εκπαίδευση και προβολή εναλλακτικών και ποιοτικών οικονομικών δραστηριοτήτων (εναλλακτικός τουρισμός, εναλλακτική – βιολογική αγροκτηνοτροφία, τυποποίηση και συσκευασία των αγροτικών προϊόντων κ.λπ.), να διαθέσει το επιστημονικό προσωπικό για να πετύχουν οι παραπάνω στόχοι, να αγωνισθεί δίπλα τους για τα δίκαια αιτήματά τους. Ο αγώνας για παράδειγμα των κτηνοτρόφων της Ηπείρου για να παραμείνει η βιομηχανία γάλακτος ΔΩΔΩΝΗ συνεταιριστική, δεν μπορεί να μην είναι και αγώνας του Δήμου.

Το πολιτικό πλαίσιο

Του Σπύρου Παγκράτη

Οι εκλογές του Νοεμβρίου για τα αυτοδιοικητικά όργανα έχουν δύο βασικές διαφορές από όσες γνωρίσαμε μέχρι σήμερα: Γίνονται σε μια περίοδο οξύτατης οικονομικής κρίσης, ελεγχόμενης χρεοκοπίας της χώρας από το ΔΝΤ και την ΕΕ, και γίνονται με ένα νέο εκλογικό και περιφερειακό σύστημα –“Καλλικράτης”–, γεγονός που τους προσδίδει ιδιαίτερη σημασία.

Επί της ουσίας βρισκόμαστε μπροστά σε δύο αλλαγές – τομές, μπροστά σε δύο “νέες” μορφές του σύγχρονου κράτους: Από τη μια έχουμε ένα μη νομιμοποιημένο κράτος (απόρριψη λαϊκής κυριαρχίας, μειωμένη εθνική ανεξαρτησία) που διαμορφώνεται και επιβάλλεται από το καθεστώς ΔΝΤ – ΕΕ – ΕΚΤ, κι από την άλλη, στο όνομα της “αυτοδιοίκησης”, έχουμε ένα τεμαχισμό του κεντρικού κράτους σε περιφερειακά κρατίδια εξαρτημένα από το κεντρικό κράτος.

Η νέα αρχιτεκτονική του σύγχρονου “Καλλικράτη” στηρίζεται στους σύγχρονους δούλους (εργαζόμενους) και εξυπηρετεί τις δυνάμεις της αγοράς. Η νέα αρχιτεκτονική απομακρύνει τον πολίτη, συρρικνώνει τη δημοκρατία, απαξιώνει τις πολιτικές διεργασίες θεοποιώντας την αγορά. Όλα είναι ανταποδοτικά, όλα γίνονται εμπόρευμα. Η τοπική αυτοδιοίκηση γίνεται συνολικά ευάλωτη στο κεφάλαιο. Παιδεία, υγεία, πρόνοια, περιβάλλον περνάνε ως αρμοδιότητες στην τοπική αυτοδιοίκηση, χωρίς μάλιστα τους αντίστοιχους πόρους.

Ο “Καλλικράτης” σχεδιάστηκε από την αγορά και αφορά την αγορά. Εναρμονίζεται με τη συνθήκη της Λισσαβόνας (2009), έχει ελεγχθεί από το ΔΝΤ και είναι αναπόσπαστο κομμάτι του προγράμματος σταθερότητας. Η μεταρρύθμιση που προωθεί η παρούσα κυβέρνηση εσπευσμένα και χωρίς τον αναγκαίο κοινωνικό διάλογο προσβλέπει στην αποκέντρωση του κράτους πρωτίστως για λόγους δημοσιονομικούς, ενώ υπάρχουν και δεσμεύσεις που απορρέουν από το αντιλαϊκού χαρακτήρα μνημόνιο κυβέρνησης – ΕΕ – ΔΝΤ.

Η μεταρρύθμιση αναπαράγει το συγκεντρωτικό, προσωποκεντρικό, “δημαρχοκεντρικό” μοντέλο, με ένα καλπονοθευτικό εκλογικό σύστημα. Δεν έχει σχεδιαστεί με κριτήριο τη συμμετοχή των πολιτών στις αποφάσεις, ούτε την ουσιαστική μεταβίβαση εξουσιών σε πιο άμεσο επίπεδο. Έχει σχεδιαστεί με κυρίαρχο κριτήριο την εξοικονόμηση πόρων σε βάρος των κοινωνικών και προνοιακών αναγκών. Μέσα από το εκλογικό σύστημα αποκλείει κάθε αυθεντική έκφραση λαϊκής συμμετοχής, ενισχύοντας παράλληλα τις δυνάμεις του δικομματισμού, στην προσπάθεια ελέγχου των κέντρων λήψης αποφάσεων.

Είναι ήδη γεγονός ότι η Τ.Α. απώλεσε τη δυνατότητα οποιουδήποτε σχεδιασμού και προγραμματισμού επίλυσης των προβλημάτων των δήμων και

των δημοτών. Οι δήμοι πνίγονται και ασφυκτιούν με τα χαμηλότερα ποσοστά χρηματοδότησης των τελευταίων δεκαετιών. Σήμερα, με τον “Καλλικράτη”, τα πράγματα γίνονται ακόμη πιο δραματικά, σε όφελος προφανώς των σχεδιαζόμενων ανταποδοτικών υπηρεσιών, που θα μετατρέψουν την αυτοδιοίκηση σε χώρο κερδοφορίας του ιδιωτικού κεφαλαίου. Σε όφελος, όμως, και των ανεξέλεγκτων τοκογλυφικών δανεισμών, της μίζερης, συχνά διαπλεκόμενης και αδιαφανούς, διαχείρισης.

Μέσα σ’ αυτές τις ιδιαίτερα κρίσιμες στιγμές για την τύχη της κοινωνίας οι αυτοδιοικητικές εκλογές αναδεικνύονται πάνω από όλα ως πολιτική μάχη και η παράταξή μας μπορεί να παρέμβει ώστε:

– να καταγγελθεί η πολιτική του ΠΑΣΟΚ, αλλά και των ΝΔ – ΛΑΟΣ, που μας έφεραν στην ομηρία του μνημονίου,

– να φανεί ότι ακόμη και στα ασφυκτικά σημερινά περιθώρια μπορούμε να αγωνιστούμε για ένα δήμο οργανωτή της λαϊκής αντίστασης, που να έρχεται σε σύγκρουση με τις πολιτικές της φτώχειας και της εμπορευματοποίησης,

– να δημιουργηθεί ένα πλαίσιο που ως κεντρικούς άξονες θα έχει την πάλη για:

  • την καθιέρωση της απλής αναλογικής,
  • την ουσιαστική αναβάθμιση των αιρετών οργάνων της αυτοδιοίκησης και τη δημιουργία χώρου άμεσης δημοκρατίας και συμμετοχής των πολιτών,
  • την ουσιαστική συμμετοχή της αυτοδιοίκησης ως μοχλού της περιφερειακής και τοπικής ανάπτυξης με επίκεντρο το κοινωνικό όφελος, το δημόσιο χώρο και την προστασία του περιβάλλοντος,
  • τη δημιουργία από την αυτοδιοίκηση ενός κοινωνικού δικτύου αλληλεγγύης και ασφάλειας των πολιτών που πλήττονται από την κρίση και οδηγούνται στο περιθώριο με πολλαπλασιαστικούς ρυθμούς,
  • την ενθάρρυνση και την προώθηση των δυνατοτήτων συμμετοχής των πολιτών σε όλα τα επίπεδα (λαϊκές συνελεύσεις, τοπικά δημοψηφίσματα, συμμετοχικός προϋπολογισμός, κινηματικές διαδικασίες),
  • τη μετατροπή του δήμου σε φορέα δημιουργίας όχι έργων βιτρίνας και εφήμερων, αλλά μακράς πνοής, που αλλάζουν πραγματικά τη ζωή των πολιτών και δίνουν ταυτότητα στο δήμο αναδεικνύοντας το φυσικό κάλλος, τον πολιτισμό και την ιστορία του,
  • τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, ανακουφίζοντας τους ανθρώπους από τη μάστιγα της ανεργίας,
  • την υπεράσπιση του δημόσιου χώρου από τις επιθέσεις της αγοράς,
  • την άρνηση να γίνει η αυτοδιοίκηση μάνατζερ, που θα συναινεί στην εμπορευματοποίηση των κοινωνικών αγαθών, λέγοντας όχι στη ΣΔΙΤ και στην ιδέα να καταργηθούν ή να περάσουν στα χέρια των ιδιωτών κοινωνικοί θεσμοί όπως π.χ. η “βοήθεια στο σπίτι”,
  • την αναπτυξιακή πολιτική της περιοχής με τη συμμετοχή του επιστημονικού και παραγωγικού δυναμικού της,
  • μια άλλη αντίληψη για τις χρήσεις γης,
  • την ανάδειξη εναλλακτικών μορφών πολιτισμού, ιδιαίτερα στον ευαίσθητο χώρο της νεολαίας,
  • την ανάδειξη των νέων ανθρώπων ως ισότιμων συμπολιτών μέσα από συμμετοχικούς θεσμούς –για παράδειγμα δημοτικό συμβούλιο νέας γενιάς,
  • την υπεράσπιση των δημοκρατικών δικαιωμάτων των συμπολιτών μας από κάθε είδους αυταρχισμό,
  • την προστασία και την ουσιαστική φιλοξενία των ανθρώπων από ξένες χώρες, των οικονομικών μεταναστών και των πολιτικών προσφύγων με πρωτοβουλίες όπως τα σχολεία μεταναστών, η δημιουργία χώρων διαμονής και διατροφής, η ουσιαστική ιατρική και νομική υποστήριξή τους.

Ως αυτοδιοικητική συλλογικότητα πιστεύουμε στην αυτοθέσμισή μας μέσα από τις συνελεύσεις μας, την οριζόντια διάρθρωση της παράταξης, την αμεσοδημοκρατική λειτουργία παντού, την ομαλή εναλλαγή σε θέσεις ευθύνης, όπως οι δημοτικοί σύμβουλοι, την περιοδικότητα, την εκλογή του υποψήφιου δημάρχου από τη συνέλευση της παράταξης.

Γύρω απ’ αυτό το πλαίσιο επιδιώκουμε την ευρύτερη δυνατή συσπείρωση αυτοδιοικητικών, κοινωνικών και κινηματικών δυνάμεων. Είναι επιλογή μακράς πνοής, είναι βαθύτατα πολιτική επιλογή.

Πιστεύουμε στο διάλογο με όσους τον πιστεύουν. Πιστεύουμε ότι υπάρχουν περιθώρια να αντιστρέψουμε τη λειτουργία της πόλης και του ευρύτερου δήμου, ότι μπορούμε με όραμα και συνεργασία να προβάλουμε και να συμβάλουμε στην υλοποίηση ενός αξιόπιστου εναλλακτικού σχεδίου στο Δήμο Πρέβεζας.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ

Γεννήθηκε το 1959, κατάγεται από τους Ραφταναίους Τζουμέρκων και μεγάλωσε στα Γιάννενα. Έχει μία κόρη.

Φοίτησε στη Ζωσιμαία Σχολή Ιωαννίνων και στη συνέχεια σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και δημοσιογραφία.

Ασκεί δικηγορία στα Γιάννενα και έχει διατελέσει στο παρελθόν Γενικός Γραμματέας του Δικηγορικού Συλλόγου Ιωαννίνων. Είναι μέλος της Ελληνικής Εταιρίας Δικαίου του Περιβάλλοντος.

Έχει αρθρογραφήσει κατά καιρούς σε εφημερίδες και περιοδικά των Αθηνών και των Ιωαννίνων και έχει διατελέσει διευθυντής στο Δημοτικό Ραδιόφωνο των Ιωαννίνων.

Συμμετέχει από την ίδρυσή του στον ΣΥΡΙΖΑ, ως ανένταχτος σε συνιστώσες, και δραστηριοποιείται στην Επιτροπή των Ιωαννίνων και στη Θεματική Περιβάλλοντος του ΣΥΡΙΖΑ. Προέρχεται από τον χώρο της ανανεωτικής αριστεράς, με ενεργητική συμμετοχή στο φοιτητικό κίνημα και στη συνέχεια στην πολιτική ζωή των Ιωαννίνων και της Ηπείρου, ενώ έχει διατελέσει και μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ Εσωτερικού – Ανανεωτική Αριστερά. Στις νομαρχιακές εκλογές του 2002 ηγήθηκε, ως υποψήφιος Νομάρχης Ιωαννίνων, της παράταξης «Κόκκινη – Πράσινη Παρέμβαση», ενώ ήταν υποψήφιος βουλευτής Ιωαννίνων το 1989 και το 2004.

Πλούσια είναι η συμμετοχή του σε περιβαλλοντικούς αγώνες και κινήματα και ιδιαίτερα στα μέτωπα του νερού. Υπήρξε ιδρυτικό στέλεχος και για πολλές θητείες Πρόεδρος του Συλλόγου Προστασίας Αράχθου, που έδωσε σκληρό και νικηφόρο αγώνα ενάντια στην φραγματοποίηση και την καταστροφή του ποταμού. Είναι επίσης ιδρυτικό στέλεχος του Κοινωνικού Φόρουμ Ιωαννίνων, πρωτοβουλιών για την υπεράσπιση των ελεύθερων χώρων της πόλης και παλιότερα του Δικτύου Οικολογικής Δράσης και του Συλλόγου Φίλων της Δωδώνης. Έχει συμμετάσχει σε αντιρατσιστικές, αντιπολεμικές και διεθνιστικές πρωτοβουλίες και έχει τιμηθεί για την αρθρογραφία του με το βραβείο Ειρήνης και Φιλίας Απντί Ιπεκτσί.

Φωτογραφία: Χάρης Κακαρούχας

Ηπειρώτισσες και Ηπειρώτες

Αποφασίσαμε να συμμετέχουμε στις επικείμενες εκλογές για την Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση της Ηπείρου και συγκροτήσαμε την παράταξη «ΑΥ.ΡΙ.Ο. (Αυτοδιοικητικό Ριζοσπαστικό Ορμητήριο) για την Ήπειρο». Δεν επιδιώκουμε να διεκδικήσουμε μόνο την ψήφο σας αλλά να συγκροτήσουμε ένα αυτοδιοικητικό σχήμα μακράς πνοής, το οποίο θα μπορεί να συνεργαστεί και να εκφράσει λαϊκές αντιστάσεις, κοινωνικές και συνδικαλιστικές οργανώσεις, κινήματα και δυνάμεις, που οραματίζονται ένα διαφορετικό αύριο για την Ήπειρο.

Δεν ξεκινάμε από το μηδέν. Πιστεύοντας στην ενεργοποίηση των πολιτών ως απαραίτητη προϋπόθεση για μια καλύτερη κοινωνία, πολλοί από μας συμμετέχουμε για πολλά χρόνια σε συλλογικότητες και κινήσεις και έχουμε συναντηθεί σε μια σειρά από αγώνες για

την υπεράσπιση του βιοτικού επιπέδου, των εργασιακών και συνδικαλιστικών δικαιωμάτων και του κοινωνικού κράτους

την υποστήριξη και διεύρυνση των κοινωνικών και ανθρώπινων δικαιωμάτων

την προστασία του περιβάλλοντος και των δημόσιων αγαθών και υποδομών από την υποβάθμιση, την ιδιωτικοποίηση και την εμπορευματοποίηση.

Συνειδητοποιούμε ότι οι αυτοδιοικητικές εκλογές του Νοεμβρίου θα διεξαχθούν σε νέο πολιτικό και κοινωνικό τοπίο και σε μια εξαιρετικά κρίσιμη συγκυρία, που σφραγίζεται από

την αξιοποίηση της κρίσης από τις δυνάμεις του κεφαλαίου, ώστε να τροποποιηθούν ριζικά οι συσχετισμοί σε βάρος του κόσμου της εργασίας

την πρωτοφανή επίθεση της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, με τη στήριξη της Ν.Δ., του ΛΑΟΣ, στα κοινωνικά δικαιώματα και τις κατακτήσεις δεκαετιών των Ελλήνων εργαζόμενων

και την εφαρμογή του αντιδραστικού μνημονίου, που συνυπέγραψε η Κυβέρνηση με την «τρόϊκα» ΕΕ, ΔΝΤ και ΕΚΤ.

Είναι προφανής η πολιτική σημασία των πρώτων αυτών εκλογών μετά από την εφαρμογή του μνημονίου και η ανάγκη συσπείρωσης και ενίσχυσης των δυνάμεων που αγωνίζονται εναντίον του.

Το μνημόνιο δεν είναι κάτι εξωτερικό και άσχετο με την Αυτοδιοίκηση. Αντίθετα, η μεταρρύθμιση, την οποία επιχειρεί η Κυβέρνηση με το σχέδιο Καλλικράτης, αποτελεί την συγκεκριμένη εξειδίκευση του προγράμματος σταθερότητας στην Αυτοδιοίκηση. Ο Καλλικράτης εντάσσεται στο πλαίσιο της δραστικής περικοπής των δημόσιων κοινωνικών δαπανών (από 1,2 έως 1,8 δις ευρώ σύμφωνα με τις προβλέψεις του μνημονίου), στην υποχρηματοδότηση υπηρεσιών και έργων, που θα οδηγήσουν στην κατάρρευσή τους, στην απόλυση δεκάδων χιλιάδων εργαζόμενων στην Αυτοδιοίκηση, που επιβαρύνεται με νέες αρμοδιότητες χωρίς όμως ανάλογα μέσα ανταπόκρισης σε αυτές, πράγμα που θα οδηγήσει αναπόφευκτα στην κατάρρευση και την ιδιωτικοποίηση στρατηγικών της λειτουργιών.

Παράλληλα ο Καλλικράτης θεσμοθετεί τον αυταρχικό συγκεντρωτισμό της Αυτοδιοίκησης και επιδιώκει την αποκλειστική νομή της από τον δικομματισμό, διατηρώντας το ληστρικό πλειοψηφικό εκλογικό σύστημα και αναπαράγοντας το συγκεντρωτικό μοντέλο του κεντρικού κράτους.

Παρά την καθιέρωση της εκλογής των περιφερειακών οργάνων, τελικά το σχέδιο Καλλικράτη οδηγεί σε περιφερειακές αρχές, που

ελάχιστα θα λογοδοτούν στους πολίτες αλλά θα ελέγχονται από κεντρικές κομματικές επιλογές και ισχυρά κέντρα λήψης αποφάσεων

θα χαρακτηρίζονται από την κυριαρχία των πελατειακών σχέσεων και την αδιαφάνεια, όπως εξάλλου συμβαίνει σήμερα τόσο στις κρατικές Περιφέρειες με τις διορισμένες περιφερειακές αρχές όσο και στις Νομαρχιακές Αυτοδιοικήσεις με τις εκλεγμένες.

Σε αυτές τις συνθήκες η Ήπειρος με την αναμφισβήτητη γεωγραφική και κυρίως πολιτιστική της ενότητα, με τον πλούτο της φύσης και την περηφάνεια των ανθρώπων της, πρόκειται να βρεθεί μπροστά σε οξυμμένα προβλήματα, παλιά και νέα :

–         τις στρεβλώσεις, που δημιουργεί το κυρίαρχο αναπτυξιακό μοντέλο, αλλά και την υστέρησή της σε σύγκριση με τον κεντρικό κορμό της χώρας και έντονες ανισορροπίες στο εσωτερικό της

–         την απουσία στρατηγικών μακράς πνοής, αναπτυξιακών επιλογών με άξονα τη βιωσιμότητα και πολιτικών για τη λειτουργική ένταξή της στον ευρύτερο βαλκανικό και αδριατικό της περίγυρο

–         την εκποίηση και ιδιωτικοποίηση του δημόσιου πλούτου της και την παράδοσή του στην κερδοσκοπία των ιδιωτικών συμφερόντων

–         την αυξανόμενη φτώχεια και ανεργία (12,3 % μόνο η καταγραμμένη) σε όλο το φάσμα της Περιφέρειας

–         την εγκατάλειψη του ορεινού χώρου και την αστικοποίηση χωρίς σχέδια, υποδομές και υπηρεσίες

–         την απουσία δημόσιων μέσων συγκοινωνίας και μεταφοράς, με χαρακτηριστική την απουσία του τραίνου, και την απειλή της ιδιωτικοποίησης βασικών συγκοινωνιακών υποδομών, όπως του λιμανιού της Ηγουμενίτσας

–         την εγκατάλειψη του αγροτικού κόσμου και την επίθεση στο τελευταίο οχυρό του δημόσιου, κρατικοσυνεταιριστικού τομέα, τη βιομηχανία γάλακτος «Δωδώνη»

–         την υποχρηματοδότηση και απαξίωση των υποδομών εκπαίδευσης, υγείας και κοινωνικής προστασίας της Περιφέρειας

–         την υποβάθμιση του ανεκτίμητου περιβαλλοντικού της πλούτου, την ανεξέλεγκτη λειτουργία παραγωγικών δραστηριοτήτων και την ανικανότητα ορθολογικής διαχείρισης του προβλήματος των αποβλήτων.

Τα προβλήματα αυτά δεν οφείλονται ούτε στο ορεινό ανάγλυφο ούτε στην κακή τύχη της Ηπείρου. Αντίθετα απορρέουν από τις επιλογές της πολιτικής εξουσίας και της άρχουσας τάξης της περιοχής, από την κυριαρχία του συγκεκριμένου παραγωγικού και καταναλωτικού μοντέλου, από τη σπατάλη πόρων σε ασκήσεις πελατειακής αναπαραγωγής.

Γι’ αυτό και γίνεται πιο επιτακτική η ανάγκη μιας ισχυρής παρουσίας δυνάμεων, που εμπνέονται από τις αρχές και τις κατακτήσεις της ριζοσπαστικής Αριστεράς και Οικολογίας, στο νέο Περιφερειακό Συμβούλιο με στόχους την απόκρουση και κατάργηση του μνημονίου, την υποστήριξη των κοινωνικών διεκδικήσεων και την άσκηση αποτελεσματικού ελέγχου στη διαχείριση της εξουσίας.

Οι προγραμματικοί μας στόχοι

διατυπώνονται από τη σκοπιά των λαϊκών αναγκών και συμφερόντων

στοχεύουν στην επεξεργασία ενός εναλλακτικού πρότυπου κοινωνικής οργάνωσης και ανάπτυξης για την Περιφέρεια της Ηπείρου

υποστηρίζουν ένα νέο τρόπο παραγωγής, κατανάλωσης και διανομής του πλούτου με κεντρικό το ρόλο του δημόσιου χώρου και των συλλογικών αγαθών

απαιτούν ισχυρούς μηχανισμούς δημοκρατικού ελέγχου και θεσμούς λαϊκής συμμετοχής

συνιστούν ρήξη με το κυρίαρχο μοντέλο μεγιστοποίησης του κέρδους και κυριαρχίας των ιδιωτικών συμφερόντων

συνδέονται με μέτωπα πάλης και στόχους σε πανελλαδικό επίπεδο

και ασφαλώς προϋποθέτουν την ανατροπή του πολιτικού σκηνικού και των σημερινών συσχετισμών

Επιδιώκουμε και αγωνιζόμαστε για :

μια περιφερειακή αυτοδιοίκηση εκλεγμένη δημοκρατικά, με απλή αναλογική και έμμεση εκλογή περιφερειάρχη, αποκεντρωμένη σε περιφερειακά διαμερίσματα, με τους πολίτες πρωταγωνιστές και θεσμοθετημένους σταθερούς πόρους. Κατάργηση της παράλληλης κρατικής Περιφέρειας Ηπείρου – Δυτικής Μακεδονίας και μεταφορά όλων των αρμοδιοτήτων της στην περιφερειακή Αυτοδιοίκηση.

μια αναπτυξιακή διαδικασία με στόχους την πλήρη απασχόληση, την εξάλειψη της φτώχειας και τη μείωση των ανισοτήτων και όχι την οικονομική μεγέθυνση. Μια αναπτυξιακή διαδικασία, που θα σχεδιάζεται με βάση τις ανάγκες και όχι το κέρδος, θα σέβεται το περιβάλλον και τα φυσικά αποθέματα, θα αντιστρέφει το μοντέλο της ατομικής κατανάλωσης προς όφελος συλλογικών αγαθών και θα εφαρμόζει την τεχνολογική καινοτομία προς όφελος της κοινωνίας.

την διασφάλιση του δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα και του υψηλού επιπέδου υπηρεσιών εκπαίδευσης, υγείας και κοινωνικής πρόνοιας για όλους, χωρίς αποκλεισμούς και την απόκρουση της ιδιωτικοποίησης, άμεσης ή έμμεσης (λ.χ. μέσω ΣΔΙΤ)

την ανάπτυξη δημόσιων μέσων συγκοινωνίας, και ιδιαίτερα σταθερής τροχιάς είτε πρόκειται για τη σιδηροδρομική σύνδεση της Περιφέρειας με τον περίγυρό της είτε για δίκτυα προαστιακού σιδηροδρόμου και τραμ, που θα οδηγούν στην απεξάρτηση του πολίτη από το ιδιωτικό αυτοκίνητο

την ολοκλήρωση του πολεοδομικού και χωροταξικού σχεδιασμού με κριτήριο την υπεράσπιση και διεύρυνση του δημόσιου χώρου και των κοινωνικών υποδομών και όχι την υποταγή σε σχέδια  ιδιωτικοποίησης του χώρου. Την ολοκλήρωση σύνταξης του δασολογίου και του κτηματολογίου και την εφαρμογή ολοκληρωμένων πολιτικών για τους ορεινούς όγκους αντί της αποσπασματικής και συχνά πελατειακής λογικής του προγράμματος «Πίνδος»

μέτρα και πολιτικές για τον αγροτικό κόσμο, που θα στηρίζουν την παραγωγή ποιοτικών και βιολογικών τροφίμων και θα αποκλείουν τα μεταλλαγμένα, θα ενισχύουν τις συλλογικές μορφές παραγωγής (συνεταιρισμοί) και θα συγκρατούν τους νέους στην ύπαιθρο. Την υπεράσπιση του δημόσιου χαρακτήρα της γαλακτοβιομηχανίας «Δωδώνη» και του ρόλου της υπέρ των κτηνοτρόφων της Ηπείρου

τον σχεδιασμό και την υλοποίηση πολιτικών για την προστασία της βιοποικιλότητας και της φυσικής κληρονομιάς, τη γενναία χρηματοδότηση των εθνικών πάρκων και την ουσιαστική τους λειτουργία, όπως και των περιοχών του δικτύου Natura

την προστασία των υγροτόπων και των υδάτινων οικοσυστημάτων της Περιφέρειας με έμφαση στα περισσότερο απειλούμενα (Αμβρακικός, Παμβώτιδα), την υπεράσπιση των ποταμών από την υποβάθμιση, τη φραγματοποίηση και τη μεταφορά νερών, την ολοκλήρωση των διαχειριστικών μελετών σε επίπεδο λεκάνης απορροής και την αναστροφή της ραγδαίας ιδιωτικοποίησης των αποθεμάτων του πόσιμου νερού

την ανάδειξη της πολιτιστικής και αρχιτεκτονικής κληρονομιάς της περιοχής και την τουριστική της ανάπτυξη με γνώμονα τη βιωσιμότητα και την προστασία του περιβάλλοντος και του τοπίου, απορρίπτοντας λογικές «αξιοποίησης», όπως αυτή του Χωροταξικού Σχεδίου για τον τουρισμό

ολοκληρωμένη διαχείριση των αποβλήτων και ιδιαίτερα των αστικών απορριμμάτων, με πρόληψη και ανακύκλωση στην πηγή, επεξεργασία των υπολειμμάτων και λειτουργία ΧΥΤΥ με ορθολογικό επιμερισμό των οχλήσεων και απώτερο στόχο τη μηδενική παραγωγή σκουπιδιών, αποκλείοντας «λύσεις» αποτέφρωσης και ιδιωτικοποίησης

πολιτικές εξοικονόμησης ενέργειας στα κτίρια και τα μέσα μεταφοράς, ανάπτυξη των ΑΠΕ όχι με κριτήριο το κέρδος αλλά με όρια, κανόνες, αποκεντρωμένη χωροθέτηση και σεβασμό στο περιβάλλον. Επίσης την ματαίωση της διέλευσης των αγωγών φυσικού αερίου από την ζώνη τουριστικής ανάπτυξης Συβότων – Πέρδικας και την αποτροπή εγκατάστασης πυρηνικών εργοστασίων στο βαλκανικό περίγυρο

μια περιφερειακή αυτοδιοίκηση που θα υψώνει ασπίδα κοινωνικής αλληλεγγύης και προστασίας της ανθρώπινης αξιοπρέπειας όλων των ανθρώπων, γυναικών και ανδρών, Ελλήνων και αλλοδαπών. Μια περιφερειακή αυτοδιοίκηση που θα αντιμετωπίζει με ευαισθησία τη νεολαία και την τρίτη ηλικία, τους άνεργους και τους κοινωνικά αποκλεισμένους, θα εργάζεται για την κοινωνική ένταξη των οικονομικών μεταναστών, θα αντιπαλεύει την καταστολή, το ρατσισμό και την ξενοφοβία, θα σέβεται το δικαίωμα στη διαφορά και στον αυτοπροσδιορισμό και θα καλλιεργεί φιλικές σχέσεις με τους γειτονικούς λαούς

μια περιφερειακή αυτοδιοίκηση, που θα ενισχύει τον πολιτισμό και την οργανική του σύνδεση με την εκπαίδευση, θα μάχεται για την ελευθερία της έκφρασης, θα μεριμνά για την ενίσχυση της κοινωνικά προσανατολισμένης έρευνας και θα προωθεί μια νέα γενιά δικαιωμάτων μπροστά στην ψηφιακή εποχή και τη δωρεάν διάδοση των νέων τεχνολογιών της επικοινωνίας.

Θεωρούμε ότι στις σημερινές συνθήκες η έννοια «αυτοδιοικητικό κίνημα» πρέπει να αποκτήσει ένα νέο περιεχόμενο, για να ακυρώσουμε όσα μας επιβάλλονται και να διεκδικήσουμε αυτοδιοίκηση με κοινωνική συμμετοχή στην Ήπειρο και σε όλη τη χώρα. Θέλουμε να αλλάξουμε τα δεδομένα και τους συσχετισμούς. Να πάρουμε το μέλλον της Ηπείρου στα χέρια μας.

  1. ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΔΗΜΟΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΟΥ ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ:

Ίσα δικαιώματα για όλους τους συνδημότες Πρέβεζας, Λούρου και Ζαλόγγου

Υπογράφουμε αυτό το κείμενο για να εκφράσουμε την ανησυχία μας για την πορεία του δήμου μας και των νέων δημοτικών διαμερισμάτων.

Πιστεύουμε, πρώτα, ότι στη σημερινή συγκυρία οι επικείμενες αυτοδιοικητικές εκλογές αποκτούν έναν ιδιαίτερο χαρακτήρα και ταυτόχρονα καθίστανται κεντρική πολιτική μάχη. Η λύση των συσσωρευμένων προβλημάτων είναι, πράγματι, υπόθεση των πολλών. Και πιστεύουμε ότι χρειαζόμαστε ένα δημοτικό σχήμα που θα αναδείξει τα προβλήματα, θα προτείνει λύσεις και θα συγκρουστεί με τα συμφέροντα.

Bakirtzes, Giorgos. Δρώμενα. Τίμημα θάνατος

Οι δημοτικές –και οι περιφερειακές– εκλογές μάς δίνουν την ευκαιρία να συζητήσουμε για τις συνθήκες λειτουργίας του δήμου μας ως πόλης και διοίκησης –αυτό που κάποτε ονόμαζαν με μια λέξη: “πόλις”. Σκοπεύουμε να εκθέσουμε μέχρι καταγγελίας τη δυσλειτουργία που βιώνει ο απλός πολίτης, όταν αδύναμος βλέπει να του κλέβουν δημόσιο χώρο και χρόνο με ευθύνη και της δημοτικής αρχής και να λειτουργεί το δίκαιο του ισχυρού. Δείτε: Σ’ ένα σταυροδρόμι περνά καμαρωτός ο τζιπάτος κλιματιζόμενος συμπατριώτης μας περιφρονώντας την ηλικιωμένη συμπολίτισσά μας ή την αλλοδαπή οικογένεια με το παιδικό αμαξάκι που περιμένουν στη διάβαση στη βροχή ή στον ήλιο. Όμως τα αιτήματα των πολιτών για μια αποκατάσταση των συνθηκών ανθρώπινης ζωής και κυκλοφορίας στις εντός πόλεως περιοχές των (πρώην) δήμων μας απορρίπτονται.

Θέλουμε να ζούμε στην πόλη κι όχι ανάμεσα στους βρώμικουςσκουπιδοτενεκέδες, που ανέχεται ο Δήμος μπροστά στα πιο όμορφα και ιστορικά κτίρια της πόλης. Θέλουμε τα παιδιά να ξαναβγούν στους δρόμους και να ξαναζωντανέψουν τις γειτονιές ή να αθληθούν χωρίς εμπόδια ή “πλάγιες διευκολύνσεις” κι όχι να φρουρούνται σε προνομιακούς ειδικούς χώρους διασκέδασης, πράγμα που δεν κάνει τίποτε άλλο παρά να προετοιμάζει ανακύκλωση του κακού από δημοτικό διαμέρισμα σε δημοτικό διαμέρισμα και να γιγαντώνει αδικίες στο εσωτερικό ομοειδών επαγγελμάτων.

Αυτά συμβαίνουν σ’ όλους τους τομείς δημόσιας λειτουργίας. Αν ασχολούμαστε με το δημόσιο κοινόχρηστο χώρο, είναι επειδή σ’ αυτόν τα πράγματα είναι φανερά και δυστυχώς απροκάλυπτα και προκλητικά. Τα πρότυπα της ληστρικής εκμετάλλευσης του χώρου που επικράτησαν στην Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη και τα νησιά επιβλήθηκαν και στο νομό μας από τις δυνάμεις που κατέλαβαν τις τοπικές αρχές και τους συνεργάτες τους. Ως δημότες δεν ζητούμε ελεημοσύνη παρά μόνο ίσα δικαιώματα για όλους μας.

Έχουμε διαπιστώσει ότι η τοπική αυτοδιοίκηση δεν αποτελεί χώρο ισονομίας για την παρέμβαση των πολιτών. Η αδιαφάνεια, η άσκηση εξουσίας από τα συμφέροντα, η επιβολή ταξικών και προνομιακών επαγγελματικών προτεραιοτήτων είναι παρούσες στο χώρο της αυτοδιοίκησης, όσο είναι και στην κεντρική πολιτική σκηνή. Έτσι, ουσιαστικές παρεμβάσεις δεν μπορούν πια να προέλθουν από δημοτικά σχήματα που βασίζονται απλώς σε καλοπροαίρετους πολίτες και σε πρακτικές λύσεις, αλλά από σχήματα που στοχεύουν στη ριζική ανατροπή των κοινωνικών και πολιτικών συσχετισμών.

Στην εποχή του μνημονίου, της τρόικας και της πιο ταξικής κυβέρνησης μετά το 1974 όλες αυτές οι πτυχές ενισχύονται. Δεν είναι μόνο η μείωση μισθών και συντάξεων, οι αλλαγές στο ασφαλιστικό και στο φορολογικό και οι άλλες «διαρθρωτικές αλλαγές», που σταθεροποιούν την αδικία. Είναι και ο ενταγμένος σ’ αυτό το πλαίσιο «Καλλικράτης», που, πέρα από τις απολύσεις, τη δραματική μείωση πόρων, τον περιορισμό δαπανών για κοινωνικά προγράμματα και άλλα πολλά, θα οδηγήσει σε πλήρη κατάρρευση τη αυτοδιοίκηση, αυτή, άλλωστε που και τώρα είναι δημοκρατικά ανάπηρη, οικονομικά υποχρηματοδοτούμενη και έκθετη στις αγοραίες πολιτικές και τα ιδιωτικά συμφέροντα.

Τα συμφέροντα που υπηρετούνται από τις ευνοημένες από το νόμο δημοτικές δυνάμεις αντιμετωπίζουν την πόλη σαν «έδαφος», με τη στρατιωτική και οικοπεδική έννοια, κι όχι σαν κοινότητα ανθρώπων. Και η αυτοδιοίκηση, ακόμη πιο αδύναμη και ενσωματωμένη, θα περιφέρεται στις ακτές του (Δήμου) Ζαλόγγου, και τις πλατείες και τα πεζοδρόμια του Λούρου και της Πρέβεζας ζητώντας ελεημοσύνη απ’ όσους τα καταλαμβάνουν περιφρονώντας τον απλό πολίτη.

Ταυτόχρονα, οι έννοιες της αυτο-διοίκησης, της δημοκρατίας και της συμμετοχής των πολιτών πλήττονται βάναυσα με τους υπερμεγέθεις δήμους-εδάφη, που λειτουργούν συγκεντρωτικά και αδιαφανώς, μέσα σ’ ένα “δημαρχοκεντρικό” μοντέλο, χωρίς θεσμούς εσωτερικής αποκέντρωσης, κοινωνικού ελέγχου και με ληστρικό πλειοψηφικό εκλογικό σύστημα.

Κοινή μας διαπίστωση είναι ότι στις επερχόμενες εκλογές χρειάζεται να τιμωρηθούν μαζικά τα κόμματα του μνημονίου. Ταυτόχρονα, ένα νέο δημοτικό σχήμα οφείλει να δουλέψει, συλλογικά, για την αλλαγή των συσχετισμών στο τοπικό επίπεδο με τα παρακάτω συγκεκριμένα χαρακτηριστικά:

  • · Να αξιοποιεί πολιτικά την εμπειρία από τις λαϊκές κινητοποιήσεις για τοπικά ζητήματα –ΣΔΙΤ, νοσοκομείο, λιμενικό καταφύγιο Παντοκράτορα, Αμβρακικός, κεραίες. Να συγκρουστεί με συμφέροντα που οδηγούν σε κατάργηση του κοινωνικού ελέγχου, υποβάθμιση της ποιότητας ζωής των πολιτών και σε κοινωνική αδικία. Να υιοθετεί θέσεις και να ευνοεί δράσεις για την προστασία των δημόσιων χώρων, του περιβάλλοντος, της αισθητικής και του πολιτισμού (που σημαίνει: αξιοπρεπή πεζοδρόμια, μεγαλύτεροι πεζόδρομοι και λειτουργικοί ποδηλατόδρομοι, άφοβη κίνηση παιδιών και ακίνδυνη μετακίνηση ηλικιωμένων και ΑμΕΑ, προστασία διατηρητέων και επέκταση παραδοσιακού τομέα, σεβασμός των ακτών και του φυσικού τοπίου κ.λπ.).
  • · Να συμβάλλει στην οργάνωση νέων μορφών κοινωνικής αλληλεγγύης για τα θύματα της κρίσης (γιατροί, δάσκαλοι, λογιστές και μηχανικοί κατοικίας που προσφέρουν εθελοντικά τις υπηρεσίες τους), και να προωθεί εναλλακτικές μορφές κοινωνικής οργάνωσης (συνεταιρισμοί, τίμιο εμπόριο, ηθική τράπεζα, συλλογική διαχείριση δημόσιων χώρων, πρόσβαση στη στέγη, κ.λπ.).
  • · Να αναγνώσει και να κατανοήσει τη νέα γεωγραφία του Δήμου (Ακτές Ζαλόγγου – Κέντρο βάρους Λούρου) και να προχωρήσει με αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες στην κοινωνική χωροταξία και πολεοδομία του Δήμου, αχρηστεύοντας μ’ αυτό τον τρόπο προσωπικές διαδρομές παροχής προνομίων, υπόγειες συναλλαγές ελέγχου και γενικότερες απολιτικές εκτιμήσεις και πατερναλιστικές τοποθετήσεις.

Στην Πρέβεζα ποτέ δεν λειτούργησε δημοτικό σχήμα μ’ αυτά τα χαρακτηριστικά. Νομίζουμε ότι ήρθε ο καιρός –έχουμε κιόλας αργήσει! Το κάλεσμά μας στηρίζεται στην ανάγκη να προτάσσουμε το συλλογικό σε σχέση με το ατομικό. Σας καλούμε –σε τόπο και χρόνο που θα ανακοινωθεί σύντομα– σε μια ανοικτή συνέλευση, για να συνδιαμορφώσουμε την κοινή μας λειτουργία, το κοινό μας πλαίσιο, την κοινή μας πρόταση. Είναι ένας αγώνας που πρέπει να δώσουμε. Γιατί «οι μόνοι αγώνες που χάθηκαν είναι εκείνοι που δεν έγιναν ποτέ».

Πρέβεζα, 25 Αυγούστου 2010

1. Ανδρέας Αδάμ,                               συνταξιούχος δημοτικός υπάλληλος

2. Δημήτρης Αλμπάντης,                επιχειρηματίας

3. Ευριπίδης Αφεντουλίδης,            ηλεκτρολόγος – μηχανολόγος μηχανικός

4. Ευγενία Γεωργίου,                         καθηγήτρια

5. Σωτήρης Δασκάλας,                      συνταξιούχος λογιστής

6. Μαρία Ζιάκα,                                   ζωγράφος

7. Θοδωρής Θωμάς,                            υπάλληλος ΔΕΗ

8. Κώστας Καλύβας,                          επιχειρηματίας

9. Γιάννης Κατσανός,                       καθηγητής φυσικής αγωγής

10.  Ξανθή Κατσή

11.  Πέτρος Κατωπόδης,                   αγρότης

12.  Παναγιώτης Κόττας,                 οικονομολόγος

13.  Νίκος Λιβιεράτος,                      γιατρός καρδιολόγος

14.  Λιλιάνα Λιβιεράτου,                 οφθαλμίατρος

15.  Γιάννης Μακρυγιάννης,          συνταξιούχος

16.  Πόπη Μιχελάκου,                      παιδοψυχίατρος

17.  Μιλτιάδης Μπάλκος,                 δικηγόρος

18.  Αγησίλαος Μπέλλης,                οικονομολόγος, δημοτικός υπάλληλος

19.  Μιχάλης Νόβας,                         οικονομολόγος – λογιστής, συνεταιριστικός υπάλληλος

20.  Ειρήνη Νούτσου,                       επιχειρηματίας

21.  Σπύρος Παγκράτης,                 τεχνικός ΟΤΕ

22.  Χαράλαμπος Πάνης,               γεωπόνος

23.  Πάνος Παπαδάτος,                   δάσκαλος

24.  Διονύσης Παπανίκος,             μηχανικός γεωλόγος, συνδικάτο               εργαζομένων ΙΓΜΕ

25.  Αφροδίτη Παπουτσή,              δημοτική υπάλληλος

26.  Γιάννης Ρέντζος,                      πανεπιστημιακός διδάσκων

27.  Μαρία Σπυράκου,                     ιδιωτική υπάλληλος

28.  Απόστολος Σταύρακας,           αρχιτέκτονας

29.  Ευκλείδης Τσακαλώτος,         καθηγητής πανεπιστημίου

30.  Ευτυχία Τσαμποδήμου,          ηθοποιός

31.  Βαγγέλης Τσιρογιάννης,        συνταξιούχος δάσκαλος

32.  Κώστας Τσιώκος,                      συνταξιούχος συνεταιριστικός υπάλληλος

33.  Σταμάτα Τσοπώλη,                   γιατρός γυναικολόγος

34.  Ευκλείδης Φονταράς,               μηχανολόγος μηχανικός

35.  Ηλίας Χάιδας,                            πολιτικός επιστήμονας

36.  Αγγελική Σπυράκου                 νοσηλεύτρια

37   Καμέλια  Πέτρε                          μηχανικός  γεωλόγος

38   Νίκος  Λαμπρακούλης               επαγγελματίας

39   Δήμητρα Καστάνη                     φυσιοθεραπεύτρια

40   Γιάννης  Κορωναίος                   γεωπόνος

41  Σαπφώ  Αλφαντάκη                     φυσιοθεραπεύτρια

42. Ρούλα Ντούσια

43. Άρης Παπαδόπουλος,                 λέκτορας Ε.Μ.Π.

44 Σπύρος Κανέλος                             γιατρός  ΩΡΛ

45 Νανά  Τσόλκα                                 γιατρός  μικροβιολογος

46. Βιργινία Τσακανιά,                       δικαστική υπάλληλος

47. Χρήστος Κοτσίνης,                       τεχνολόγος πολιτικός μηχανικός

48. Μηνάς Σορόκας,                                  λιμενεργάτης

49   Αννα Κακοσίμου                               φιλόλογος

50   Βασίλης Τζίμας                              καθηγητής φυσικής αγωγής

51  Απόστολος Παπαδημητρίου                 αρχαιολόγος

52. Γιάννης Σαουσάντος,                        συνταξιούχος

53. Σπύρος Φονταράς,                  ηλεκτρολόγος – μηχανολόγος μηχανικός

54. Τασούλα Κάλφα,                              τραπεζική υπάλληλος

55. Νικίας Φονταράς,                             πολιτικός μηχανικός

56 Σπύρος  Καζαμίας                                ηλεκτρολόγος

57 Γιώργος Λογοθέτης                               πολιτικός μηχανικός


Η συλλογή υπογραφών  συνεχίζεται. Οποιος συνδημότης συμφωνεί με την πρωτοβουλία μας και θέλει να βοηθήσει, ας προσθέσει το όνομα του στον κατάλογο και να το στείλει προσωρινά στο mail του Φόρουμ ,μέχρι την δημιουργία ιστοσελίδας της κίνησης. Καλό ειναι να γράψει  και το τηλέφωνο του για να επικοινωνούμε.

ΣΗΜΕΡΑ  18-9-10 ΚΑΙ ΩΡΑ 7.30 ΣΗΝ ΑΙΘΟΥΣΑ ΤΟΥ ΤΕΕ (ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΤΕ 1Ος ΟΡΟΦΟΣ) ΓΙΝΕΤΑΙ Η ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΗΣ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ ΚΑΙ ΠΡΟΤΑΣΗ- ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΠΙΚΕΦΑΛΗΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΘΕΣΕΙΣ ΤΗΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΔΗΜΟ.

Σ’ αυτές τις εκλογές για τοπική αυτοδιοίκηση η κυβέρνηση θέλει να μην εκτεθεί με πρωτοκλασάτα στελέχη της, γιατί θα βρεθούν στη δύσκολη θέση να αντιμετωπίσουν τον “Καλλικράτη” κι ένα μνημόνιο αντιλαϊκό, δηλαδή θα πρέπει να αντιμετωπίσουν την οργή του κόσμου.

Στη Θεσσαλονίκη, κάποιες συλλογικότητες θεωρούν ως κυρίαρχο ζήτημα γι’ αυτές τις εκλογές την απαλλαγή του δήμου από την ΝΔ, αδιαφορώντας για τη συγκυρία, που χαρακτηρίζεται από την κρίση.

Η ελληνική εποχή χαρακτηρίζεται από την πολιτική που ασκεί η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, που συμμαχεί με το ελληνικό κεφάλαιο, το ΔΝΤ, και τα μουτζαχεντίν τμήματα της ΕΕ, ώστε να φέρουν τους εργαζόμενους και το ευρύτερο κοινωνικό τους περιβάλλον σε συνθήκες φτώχειας και ανέχειας, δίχως δυνατότητες, δικαιώματα και προοπτική.

Tη “Θεσσαλονίκη των πολιτών και της οικολογίας” οι βασικές αρχές

Μιχαήλ Τσεμιάκιν, Το επόμενο καρναβάλι τής Αγ. Πετρούπολης, 17

συγκρότησής της και η μέχρι σήμερα δράση της στα ζητήματα του δήμου τη βάζουν εκτός της “δια-παραταξιακής σύμπραξης”, γιατί η τελευταία στερείται κάθε κινηματικής δημοκρατικής διαδικασίας και αποφεύγει να πάρει θέση στη συγκυρία. Για τη “Θεσσαλονίκη των πολιτών και της οικολογίας” το “αντι-δεξιό” σύνδρομο είναι η καθημερινή του αντιπαράθεση με τη δεξιά πολιτική, που αυτή την εποχή τη διαχειρίζεται κεντρικά το ΠΑΣΟΚ και τοπικά η ΝΔ.

Όλο αυτό το διάστημα η δημοτική μας κίνηση υπερασπίζεται την πόλη ως κοινωνία, τους ανθρώπους της πρωταγωνιστές στη διαχείριση της πόλης, το χώρο ως τόπο για ελεύθερη χρήση για δημόσια έκφραση, τα κοινωνικά αγαθά δημόσια και ελεύθερα, τους θεσμούς της πόλης συμμετοχικούς και άμεσα δημοκρατικούς. Γι’ αυτό και βρεθήκαμε στις γραμμές του αγώνα για την ακύρωση της υποθαλάσσιας οδικής αρτηρίας, το δημοτικό χαρακτήρα των μαζικών μέσων μεταφοράς, για το δημόσιο χαρακτήρα του νερού (ΕΥΑΘ), για σχολική στέγη σε κάθε γειτονιά, τη γενίκευση των προγραμμάτων πρόνοιας, τον αντι-εμπορευματικό χαρακτήρα των ελεύθερων χώρων… το συμμετοχικό προϋπολογισμό.

Δεν μας φτάνει δηλαδή η πτώση του δεξιού δήμου, γιατί είναι “πταίσμα” μπρος σ’ αυτά που διακυβεύονται αυτή την εποχή για την καθημερινότητα των ανθρώπων αυτής της πόλης και πιο συγκεκριμένα για τον εργαζόμενο κόσμο που θίγεται από τα αντιδραστικά μέτρα του ΠΑΣΟΚ.

Η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ-ΛΑΟΣ και ΝΔ παίρνει τα μέτρα της και κάνει τα σχέδιά της. Αυτή η κοινοβουλευτική συμμαχία γνωρίζει, όπως κι εμείς, ότι δεν έρχεται μια μπόρα που γρήγορα θα λήξει, αλλά γενικευμένη μακροχρόνια φτώχεια από τη μείωση των μισθών μας και την ακρίβεια των αγαθών, απολύσεις, κλείσιμο δημοτικών υπηρεσιών πρόνοιας, εμπορευματοποίηση όλων των κοινωνικών αγαθών, υποβάθμιση και καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος και καταστολή κάθε διαφοροποίησης από την κυρίαρχη πολιτική.

Θα φτάσουμε στην περίοδο των εκλογών, με τα περισσότερα ΜΜΕ και την κυβερνητική συμμαχία να μας λένε πόσο απαραίτητες είναι οι απολύσεις και οι μειώσεις των μισθών μας, ότι η πώληση του νερού σε ιδιώτες και η μετατροπή του σε κερδοφόρο εμπόρευμα είναι ο μονόδρομος για να αντέξουμε στην κρίση.

Θα μας κατηγορούν που θα διαδηλώνουμε για κοινωνική πρόνοια και θα σωπαίνουν που δεν θα έχουμε “βοήθεια στο σπίτι”, θα στέλνουν τα γερόντια στα δικαστήρια που διεκδικούν μακροζωία, θα είναι βάρος και οικονομική χασούρα οι ανήμποροι για λόγους υγείας, άχρηστα τα σχολεία, εμπόρευμα η γνώση, τα νοσοκομεία, οι δρόμοι, τα λιμάνια.

Θα απαιτούμε συμμετοχή στη διοίκηση κάθε δημόσιου, δημοτικού οργανισμού και θα μας λένε πόσο χρονοβόρα και αντιπαραγωγική είναι η δημοκρατία.

Για τις μεγάλες πόλεις θα μας λένε ότι οι ελεύθεροι χώροι είναι οικονομικά ασύμφοροι και θα βλέπουν παντού την “αξιοποίηση” και την ανάπτυξη, έχοντας στο μυαλό τους την πόλη ως εμπόρευμα.

Θα βγαίνουν στα MME και στα δημοτικά συμβούλια και θα μας μιλάνε για τις γειτονιές, αλλά μόνο για να τις γεμίσουν αστυνομία, για να κλειστούμε στα σπίτια, να μη μιλάμε σε κανέναν γιατί όλος ο κόσμος είναι ξένος και άρα επικίνδυνος, και ακόμα παραπάνω τώρα που θα είναι και πιο φτωχός.

Γι’ αυτό δεν μπορούμε να συμπράξουμε όχι μόνο με τη ΝΔ στην πόλη, αλλά κυρίως με το ΠΑΣΟΚ που ηγείται της αντιλαϊκής πολιτικής, που επέβαλε τον “Καλλικράτη” και τη συρρίκνωση της δημοκρατίας στους δήμους και τις κοινότητες. Δεν μπορούμε να συμπράξουμε ούτε με επιχειρηματίες, που θεωρούν τα οικονομικά μέτρα της κυβέρνησης απαραίτητα για την κρίση, ή με την κραυγαλέα προσωπική φιλοδοξία.

Μπορούμε όμως να βρεθούμε και να συνεννοηθούμε με συλλογικότητες και άτομα που είναι ενάντια στον “Καλλικράτη” και το μνημόνιο, ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις και στη σύμπραξη με το κεφάλαιο για την κατασκευή και διαχείριση κοινωνικών έργων (ΣΔΙΤ). Να συναντηθούμε με άτομα και συλλογικότητες που βρεθήκαμε και βρισκόμαστε για τα ζητήματα της γειτονιάς, της καθημερινότητας, για την υπεράσπιση των κοινωνικών δημόσιων αγαθών, για τη σχολική στέγη, για τη βλαπτικότητα των κεραιών κινητής τηλεφωνίας, για τη βλαπτικότητα των ι.χ. αυτοκινήτων, τη βλαπτικότητα του ρατσισμού, της θρησκευτικής μισαλλοδοξίας, τη βλαπτικότητα γενικά από την παραίτηση από τον αγώνα για μια αυτοδιοικούμενη βιώσιμη πόλη με δημοκρατία και ελευθερία.

Από μια τέτοια ανοιχτή, κινηματική, δημοκρατική διαδικασία θα προκύψει η διεύρυνση των δημοτικών μας κινήσεων, η δημιουργία νέων συμμαχιών και σχημάτων και τέλος η ανάδειξη ψηφοδελτίων και επικεφαλής που θα αντιστοιχούν σε μια τέτοια διαδικασία και πολιτική για την πόλη. Χρειάζεται να δημιουργήσουμε τις συνθήκες για συλλογικότητες και πρακτικές που θα αναγνωρίζουν τα θύματα της κυβερνητικής πολιτικής και της κρίσης και θα στέκονται αλληλέγγυες στις γειτονιές. Σχήματα που κατανοούν τη δυσαρέσκεια των πολιτών και τους λόγους που εξεγείρονται και προσπαθούν να συμβάλουν στην οργάνωση της αγριότητας, πριν καταλήξουμε στην βαρβαρότητα της ιδιώτευσης.

Δεν έχουμε πολύ καιρό μπροστά μας για να αναλωνόμαστε σε τυχοδιωκτισμούς αντιδεξιών συμμαχιών και είναι η ώρα να οργανωθούμε για τις ανάγκες του καιρού μας. Να αγωνιστούμε για βιώσιμες πόλεις, ελεύθερες, αυτοδιοικούμενες, δικτυωμένες, και αλληλέγγυες.

Νίκος Καρανίκας

μέλος της δημοτικής κίνησης “Θεσσαλονίκη των πολιτών και της οικολογίας”

ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΠΡΟΣΦΑΤΟΥ ΦΥΛΛΟΥ

ΑΡΧΕΙΟ

ΕΠΙΣΚΕΨΕΙΣ

  • 118.391 hits